17.ODWODNIENIE ULIC BEZ KANALIZACJI

Odwodnienie ulic obejmuje zawsze odwodnienia powierzchniowe oraz niekiedy odwodnienie wgłębne. Potrzeba odwodnienie wgłębnego występuje na ulicach skanalizowanych, stosuje się wówczas zasady odwodnienia jak dla dróg zamiejskich.

Zalecanym sposobem odwodnienia ulic jest system kanalizacji. W skład projektu odwodnienia wchodzą: ścieki uliczne i wpusty uliczne wraz z podłączeniem ich do kanału.

Wody spływające w pasa ulicznego w granicach linii rozgraniczających powinny być ujęte i odprowadzone przez urządzenia odwadniające ulicy.

W przypadku ulic bez kanalizacji należy stosować następujące rozwiązania:

1.       dla odcinków ulic dochodzących do ulicy skanalizowanej, o długości nie większej niż miarodajny maksymalny odstęp wpusty ulicznego, należy stosować ścieki przykrawężnikowy obniżone lub paraboliczny. Wpusty uliczne o obniżonych kratkach należy lokalizować przed wlotem do ulicy skanalizowanej (z podłączeniem ich do systemu kanalizacji).

2.       dla odcinków ulic o długości większej niż miarodajny maksymalny odstęp wpusty ulicznego, zaleca się stosować następujące rozwiązania:

-          ścieki jednoskrzydłowe – o pochyleniu skrzydła 10-15%, wzdłuż krawężnika

-          ścieki dwuskrzydłowe, między jezdni a chodnikiem, zamiast krwęznika

-          przekrój półuliczny, o jednym chodniku i jednostronnie pochyloną jezdni w kierunku ścieku dwuskrzydłowego, ułożonego przy krawędzi jedni lub umocnionego pobocza.

Oraz wpusty uliczne o obniżonych kratkach z odprowadzeniem wody poprzecznie do ulic w dogodnych miejscach.

SYSTEM ODWODNIENIA LINIOWEGO

Na terenie płaskim, gdzie nie można osiągnąć minimalnego dopuszczalnego pochylenia podłużnego powierzchniowego urządzenia odwadniającego (0,2%), można stosować system odwodnienia liniowego. Jest to korytko wykonane z elementów prefabrykowanych np. betonu, o odpowiednim przekroju, w którym płynie woda. Korytko od góry przykryte jest stalową kratką.

Jeżeli pochylenie podłużne istniejącego terenu wynosi np. 0,3% można zastosować korytko o pochyleniu podłużnym dna odpowiadającym pochyleniu istniejącemu terenu, w tym przypadku 0,3%.

Na terenie bardzo płaskim można stosować korytko o zmiennym pochyleniu podłużnym.

Wadą systemu jest możliwość przedostawania się wody na styku korytka z nawierzchnią. Miejsca te należy zabezpieczyć przed działaniem wilgoci stosując dylatacje.