Uklad_wydalniczy_1.doc

(98 KB) Pobierz
Układ moczowo-płciowy

Układ moczowo-płciowy

Narządy moczowe

1) nerki

2) miedniczki nerkowe

3) moczowody

4) pęcherz moczowy

5) cewka moczowa

 

Nerka

                    największy narząd położony w przestrzeni zaotrzewnowej

                    narząd parzysty

                    nerka lewa jest nieco większa od nerki prawej

                    kształtem przypomina fasolę

                    osie długie obu nerek biegną zbieżnie ku górze

                     w nerce wyróżnia się powierzchnię przednią, powierzchnię tylną, koniec górny i dolny, brzeg boczny i przyśrodkowy

                     brzeg przyśrodkowy ma zagłębienie zwane wnęką nerkową, które prowadzi do szczeliny zwanej zatoką nerkową

                     przez wnękę przechodzą: moczowód, naczynia i nerwy

 

Nerka

                     długość - 12 cm, szerokość - 7 cm i grubość - 4 cm

                     masa wynosi średnio 150 g

                     nerka jest objęta łącznotkankową błoną zwaną torebką włóknistą (obejmuje tylko nerkę) i torebką tłuszczową (obejmuje nerkę i nadnercze)

                     całość przykrywa powięź nerkowa

                     w ten sposób nerka jest przymocowana elastycznie do tylnej ściany brzucha, co zapewnia jej ruchomość, od połowy do jednego kręgu, przy oddychaniu i przy zmianie pozycji ciała

 

Położenie

                    położone w jamie brzusznej w przestrzeni zaotrzewnowej

                    nerka prawa leży nieco niżej niż nerka lewa

                    wnęki nerek leżą na wysokości I kręgu lędźwiowego

                    nerka prawa przylega ponadto do wątroby i dwunastnicy

                    nerka lewa przylega do śledziony, żołądka i trzustki

                    powierzchnia przednia przylega do gruczołu nadnerczowego, do okrężnicy poprzecznej i do jelita cienkiego

                    powierzchnie tylne obu nerek sąsiadują z żebrami i mięśniami

 

 

 

 

Nerki - budowa

                     2 części:

                     zewnętrzna - kora nerkowa

                     wewnętrzna - rdzeń nerkowy

                     kora otacza koncentrycznie rdzeń nerkowy i w postaci słupów nerkowych (kolumn Bertina) dochodzi do zatoki nerkowej

                     słupy nerkowe wnikają pomiędzy piramidy nerkowe, które tworzy rdzeń

                     piramidy swoimi podstawami są skierowane do powierzchni nerki (kory), natomiast ich wierzchołki, zwane brodawkami nerkowymi zwrócone są w kierunku zatoki nerkowej

                    od podstawy piramid w kierunku kory wnikają drobne pasma zwane promienistościami rdzennymi

                    Stąd korę dzielimy na:

-                     część promienistą

-                     część skłębioną w której promienistości nie występują

                    każda piramida wraz z otaczającymi ją słupami tworzy płat nerkowy

 

Nefron

                     jednostka morfologiczno - czynnościowa nerki

                     liczba nefronów w jednej nerce jest oceniana prawie na milion

                     nefron składa się z ciałka nerkowego i kanalików nerkowych

Budowa nefronu

                     ciałko nerkowe (Malpighiego) o średnicy od 150 do 250 um. położone w korze nerki zbudowane z kłębka naczyń włosowatych tętniczych oraz torebki Bowmana

                     kanalik proksymalny – kręty I rzędu – wychodzący z torebki

                     pętla Henlego w której wyróżnia się ramię wstępujące i zstępujące

                     kanalik dystalny – kręty II rzędu

 

                     kłębuszek jest utworzony przez pętle naczyń krwionośnych włosowatych tworzących sieć dziwną tętniczo - tętniczą

                     w sieci tej naczyniami doprowadzającymi i odprowadzającymi są tętniczki

                     w ścianie naczynia doprowadzającego kłębuszka występuje aparat przykłębuszkowy

                     aparat ten umożliwia zamknięcie naczynia, co pozwala na okresowe wyłączenie niektórych kłębuszków

                     miejsce wejścia i wyjścia naczyń z kłębuszka nosi miano bieguna naczyniowego

 

