Kartka z cytatami.doc

1. Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

2. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie wywozu zabytków i przedmiotów o cechach zabytków za granicę.

3. Ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. 75, poz. 474).

Ad. 1

Art. 6 pkt 2e).

"Ochronie i opiece podlegają, bez względu na stan zachowania zabytki ruchome będące, w szczególności materiałami bibliotecznymi, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach."

czyli art. 5 -> "Materiałami bibliotecznymi są w szczególności dokumenty zawierające utrwalony wyraz myśli ludzkiej, przeznaczone do rozpowszechniania, niezależnie od nośnika fizycznego i sposobu zapisu treści, a zwłaszcza: dokumenty graficzne (piśmiennicze, kartograficzne, ikonograficzne i muzyczne), dźwiękowe, wizualne, audiowizualne i elektroniczne.

Art. 51 pkt 1

Zabytki mogą być wywożone za granicę na stałe, jeżeli ich wywóz nie spowoduje uszczerbku dla dziedzictwa kulturowego.

Art. 51 pkt 2

Zabytki mogą być czasowo wywożone za granicę, jeżeli pozwala na to ich stan zachowania, a osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, w której posiadaniu znajduję się zabytek, daje rękojmię, żenie ulegnie on zniszczeniu lub uszkodzeniu i zostanie przywieziony do kraju przed upływem terminu ważności pozwolenia.

Art. 51 pkt 3

Wywóz zabytków za granicę może nastąpić na podstawie:

1. jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę;

2. jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę;

3. wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz zabytku za granicę;

4. wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz zabytków za granicę.

Art. 52 pkt 1

Jednorazowe pozwolenie na stały wywóz zabytku za granicę wydaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii komisji złożonej ze specjalistów w określonych dziedzinach ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Art. 52 pkt 4

Wywóz zabytku za granicę na postawie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić nie później niż w terminie 12 miesięcy od dania wydania tego pozwolenia.

Art. 53.

1. Jednorazowe pozwolenie na czasowy wywóz zabytku za granicę wydaje wojewódzki

konserwator zabytków na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej,

w której posiadaniu znajduje się zabytek, mającej zamiar jednorazowo

wywieźć za granicę ten zabytek w celach użytkowych lub wystawienniczych albo

dla przeprowadzenia prac konserwatorskich.

2. Termin ważności pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż

12 miesięcy od dnia wydania tego pozwolenia.

Art. 54.

1. Wielokrotne pozwolenie indywidualne na czasowy wywóz zabytku za granicę

wydaje wojewódzki konserwator zabytków na wniosek osoby fizycznej lub jednostki

organizacyjnej, w której posiadaniu znajduje się zabytek, mającej zamiar

wielokrotnie wywozić za granicę ten zabytek w celach użytkowych lub wystawienniczych.

2. Termin ważności pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż

3 lata od dnia wydania tego pozwolenia.

Art. 55.

1. Wielokrotne pozwolenie ogólne na czasowy wywóz zabytków za granicę wydaje

wojewódzki konserwator zabytków na wniosek muzeum lub innej instytucji

kultury, która w związku z prowadzoną działalnością zamierza wielokrotnie

wywozić za granicę swoje zbiory, w całości lub w części, w celach wystawienniczych.

2. Termin ważności pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż

5 lat od dnia wydania tego pozwolenia.

Art. 56.

1. Wojewódzki konserwator zabytków może cofnąć pozwolenie, o którym mowa w

art. 51 ust. 3 pkt 2-4, w drodze decyzji.

2. Cofnięcie pozwolenia może nastąpić, jeżeli stan zachowania zabytku uległ pogorszeniu

lub wyszły na jaw nowe fakty i okoliczności świadczące, że wnioskodawca

nie daje rękojmi, o której mowa w art. 51 ust. 2.

3. O cofnięciu pozwolenia wojewódzki konserwator zabytków zawiadamia niezwłocznie

organ administracji celnej.

Art. 57.

1. Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która otrzymała pozwolenie, o którym

mowa w art. 51 ust. 3 pkt 2-4, jest obowiązana po wykorzystaniu tego pozwolenia

powiadomić wojewódzkiego konserwatora zabytków o przywiezieniu

zabytku do kraju w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia jego przywozu.

2. Na wezwanie wojewódzkiego konserwatora zabytków osoba lub jednostka organizacyjna,

o której mowa w ust. 1, jest obowiązana udostępnić zabytek w celu

dokonania oględzin.

3. W przypadku nieprzywiezienia zabytku do kraju w okresie ważności pozwolenia,

organ administracji celnej zawiadamia o tym niezwłocznie wojewódzkiego

konserwatora zabytków.

Art. 58

W odniesieniu do materiałów bibliotecznych powstałych przed dniem 1 stycznia 1949 r. pozwolenia, o których mowa w art. 51 ust. 3, wydaje Dyrektor Biblioteki Narodowej. Przepisy art. 51 ust. 1 i 2, art. 52 ust. 1 i 4, oraz art. 53-57 stosuje się odpowiednio.

Art. 59 pkt 1 podpkt 6

Pozwolenia na wywóz za granicę nie wymagają materiały biblioteczne powstałe po dniu 31 grudnia 1948 r.

Art. 59 pkt 4

Nie wymagają zaświadczenia na wywóz za granicę materiały biblioteczne powstałe po dniu 31 grudnia 1948 r., jeżeli nie ma wątpliwości do ich czasu powstania.

Art. 59 pkt 5

Jeżeli osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna zamierzająca wywieźć za granicę materiały, o których mowa w ust. 4, ma wątpliwości co do czasu ich powstania, zwraca się do Dyrektora Biblioteki Narodowej o wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że zgłoszony przedmiot powstał po dniu 31 grudnia 1948 r.

Art. 64.

1. Postępowanie dotyczące restytucji zabytku może być prowadzone w odniesieniu

do zabytku zaliczanego do jednej z następujących kategorii:

4) oryginalnych akwareli, gwaszy i pasteli wykonanych na dowolnym materiale,

które mają więcej niż 50 lat, ich wartość jest wyższa niż 30.000 euro i

są dziełami twórców nieżyjących;

5) oryginalnych mozaik, nie objętych kategoriami wskazanymi w pkt 1 i 2,

oraz oryginalnych rysunków wykonanych dowolną techniką i na dowolnym

materiale, które mają więcej niż 50 lat, ich wartość jest wyższa niż 15.000

euro i są dziełami twórców nieżyjących;

6) oryginalnych dzieł grafiki i matryc do ich wykonania oraz oryginalnych plakatów,

które mają więcej niż 50 lat, ich wartość jest wyższa niż 15.000 euro

i są dziełami twórców nieżyjących;

8) fotografii, filmów oraz ich negatywów, które mają więcej niż 50 lat, ich

wartość jest wyższa niż 15.000 euro i są dziełami twórców nieżyjących;

11) map drukowanych, które mają więcej niż 200 lat;

12) zbiorów o znaczeniu historycznym, etnograficznym lub numizmatycznym,

których wartość jest wyższa niż 50.000 euro;

Art 64 pkt 1 podpkt 9

Postępowanie dotyczące restytucji zabytku może być prowadzone w odniesieniu do zabytku zaliczanego do jednej z następujących kategorii: pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach inkunabułów i manuskryptów oraz liczących więcej niż 50 lat map i partytur muzycznych.

Art 64 pkt 1 podpkt 10

Postępowanie dotyczące restytucji zabytku może być prowadzone w odniesieniu do zabytku zaliczanego do jednej z następujących kategorii: pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach książek, które mają  więcej niż 100 lat i ich wartość jest wyższa niż 50.000 euro.

Art 64 pkt 2 podpkt 3

Postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają również zabytki: znajdujące się w inwentarzach muzeów lub narodowym zasobie bibliotecznym.

Art 93 pkt 3

W sprawach o wydawanie pozwoleń, określonych w art. 51 ust. 3, na wywóz materiałów bibliotecznych powstałych przed dniem 1 stycznia 1949 r., za granicę i zaświadczenia, o którym mowa w art. 59 ust. 5, prowadzącym postępowanie w pierwszej instancji jest Dyrektor Biblioteki Narodowej, a organem wyższego stopnia minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

9) art. 51 otrzymuje brzmienie:

„Art. 51. 1. Jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę

wymagają zabytki zaliczane do jednej z następujących kategorii:

4) wykonanych na dowolnym materiale akwareli, gwaszy i pasteli,

które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa

niż 16 000 zł;

5) mozaik, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 1 i 2,

oraz wykonanych dowolną techniką i na dowolnym materiale

rysunków, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest

wyższa niż 12 000 zł;

6) oryginalnych dzieł grafiki i matryc do ich wykonania oraz

oryginalnych plakatów, które mają więcej niż 50 lat i ich

wartość jest wyższa niż 16 000 zł;

8) pojedynczych fotografii, filmów oraz ich negatywów, które

mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

9) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach rękopisów,

które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 4

000 zł;

10) pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach książek, które

mają więcej niż 100 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

11) pojedynczych map drukowanych i partytur, które mają więcej

niż 150 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;

13) kolekcji o znaczeniu historycznym, paleontologicznym, etnograficznym

lub numizmatycznym, których wartość jest wyższa

niż 16 000 zł;

4. Zabytki:

1) wpisane do rejestru,

2) wchodzące w skład zbiorów publicznych, które stanowią

własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego

oraz innych jednostek organizacyjnych zaliczanych do

sektora finansów publicznych,

3) znajdujące się w inwentarzach muzeów lub narodowym zasobie

bibliotecznym

- nie mogą być wywożone za granicę na stałe.”;