26.NARYSOWAĆ SCHEMAT I OMÓWIĆ ZASADY PROJEKTOWANIA SKRZYŻOWANIA Z WYSPĄ CENTRALNĄ.docx

(13 KB) Pobierz

26.NARYSOWAĆ SCHEMAT I OMÓWIĆ ZASADY PROJEKTOWANIA SKRZYŻOWANIA Z WYSPĄ CENTRALNĄ

 

skrzyżowanie z wyspą centralną jest skrzyżowaniem skanalizowanym z wewnętrznymi powierzchniami akumulacyjnymi przy wyspie centralnej dla skręcających w lewo pojazdów. Typowym rozwiązaniem jest wyposażenie skrzyżowania w sygnalizacje świetlną.

Dzięki powierzchniom akumulacyjnym wewnątrz skrzyżowani sygnalizacja dwufazowa umożliwia bezkolizyjny skręt pojazdów w lewo.

Na wlotach skrzyżowania z wyspą centralną zaleca się projektować wydzielone pasy ruchu dla skrętu w lewo i w zależności od potrzeb wynikających z wielkości natężenia ruchu i analizy przepustowości wlotów, dodatkowe pasy do skrętu w prawo. Liczba pasów ruchu  na wprost na odpowiadającym sobie wlocie i wylocie skrzyżowania powinna być taka sama jak na odcinku drogi przed skrzyżowaniem.

Przepustowość pasów do skrętu w lewo oraz sprawne funkcjonowanie skrzyżowania zależy od:

-          pojemności wewnętrznych powierzchni akumulacyjnych dla pojazdów skręcających w lewo

-          programu sterownia ruchem

-          natężenia ruchu oraz struktury kierunkowej i rodzajowej

Na pojemność wewnętrznych powierzchni akumulacyjnych i ich przepustowość wpływa średnica wyspy centralnej i liczba pasów ruchu.

 

Elementami rozwiązania sytuacyjnego podlegającego projektowaniu są:

-          osie dróg i kąt ich skrzyżowania, najlepiej pod kątem 90° z dopuszczalnym odchyleniem nie większym niż 10° w celu zapewnieni dostrzegalności i widoczności na skrzyżowaniu

-          wloty i poszerzenia wlotów

-          pasy ruchu na wprost – liczba, szerokość

-          dodatkowe pasy ruchu dla relacji skrętu w lewo/praw. Relacje skrętne nie mogą przebiegać dowolnie przez skrzyżowanie, należy projektować tory przejazdu przez skrzyżowanie i sprawdzić przejezdność skrzyżowania

-          wyspy dzielące i wyspy azylu

-          chodniki, ścieżki rowerowe, przejazdy i przejścia

-          zatoki autobusowe

-          oświetlenie

-          sygnalizacja świetlna

-          oznakowanie poziome i pionowe

-          urządzenia dla osób niepełnosprawnych

 

Elementami projektowania wysokościowego podlegającego projektowaniu są:

1.       pochylenie podłużne wlotów i łuki pionowe w miejscach załamania niwelety wlotów

2.       pochylenie poprzeczne wlotów

3.       rozwiązanie wysokościowe powierzchni skrzyżowania, z uwzględnieniem płynności przejazdu pojazdu na kierunku z pierwszeństwem przejazdu, bezpieczeństwo ruchu, sprawne odprowadzenie wody, estetykę

4.       rozmieszczenie studzienek ściekowych

5.       wysokość krawężników w miejscach przejść dla pieszych i przejazdów dla rowerzystów z uwzględnieniem osób niepełnosprawnych

 

W celu wykonania skrzyżowania niezbędna jest informacja o miarodajnym natężeniu ruchu.

Miarodajne natężenie ruchu jest to natężeniu ruchu w ustalonej godzinie, panujące w roku prognozy na skrzyżowaniu. Jako rok prognozy należy przyjmować 15 rok od daty oddania skrzyżowania do eksploatacji lub 10 rok od daty wykonania przebudowy.

Miarodajnym natężeniem ruchu jest natężenie:

-          50 godziny w roku – dla skrzyżowań dróg zlokalizowanych poza terenem zabudowy

-          30 godziny w roku dla skrzyżowań dróg zlokalizowanych na terenie zabudowy małych miast lub w zewnętrznej strefie dużych miast – drogi wylotowe

-          przeciętne szczytowe natężenie godzinowe ruchu w dniu roboczym – dla skrzyżowań na terenie zabudowy dużych miast (strefa centralna i pośrednia)

-          przeciętne szczytowe natężenie godzinowe ruchu weekendowego lub turystycznego – dla skrzyżowań na których dominujący jest ruch weekendowy (rekreacyjny) lub turystyczny – sezonowy.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin