Ostre zatrucia pierwsza pomoc.pdf

(1911 KB) Pobierz
str_34_35_36_37.indd
Bezpieczeństwo
Pierwsza pomoc
Ostre zatrucia
Ostre zatrucia nie należą do najczęstszych przyczyn hospitalizacji, jednak co roku w Polsce
z tego właśnie powodu do szpitali trafia kilka tysięcy osób, a kilkaset umiera.
Tomasz Sanak
specjalista ratownictwa
medycznego, instruktor
BLS-AED, ACLS, PALS
Maja Grzanka
instruktor
pierwszej pomocy
przyczyn nagłego zatrzymania krążenia w gru-
pie osób młodych, poniżej 40. roku życia. Tak
więc ostre zatrucia egzogenne nadal stanowią
poważne obciążenia dla placówek medycznych,
zwłaszcza w przypadkach, które wymagają inten-
sywnej terapii.
Ostre zatrucia można podzielić na przypadkowe
i zamierzone, a te ostatnie na popełnione w ce-
lach samobójczych i w celu pozbawienia życia
innego człowieka.
syczną. Wynikają one najczęściej z nieprzestrze-
gania przepisów BHP albo z awarii urządzeń.
Najczęstsze przyczyny ostrych zatruć można
zebrać w kilka podstawowych grup:
1. zatrucia substancjami chemicznymi,
2. zatrucia substancjami pochodzenia biologicz-
nego,
3. zatrucia lekami i narkotykami.
Ogólne zasady postępowania w ostrych zatru-
ciach obejmują ocenę stanu chorego i jeśli to
konieczne, podjęcie zabiegów resuscytacyjnych,
ocenę prawdopodobieństwa zatrucia, natychmia-
stowe przerwanie kontaktu z trucizną oraz jeżeli
to możliwe, przyspieszenie eliminacji trucizny
z organizmu i zastosowanie odpowiednich odtru-
tek. Ostatnie czynności powinny być prowadzone
w warunkach szpitalnych, dlatego przy uzasadnio-
nym podejrzeniu zatrucia należy jak najszybciej
wezwać fachową pomoc medyczną.
Osobę potencjalnie zatrutą należy dokładnie
ocenić pod względem czynności układu oddecho-
wego (częstość i jakość oddechu), układu krąże-
nia (obecność oznak krążenia), temperatury ciała
(może występować hipotermia lub hipertermia),
stanu świadomości oraz występujących dolegliwo-
ści (pacjent może się skarżyć na nudności, bóle
głowy i szereg innych).
Czasami okoliczności zdarzenia nie pozostawiają
żadnych wątpliwości co do faktu, że dana osoba
doznała zatrucia, lecz znacznie częściej należy
dokładnie poznać okoliczności (relacje świadków)
i zachować ostrożność, aby nie przegapić innej
przyczyny zachorowania (np. cukrzycy). W przy-
padku zatruć zawodowych obiektywna ocena
i dokumentacja okoliczności oraz objawów zatrucia
są szczególnie ważne. W dalszym postępowaniu
korzystne jest uzyskanie wyniku badań toksykolo-
gicznych, gdyż może on pomóc we właściwej ocenie
prawnej wydarzenia w przypadku roszczenia o od-
szkodowanie. Jeżeli świadkowie podają, że dana
osoba doznała zatrucia, ale nie występują objawy,
to działanie powinno być wyważone i ostrożne
(bezpieczniej uznać, iż według relacji świadków
nastąpił kontakt z daną substancją).
Ostre zatrucia
przypadkowe
zamierzone
samobójcze
mordercze
Większość zatruć zamierzonych stanowią
wśród dorosłych próby samobójcze. Zatrucia
przypadkowe wynikają zaś z niezamierzonego
użycia bądź spożycia substancji trującej. Są one
szczególnie częste wśród dzieci, dlatego należy
unikać pozostawiania substancji niebezpiecznych
w ich zasięgu, a tym bardziej nie przelewać czy
przesypywać takich substancji do opakowań
po produktach spożywczych itp. bez uprzedniej
zmiany oznakowania.
Z ATRUCIA ZAWODOWE
Istotną z punktu widzenia populacyjnego i prze-
mysłowego grupą zatruć są zatrucia zawodowe,
czyli takie, do których dochodzi w miejscu pracy
w wyniku kontaktu zawodowego z substancją tok-
Substancja
% zatruć
leki
55
substancje chemiczne
40,3
substancje biologiczne (gł. grzyby)
3
inne i nieznane
1,5
34 Promotor 4/07
Z atrucia pozostają także jedną z częstszych
23742475.003.png 23742475.004.png 23742475.005.png
23742475.006.png
Bezpieczeństwo
przytomna, należy podać do picia etanol w roz-
tworze o 40% stężeniu.
Wchłaniają się wolno z przewodu pokarmowego
i przez skórę. Działanie żrące na błony śluzowe
jamy ustnej, gardła, przewodu pokarmowego
i nefrotoksyczne. Wywołują martwicę mięśnia
sercowego i wątroby, jak również zwłóknienie płuc.
Wśród objawów należy wymienić obfite biegunki
i wymioty, które często mają charakter krwotoczny
oraz rabdomiolizę (masywny rozpad mięśni).
Amoniak
(gaz przemysłowy, urządzenia chłodnicze)
Oddychanie parami amoniaku powoduje uduszenie
i rozległe oparzenia żrące (wysokie stężenie), łzawie-
nie, poparzenie oczu i dróg oddechowych oraz tok-
syczny obrzęk płuc (niższe stężenie). Wypity amoniak
powoduje uszkodzenie przewodu pokarmowego.
Insektycydy – częsta przyczyna zatruć przypad-
kowych u dzieci:
• insektycydy chlorowcopochodne,
• insektycydy fosfoorganiczne i gazy bojowe
(sarin, soman),
• insektycydy karbaminianowe.
Toksyczność insektycydów fosfoorganicznych
wynika z nieodwracalnego hamowania enzymu
acetylocholinesterazy (karbaminianowe hamują
enzym odwracalnie) – i w rezultacie do osła-
bienia mięśni oraz niewydolności oddechowej;
chlorowcopochodne zmieniają przewodnictwo
nerwowe.
Arszenik (stosowany w przemyśle)
Bardzo silna trucizna, która, uszkadzając białka,
działa toksycznie na wiele narządów, bardzo
wolno się wydala, gromadzi się we włosach
(wykorzystywane w medycynie sądowej). Wśród
objawów zatrucia bardzo charakterystyczny jest
zapach czosnku z ust.
Chlor
(przemysł papierniczy, dezynfekcja, wybielacze)
Działa wyjątkowo silnie żrąco. Objawy zatrucia
obejmują podrażnienie oczu, jamy ustnej i gardła
(ból, chrypka, bezgłos) oraz uszkodzenie dolnych
dróg oddechowych. Podstawową czynnością
ratowniczą jest wyniesienie poszkodowanego ze
skażonej chlorem atmosfery.
K WASY I ZASADY ŻRĄCE
• Kwasy żrące (azotowy, fluorowodorowy, octowy,
siarkowy, solny, woda królewska).
Działają miejscowo, wywołując martwicę skrze-
pową – denaturują białka. Powodują poważne
uszkodzenie przewodu pokarmowego, jeśli
zatrucie nastąpiło drogą doustną, oraz uszko-
dzenie dróg oddechowych, gdy są wdychane.
Zatrutemu można podać do picia małą ilość
wody. Pod żadnym pozorem nie wolno wywoły-
wać wymiotów.
• Zasady żrące (amoniak, NaOH, KOH, wapno
gaszone i niegaszone, podchloryn sodowy
i potasowy oraz zasady organiczne).
Zwykle używane są jako środki czyszczące,
odkamieniacze. Działają tak jak kwasy, przede
wszystkim miejscowo, lecz wywołują martwicę
nie skrzepową, ale rozpływną. Zatrucie jest
Cyjanki i nitryle
(galwanizacja, ekstrakcja kwasów tłuszczowych)
Trujący mechanizm działania cyjanków polega na
uniemożliwieniu organizmowi wykorzystania tlenu
pobieranego z atmosfery. Najważniejszym objawem
są zaburzenia oddechu. Chory jak najszybciej musi
otrzymać odtrutki (azotyn amylu i azotyn sodu).
Herbicydy
(środki ochrony roślin niszczące chwasty):
• parakwat, dikwat,
• glifosat, chlorofenoksykwasy,
• pochodne mocznika (najbezpieczniejsze).
Objaw
Przykładowa substancja
ostre zaburzenia żołądkowo-jelitowe
węglowodory, grzyby, leki, alkohole
odrzucający fetor z ust/zapach wymiocin
wiele substancji, np. amoniak, aceton
uszkodzenia skóry, pęcherze
środki nasenne, kwasy, zasady
kaszel, zaburzenia oddychania
amoniak, chlor, dym z płonących opon
rozszerzenie źrenic
amfetamina, kokaina, kofeina
zwężenie źrenic
narkotyki, gł. pochodne morfiny
drżenia mięśniowe
fosforany organiczne, amfetamina, kofeina
sztywność mięśniowa
tlenek węgla, leki
majaczenie, halucynacje, strach, psychozy
leki, rozpuszczalniki organiczne, etanol, CO 2
zaburzenia rytmu serca
leki
zmiany temperatury – hipotermia i hipertermia
etanol, narkotyki, leki
36 Promotor 4/07
23742475.001.png
Bezpieczeństwo
najczęściej doustne lub wziewne. Odległe ro-
kowanie w zatruciach zasadami jest gorsze niż
w zatruciach kwasami.
oraz atropinę i skopolaminę (silne działanie na
układ nerwowy).
Rozpuszczalniki organiczne (aceton, dioksan,
eter etylowy, toluen, tetrachlorek węgla, trichlo-
roetylen)
Wywołują podrażnienie błon śluzowych, nudności,
wymioty, ból i zawroty głowy, jak też uszkodzenie
płuc, wątroby, mózgu i nerek. Zatrucia wynikają
najczęściej ze spożycia trującej substancji lub
wdychania par gazów.
Zwierzęta – żmija zygzakowata
Żmija zygzakowata to jedyny wąż jadowity, jaki żyje
na terenie Polski. Jej jad uszkadza nerki, działa
hemolitycznie i powoduje skazę krwotoczną. W więk-
szości przypadków zatrucia są łagodne, cięższy prze-
bieg obserwuje się u dzieci oraz u osób starszych.
Charakterystyczna jest mała sącząca rana po uką-
szeniu, w cięższych przypadkach występują objawy
ogólne, takie jak gorączka, ból brzucha, biegunka,
wymioty, wysypka i zaburzenia świadomości.
Tlenek węgla
Bezbarwny, bezzapachowy gaz, który powstaje
w wyniku niepełnego spalania gazu ziemnego,
węgla czy koksu. Tlenek węgla łączy się z hemo-
globiną, tworząc karboksyhemoglobinę, która tra-
ci zdolność przenoszenia tlenu do tkanek. Objawy
zatrucia są niecharakterystyczne. Najczęściej
występują bóle i zawroty głowy, poza tym nudno-
ści, osłabienie, zaburzenia równowagi, sinoblada
skóra (chociaż w najcięższych zatruciach jest ży-
woczerwona). Najważniejsze w zatruciu tlenkiem
węgla, które zdarza się stosunkowo często, jest
jak najszybsze usunięcie poszkodowanego ze
skażonego pomieszczenia.
Zatrucia lekami i narkotykami
Są najczęstsza przyczyną zatruć, szczególnie
samobójczych. Objawy zatrucia wynikają z me-
chanizmów działania leków, a ich nasilenie
– z wielkości przyjętej dawki, a także toksyczności
poszczególnych preparatów; mogą obejmować
między innymi zaburzenia czynności przewodu
pokarmowego, uszkodzenie narządów wewnętrz-
nych, działanie na ośrodkowy układ nerwowy.
Najczęściej stosowane grupy to:
• leki nasenne i uspokajające (barbiturany, ben-
zodiazepiny),
• opioidy (morfina, heroina, fentanyl, metadon),
• środki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy
(amfetamina, ecstasy, kokaina),
• niesterydowe leki przeciwzapalne, leki prze-
ciwbólowe (paracetamol, kwas acetylosalicy-
lowy),
• leki ukł. sercowo-naczyniowego (obniżające
ciśnienie, β -blokery, glikozydy naparstnicy).
Podsumowując, trudno jest rozpoznać zatrucie
bez szczegółowej relacji świadków lub poszko-
dowanego, ponieważ objawy są różnorodne
i niecharakterystyczne. Jeżeli jednak podejrzenia
są uzasadnione, trzeba wezwać pogotowie ratun-
kowe oraz uważnie obserwować poszkodowanego
i monitorować jego czynności życiowe, a w razie
wystąpienia nagłego zatrzymania krążenia rozpo-
cząć resuscytację krążeniowo-oddechową. Należy
pamiętać, że nagłe zatrzymanie krążenia w wyniku
zatrucia zalicza się do sytuacji, w których korzystne
jest przedłużenie czasu trwania resuscytacji. Może
to dać organizmowi, szczególnie w przypadku osób
młodych, szansę na zmetabolizowanie trucizny
i zwiększać znamiennie szansę przeżycia.
Z ATRUCIA SUBSTANCJAMI
POCHODZENIA BIOLOGICZNEGO
Grzyby:
• muchomor sromotnikowy, muchomor wiosenny,
muchomor jadowity,
• zasłonak rudy,
• piestrzenica kasztanowata.
Zatrucia grzybami, szczególnie tymi najniebez-
pieczniejszymi, są wyjątkowo podstępne. Objawy
nie występują od razu, lecz dopiero po kilkunastu
godzinach lub nawet po kilku dniach, i są nie tyle
znakiem spożycia trucizny, ale uszkodzenia już
narządów wewnętrznych (nerek, wątroby, ośrod-
kowego układu nerwowego). Wczesne objawy
występują po spożyciu grzybów o stosunkowo
niewielkich właściwościach toksycznych, działa-
jących głównie na przewód pokarmowy, a także
grzybów, w których znajdują się substancje
o działaniu podobnym do atropiny (muchomor
czerwony, muchomor plamisty).
Rośliny wyższe:
• bieluń dziędzierzawa,
• lulek czarny,
• pokrzyk wilcza jagoda,
• cis pospolity.
W Polsce rośnie niewiele roślin niebezpiecz-
nych dla zdrowia człowieka. Wymienione zawie-
rają toksyny (uszkadzające mięsień sercowy)
Piśmiennictwo
1. Szczeklik A.: Choroby wewnętrzne. MP, 2006.
2. Seńczuk W.: Toksykologia współczesna. PZWL, 2005.
3. Szajewski J., Feldman R., Glińska-Serwin M.: Leksykon
ostrych zatruć. PZWL, 2000.
4. Weilemann L.S., Reinecke H.J.: Zatrucia − postępowanie
w stanach nagłych. PZWL, 1998.
www.promotor.elamed.pl 37
23742475.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin