33_i_34_zagadnienia_specjalnosciowe.docx

(16 KB) Pobierz

33. KOMPLEKSOWA MODERNIZACJA EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW

 

Modernizacja ewidencji to zespół działań technicznych, organizacyjnych i administracyjnych podejmowanych przez starostę w celu:

1)     uzupełnienia bazy danych ewidencyjnych i utworzenia pełnego zakresu zbiorów

danych ewidencyjnych zgodnie z wymogami rozporządzenia;

2)     modyfikacji istniejących danych ewidencyjnych do wymagań określonych w

rozporządzeniu;

3)     poprawy funkcjonowania informatycznego systemu obsługującego bazę danych

ewidencyjnych.

Modernizację wykonuje się w sposób:

- ciągły w ramach bieżącej aktualizacji operatu ewidencyjnego, zgodnie z zasadami i trybem przedstawionym w rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków,

- kompleksowo z zachowaniem zasad i trybu określonymi przepisami rozporządzenia.

 

Modernizacja kompleksowa może być wykonywana etapami dostosowanymi do tworzenia poszczególnych raportów: rejestr gruntów, budynków, lokali, kartoteka budynków, lokali, mapa ewidencyjna. Poszczególne etapy kompleksowej modernizacji, określa się w projekcie modernizacji ewidencji, który sporządza starosta dla całej jednostki ewidencyjnej lub jej części.

Każda ewidencja raz zmodernizowana, może zostać poddana kolejnym modernizacjom związanym ze zmianą techniki ich prowadzenia. Działania modernizacyjne mające na celu wyłącznie unowocześnienie techniki prowadzenia ewidencji i poprawy systemu organizacji jej prowadzenia dokonuje starosta w uzgodnieniu z właściwym miejscowo wojewódzkim inspektorem nadzoru geodezyjnego i kartograficznego w sposób zapewniający nieprzerwane funkcjonowanie ewidencji.

Starosta jest zobowiązany do przeprowadzenia modernizacji ewidencji w sposób planowy. Główny Geodeta Kraju dokonuje corocznie oceny realizacji zadań i wyniki tej oceny przedkłada w terminie do dnia 30 kwietnia ministrowi właściwemu do spraw architektury i budownictwa.

Przy wykonywaniu kompleksowej modernizacji ewidencji, założonej przed wejściem w życie rozporządzenia, do sporządzenia numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych wykorzystuje się istniejące materiały i dane państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, nawet jeżeli nie spełniają one wymagań obowiązujących standardów technicznych.

Ustalenia granic i pomiaru punktów załamania linii granicznych działek ewidencyjnych dokonuje się w trakcie kompleksowej modernizacji ewidencji, jeżeli:

1) brak jest danych określających przebieg granic działek ewidencyjnych,

2) na podstawie istniejących materiałów, uzupełnionych pomiarem ograniczonej liczby punktów granicznych zidentyfikowanych w terenie i na mapie, nie można określić położenia tych punktów z dokładnościami większymi niż:

a) w obszarach wiejskich- 3,0 m względem najbliższych elementów szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej

b) w obszarach miejskich- 0,60 m względem najbliższych elementów szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej

Na wniosek właściwego wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, Główny Geodeta Kraju może wyrazić zgodę na zmniejszenie dokładności.

Modyfikacja danych ewidencyjnych mająca na celu doprowadzenie tych danych do zgodności z wymaganiami rozporządzenia i obowiązującymi standardami technicznymi może nastąpić na wniosek i koszt zainteresowanych.

 

34. ZWIĄZKI POMIĘDZY EWIDENCJĄ GRUNTÓW I BUDYNKÓW I KSIĘGAMI WIECZYSTYMI

 

Pomiędzy tymi systemami ksiąg wieczystych i ewidencją gruntów i budynków powinien następować przepływ informacji przestrzennych i prawnych. Informacje przestrzenne wyrażane są w ewidencji przez oznaczenie danej nieruchomości, bez którego nie można dokonać przypisania praw do nieruchomości i ich ujawnienia w księdze wieczystej.

Przepływ informacji przestrzennych uwzględnia następujące zasady:

·      w przypadku, gdy w księdze wieczystej odnajdujemy różnice w oznaczeniu nieruchomości zawarte w ewidencji gruntów i budynków, należy wykonać wykaz synchronizacyjny, a następnie wysłać do ksiąg wieczystych informacje dotyczące zmian istniejącego i niezgodnego z przepisami oznaczenia nieruchomości;

·      wszystkie podmioty ewidencyjne są zobowiązane zgłosić zaistniałe zmiany, w terminie do 30 dni od daty zaistnienia zmian, do organów prowadzących ewidencję;

·      po wykonaniu czynności geodezyjno- prawnych takich jak: rozgraniczenie, podział, scalenie i podział, itp., w wyniku których następuje zmiana oznaczenia nieruchomości, ewidencja gruntów i budynków przesyła do systemu ksiąg wieczystych stosowne informacje.

 

Przepływ informacji prawnej polega w szczególności na przesyłaniu przez instytucje ksiąg wieczystych do ewidencji:

·      numeru księgi dla działek stanowiących nieruchomość gruntową;

·      praw przypisanych do podmiotu ujawnianych w dziale II (własność, użytkowanie wieczyste) oraz dziale III (ograniczone prawa rzeczowe) stosownych dokumentów z których wynikają zmiany danych podmiotowych

 

Podstawowy obiekt ewidencji stanowi działka ewidencyjna, a systemu ksiąg wieczystych nieruchomość gruntowa. Wejściem do systemu powiązań ewidencji gruntów i budynków oraz ksiąg wieczystych jest informacja terenowa ewidencji. Odnajdujemy tu informacje o działkach, budynkach i lokalach oraz ich atrybutach. Zebrane dane mają odpowiednią formę oraz postać i przechowywane są w  bazach danych ewidencyjnych. Systemy prowadzą między sobą wymianę informacji. Przepływ danych do systemów ksiąg wieczystych jest znacznie mocniejszym powiązaniem, niż do ewidencji gruntów i budynków. Analizując układ możemy stwierdzić, że system ksiąg wieczystych jest ważniejszy od systemu ewidencji gruntów i budynków. Na systemie ksiąg wieczystych opiera się bezpieczeństwo obrotu nieruchomości, ważny czynnik ładu społecznego w państwie prawnym. Należy zwrócić uwagę, że system ewidencyjny jest pierwotnym źródłem informacji, będący podstawą utworzenia danych ksiąg wieczystych. Jest to spostrzeżenie , które uświadamia ważność informacji katastralnej dla rejestru prawnego. W wyniku tego system ksiąg wieczystych nie może funkcjonować bez systemu EGiB. Należy zwrócić uwagę ze system EGiB mógłby istnieć bez informacji uzyskanych z ksiąg wieczystych, jednak jego funkcjonowanie  jest wysoce ułomnym. Wyjściem z omawianego systemu jest informacja prawna dotycząca nieruchomości, która zapisana jest w księdze wieczystej.

Aby systemy działały sprawnie należy dokonywać aktualizacji posiadanych danych. Zmian w księdze wieczystej może dokonać właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości. Składa on stosowny wniosek, z prośbą o dokonanie odpowiedniej zmiany, który po rozpatrzeniu zostaje uwzględniony w księdze. Sprostowania informacji w księgach wieczystych można również dokonać z urzędu, w przypadku bezpośredniego sprawdzenia danych ewidencyjnych lub zawiadomienia jednostki prowadzącej ewidencję. Aktualizacji systemów ewidencyjnych dokonuje się na podstawie  pomiarów granic, powierzchni, struktury użytków.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin