Przeczytaj fragment tekstu i na jego podstawie wykonaj zadania.
W pustyni i w puszczy
N
a drugi dzień popadywał deszcz, ale że były i godziny pogody, więc Staś wybrał się wczesnym rankiem na zwiedzanie posiadłości i do południa obejrzał wszystkie jej kąty doskonale. Przegląd wypadł na ogół świetnie. Naprzód, pod względem bezpieczeństwa, Góra Lindego była jakby wybranym miejscem w całej Afryce. Zbocza jej okazały się dostępne chyba dla szympansów. Lwy ani pantery nie mogły się po nich wdrapać na szczytową płaszczyznę. Co do skalistego grzbietu, dość było umieścić przy wejściu Kinga, aby spać bezpiecznie na oba uszy. Staś doszedł do przekonania, że potrafiłby się tu obronić nawet mniejszym oddziałem derwiszów, gdyż droga wiodąca na górę była tak wąska, że King zaledwie przez nią przeszedł - i człowiek uzbrojony w dobrą broń mógł nie przepuścić żywego ducha. W środku „wyspy" biło źródło chłodnej, czystej jak kryształ wody, które zmieniało się w strumień i biegnąc wężowato wśród bananowych gajów spadało wreszcie ze stromego wiszaru do rzeki, tworząc wąski, podobny do białej taśmy wodospad. W południowej stronie „wyspy" leżały pola pokryte bujnie maniokiem, którego korzenie dostarczają Murzynom ulubionego pokarmu, a za polami wznosiły się grupy wyniosłych niezmiernie palm kokosowych z koronami w kształcie wspaniałych pióropuszów.
„Wyspę" otaczało morze dżungli i widok z niej był ogromnie rozległy. Od wschodu siniało pasmo gór Karamojo. Na południu widać było też znaczne wyniosłości, które, wnosząc z ich ciemnej barwy, musiały być pokryte lasem. Natomiast ze strony zachodniej wzrok leciał aż do granicy widnokręgu, na której dżungla spotykała się z niebem. Staś dojrzał jednakże za pomocą lunety Lindego liczne parowy i rozrzucone rzadko potężne drzewa, wznoszące się jak kościoły nad trawami. W miejscach, gdzie trawy nie wybujały jeszcze zbyt wysoko, nawet gołym okiem można było zobaczyć całe stada antylop i zebr lub gromady słoni i bawołów. Tu i ówdzie żyrafy pruły szarozieloną powierzchnię dżungli, jak statki prują powierzchnię morza. Tuż nad rzeką igrało kilkanaście kozłów wodnych, a inne wynurzały co chwila swe rogate łby z głębiny. Tam gdzie toń była spokojna, wyskakiwały nad nią co chwila owe ryby, które łowił Kali, i migocąc jak srebrne gwiazdy w powietrzu, zapadały na powrót w wodę. Staś obiecywał sobie przyprowadzić tu, gdy się pogoda ustali, Nel i pokazać jej całą tę menażerię.
Na „wyspie" nie było natomiast żadnych większych zwierząt, a za to moc motyli i ptaków. Wielkie, białe jak śnieg papugi o czarnych dziobach i żółtych czubach przelatywały nad krzakami gojawów; drobne, cudnie upierzone „wdowy" kołysały się na cienkich łodygach manioku, mieniąc się i błyszcząc jak klejnoty, a z wysokich kokosów dochodziły głosy kukułek afrykańskich i łagodne, podobne do jęków gruchania turkawek.
Henryk Sienkiewicz, „W pustyni i w puszczy", Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1988
1. Prezentowany fragment tekstu pochodzi z książki:
A. „Potop", C. „W pustyni i w puszczy",
B. „Pan Wołodyjowski", D. „Krzyżacy".
2. „W pustyni i w puszczy" - to powieść:
A. przygodowa, C. historyczna,
B. obyczajowa, D. dydaktyczno-psychologiczna.
3. Czy prawdą jest, że powieści „W pustyni i w puszczy" nie napisał Henryk Sienkiewicz?
A. tak, B. nie.
4. Wydawcą książki jest:
A. Wydawnictwo Literackie Kraków, C. Wydawnictwo Naukowe PWN,
B. Państwowy Instytut Wydawniczy, D. Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia"
5. Na zwiedzanie posiadłości Staś wybrał się:
A. nocą, C. późnym popołudniem,
B. wieczorem, D. wczesnym rankiem.
6. Posiadłość znajdowała się:
A. na górze Kalego, C. na górze Nel,
B. na górze Stasia, D. na górze Lindego.
7. Zbocza góry były dostępne tylko dla:
A . lwów, C. panter,
B. szympansów, D. antylop.
8. Przeczytaj zdania. Napisz P - jeżeli stwierdzenie jest prawdziwe, lub F – gdy jest fałszywe.
A. Na „wyspie" brak było wody. -
B. Źródło czystej jak kryształ wody zmieniało się w strumień. -
C. Ulubionym pokarmem Murzynów był maniok. -
D. Korony palm kokosowych były podobne do taśm wodospadowych. -
9. Stwierdzenie, że „wyspę" otaczała dżungla i widok z niej był rozległy, to:
A. prawda, B. fałsz.
10. Za pomocą lunety Staś dojrzał:
A. pasmo gór Karamojo, C. potężne drzewa,
B. wyniosłości pokryte lasem, D. granicę widnokręgu.
11. Zwrot „potężne drzewa jak kościoły", to:
A. wyraz dźwiękonaśladowczy, C. przenośnia,
B. porównanie, D. epitet.
12. W miejscach, gdzie trawy były niskie, Staś nie dostrzegł gołym okiem:
A. stada antylop, C. stada zebr,
B. gromady słoni, D. afrykańskich kukułek.
13. Zwrot „ryby jak srebrne gwiazdy" - to:
A. przenośnia, C. epitet,
B. porównanie, D. wyraz dźwiękonaśladowczy.
14. Czy prawdą jest, że na „wyspie" nie było żadnych większych zwierząt ?
Tak Nie
15. Stwierdzenie „Wielkie, białe jak śnieg, z czarnymi dziobami i żółtymi czubami", to krótki opis:
A. motyli, C. papug,
B. kukułek, D. kormoranów.
1
dorotkar