STANY NADZWYCZAJNE
Polska Konstytucja z 1997 roku przewiduje 3 stany nadzwyczajne: stan wojenny, stan wyjątkowy, stan klęski żywiołowej.
Stan nadzwyczajny – sytuacja szczególnego zagrożenie, którego rozwiązanie wymaga sięgnięcia po szczególne środki, gdy te przewidziane w Konstytucji są niewystarczające.
Stany nadzwyczajne różnią się między sobą ale są też cechy wspólne:
Celowość – działania organów publicznych muszą zmierzać do przywrócenia stanu normalnego.
Proporcjonalność – działania podjęte w czasie stanu wojennego muszą odpowiadać stopniowi zagrożenia.
STAN WOJENNY
Art. 233 Konstytucji stwierdza jakie wolności nie mogą być ograniczane w czasie stanu wojennego.
- godność, obywatelstwo, ochrona życia, humanitarne traktowanie
- odpowiedzialność karna
- dostęp do sądu
- wolność sumienia i religii
- ochrona dóbr osobistych
- prawa dziecka
- prawa do wychowania w rodzinie
NIE MYLIĆ STANU WOJENNEGO Z ART. 116 -> STANEM WOJNY
Stan wojny jest wtedy, gdy mamy do czynienia ze zbrojną napaścią na terytorium lub na terytorium sojusznika (wynika to z sojuszu międzynarodowego).
Decyduje o tym sejm. Jak nie może się zebrać to prezydent.
Stan wojny ma charakter zewnętrzny, a nie wewnętrzny! Adresatem stanu wojennego są obywatele, stanu wojny inne państwa. Konstytucja nie określa maksymalnego terminu trwania tego stanu.
STAN WYJĄTKOWY
Cechy charakterystyczne:
- ograniczenie praw – tak jak przy stanie wojennym
- możliwość użycia sił zbrojnych (bez wprowadzenia stanu wyjątkowego nie można użyć sił zbrojnych
- dla wojennego i wyjątkowego: zmiana kwalifikacji prawnej niektórych czynów
STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ
- wolność osobista
- wolność działalności gospodarczej
- prawo do strajku
- prawo własności
- prawo do odpoczynku
- prawo do higienicznych i bezpiecznych warunków pracy
gosicka