Książe-Farba.doc

Mówił że nie ma po co żyć

Tłumaczył się że nie ma nic

Bo stracił dom i młodzieńcze sny

Nie miał siły by opanować łzy

Kolejny dzień nie cieszył go

I nie czekał na pierwszy promyk słońca

Nie uśmiechał się wciąż ocierał łzy

Myślał jestem sam może jestem zły

Był jak mgłaaa - nie widzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat – delikatnyyy

Był jak cichy wiaaatr – całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy

Mówił że to nie jego świat

Pragnął wrócić tam gdzie się rodzi dusza

Gdzieś zostawił tą najważniejszą rzecz

Wielką przyjaźń i miłość ponad śmierć

Był jak mgłaaa - nie widzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat – delikatnyyy

Był jak cichy wiaaatr – całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy heijeijeije

Był jak mgłaaa - nie widzialny tajemniczy

Był jak kruchy róży kwiat – delikatnyyy

Był jak cichy wiaaatr – całkiem wolny lecz samotny

Jak ocean bez dna nieszczęśliwy

Więc dalej idź mój zagubiony książe

Szukaj szczęścia – ja wiem że odnajdziesz je

I odzyskasz swe zagubione sny

Bo nie jesteś sam i nie jesteś zły