Nefron

                    Kanalik dystalny uchodzi do cewki zbiorczej która nie jest elementem nefronu

                    Kanaliki (cewki) nerkowe zbiorcze, których kilka łączą się w obrębie piramidy w przewód brodawkowy

                    przewody brodawkowe uchodzą w liczbie od 10 do 25 na szczycie brodawki nerkowej tworząc pole sitowe

 

 

Nefron

                    W istocie korowej leżą ciałka nerkowe oraz kanaliki I i II rzędu

                    W piramidach (rdzeniu) i promienistościach rdzennych leżą pętle Henlego oraz cewki zbiorcze i przewody brodawkowe

 

Miedniczka nerkowa

                     rodzaj łącznotkankowego woreczka znajdującego się we wnęce nerki, który stanowi początek moczowodu

                     tworzy się z 2-3 kielichów nerkowych większych ,które powstają z 8-10 kielichów nerkowych mniejszych obejmujących jedną lub dwie brodawki nerkowe

                     duża zmienność kształtu - w zależności od niego wyróżnia się:

     a) typ rozgałęziony - najczęściej spotykany

     b) typ bankowy

     c) typy pośrednie

                    budowa ściany miedniczki jest trójwarstwowa

                    błona środkowa zawiera komórki mięśniowe gładkie

                    błona śluzowa jest wysłana nabłonkiem przejściowym, który uniemożliwia wchłanianie zwrotne

 

Funkcje nerek

1) produkcja moczu

2) usuwanie z moczem szkodliwych produktów przemiany materii

3) zatrzymywanie składników niezbędnych dla organizmu, które ulegają przefiltrowaniu do moczu pierwotnego (reabsorbcja)

4) regulacja objętości płynów ustrojowych

5) wpływ na ciśnienie tętnicze krwi

6) wpływ na prawidłową erytropoezę (produkcja erytropoetyny)

7) wpływ na równowagę kwasowo-zasadową (pH krwi), dzięki możliwości zakwaszania moczu

8) wpływ na układ kostny przez produkcję aktywnych postaci witaminy D3

 

Moczowód

                     łączy miedniczkę nerkową z pęcherzem moczowym

                     długość jego wynosi prawie 33 cm, a średnica około 0,8 cm

                     jest bardzo rozciągliwy

                     wyróżnia się w nim:

1) część brzuszną - od miedniczki nerkowej do kresy granicznej

2) część miedniczną - od kresy granicznej do pęcherza moczowego

                     część brzuszną można podzielić ponadto na odcinek przynerkowy i podnerkowy

                     część miedniczną na odcinek ścienny i trzewny

                     końcowa część odcinka trzewnego moczowodu wnikająca w ścianę pęcherza moczowego nosi nazwę części śródściennej

                     w większej swojej części moczowód przebiega zaotrzewnowo

 

 

 

 

Moczowód

                     w jego przebiegu wyróżnia się trzy zwężenia:

1) zwężenie górne (nerkowe)

  - zwane też szyjką moczowodu

  - w miejscu przejścia miedniczki nerkowej w moczowód

2) zwężenie środkowe (brzeżne)

  - w miejscu skrzyżowania moczowodu z kresą graniczną

3) zwężenie dolne (pęcherzowe)

  - największe

  - w ścianie pęcherza moczowego

 

Moczowód

                     błona śluzowa moczowodu jest pofałdowana, wysłana nabłonkiem przejściowym

                     błona mięśniowa zbudowana z trzech warstw mięśni gładkich

                     warstwa zewnętrzną to błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej luźnej, łączącej moczowód z otoczeniem

                     unaczynienie: gałęzie aorty zstępującej i tętnicy biodrowej wewnętrznej

                     unerwienie: nerwy błędne, pnie współczulne

 

Pęcherz moczowy

                     nieparzysty narząd zbierający mocz, spływający do niego porcjami z moczowodów

                     można w nim wyróżnić:

1) szczyt pęcherza

- skierowany do przodu i ku górze

2) trzon pęcherza

- część środkowa

3) dno pęcherza

- część dolno-tylna

4) szyja pęcherza

- część przechodzącą w cewkę moczową

                    przy wypełnionym pęcherzu można mówić o ścianie przedniej, tylnej i ścianach bocznych

                    przy pęcherzu pustym mówimy tylko o ścianie górnej, ponieważ przybiera on wtedy kształt misy

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin