Irena Jarocka przez wielu uznawana jest za pierwszš damę polskiej piosenki. W latach 70. utwory "Wymyliłam Cię", "Motylem jestem", "Kocha się raz" czy "Odpływajš kawiarenki" biły w Polsce rekordy popularnoci, zajmujšc pierwsze miejsca w wielu różnych rankingach. Ale Irena Jarocka sukcesy odnosiła nie tylko w Polsce. piewała w omiu językach, koncertowała i wydawały płyty w wielu krajach, występowała na jednej scenie z takimi gwiazdami, jak Mireille Mathieu, Charles Aznavour, Michael Legrand i ABBA. Nagrywała dla największych wiatowych firm fonograficznych - Phillips, Supraphon, Warner Bros., Crystal-EMI. Ma też za sobš epizod aktorski. Jako licealistka występowała w amatorskim teatrze, a w 1975 roku zadebiutowała na dużym ekranie, przyjmujšc rolę piosenkarki Ireny Orskiej w filmie "Motylem jestem, czyli romans czterdziestolatka" w reżyserii Jerzego Gruzy. Zagrała również jednš z głównych ról w sztuce Sławomira Mrożka "Piękny widok", której premiera odbyła się w 2000 roku w Teatrze Polskim w Waszyngtonie. Urodziła się 18 sierpnia 1946 roku w Srebrnej Górze. Młodzieńcze lata, które spędziła w Gdańsku, nie należały do łatwych. - Było nas szecioro. Rodzice, ja i trzech młodszych braci. Mama chorowała i często jedziła do sanatorium albo przebywała w szpitalu. Raz w takiej sytuacji dwóch braci trafiło do domu dziecka, bo ojciec nie dawał sobie rady z prowadzeniem domu. Zazwyczaj ja im matkowałam - wspominała wokalistka w wywiadzie dla magazynu "Sukces". - Często ich pouczałam i weszło mi to w krew. Koleżanki nie chciały się ze mnš bawić, bo byłam "mšdralińska" i strofowałam także je. Ale nie zależało mi na tym. Żyłam w wymylonym wiecie. Zbierałam zdjęcia gwiazd i wyobrażałam sobie, że jestem jednš z nich. W siódmej klasie szkoły podstawowej zaczęła piewać w chórze katedralnym. W 1964 roku profesor Halina Mickiewicz przyjęła jš do swojej klasy w redniej szkole muzycznej w Gdańsku. W tym samym roku wokalistka została słuchaczkš Gdańskiego Studia Piosenki, gdzie poznała Mariana Zacharewicza, swojego póniejszego męża, kompozytora i menedżera. Rozpoczęła też naukę w Studium Nauczycielskim Wychowania Fizycznego i Biologii w Gdańsku. W 1965 roku nagrała pierwsze piosenki dla Polskiego Radia w Gdańsku - "Gdański most" i "Wróć". Podjęła też współpracę z popularnym na Wybrzeżu Zespołem Artystycznym Marynarki Wojennej "Flotylla". W tym czasie często pojawiała się w gdańskich klubach studenckich - nie tylko jako piosenkarka, ale także jako modelka. W 1967 roku wystšpiła na koncercie Debiutów na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało jej Dyplom Zawodowej Piosenkarki. - Honorarium za występ zależało wówczas od grupy, do której komisja weryfikacyjna zechciała zaliczyć danego wykonawcę. Były trzy kategorie: A, B i C Odpowiadało się na pytania z historii muzyki i teatru, teorii muzyki, trzeba było co zapiewać i zadawano jakie pytania dotyczšce branży muzycznej - opowiada Jarocka na stronie internetowej. - Dostałam wtedy grupę B, co było dla mnie na tym etapie kariery bardzo dobre. Drogę do wielkiej kariery otworzyła jej piosenka "Gondolierzy znad Wisły", wyróżniona w 1968 roku na festiwalu w Opolu. W tym samym roku artystka wyjechała na stypendium PAGART-u do Paryża. Tam została stypendystkš w