Pożary lasów w 1992r.pdf

Lato 1992 roku należało do wyjątkowych

pod względem klimatycznym. Padło

wtedy najwięcej lokalnych rekordów

termicznych – 10 sierpnia zanotowano

najwyższe temperatury w Łebie (37,2

°C), Chojnicach (36,7 °C) i Olsztynie

(36,2 °C).

Warunki pogodowe sprzyjały dynamicznemu rozwojowi pożarów, których liczba

gwałtownie wzrosła.

2 czerwca w uroczysku Żelazko (Nadleśnictwo Wronki – Puszcza Notecka) – 573 ha lasu

na przełomie miesiąca lipca i sierpnia – okolice Głogowa Małopolskiego: pożar 4 ha lasu w

Hucisku, pożar 5 ha lasu i 3 ha runa leśnego w Budach Głogowskich, równocześnie paliły

się torfowiska w miejscowości Lipie, pożar trwał kilka tygodni, w gaszeniu udział brało 17

jednostek z całej gminy 10 sierpnia w okolicach Cierpic (Puszcza Bydgoska) – spłonęło

2938 ha lasu

10 sierpnia o godz. 16.20 (przyczyną były iskry wydobywające się z zablokowanych

hamulców pociągu relacji Poznań–Krzyż) Miały–Drawski Młyn – 5770 ha

Tereny województw śląskiego i opolskiego zaliczają się do szczególnie zagrożonych

pożarami

Nadleśnictwo Złoty Potok: W roku 1992 miały miejsce dwa duże pożary o łącznej

powierzchni 279 ha

Nadleśnictwo Herby: Pożar w roku 1992 miał powierzchnię ponad 440 ha (największy

pożar w województwie częstochowskim).

Nadleśnictwo Olkusz: Corocznie notuje się od kilku do kilkudziesięciu pożarów. Do

największych należą pożary w roku 1992 – w leśnictwach Pomorzany, Żurada i

Jaroszowiec spłonęło łącznie 1 247 ha

W Tychach, Mikołowie, Łaziskach Górnych, Bieruniu zanotowano łącznie 88 pożarów,

paliły się lasy i suche trawy, w okolicach Bierunia spłonęło 5 ha lasu

...

Największy po wojnie pożar lasów w zachodniej i środkowej Europie

rozpoczął się 26 sierpnia 1992 roku.

W tym dniu około godziny 13.50 został zauważony pożar lasu w oddziale 109 (przy

torach kolejowych łączących Racibórz z Kędzierzynem - Koźlem) Leśnictwa Kiczowa,

Nadleśnictwa Rudy Raciborskie, w pobliżu miejscowości Solarnia. W późniejszym

dochodzeniu, w oparciu o materiał dowodowy stwierdzono, że ogień został

prawdopodobnie zainicjowany przez iskry sypiące się spod kół, ewentualnie pantografu,

jednego z dwóch przejeżdżających w tym czasie pociągów. W dniu wybuchu pożaru i w

następnych stwierdzono kilka innych źródeł ognia noszących znamiona podpaleń. Ich

sprawców – mimo wysiłków – nie ustalono.

Na powstanie pożaru i jego dynamiczny rozwój wpływ miały warunki atmosferyczne,

które w dniach od powstania pożaru tj. 26.08.1992 r. do chwili zatrzymania jego rozwoju w

dniu 30.08.1992 r. przedstawiały się następująco:

temperatura powietrza w dzień od 31 do 38°C

wilgotność względna powietrza do poziomu 15-17%

zachmurzenie małe (do trzech w dziesięciostopniowej skali)

wiatr południowo - zachodni, skręcający na południowy i południowo - wschodni z

prędkością od 6 do 18 m/s

ostatnie opady deszczu w rejonie pożaru wystąpiły w miesiącu maju 1992 roku

Jako pierwsi pożar zauważyli strażacy z kierowanej przez starszego aspiranta Andrzeja

Kaczynę. Jednostki Ratowniczo–Gaśniczej w Raciborzu, którzy ok. godz. 13:50 wyjeżdżali

z punktu czerpania wody w Kuźni Raciborskiej. Zauważywszy dymy nad lasem st. asp.

Kaczyna poinformował o tym przez radio Komendę Rejonową Państwowej Straży Pożarnej

w Raciborzu, a następnie udał się w rejon zdarzenia.

Dojeżdżając do pożaru st. asp. Kaczyna zorientował się, że sytuacja, z jaką przyszło mu

się zmierzyć, jest wyjątkowo ciężka. Na jego prośbę do pożaru wysłane zostały trzy kolejne

jednostki OSP. O godz. 14:05 nadszedł kolejny meldunek – o pożarze lasu w Kuźni

Raciborskiej. Do gaszenia ognia skierowano dwa kolejne wozy OSP. Kilka minut później

walczący z ogniem Kaczyna poprosił przez radio o przysłanie mu dalszych posiłków.

Pożar rozwijał się w zastraszającym tempie. Około godz. 16:08, prowadzące akcję

gaśniczą jednostki straży pożarnej zostały zaskoczone niespodziewaną zmianą kierunku

wiatru i gwałtownym rozwojem pożaru w gęsto zarośniętych młodnikach. Strażacy musieli

natychmiast rzucić się do ucieczki. Nie było czasu na zwinięcie sprzętu ani na ewakuację

samochodów. Z ognia wydostało się 18 ludzi, brakowało dwóch członków załóg.

Rozpoczęto akcję poszukiwawczą. Dopiero druga grupa ratowników zdołała dotrzeć do

spalonych wraków czterech samochodów i zwęglonych zwłok.

Starszy aspirant Andrzej Kaczyna zginął w kabinie samochodu, a druh Andrzej Malinowski

z OSP 40 m od auta.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: