Goreją Wici
Goreją wici w czas rokowy, dziś znów jak przed tysiącem lat, posłanie niosą masławowe i budzi sie słowiański świat. Słowiańska czestna wiara nasza , my z tych co Lech, Ziemowit, Krak, nie nam zamorskich znać mesjaszy, i drogi nam Swaroga znak. A człowiek miarą jest wszechrzeczy, nic ponad naszą myśl i dłoń, z klęczeństwa Polak się uleczy, na zaćme krzyża ma już broń. Odzyszcze naród własną dusze, i sobą znów zapragnie być, koło historii drgnie i ruszy, bezdziejów gnuśnych zerwie nić. Życie człowieka to zadanie, spełnia się poprzez trud i znój dzieło to twoje powołanie, dzielnym niech będzie żywot twój!
peruna