Język polski na tle innych języków słowiańskich
Język czeski
Język słowiański
1. Ma więcej fonemów twardych niż polskich
2. Akcentowanie enkliktyk
3. Iloczas
4. `a>e (między miękkimi na końcu wyrazu
5. ū>ou (po twardej, doubek)
6. é (po palatalnej)>í
7. czterdy spółgłoski miękkie: t` d` n` j
8. po miękkich i, po twardych y
9. dz>z
10. zachował się sonant R (prst, krk)
11. brak nosówek
12. ň (miękkie)
13. czas przeszły i przyszły są złożone
14. g- w wyrazach obcego pochodzenia
15. długie samogłoski są zaznaczane tylko w czeskim i słowackim
16. vlasy>pl włosy
17. ĕ zmiękcza
1. Dużo archaizmów gramatycznych i dyftongów (iu, ie, ia ô- uo)
2. zachowało się L sonantyczne
3. niesymetryczny system wokaliczny
4. ä- fonem powstały z ę. Istnieje tylko w słowackim
5. ō- tylko w zapożyczeniach
6. Długie nie mogą występować w sąsiadujących sylabach
7. nie ma ř
8. dz pozostało
9. g>h hriech (grzech)
10. d`t`n`l` tylko miękkie
11. [x]:[ch]
12. iÌÉy
13. e>ä//`a piaty
14. ą>u
15. Nie wszędzie zaszła palatelizacja
16. Nie piszę się razem
17. bojovat`- klasyczna budowa bezokolicznika
Język czeski:
i:í u:ů
e:é o:ó
a:á
Język słowacki:
krótkie: długie:
i u í ú:iu
e o é:ie ó:ou
ä a ā:ia
tekno-inez