Krecik Cezary szuka przyjaciela.doc

(31 KB) Pobierz

SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

 

Osoba prowadząca: Agnieszka Bok

Data: 27.10.2009r.

Grupa wiekowa: 3-4 latki

Temat kompleksowy: Nasi milusińscy.

Temat dnia: Krecik Cezary szuka przyjaciela.

 

Cele operacyjne: dziecko:

- zna wygląd kreta i jego zwyczaje,

- potrafi ułożyć puzzle,

- wyraża własne uczucia poprzez zabawy muzyczne,

- aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych,

- uważnie słucha piosenki oraz bajki,

- potrafi odtworzyć treść historyjki,

- wciela się w rolę wskazanych zwierząt,

- ćwiczy słuch fonematyczny,

- rozwija swoją orientację w przestrzeni,

- starannie koloruje obrazek.

 

Metody:

- oparte na aktywności dziecka: swobodna wypowiedź, odpowiedzi na pytania, aktywność ruchowa, drama, słuchanie, burza mózgów, rytmiczne klaskanie i tupanie, kolorowanie.

- oparte na aktywności nauczyciela: pogadanka tematyczna, instruktaż, zadawanie pytań, śpiew, czytanie wraz z rytmizowaniem tekstu piosenki, pochwała.

 

Formy organizacji: indywidualna, zbiorowa.

 

Środki dydaktyczne: puzzle przedstawiające kreta, ilustracje zwierząt: kreta, słonia, pelikana, strusia oraz lwa, „Piosenka kreta Cezarego”, słuchowisko z cyklu Czarodziejskie opowieści krecika: „Wycieczka do zoo”, nagrania odgłosów różnych zwierząt, tamburyn, szarfy, apaszka do przewiązania oczu, ilustracja do kolorowania „Krecik”.

 

 

Przebieg zajęć:

1. Zabawa na powitanie – Iskierka.

Dzieci stojąc w kole, chwytają się za ręce. Nauczyciel lekko ściska dłoń dziecka znajdującego się po jego prawej stronie. Dziecko odbiera iskierkę i podaje w ten sam sposób następnej osobie, aż z powrotem powróci do nauczyciela.

 

2. Układanie puzzli.

Nauczyciel zachęca dzieci do ułożenia wspólnymi siłami puzzli, znajdujących się w środku koła. Obrazek da bowiem odpowiedź odnośnie dzisiejszego tematu zajęć – puzzle przedstawiają kreta.

 

3. Pogadanka tematyczna „Cóż to za zwierzątko, ten kret?”

Na podstawie swobodnej rozmowy dzieci wspólnie z nauczycielem ustalają podstawowe informacje o krecie czyli, jak wygląda, gdzie mieszka, czym się żywi, czy jest pod ochroną itd. Dodatkowo oglądają ilustracje obrazujące życie kreta w środowisku naturalnym.

 

4. Zabawa orientacyjno-ruchowa z ćw. ortofonicznymi „Krecik”.

Nauczyciel określa trzy sygnały muzyczne wraz z ich odpowiednikami słownymi:

- tup, tup, tup – dzieci kopią tunel,

- stuk, puk, stuk, puk – przedzierają się na powierzchnię, tworząc kopczyk,

- cisza – szukają swojego domku (ułożone obręcze z szarf).

 

5. Słuchanie „Piosenki kreta Cezarego”

- Czy podobała wam się piosenka? Dlaczego?

- Jak nazywał się krecik?

- Dlaczego był smutny?

- Co zrobić, żeby być przyjacielem kreta? (burza mózgów)

 

6. Zabawa rytmizująca do piosenki.

Nauczyciel recytuje treść piosenki, a dzieci wykonują następujące ruchy:

- na słowa zwrotek – klaszczą, tupią nogami o podłogę (zamiennie),

- na słowa refrenu – wodzą w powietrzu znaki graficzne prezentowane przez nauczyciela,

- przy słowach bliskiego (koniec refrenu) wykonują rytmiczne 3 klaśnięcia.

 

7. Słuchanie Czarodziejskiej opowieści krecika pt. „Wyprawa do zoo”.

Nauczyciel proponuje sposób na poprawę samopoczucia kreta Cezarego. Dzieci muszą posłuchać, gdzie się nasz bohater wybrał w podróż, a następnie ustalić kogo tam spotkał, jak potraktowały go zwierzęta, czy podobało im się zachowanie strusi oraz kto okazał się przyjacielem krecika.

 

- naśladowanie zwierząt spotkanych przez kreta w zoo: słonia, pelikana, strusia i lwa,

- loteryjka dźwiękowa: rozpoznawanie odgłosów zwierząt (zaznaczenie, iż krety mają szczególnie rozwinięty zmysł słuchu).

 

 

 

8. „Ciuciubabka” z krecikiem

Jedno z dzieci ma zawiązane oczy. Tak, jak kret nic nie widzi, więc po omacku musi odnaleźć bezpieczną drogę do celu. Pozostałe dzieci biegają przy dźwiękach tamburyna, gdy gra cichnie stają w bezruchu, a krecik musi przejść między nimi z jednego końca sali na drugi. Jedyną podpowiedzią są wskazówki, które słyszy od dzieci typu: idź dwa kroki prosto, teraz krok w lewo itd. Nauczyciel w razie potrzeby pomaga młodszym dzieciom.

 

9. Zabawa ilustrująca ruchem „Piosenkę kreta Cezarego”.

Jedno dziecko stoi w środku koła, jest kretem, poszukującym przyjaciela.

I zwrotka – dzieci chodzą po kole, podczas refrenu krecik wybiera jedno z nich i zaczynają taniec w środku koła, a pozostali klaszczą.

II zwrotka dalsze chodzenie po kole, krecik wraz z przyjacielem chodzą w środku koła, podczas refrenu znów każdy wybiera sobie nowe dziecko, by z nim zatańczyć.

III zwrotka – podobnie, jak powyższe. Gdy usłyszą słowa: bliskiego marzeń, rytmicznie przytupują z jednoczesnym klaśnięciem trzy razy w dłonie.

 

10. Kolorowanie ilustracji krecika.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin