Buddyzm - Wprowadzenie w świat buddyzmu.pdf - Buddyzm - zenwalker

Buddyzm

Ksi azka ta powstała staraniem i nakładem Misji Buddyjskiej „Trzy Schronienia” w Polsce.

Do jej powstania przyczyniło sie wiele osób. Za jej ostateczny kształt odpowiedzialny jest

mnich buddyjski Kanzen Maslankowski.

Misja Buddyjska „Trzy Schronienia” w Polsce

Szczecin, kwiecie n 1996 r.

Wstep

buddyzmu. Religia ta jest nadal nieznana w naszym kraju, choc przypuszczalnie pare

tysiecy osób podaje sie za jej wyznawców, a nie wiadomo ilu Polaków sympatyzuje z ni a.

Przecietny człowiek nie zastanawia sie na co dzie n nad religi a, ograniczaj ac sie do bardzo

formalnego uczestnictwa w zyciu swojego koscioła, z wyj atkiem trudnych sytuacji zyciowych,

które inspiruj a do modlitwy i reﬂeksji. Religie nam nie znane odczuwamy jako cos obcego czy

wrecz dziwnego, nabieraj ac czasami bezzasadnych uprzedze n.

Czesto ruchy religijne s a w sposób tendencyjny przedstawiane przez srodki masowego prze-

kazu i zwykłemu odbiorcy mieszaj a sie informacje o podejrzanej działalnosci róznych „sekt”,

zeruj acych na ludzkiej naiwnosci, frustracji, kryzysie społecznym i załamaniu rodziny, ze strze-

pami wiadomosci o szacownych i historycznie ugruntowanych religiach.

Buddyzm istnieje od 2600 lat. Jest uniwersalny, powszechny i zajmuje sie dobrem wszyst-

kich: zarówno jednostek, jak i całych społecze nstw. Jako religia uniwersalna jest nauk a drogi

zycia dla kazdego, bez wzgledu na rase, narodowosc, pochodzenie społeczne, płec czy kulture.

Buddyzm wyrózniaj a specyﬁczne cechy: brak dogmatów – co pozwala jego wyznawcom

na wolne, nieograniczone wnikanie w sam a istote Ostatecznej Prawdy – i tolerancja religijna.

Buddyzm był zawsze wolny od inkwizycji, pogromów, religijnych wojen i masakr, polowa n

na heretyków i czarownice. Był całkowicie wolny od palenia „niewłasciwych” ksi azek i lu-

dzi. Przyznawał racje bytu innym religiom i nigdy nie zwalczał duchowych tradycji zastanych

w krajach, do których przybywał ze swoj a misj a, ulegaj ac lokalnym wpływom kulturowym,

lecz jednoczesnie wnosz ac nowe, cenne wartosci.

W prezentowanym tekscie starano sie, o ile było to mozliwe, unikac obcych słów oraz ter-

minów, które nie istniej a we współczesnej polszczyznie. Unikano równiez nadmiaru zbednych

informacji, by tresc była przejrzysta i zrozumiała dla kazdego. Co wiecej, wzieto pod uwage

fakt, ze Czytelnikami bed a nie tylko buddysci, ale takze osoby szukaj ace jedynie w miare rze-

telnej informacji o tej religii.

K si azka ta jest prób a przedstawienia polskim Czytelnikom jednej z wielkich religii swiata –

Kim był Budda?

religii uwazamy Siakiamuniego Budde. Słowo Budda znaczy „przebudzony”. W sensie

duchowym i religijnym okresla ono osobe przebudzon a ze snu niewiedzy ku ostatecznej Praw-

dzie. Budda nie oznacza Boga, ale najbardziej rozwiniet a duchowo, doskonał a istote.

Budda urodził sie w królewskiej rodzinie. Jego ojciec władał niewielkim pa nstwem w pół-

nocnych Indiach. Tydzie n po urodzeniu syna matka Buddy zmarła. Niedługo po tym do stolicy

pa nstwa przybył pewien m adry mnich, który przepowiedział, ze mały ksi aze stanie sie Budd a –

przebudzi sie duchowo ku ostatecznej Prawdzie.

Ojciec przyszłego Buddy – król, który sam prosił o przepowiednie dla syna, nie był uszcze-

sliwiony jej tresci a, poniewaz oczekiwał, ze chłopiec w przyszłosci zostanie nastepc a tronu i zy-

czył mu raczej kariery ziemskiej, a nie duchowej. By dziecko nie było prowokowane do głeb-

szych duchowych pyta n o znaczenie ludzkiego zycia, rozkazał, by chłopiec przebywał tylko

w specjalnych pałacach pełnych luksusu, z dala od codziennych trosk zycia. Pomimo takich

warunków Budda nigdy nie popadł w lenistwo i zyciowe zepsucie. Był bardzo pilny w nauce

i pracowity, sprawiedliwy, miły oraz uprzejmy dla wszystkich. By przypieczetowac Jego swiec-

kie zycie, zaaranzowano slub z piekn a, młodziutk a arystokratk a, z którego to zwi azku urodził

im sie syn.

W tym czasie nast apiło wydarzenie, które zadecydowało o przyszłym losie ksiecia, to zna-

czy o tym, ze ostatecznie stał sie Budd a.

Po wielu latach spedzonych w pałacach zapragn ał zobaczyc, co dzieje sie w miescie, na

ulicach poza znanym mu otoczeniem. Z zaufanym sług a czterokrotnie wymykał sie do miasta,

spotykaj ac po kolei starca, człowieka obłoznie chorego i zwłoki zmarłego niesione na miejsce

spalenia oraz wedrownego mnicha. Trzy pierwsze wyjazdy do miasta sprawiły, ze nagle stał sie

swiadom tego, iz kazdy człowiek ulega starosci, chorobie i smierci. Był to dla ksiecia wielki

szok, który wstrz asn ał cał a Jego istot a. Nagle zobaczył nieuchronn a przemijalnosc zycia i to

odebrało mu spokój i radosc. Pałace, bogactwo i luksus zupełnie utraciły dla Niego jakiekol-

wiek znaczenie. Gdy nie mog ac spokojnie usiedziec w pałacu, po raz czwarty wymkn ał sie na

zewn atrz, spotkał niezwykłego człowieka, który był wedrownym mnichem. Nie miał on z sob a

nic prócz skromnych szat i mnisiej miseczki. Bił od niego głeboki spokój i wewnetrzna har-

monia, wszystkie te cechy, których zabrakło młodemu ksieciu po doswiadczeniu nietrwałosci

i dniach spedzonych w niepokoju i rozterce. Wygl ad mnicha i jego promiennosc zainspirowały

przyszłego Budde do rozpoczecia praktyki duchowej. Postanowił poznac sens ludzkiego zycia,

absolutn a Prawde oraz znalezc droge do wiecznego szczescia i duchowego wyzwolenia.

Pod osłon a nocy ksi aze opuscił pałac i w odległym miejscu zmienił swój bogaty ubiór na

skromne szaty. Obci ał równiez włosy, na znak odrzucenia ziemskich pragnie n i przywi aza n,

oraz slubował, ze nie powróci do rodzinnych stron, dopóki nie osi agnie duchowego spokoju

i wyzwolenia. Przez szesc lat pobierał nauki u róznych duchowych nauczycieli, oddaj ac sie co-

raz surowszej ascezie. W ko ncu uległ zupełnemu psychicznemu i ﬁzycznemu wyczerpaniu, nie

osi agaj ac niczego. Wówczas zastanowił sie nad swoim postepowaniem i przerwał długotrwał a

głodówke. Przyj ał troche jedzenia, aby sie wzmocnic i postanowił zwrócic sie ku medytacji,

B uddyzm narodził sie w Indiach ponad 2500 lat temu. Za historycznego załozyciela tej

Podstawy Nauk Buddy

której doswiadczył kiedys w bardzo naturalny sposób, gdy siedział w ogrodzie pod drzewem,

w spokoju, harmonii i ciszy.

W miejscu znanym dzisiaj jako Bodhgaja usiadł do medytacji pod wielkim, rozłozystym

drzewem. Uczynił to z postanowieniem, ze musi osi agn ac cel, którego szukał juz od wielu

lat. Przez szereg tygodni doswiadczał wszystkich mozliwych stanów psychicznych, od róznych

pokus do leków i strasznych wizji. Ostatecznie przełamał je wszystkie i wszedł w najgłebsz a

medytacje, woln a od leku, przeszkadzaj acych emocji i wizji. Po tygodniach takiej praktyki

w najczystszym stanie ducha, gdy o swicie ujrzał na niebie wschodz ac a planete Wenus, doznał

wielkiego Oswiecenia.

Urzeczywistnił wówczas to, ze wszyscy posiadamy m adrosc i doskonałosc Buddy, a je-

dynie z powodu zaciemnienia naszych umysłów, spowodowanego złudnym mysleniem, nie

dostrzegamy tej podstawowej prawdy .

Po doswiadczeniu Oswiecenia Siakiamuni Budda nauczał przez ponad 40 lat, wedruj ac po

róznych rejonach Indii. Jego uczniami byli zarówno mnisi i mniszki, jak i ludzie swieccy, zajeci

rodzin a, prac a i róznymi obowi azkami.

Ziemskie zycie Buddy trwało 80 lat. W jego przypadku nie mówimy o smierci, ale o wejsciu

w Nirwane, o Wyzwoleniu i osi agnieciu ostatecznego, wiecznego Spokoju.

Pocz atkowo Nauki Buddy były przekazywane ustnie. Pózniej mnisi spisali je w formie upo-

rz adkowanego zbioru. Zawiera on kazania Siakiamuniego Buddy, reguły moralne dla wspól-

noty mnichów i mniszek buddyjskich oraz wiele komentarzy i nauk pózniejszych mistrzów.

Podstawy Nauk Buddy

nie do pieciu ascetów, którzy wczesniej praktykowali z Nim asceze, a nastepnie zostali

pierwszymi mnichami buddyjskimi i uczniami Buddy. Prawdy, wyłozone przez Budde w pierw-

szym kazaniu, stały sie podstaw a wszystkich nauk, których udzielił przez nastepne lata.

Czego nauczał Budda?

Po pierwsze tego, ze zycie jest cierpieniem. Nie oznacza to koniecznie strasznych m ak

i tortur, ale brak w zyciu pełnego zadowolenia i zwi azany z tym brak spokoju, jak równiez

przygnebienie i rozdraznienie. Dlaczego odczuwamy brak pełnego zadowolenia? Poniewaz

wszystko jest przemijaj ace i niestałe. Nawet najwieksze szczescie przemija i moze stac sie

zródłem niepokoju. Jak nauczał Budda, cierpieniem s a narodziny, rozpad, choroba, starosc

i smierc. Cierpieniem jest tez przebywanie z tym, kogo sie nie lubi, i oddzielenie od kogos,

kogo sie kocha. Niemoznosc osi agniecia lub otrzymania tego, czego sie pragnie, niespełnione

marzenia, brak poczucia bezpiecze nstwa – takze materialnego – lek i niepewnosc, wszystko to

przynosi brak zadowolenia i cierpienie. Oznacza to, ze w naszym zyciu brakuje prawdziwego

poczucia bezpiecze nstwa, wolnosci i spokoju , wypływaj acych z duchowego Oswiecenia.

Drug a prawd a, wygłoszon a przez Budde w pierwszym kazaniu, jest prawda o przyczynie

cierpienia. Przyczynami cierpienia s a niewiedza , pragnienia i przywi azania oraz niechec

W dwa miesi ace po doswiadczeniu wielkiego Oswiecenia Budda wygłosił Pierwsze Kaza-

Cechy własciwe wszelkiemu istnieniu i wszystkim rzeczom

i gniew . Z powodu niewiedzy, wynikaj acej z braku Oswiecenia, pojawiaj a sie pragnienia,

a w slad za nimi przywi azania.

Nigdy nie mozemy znalezc ani uzyskac pełnego zaspokojenia naszych pragnie n. Nawet

jesli osi agamy to, czego teraz poz adamy, pojawiaj a sie nowe pragnienia i proces ten nie ma

ko nca. Przywi azania wynikaj a z checi, by nic, co mamy lub czego pragniemy, nie podlegało

przemianie, rozpadowi i przemijaniu. Pragnienie posiadania rzeczy materialnych, pragnienie

siły i władzy, pragnienie dozna n zmysłowych – wszystkie one s a wynikiem samolubnych z adzy,

które prowadz a do zazdrosci, kłótni, niecheci, nienawisci i walki.

Kolejn a prawd a, wygłoszon a w pierwszym kazaniu, jest to, ze od cierpienia i braku praw-

dziwego zadowolenia mozna sie wyzwolic poprzez pozbycie sie niewiedzy . Jest to zapowiedz

wyzwolenia od cierpienia, osi agniecia prawdziwego szczescia, całkowitego, niezakłóconego

spokoju serca i umysłu. Wszyscy bez wyj atku pragniemy takiego szczescia, które nie przemija

i jest wieczne.

Nastepn a prawd a objawion a przez Budde, jest droga prowadz aca do duchowego wyzwo-

lenia i Oswiecenia . T a drog a jest własciwa wiedza , wynikaj aca ze zrozumienia Nauki Buddy,

któr a mozna przeciwstawic niewiedzy. Z własciwej wiedzy płynie własciwe zachowanie w czy-

nach, mowie, myslach i emocjach. Z własciwego zachowania wypływa własciwe i uczciwe zy-

cie, zwi azane z prac a, obowi azkami i odpowiedzialnosci a. Własciwe zycie wi aze sie z Piecioma

Przykazaniami:

1. Nie zabijac lecz unikac agresji i przemocy.

2. Nie krasc i nie bogacic sie rujnuj ac innych.

3. Nie uprawiac niewłasciwego seksu, przynosz acego cierpienie innym.

4. Nie kłamac, nie oszukiwac, nie lzyc innych.

5. Nie spozywac alkoholu i narkotyków, nie handlowac nimi, nie dawac ich innym.

Kolejnym aspektem jest własciwa uwaznosc i swiadomosc w czynach, mowie i myslach,

własciwe uspokojenie oraz wnikanie w swoje serce i umysł , zwane inaczej własciw a koncen-

tracj a i medytacj a. Wymaga to od nas szczerego, prostolinijnego wnikniecia do samego dna

naszego serca i umysłu.

I wreszcie własciwy wysiłek . Jest to szczery i prawdziwy wysiłek, by praktykowac i osi a-

gn ac własciw a wiedze, własciwe zachowanie w czynach, mowie i myslach, własciwe zycie,

uwaznosc i szczere wejrzenie w nasze serce i umysł. Wszystko to wymaga wysiłku, bez wy-

siłku nie mozna osi agn ac duchowego wyzwolenia.

Powyzsze nauki Budda okreslił w Pierwszym Kazaniu jako Cztery Szlachetne Prawdy :

Pierwsza Prawda — zycie jest niedoskonałe i przynosi cierpienie, poniewaz

nie mozna znalezc w nim stałego zadowolenia.

Druga Prawda

— przyczyn a cierpienia s a: niewiedza, poz adanie i przywi a-

zania oraz niechec i gniew.

Trzecia Prawda

— istnieje wyzwolenie z cierpienia.

Czwarta Prawda

— drog a wiod ac a do wyzwolenia jest własciwe zycie i prak-

tyka duchowa.

Buddyzm - Wprowadzenie w świat buddyzmu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: