Piórka czarno-białe,
buciki czerwone.
Uciekają przed nim żaby,
gdy idzie w ich stronę.
Przez śnieg się odważnie przebijam.
Mróz nawet mnie nie powstrzyma!
Mam listki zielone tak jak wiosna,
a dzwonek bielutki jak zima.
Chłopiec chwycił się za głowę,
Gdy zobaczył w śniegu kwiaty kolorowe.
Fioletowo zakwitamy,
Z pierwszym wiosennym słonkiem się witamy.
Nie smaży ich mama na smalcu,
nie masz co lizać palców!
Bo one zielone –
wiosną na drzewach rosną.
W stawie nad ruczajem
wieczorem kumkają.
I taki oto koncert dają:
re re kum kum!
Zjadłbym miodku!
Do roboty pszczoły!
Przez całą zimę słodko sobie spałem,
bo o miodku przez sen myślałem.
Kiedy wcześnie wstaję – wiosna wstaje.
Kiedy dzionki skracam, zima powraca.
Gdy się schowam za chmury,
świat się staje ponury.
Dźwięczy pod niebem
Jak srebrny dzwonek.
Tak śpiewa mały, szary
....................................
Mieszkam przy ziemi,
pod niebem śpiewam.
Moja piosenka wiosnę przywiewa.
Śpiewam wysoko piosenki do słonka,
głos mam podobny do drżenia dzwonka.
Dam wam liści bez liku
i piosenki słowików,
pierwszy ciepły deszczyk,
srebrne bazie leszczyn.
irminah