Drenaż limfatyczny po mastektomii.docx

(1533 KB) Pobierz

1

 

 

 

                Temat: Drenaż limfatyczny po mastektomii

                    ćwiczenia oddechowe i gimnastyka                           

 

 

 

                                                        Szymon Sznapka

 

 

Wprowadzenie              3

Rak sutka              3

Rozpoznanie              5

Samobadanie metodą Mammacare              5

Obszar badania              6

Sposób wykonania (ułożenie dłoni i palców, ruch i nacisk)              6

Diagnostyka chorób sutka              15

Leczenie operacyjne raka sutka              27

Limfadenektomia dołu pachowego              29

Radykalna mastektomia              30

Leczenie niekonwencjonalne              34

Rehabilitacja              35

Gimnastyka po mastektomii              35

Rehabilitacja psychofizyczna jako integralna część leczenia raka piersi              39

OKRES I              43

Masaż              43

OKRES II              44

Masaż              45

AUTOMASAŻ              49

Drenaż limfatyczny              52

Czynniki sprzyjające rozwojowi obrzęku chłonnego              52

Wg.Woźniewskiego              52

ZASADY  STOSOWANIA   DRENAŻU LIMFATYCZNEGO              53

Przykładowa osnowa masażu usprawniającego przepływ chłonki w obrębie kończyny górnej powinna uwzględniać:              57

A. Faza przygotowawcza              57

B. Faza właściwa:              57

C. Faza utrwalająca:              58

NACZYNIA  I WĘZŁY CHŁONNE KLATKI PIERSIOWEJ, PRZEPONY I GRZBIETU              60

Naczynia i węzły chłonne klatki piersiowej              60

CHWYTY I RUCHY STOSOWANE W DRENAŻU LIMFATYCZNYM              62

Wg mgr Jacka Wierzbickiego              62

DRENAŻ KOŃCZYNY GÓRNEJ              62

DRENAŻ LIMFATYCZNY KOŃCZYNY  GÓRNEJ              64

Wg. Adama Zborowskiego              64

Podsumowanie              77

Rola chirurga              79

Zmniejszenie zagrożenia zachorowań na Raka Piersi              81

Dla mężczyzn              81

Bibliografia:              83

Spis rysunków i zdjęć:              84

Tabele:              85

 

Wprowadzenie

 

Rak sutka                                                                                                                                       

jest jednym z najczęstszych i najgroźniejszych nowotworów złośliwych.
W Polsce rejestruje się rocznie około 10.000 nowych zachorowań, z czego tylko 1/3 można leczyć operacyjnie - pozostałe rozpoznania są stawiane zbyt późno. Występuje najczęściej u kobiet po 45 roku życia i zwiększa się wraz z wiekiem. W okresie klimakterium obserwuje się nieznaczne zmniejszenie zachorowalności. Rak sutka przed 30 r. ż. występuje rzadko.
Polska należy do krajów o średnim współczynniku zachorowalności na raka piersi (30/100.000), średnim tempie wzrostu umieralności, złej strukturze zaawansowania klinicznego i związanych z tym złych wyników leczenia.

Czynniki ryzyka
• rasa - biała częściej chorują
• wiek - ryzyko wzrasta z wiekiem
• krwawienie miesiączkowe - wczesne pierwsze przed 13 rokiem życia
• menopauza - późna po 52 roku życia
• dziedziczność - ryzyko zachorowania wzrasta co najmniej dwukrotnie, jeżeli rak sutka   wystąpił u matki, siostry, babki albo ciotki         
• bezdzietność
• nadwaga, dieta bogata w tłuszcze
• nadmiernie wysoki wzrost
• zwyrodnienie torbielowate gruczołu sutkowego - rak sutka występuje dwukrotnie częściej
• rak macicy i jajników - wtedy rak sutka występuje dwukrotnie częściej
• rak sutka po stronie przeciwnej
• stopień cywilizacji - ryzyko zwiększa się, jeśli jest on wyższy
• promieniowanie jonizujące
• estrogeny zewnątrzpochodne

Objawy
           80% objawowych raków sutka są najczęściej wyczuwalne jako guzy.                  

Guz pierwotny u ponad 50% chorych jest umiejscowiony w górno-zewnętrznym kwadrancie sutka.

procenty.jpg rys.2


Częstość występowania raka w czterech kwadrantach sutka podana w procentach.

Guzy podejrzane o raka to guzy:
• twarde
• o nieregularnych kształtach
• wtopione w gruczoł
• niebolesne
• nowo powstałe
• u starszych kobiet

Objawy sugerujące raka sutka, ale występujące rzadko:
• wyciek z brodawki sutkowej
• wciągnięcie brodawki sutkowej
• powiększenie węzłów chłonnych

W zaawansowanym raku sutka występuje:
• stwardnienie, owrzodzenie sutka
• guzki skórne                                                                                                                                           
• obrzęk skóry, określane jako skórka pomarańczy
• obrzęk ramienia
• bóle spowodowane odległymi przerzutami

Obecnie wiele niewyczuwalnych palpacyjnie raków sutka (około 15%-25%) jest wykrywalne w skriningu mammograficznym.

 

Rozpoznanie

Samobadanie metodą Mammacare

Podczas wykonywania badania kobieta powinna przez cały czas pozostać w pozycji leżącej na plecach, tak aby utkanie gruczołów piersiowych uległo maksymalnemu spłaszczeniu w stosunku do klatki piersiowej. Zmniejszenie grubości badanego gruczołu ma szczególne znaczenie w przypadku kobiet z dużymi piersiami. W celu spłaszczenia bocznej części badanego gruczołu piersiowego w stosunku do klatki piersiowej kobieta powinna położyć się na przeciwnym biodrze, jednocześnie obracając ramiona w taki sposób, aby górna połowa ciała spoczywała całą powierzchnią na plecach, a ręka po stronie badanego gruczołu ułożona była częścią grzbietową na czole.( rys.3)

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi1.gifrys.3

W celu uzyskania spłaszczenia po przyśrodkowej stronie gruczołu piersiowego kobieta powinna leżeć płasko na plecach i przesunąć łokieć ku górze, aż zrówna on się z poziomem barku.

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi2.gifrys.4

Obszar badania

Gruczoł piersiowy zajmuje obszar bocznie aż do linii pachowej oraz ku górze aż po okolicę obojczykową. Badanie wykonane jest poprawnie jeśli obejmuje ono prostokątne pole położone pomiędzy obojczykiem, a dolną linią biustu oraz pomiędzy linią środkową mostka przyśrodkowo i linią pachową środkową bocznie.

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi3.gifrys.5

Sposób wykonania (ułożenie dłoni i palców, ruch i nacisk)

Badanie palpacyjne rozpoczynamy w okolicy pachowej i kontynuujemy w linii prostej ku dołowi wzdłuż linii pachowej środkowej, aż do dolnej linii biustu.

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi4.gifrys.6

Palce przesuwają się wtedy przyśrodkowo i badanie palpacyjne jest kontynuowane ku górze klatki piersiowej w linii prostej, aż do wysokości obojczyka. Powtarzając ten manewr pokrywamy w ten sposób całą powierzchnię prostokąta. Aby nie pominąć najmniejszego fragmentu utkania gruczołu piersiowego umowne pasma, wzdłuż których prowadzi się badanie, powinny się pokrywać. Badanie kontynuujemy aż do momentu osiągnięcia dolnego przyśrodkowego rogu wyznaczonego umownie prostokąta (należy pamiętać o zmianie ułożenia ręki).

Trzy palce środkowe badającego składa się razem przy nieco ugiętych stawach śródręczno - paliczkowych. Opuszki palców stanowią powierzchnię wykrywającą zmiany.

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi6.gifrys.7

Badający wykonuje koliste ruchy palców środkowych, jak gdyby okrążał brzeg monety pięćdziesięciogroszowej.

Nad każdym takim miniobszarem należy wykonać trzy okrążenia, nasilając stopniowo nacisk: od słabego, mającego na celu wykrycie zmiany położonej powierzchownie, przez umiarkowany mający na celu stwierdzenie zmiany położonej w warstwie pośredniej, do mocnego docierającego do warstw gruczołu piersiowego położonych przy ścianie klatki piersiowej.

 

http://biust.pl/rak_piersi/jak_sie_badac_files/ppiersi7.gifrys.8

Badanie palpacyjne okolicy nadobojczykowej oraz okolicy pachowej w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych jest integralną częścią badania i nie powinno być pominięte, podobnie jak oglądanie samych piersi. Najpowszechniej zaleca się oglądanie piersi, gdy kobieta stoi przodem do badającego (lub przed lustrem), z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała. Możliwa jest wówczas ocena symetrii piersi i brodawek, ich ewentualnego wciągnięcia, zmian skórnych lub zmian samych brodawek.

Ocena oglądaniem winna być wykonana przed zamierzonym badaniem palpacyjnym. [1][1]

Rozpoznanie Kliniczne

W rozpoznaniu raka sutka bierze się pod uwagę głównie wywiad, objawy, badanie fizykalne oraz USG, mammografię i ostatecznie biopsję cienko- (BAC) oraz gruboigłową.

Ultrasonografia sutków
Jest najkorzystniejszym badaniem obrazującym zmiany w sutku u młodych kobiet przed 35 r. ż. (zobacz USG sutków)

 


Mammografia
Jest metodą badania sutka promieniami rentgenowskimi, wykorzystującą różnicę pochłaniania promieniowania przez tkankę gruczołową i tłuszczową. (zobacz mammografia)
Jedną z oznak zmiany złośliwej w piersi mogą być mikrozwapnienia. Mogą one powstawać w samej tkance gruczołu piersiowego, w przewodach mlekowych czy też w naczyniach krwionośnych. Są one zbyt małe, aby mogły być wyczuwalne w samobadaniu piersi. Dlatego najczęściej wykrywa się je w mammografii.
Mikrozwapnienia...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin