OBLĘŻENIE SMOLEŃSKA 1609-1611 - SPOSOBY ZDOBYWANIA MIAST
Oblężenie Smoleńska rozpoczęło się we wrześniu 1609 roku.
Smoleńsk był miastem dobrze umocnionym. Ogólna długość murów wynosiła około 6,5 km, wysokość - 13-19 m, grubość -5-6 m. Ich fundamenty były do 6,5 m grube i głębokie ponad 4 m. Dolna część murów (cokół ) wysokości od 1 do 3 m była obłożona wielkimi polnymi kamieniami. Mur posiadał 38 baszt, z których 9 znajdowało się nad bramami. Wysokość baszt dochodziła do 21 m, a położona przy Dnieprze baszta Frołowska miała 31 m wysokości. Trzy bramy miały opuszczane żelazne kraty, tak zwane brony. Na zewnątrz murów były urządzane tzw. podsłuchy (wykładane okrąglkami rowy ponad 2 metry głębokie i około 1,25 m szerokie ze stropem z okrąglaków przysypanych 70-centymetrową warstwą ziemi. Smoleńsk posiadał około 5400 ludzi oraz około 170 armat.
Wojska polski posiadały 30 małych armat które nie były przeznaczone do oblężeń miast. Zdobywanie Smoleńska rozpoczęło się 24. IX. 1906. Była to próba zdobycia miasta przy pomocy środków technicznych. Polegało to na założeniu miny pod jedną z bram miasta a następnie wysadzenie jej i zrobienie wyrwy w murze, przez którą dostawało się wojsko do miasta. próba ta nie powiodła się z powodu złej organizacji powiadamiania. Trębacze którzy powinni podać sygnał o zrobieniu wyrwy, nie podali tego sygnału. Założenie min odbywało się w czasie pozorowanego ataku w innej części oblężonego miasta. Po wybuchu min mury miasta zostały oświetlone pochodniami i do ukrywających się w ciemności pododdziałów otworzono ogień zmuszając je do wycofania się.
Innym sposobem jakim próbowano zdobywać miasta było wykonywanie podkopów. Budowano tzw. galerie. Broniący się po stwierdzeniu budowy galerii przystępowali do budowy kontrgalerii. Polacy w tym czasie prowadzili budowę kilku galerii jednocześnie z różnych kierunków. Nie przynosiło to oczekiwanych efektów ze względu na przeciwdziałanie obrońców. Przy spotkaniu się dwóch przeciwnych galerii dochodziło do walki pod ziemią, a następnie wysadzeniu galerii. ( 6. 01. 1610).
Następnym sposobem na zdobywanie miast były szturmy. Był to drugi etap zdobywania tego miasta przez wojska polskie. Dział które były pod Smoleńskiem nie nadawały się do oblężeń. - były za małe. Sprowadzono działa z Rygi do ostrzeliwania murów, a w tym samym czasie zaczęto zbliżać się do baszty agroszami. 18 lipca zrobiono wyłom w bramie i rozpoczął się szturm miasta. Był to szturm nieudany, w czasie którego poniesiono wielkie straty w ludziach.
Ostatni etap zdobywania miasta rozpoczął się 2 czerwca 1611 roku i zakończył się sukcesem oblegających. Miasto zaatakowano z czterech stron jednocześnie. Od strony jednej z bram wojsko podeszło cicho pod mury z drabinami (po jednej drabinie mogło jednocześnie wchodzić po 5-6 żołnierzy). Wyłomu w murach w tym samym czasie dokonano w miejscu wskazanym przez jednego mieszkańców miasta. Smoleńsk został zdobyty.
Opracowano na podstawie „Historia sztuki wojennej” - cz. III - Razin
oki9013