słynnej szkole wokalnej przy paryskiej Olympii, gdzie uczyła się w elitarnej pięcioosobowej klasie dla szczególnie uzdolnionych. Wydała też pierwszy francuskojęzyczny singel, który promowała, występujšc na koncertach oraz w licznych programach radiowych i telewizyjnych we Francji, Belgii i Szwajcarii. Na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Rennes zdobyła aż trzy nagrody. Po powrocie do Polski w 1973 roku wzięła lub z Marianem Zacharewiczem. Jednym ze wiadków był Seweryn Krajewski. Jej pierwsza płyta długograjšca, "W cieniu dobrego drzewa", która miała premierę w 1974 roku, pobiła rekord, sprzedajšc się w cišgu kilku miesięcy w nakładzie 100 tysięcy egzemplarzy. Pochodzšca z niej kompozycja "Wymyliłam Cię", z którš artystka wystšpiła na festiwalu w Sopocie, zdobyła tytuł Przeboju Festiwalu i nagrodę publicznoci. Wydany w 1976 roku drugi longplay, "Gondolierzy znad Wisły", powtórzył sukces debiutu i przyniósł hity "Kocha się raz", "Sto lat czekam na twój list" i "Odpływajš kawiarenki". Kolejny album, "Wigilijne życzenia" (1977), zawierał 12 współczesnych pastorałek napisanych przez czołowych kompozytorów i podobnie jak dwa poprzednie uzyskał status złotej płyty. Artystka przeprowadziła się do Warszawy i rozpoczęła studia na Wydziale Pedagogicznym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Jednoczenie z powodzeniem kontynuowała karierę na Zachodzie. Jako Irena Jarova podbiła RFN piosenkš "Junge Liebe", czego efektem były występy w tamtejszej telewizji m.in. z Suzi Quatro i zespołem ABBA. Kolejne lata to trasy koncertowe w całej Europie i USA oraz wyróżnienie na Yamaha Pop Song Festival w Tokio (za piosenkę "Odpływajš kawiarenki"). W Polsce tryumfy więcił przebój "Beatlemania story". Innš znanš kompozycjš był utwór "To za mało" nagrany z Budkš Suflera. W 1989 roku Jarocka po raz drugi wyszła za mšż. Rok póniej wyjechała do USA wraz z córkš Monikš (urodzonš w 1982 roku) i mężem, informatykiem Michałem Sobolewskim, który dostał tam pracę. Pobyt w Ameryce miał trwać dwa lata, jednak po przedłużeniu kontraktu rodzina osiedliła się tam na stałe. Po dziewięciu latach wokalistka otrzymała obywatelstwo amerykańskie. - Mimo że Polska to moje korzenie, to jednak moje właciwe miejsce zawsze będzie tam, gdzie jest mój mšż i córka. Można powiedzieć, że mam dwie ojczyzny i dwa domy - mówiła w 2008 roku wywiadzie dla gazety "Opolskiej Gazety Festiwalowej". - Jestem obywatelem wiata i jest mi z tym dobrze. Już na poczštku pobytu w Stanach Zjednoczonych Jarocka miała problemy z głosem. Lekarz zdiagnozował guzki na strunach głosowych spowodowane napięciem mięni podczas rozmawiania w obcym języku. Jako lekarstwo zalecił jak najczęstsze wizyty w Polsce. Artystka przyjeżdżała więc co pewien czas do kraju na wakacje i koncerty. Sporadycznie wydawała też płyty ("Mój wielki sen" w 2001 oraz "Kolędy bez granic" w 2004 roku). W 2007 roku ukazała się jej autobiografia w formie wywiadu rzeki. - Ksišżka "Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej" jest dla mnie formš oczyszczenia się, rozliczenia z przeszłociš, nabrania do niej dystansu - wyjaniała w rozmowie z "Angorš". - Wydaje mi się, że odidealizowałam w niej swój obraz wykreowany przez media. W 2008 do sklepów trafiła nowa płyta zatytułowana "Małe rzeczy. Muzykę skomponowali m.in. Seweryn Krajewski i Jarosław Kukulski, a wród autorów tekstów znaleli się Jacek Cygan i Katarzyna Jamróz. Na kršżku, oprócz premierowego materiału, znalazła się nowa wersja "Kawiarenek". Od tego czasu artystka zaczęła coraz częciej pojawiać się w Polsce. Po wielu latach przerwy wystšpiła na festiwalu w Opolu, a słuchacze Programu I Polskiego Radia przyznali jej tytuł Muzykomaniaka roku 2008. Urodziła się w 1946 roku w Srebrnej Górze. Jako piosenkarka zadebiutowała w klubie Rudy Kot w Gdańsku majšc 20 lat. W tym samym czasie wystšpiła na festiwalu w Opolu. Zmarła 21 stycznia 2012 roku w Warszawie. Ukończyła V Liceum Ogólnokształcšce im. Stefana Żeromskiego w Gdańsku-Oliwie przy ulicy Polanki 130 oraz studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku na wydziale wychowania muzycznego; w tym piew u profesor Haliny Mickiewiczówny. Następnie ukończyła Wydział Biologii Studium Nauczycielskiego także w Gdańsku. Uczestniczyła w konkursach dla piosenkarzy amatorów, współpracowała z Zespołem Estradowym Marynarki Wojennej Flotylla. Debiutowała w wieku 20 lat w Klubie Rudy Kot w Gdańsku, w tym też roku pierwszy raz wystšpiła na KFPP w Opolu. Wielokrotnie występowała na MFP w Sopocie. W 2007 roku wydała autobiograficznš ksišżkę, wywiad - rzekę "Motylem Jestem, czyli piosenka o mnie samej" nakładem wydawnictwa Prószyński i Spółka. W roku 1966 wystšpiła na IV Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 19691973 przebywała na stypendium w Paryżu. Doskonaliła tam swoje umiejętnoci wokalne i sceniczne m.in. w Petit Conservatoire de la Chanson przy paryskiej Olympii. Nagrała płyty dla firmy Philips i koncertowała u boku takich gwiazd jak Michel Sardou, Enrico Macias, Charles Aznavour czy Mireille Mathieu. Koncertowała w kraju i za granicš, w RFN, NRD, Czechosłowacji, Bułgarii, Szwajcarii, we Włoszech, Portugalii, Luksemburgu, Australii, we Francji oraz w orodkach polonijnych USA i Kanady. Współpracowała m.in. z zespołami Polanie, Czerwone Gitary i Budka Suflera. Do Stanów Zjednoczonych wyjechała na stałe w 1990 roku. W roku 2003 była gwiazdš festiwalu w Syracuse[3]. W roku 2007 wróciła do Polski. Po ciężkiej chorobie zmarła w jednym z warszawskich szpitali 21 stycznia 2012 roku. Pochowana zostanie w katakumbach na warszawskich Powšzkach. Wystšpiła u boku Andrzeja Kopiczyńskiego w ekranizacji kinowej losów inż. Stefana Karwowskiego z serialu telewizyjnego Czterdziestolatek w filmie Motylem jestem, czyli romans 40-latka do scenariusza Jerzego Gruzy (który był także reżyserem) i Krzysztofa Teodora Toeplitza. Piosenkarka zapiewała do filmu kilka piosenek takich jak: Motylem jestem czy Po prostu człowiek. Zarejestrowano wiele recitali i programów z udziałem piosenkarki w Orodkach TVP Gdańska, Łodzi, Poznania, Wrocławia, Katowic i Warszawy, takich jak: Irena Jarocka zaprasza, Irena Jarocka i jej gocie, Spotkanie z gwiazdš (z udziałem Michaela Delpecha), Mężczyzna na niepogodę (z Romanem Franklem), Największe przeboje Ireny Jarockiej, Zwariowany dzień, Bo wszystko jest piosenkš francuskš i innych. Występowała w programie TVP 3 Muzyka łšczy pokolenia. Piosenkarka włšczyła się w działalnoć organizacji Echo International, czego ...
Smutasek777