PROWADZĄCY APEL:Z okazji nadchodzących świat wielkanocnych uczniowie naszej szkoły przygotowali apel poświęcony tradycjom wielkanocnym.NARRATOR:Święta wiosenne zaczynają się od Środy Popielcowej i trwają do Zielonych Świątek. Zdecydowanie świąteczny charakter mają dwa tygodnie obejmujące Wielkanoc: Wielki Tydzień i "przewodni". Wielki Tydzień poprzedza Niedziela Palmowa. Zwano ją Kwietniową, bo zazwyczaj przypada w kwietniu. Gdy ten dzień nastał, ten, kto pierwszy wstał rano, brał witki wierzbowe i budził innych, smagając ich po gołym ciele mówiąc:Wierzba bije, nie ja biję,Za tydzień - wielki dzień, Za sześć noc - Wielka - Noc.Niedziela kwietniowa upamiętnia przyjęcie jakie zgotowali Jezusowi mieszkańcy Jerozolimy. Wcześniej Pan Jezus przywrócił życie swojemu przyjacielowi Łazarzowi. Wieść o tym rozeszła się bardzo szybko. Gdy więc mieszkańcy Jerozolimy dowiedzieli się, że Jezus przybywa do ich miasta wyszli mu naprzeciw, witali jak króla. Wielu niosło palmowe gałązki, inni swoje płaszcze ścielili pod nogi Jezusa. Obecnie do kościoła niesiemy ze sobą barwne palmy, zdobione kwiatami i wstążkami aby je poświęcić. Często dodaje się do ich wystroju barwinek, wiśnię, cis, a także szuwar i sitowie.Palmowa Niedziela rozpoczyna Wielki Tydzień, w którym rozważamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa. A w niedzielę....CHŁOPIEC I:Wieść radosnąniosą dzwony,Na wsze światagrają strony.Że zmartwychwstał PanNad PanyBóg Wszechmocny i KochanyAlleluja, AllelujaDZIECKO I:Alleluja! Alleluja! Huczą dzwony.W Zmartwychwstania dzień wyśnionyAlleluja! Alleluja! Szumią drzewa.Alleluja! Alleluja! Serce śpiewa.I człek każdy i stworzenieCzuje sił swych odrodzenieI dech wiosny w piersi wchłaniaW dniu słonecznym Zmartwychwstania.DZIECKO II:Rozdzwoniły się Wielkanocne dzwonyświat się napełnił radością,Rozjaśniło się pochmurne nieboZabłyszczało swą pełną jasnością.DZIECKO III:Zahuczały wybuchy wokołoTo na wiwat ZmartwychwstałegoJezusa Chrystusa Nazareńskiego - Boga i Pana naszego.DZIECKO IV:Niech rozum przyjdzie ludziom do głowyNiech brat bratu poda swe dłonie,Niech sprawiedliwość przybliży ludziI miłość w sercach wszystkich zapłonie.NARRATOR:Po zakończeniu rezurekcji spożywamy świąteczne śniadanie, które rozpoczynamy od podzielenia się święconym jajkiem i złożenia sobie życzeń. Stół Wielkanocny nakrywa się bielusieńkim obrusem i dekoruje tradycyjnymi ozdobami. Najpopularniejszą dekoracją są barwne pisanki.WSZYSCY (I zwrotka piosenki pt.: "Pisanki"):Pisanki, pisanki, jajka malowanenie ma Wielkanocy bez barwnych pisanek,Pisanki, pisanki, jajka koloroweNa nich malowane bajki pisankowe.NARRATOR:Kiedyś były to rzeczywiście prawdziwe, małe arcydzieła. Sławę zyskiwały te panny i kobiety, które zdobiły jajka najładniej.WSZYSCY (II zwrotka piosenki):Na jednej kogucik, a na drugiej słońce,śmieją na trzeciej laleczki tańcząceNa czwartej kwiatuszki, a na piątej gwiazdkina każdej pisance piękne opowiastki.NARRATOR:Nasze dzieci też ozdobiły pisanki. DZIEWCZYNKA I:Popatrz, moja mamopisanka dla ciebiew złociste słoneczkana niebieskim niebie.DZIEWCZYNKA II:Pisanka dla tatyw wiosennej zielenina bielonym płotkukogucik się mieni.CHŁOPIEC II:Dla babci i dziadkateż piękne pisankioplecione w koło.CHŁOPIEC III:W kolorowe wiankiPisanka dla bratacała w żółte plamyto stadko kurczątekobok swojej mamy.DZIEWCZYNKA III:Wszystkie pisanki już są zrobionew wiklinowy koszyk ułożę święconePośrodku koszyka cukrowy baranekjak wszyscy się cieszą z świątecznych pisanek.NARRATOR:Świąteczny stół ugina się pod ciężarem ustawionych ryb, salcesonów, kiełbas, szynek i tradycyjnych ciast.CHŁOPIEC IV:Wyszła z formy baba,wydęta jak bania.Pewnie sobie szukawiększego mieszkania.Dwa mazurkiCHŁOPIEC V:- Czy lubisz tańczyć mazurka?CHŁOPIEC IV:- Ja najbardziej lubię mazurek - jeść.NARRATOR:Naturalnymi ozdobami stołu są kwiaty, świeże gałązki brzozy, wierzby, kiełkująca pszenica i rzeżucha. Drugi dzień świąt dla młodzieży mija pod znakiem wzajemnego oblewania się wodą, czyli śmigus - dyngus.Dawniej oblewano się wzajemnie, czasami ponad miarę, wierząc w słowa starego powiedzenia:"gdzie się woda leje, tam się dobrze dzieje".Oblanie młodej dziewczyny wróżyło jej szybkie zamążpójście.DZIEWCZYNKA II:Śmigus - dyngus, oblewankaod wczesnego niemal ranka.Słońce służy dziś zabawieKto mógł, znalazł się przy stawie.Cala flota już na wodzienie wiadomo, kto dowodzi.DZIEWCZYNKA IV:Deski, dyle i cebrzyki,a wokoło rwetes dzikiHela tylko wszystkich prosiby nie ruszać małej Zosi.Oblać kogoś kubkiem wody,to wstęp ledwie do przygody.DZIEWCZYNKA V:Z szufli celnie chlusnąć wodą,to dopiero jest przygodą.Rzecz licząca się chwacka -kogoś oblać lu! znienacka!DZIEWCZYNKA VI:Trwa to dwie lub trzy godzinyożywione wszystkich miny.Spracowane nogi, ręce- byle wody wylać więcej.Wszyscy mokrzy, pełni winy,suchych koszul, aspiryny!DZIEWCZYNKA VII:Oblać kogoś w dyngussprawi mu uciechę,jeżeli oblanyprzyjmie to z uśmiechem.NARRATOR:Wiosenne święta w naszej ojczyźnie mają długą i skomplikowaną tradycję. Chętnie się poddajemy starym i nowym obyczajom, ponieważ cieszymy się wiosną.Literatura:1. Krzywobłocka Bożena - "Stare i nowe obyczaje".2. Uryga Jan - "Rok polski w życiu, w tradycji i obyczajach ludu".3. Lipska Ewa - "Muzyka klasy trzeciej".
Opracowanie: Ewa Supińska
AnanasowoMi