Komunikacja interpersonalna referat.pdf

Bariery komunikacyjne

Mianem barier komunikacyjnych określa się wszystkie czynniki, które

utrudniają zrozumienie przekazu zawartego w wypowiedzi. Można wyodrębnić

bariery o charakterze fizycznym i psychologicznym :

 Różnice kulturowe - nasza przeszłość i wpisane w nią doświadczenia w

decydujący sposób wpływają na nasz system poznawczy. Różnice w

interpretacji tej samej wypowiedzi przez kilka osób wynikają z faktu, iż

każdy posiada własny kontekst poznawczy (bagaż doświadczeń), który w

sposób nieświadomy wpływa na sposób myślenia.

 Brak umiejętności decentracji - pełne zrozumienie rozmówcy możliwe

jest dzięki przyjęciu jego perspektywy. Ktoś kto cała swoja świadomość

skupia na własnej osobie- nie jest zdolny przyjąć innego niż własny punktu

widzenia nie może być dobrym słuchaczem a tym samym dobrym

rozmówca.

 Utrudnienia percepcyjne - trudno o efektywna komunikację jeżeli nie

rozumiemy rozmówcy ponieważ ten mówi zbyt szybko, niewyraźnie

artykułuje wyrazy, jaka się, etc.

 Stereotypy - Chętniej słuchamy osób o wysokim statusie społecznym niż

tych, których status jest niski. Jeżeli rozmówca posiada określone

atrybuty wskazujące na wysoki status społeczny wówczas poświecimy mu

więcej uwagi, okażemy więcej uprzejmości i chętniej zgodzimy się z jego

poglądami. W sposób diametralnie inny będziemy traktować osobę, której

status społeczny jest niski.

 Wybiórczość uwagi - poważnym utrudnieniem jest koncentrowanie się

jedynie na określonych faktach zamiast na całokształcie wypowiedzi.

Jeżeli słuchacz cała swoja uwagę skupia na tym by zrekonstruować

przebieg zdarzenia, które jest przedmiotem opowieści, może nie

dostrzec innych ważnych aspektów.

 Samopoczucie - sposób patrzenia na życie w dużej mierze zależy od

uwarunkowań psychologicznych. Wartości, poglądy, cele wyznaczają

ogólne i relatywnie stałe ramy natomiast stan psychofizyczny doraźnie

zmienia sposób postrzegania zdarzeń.

Co mówi nasze ciało?

Chyba nikt z nas nie zdaje sobie sprawy, jak wiele

sygnałów wysyła poprzez swoje dłonie. Dzięki

odpowiedniemu ich ustawieniu możemy zmienić

całkowicie nastawienie innych ludzi do siebie, możemy

zataić nasze kłamstwa...

Otwartość i uczuciowość

Przez wieki otwarte dłonie były kojarzone z prawdą, uczciwością, wiernością i

posłuszeństwem. Wiele przysiąg składa się z ręką na sercu, dłoń jest uniesiona,

kiedy ktoś składa zeznania w sądzie. W codziennych rozmowach ludzi używają

dwóch podstawowych pozycji dłoni. W pierwszej dłoń jest otwarta i odwrócona

do góry. Jest to pozycja charakterystyczna dla żebraków proszących o

pieniądze lub jedzenie. Druga dłoń zwrócona jest ju dołowi, jak gdyby coś

zatrzymywała lub powstrzymywała.

Kiedy ktoś zaczyna mówić prawdę, pokazuje drugiej osobie całe dłonie lub ich

część. Podobnie jak większość języka ciała, jest to gest całkowicie

nieświadomy, dający wskazówkę, że ta druga osoba mówi prawdę. świadome

zastosowanie dłoni w celu oszustwa

Jeżeli powiesz wierutne kłamstwo i zachowasz otwarte dłonie, możesz mimo

wszystko wydać się swoim słuchaczom nieszczery, ponieważ nie zobaczą oni

gestów, jakie powinny być widoczne przy okazywaniu uczciwości, mało tego,

pojawi się wiele gestów negatywnych towarzyszących kłamstwu, które w

związku z tym będą w niezgodzie z otwartymi dłońmi. Niektórzy rozwinęli w

sobie specjalną sztukę dopełniania swoich werbalnych kłamstw sygnałami

niewerbalnymi. Im skuteczniej potrafi naciągacz użyć niewerbalnych gestów

uczciwości podczas mówienia nieprawdy, tym lepszy jest w swoim 'zawodzie'.

Jednakże przez ćwiczenie gestów otwartych dłoni podczas porozumiewania się

z innymi możliwe jest, że będziemy wydawali się bardziej wiarygodni i

odwrotnie, kiedy używanie gestów otwartych rąk staje się naszym zwyczajem,

skłonność do mówienia nieprawdy maleje.

Władza dłoni

Istnieją trzy podstawowe gesty dłoni wyrażające rozkaz: - dłoń otwarta ku

górze - używana jest jako gest wyrażający uległość i nie ma w sobie nic

zastraszającego: jest to gest podobny do błagalnego aktu ulicznego żebraka.

Osoba proszona o przeniesienie pudełka nie odczuje żadnego nacisku w tej

prośbie i w normalnej sytuacji - przełożony/podwładny - nie poczuje się

przezeń zagrożona.

- dłoń otwarta zwrócona ku dołowi - w grę zaczyna wchodzić autorytet. Osoba

do której skierowałeś prośbę, odczuwa, że został wydany rozkaz i może

nastawić się w stosunku do ciebie antagonistycznie, zależnie od waszych

wzajemnych stosunków.

- zamknięta dłoń z palcem wskazującym coś - wskazywanie za pomocą palca jest

jednym z najbardziej irytujących gestów, jakich można użyć mówiąc,

szczególnie jeżeli 'uderzenia' zgadzają się z rytmem wypowiadanych słów.

Jeżeli masz w zwyczaju wskazywanie palcem, spróbuj poćwiczyć gesty dłoni

otwartej ku górze lub ku dołowi i wtedy zauważysz, że wytwarzasz wokół siebie

swobodniejszą atmosferę i wywierasz znacznie pozytywniejsze wrażenie na

innych ludziach.

Uścisk dłoni

Uściski dłoni wyrażające dominację lub uległość

Kto pierwszy wyciąga dłoń? - W pewnych wypadkach niezręcznie jest

zainicjować uścisk, mimo iż uściśnięcie dłoni człowiekowi, którego spotykasz po

raz pierwszy, jest powszechnie przyjętym zwyczajem. Biorąc pod uwagę, że

uścisk dłoni oznacza, iż jesteśmy mile widziani, ważne jest, aby zadać sobie

parę pytań przed zainicjowaniem go: Czy jestem mile widziany? Czy ta osoba

jest zadowolona z mojego widoku? Praktykanci w dziedzinie handlu pouczani są,

że jeżeli inicjują uścisk dłoni z kupującym, którego odwiedzają nie

zapowiedziani i nie zaproszeni, wywołuje to z reguły negatywny efekt, jako że

kupujący może nie mieć ochoty ich powitać i zmuszany jest do zrobienia

czegoś, czego może nie chcieć zrobić. Poza tym ludzie, którzy cierpią na

artretyzm lub uprawoają profesje, gdzie dłonie odgrywają dużą rolę, mogą

bronić się przed uściskiem dłoni. W takich wypadkach praktykantom w

dziedzinie handlu mówi się, że należy poczekać, aż druga osoba zainicjuje

uścisk dłoni, natomiast jeżeli to nie nastąpi, skłonić głowę na znak powitania.

Sposoby uścisku dłoni Naprężona dłoń skierowana ku dołowi to najbardziej

agresywny sposób uścisku dłoni, jako że daje witanemu niewielką szansę

wprowadzenia relacji równości. Charakteryzuje on agresywnych, dominujących

mężczyzn, którzy zawsze inicjują gest powitania. Sztywna ręka skierowana ku

dołowi zmusza odbierającego do przyjęcia pozycji uległości, ponieważ musi on

rozpocząć uścisk z dłonią skierowaną ku górze.

Wymyślono wiele sposobów na złagodzenie uścisku 'sztywnej dłoni' np. złapanie

ręki drugiej osoby od góry i uściśnięcie jej. W tym przypadku to ty stajesz się

osobą dominującą, jako że nie tylko przejmujesz kontrolę nad ręką drugiego

człowieka, ale także twoja dłoń jest w nadrzędnej pozycji - na wierzchu jego

dłoni, na dodatek skierowanej ku dołowi. Ponieważ manewr ten może wprawić

agresora w zakłopotanie, proponujemy, aby stosować go uważnie i dyskretnie.

