Praca kontrolna z maszynoznawstwa.
xxx sem VI TM
Wentylatory
wentylator — maszyna sprężająca przepływowa (wirowa) do przenoszenia gazów lub par między dwoma obszarami o równych lub prawie równych ciśnieniach. Wzrost ciśnienia gazu lub pary przy przejściu przez wentylator jest bardzo mały —zaledwie do 0,1 at — gdyż jest potrzebny tylko do pokonania oporów występujących podczas przepływu gazu lub pary. W went. ssących, zasysających gaz lub pare przy ciśnieniu niższym od atmosferycznego i wytłaczających przy ciśnieniu zbliżonym do atmosferycznego, opory przepływu występują przed wlotem do w., w w. tłoczących (tłocznych) zaś, zasysających przy ciśnieniu bliskim atmosferycznemu, a wytłaczających przy ciśnieniu nieco wyższym — opory występują za wylotem z wentylatora.
Elementem roboczym wentylatora przetłaczającym gaz lub parę jest wirnik. W zależności od kierunku wypływu gazu lub pary z wirnika rozróżnia się wentylatory. osiowe, promieniowe (odśrodkowe), skośne i z przepływem poprzecznym, a w zależności od sposobu pracy i przeznaczenia — w. wyciągowe, lutniowe, śmigłowe, rewersyjne i inne.
Wentylatory. mają bardzo szerokie zastosowanie: do wentylacji i klimatyzacji, do wytwarzania ciągu w urządzeniach kotłowych, do odpylania, suszenia, do transportu takich materiałów, jak: zboże, trociny, wełna itd. oraz do różnych celów specjalnych.
wentylator lutniowy — wentylator do przewietrzania ślepych wyrobisk w kopalniach przez wprowadzenie świeżego powietrza lutnią, czyli przewodem rurowym wykonanym z blachy, tkaniny na obręczach lub tworzyw sztucznych. Wentylatory.1utniowe mogą być tłoczące — wmontowane na początku lutni, i ssące — wmontowane na jej końcu (w wyrobisku).
wentylator osiowy — wentylator, w którym powietrze (lub inny gaz) przepływa przez wirnik wzdłuż jego osi obrotu. Wentylator osiowy. może mieć obudowę lub nie mieć jej. Wen. osiowy. z obudową mogą z kolei mieć kierownicę (w postaci pierścienia łopatek — do prowadzenia powietrza w obudowie) przed wirnikiem lub za nim, albo i przed i za nim. Wirnik wentylatora osiowego ma zwykle tylko kilka łopatek. Wen. osi. mogą być jedno i wielostopniowe (z kilkoma kolejnymi wirnikami w jednej obudowie); w tych ostatnich można uzyskać kilkakrotnie większy wzrost ciśnienia niż w jednostopniowych. Wielkie w. o. mogą mieć wydajność przekraczającą milion m3\h.
wentylator promieniowy — wentylator odśrodkowy; wentylator, w którym powietrze (lub inny gaz) wpływa do wirnika w przybliżeniu równolegle do jego osi, a wypływa z niego w kierunku w przybliżeniu prostopadłym do jego osi. Wentylatory promieniowe mają — w przeciwieństwie do wentylatora osiowego — wirniki z dużą ilością łopatek. Wydajność wen. prom. jest bardzo duża — do kilkunastu tys. m3/min i dlatego są m.in. stosowane np. jako w. wyciągowe w kopalniach.
wentylator rewersyjny — wentylator osiowy, który może wywoływać przepływ gazu lub pary w dwóch kierunkach, jednakowo skutecznie. Zmianę kierunku przepływu (np. powietrza) można przeprowadzić albo przez zmianę kierunku obrotów wirnika., albo przez zmianę kąta ustawienia łopatek wirnika. Wentylator rewersyjny stosuje się w kopalniach, na statkach, w urządzeniach klimatyzacyjnych i innych.
wentylator śmigłowy — wentylator osiowy bez kierownic. Wentylator. śmigłowy. w postaci silnika elektr. z podstawą i wirnika (śmigła) .bez obudowy, osadzonego na osi silnika, stosuje są do wywoływania krążenia powietrza w pomieszczeniach, jako wentylatory. sufitowe (np. w sklepach) lub przenośne stołowe itp.
wentylator wyciągowy — wentylator zasysający gaz (zwykle powietrze) o ciśnieniu .atmosferycznym przez długi rurociąg ssący i wytłaczający wprost do atmosfery.
N3on_