Uścisk 'rękawiczki' jest czasem nazywany uściskiem polityka. Inicjator

próbuje sprawić na odbiorcy wrażenie, że jest godny zaufania i uczciwy, ale

kiedy techniki tej używa się w stosunku do osoby, którą właśnie spotkaliśmy,

ma ona odwrotny skutek. Odbiorca staje się bowiem podejrzliwy i uważany w

stosunku do intencji inicjatora. Uścisk 'rękawiczki' powinien być wykonywany

wobec ludzi, których osoba inicjująca powitanie dobrze zna.

Jest wiele gestów powitania, które są tak niezachęcające jak uścisk 'śniętej

ryby', szczególnie kiedy ręka jest zimna i wilgotna. Uścisk 'śniętej ryby' -

miękkiej i wilgotnej dłoni - powoduje, że jest on powszechnie nie lubiany.

Większość przypisuje go osobom o słabym charakterze, przede wszystkim ze

względu na to, że taka dłoń może być łatwo odwrócona ku dołowi. Zadziwiające

jest, jak wiele osób, które podają dłoń jak 'śnięta ryba', jest nieświadomych

tego, co robią, więc mądrze byłoby zapytać swoich przyjaciół o komentarz na

temat twego uścisku dłoni, zanim zdecydujesz, którego będziesz używał w

przyszłości.

Uścisk strzelających kostek jest charakterystyczną oznaką typu agresywnego,

'twardego faceta'. Niestety nie ma żadnych skutecznych metod na

zneutralizowanie go, oprócz słownej obrazy lub czynu fizycznego, takiego jak

uderzenie pięścią w nos!

Podobnie do uścisku naprężonej dłoni, 'sztywna ręka' jest specyficzna dla ludzi

agresywnych, a głównym celem takiego uścisku jest trzymanie się na dystans

poza sferą intymną inicjatora. Jest on także stosowany przez ludzi

wychowanych na wsi, którzy posiadają większe strefy intymne, po to, aby

strzec swych własnych terytoriów. Jednakże przy powitaniu z człowiekiem ze

wsi istnieje tendencja do pochylania się do przodu lub nawet balansowania na

jednej nodze, kiedy to podajemy mu 'sztywną rękę'.

Uchwycenie końca palców jest jak gest podania 'sztywnej ręki', który nie trafił

w cel. Wykonujący go łapie drugą osobę za palce przez pomyłkę, mimo iż wydaje

się mieć zaangażowany, a nawet entuzjastyczny stosunek do odbiorcy, lecz w

zasadzie brakuje mu pewności siebie. Podobnie jak w przypadku 'sztywnej

ręki', głównym celem zastosowania 'chwytu końca palców' jest utrzymanie

odbiorcy w niekrępującej odległości.

Intencją uścisku rąk jest okazanie szczerości, zaufania lub uczucia do drugiej

osoby. Powinniśmy zauważyć tutaj dwa ważne elementy. Po pierwsze, lewa ręka

używana jest do podkreślania uczucia, które witający pragnie okazać, a

wielkość tego uczucia, które witający pragnie okazać, a wielkość tego uczucia

jest wyrażana położeniem dłoni na ręce witanego. Po drugie, lewa ręka

inicjatora wkracza w intymną strefę odbiorcy. Generalnie rzecz biorąc, uścisk

nadgarstka i uchwyt łokcia są akceptowane tylko między bliskimi przyjaciółmi

lub krewnymi i w tych warunkach lewa ręka inicjatora penetruje strefę intymną

odbiorcy. Uścisk barku i ramienia powodują wtargnięcie w sferę ściśle intymną

odbiorcy i mogą pociągnąć za sobą zetknięcie się ciał. Powinny one być używane

tylko pomiędzy ludźmi, których w momencie uścisku łączą silne więzy

emocjonalne. W przypadku kiedy uczucie nie jest wzajemne lub gdy inicjator

nie posiada dostatecznego powodu do uściśnięcia dwoma rękami, odbiorca

stanie się podejrzliwy i nie uwierzy intencjom inicjatora. Często spotyka się

polityków, którzy pozdrawiają swoich wyborców uściskiem dwóch rąk (uścisk

rękawiczki) oraz sprzedawców witających tak swoich nowych klientów. Nie

zdają oni sobie sprawy, że może się to okazać zgubne i wywołać negatywne

nastawienie odbiorcy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: