egzamin z prawa cywilnego 8 września 2010 r.pdf

(204 KB) Pobierz
EGZAMIN Z PRAWA CYWILNEGO
8 września 2010 r.
Część testowa
TEST JEDNOKROTNEGO WYBORU
CZAS NA ROZWIĄZANIE: 60 min.
1. Brak niezwłocznej odpowiedzi na ofertę uważa się za jej przyjęcie:
a) w przypadku skierowania jej przez przedsiębiorcę do konsumenta, z którym przedsiębiorca ten
nawiązał wcześniej więcej niż jeden stosunek prawny,
b) w przypadku skierowania jej przez przedsiębiorcę do konsumenta oraz zastrzeżenia, iż brak
odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty,
c) w przypadku otrzymania jej przez przedsiębiorcę od kontrahenta, z którym pozostaje w stałych
stosunkach gospodarczych, jeżeli oferta dotyczy zawarcia umowy w ramach działalności tego
przedsiębiorcy,
d) w przypadku otrzymania jej przez przedsiębiorcę od kontrahenta, z którym pozostaje w stałych
stosunkach, chociażby oferta nie była związana z przedmiotem działalności tego przedsiębiorcy.
2. Informacje uzyskane przez stronę w toku negocjacji:
a) są poufne w każdym przypadku i nie mogą być ujawnione bez zezwolenia strony, które je
udostępniła,
b) są poufne, jeżeli strona, która je udostępniła zastrzegła poufność,
c) są poufne o ile strona która je udostępniła zastrzegła ich poufność w formie pisemnej pod rygorem
nieważności,
d) są jawne, chyba że umowa, której dotyczyły negocjacje nie została zawarta.
3. Wzorzec umowny wiąże:
a) jeżeli został doręczony konsumentowi przed zawarciem umowy, która nie należy do umów
powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego,
b) jeżeli został doręczony drugiej stronie nie później niż niezwłocznie po zawarciu umowy, chyba że
umowa ta należy do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia
codziennego,
c) jeżeli został udostępniony konsumentowi w sposób umożliwiający zapoznanie się z jego treścią
pomimo jego niedoręczenia i niezależnie od tego, czy umowa należy do umów zawieranych w
drobnych bieżących sprawach życia codziennego,
d) tylko wtedy, gdy strona pisemnie wyraziła zgodę na związanie jej tym wzorcem.
4. W przypadku wyzysku uprawnienie do żądania unieważnienia umowy:
a) nie jest ograniczone w czasie,
b) wygasa z upływem dwóch lat od zawarcia umowy,
c) wygasa z upływem trzech lat od zawarcia umowy,
d) wygasa z upływem dwóch lat od zawarcia umowy, chyba że uprawniona strona powzięła
wiadomość o wyzysku później.
1
5. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu:
a) przedawnia się. Co do świadczenia głównego z terminem dziesięcioletnim, a co do zaległych
i przyszłych odsetek z terminem trzyletnim.
b) przedawnia się. Przedawnienie biegnie na nowo z terminem dziesięcioletnim, jeśli nie obejmuje
świadczeń okresowych,
c) nie przedawnia się wcale,
d) przedawnia się. Przedawnienie nie biegnie na nowo, ale ustaje zawieszenie, które nastąpiło w chwili
wytoczenia powództwa.
6. Termin określony w miesiącach kończy się:
a) z upływem dnia, który datą lub nazwą odpowiada początkowemu dniowi terminu; w braku takiego
dnia w ostatnim miesiącu – w ostatnim dniu tego miesiąca,
b) z upływem dnia, który datą lub nazwą odpowiada początkowemu dniowi terminu, nawet wtedy gdy
ciągłość terminu nie jest wymagana,
c) z upływem następnego dnia po dniu, który datą odpowiada początkowemu dniowi terminu,
d) zawsze z upływem 30 dni, nawet jeżeli miesiąc, w którym przypada początek terminu liczy 28, 29
lub 31 dni.
7. Urzędowe poświadczenie daty ma skutki:
a) tylko względem stron danej czynności,
b) tylko względem stron danej czynności i osób, które mają interes prawny w stwierdzeniu dokonania
tej czynności,
c) względem stron danej czynności i osób wskazanych w jej treści,
d) względem stron oraz wszystkich osób nieuczestniczących w danej czynności.
8. Jeżeli świadczenie zostało spełnione do rąk osoby nieuprawnionej do jego przyjęcia, a przyjęcie
świadczenia nie zostało potwierdzone przez wierzyciela:
a) dłużnik nie jest zwolniony ze zobowiązania,
b) dłużnik jest zwolniony ze zobowiązania w takim zakresie, w jakim wierzyciel o świadczeniu
wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć,
c) dłużnik jest zwolniony ze zobowiązania w takim zakresie, w jakim wierzyciel ze świadczenia
skorzystał,
d) dłużnik jest zwolniony ze zobowiązania, o ile nie wiedział, że spełnił świadczenie do rąk osoby
nieuprawnionej.
9. Naprawienie szkody powinno nastąpić co do zasady:
a) przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej,
b) przez przywrócenie stanu poprzedniego,
c) bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej –
według wyboru poszkodowanego,
2
d) bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej,
przy czym tylko sąd może określić sposób naprawienia szkody.
10. Jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości
zobowiązania:
a) świadczenie powinno być spełnione w miejscu, w którym w chwili powstania zobowiązania
wierzyciel miał miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być
spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie dłużnika w chwili spełnienia świadczenia,
b) świadczenie powinno być spełnione w miejscu, w którym w chwili powstania zobowiązania dłużnik
miał miejsce zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione
w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia.
c) świadczenie każdej ze stron powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub siedzibie dłużnika
z chwili powstania zobowiązania,
d) świadczenie każdej ze stron powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub siedzibie
wierzyciela z chwili wymagalności świadczenia.
11. W przypadku opóźnienia w wykonaniu zobowiązania pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek
w wysokości ustalonej na podstawie:
a) zawsze i tylko stopy ustawowej,
b) w stosunkach konsumenckich – zawsze stopy odsetek maksymalnych,
c) stopy wierzytelności głównej, jeżeli jest ona wyższa niż stopa odsetek ustawowych i nie przekracza
stopy odsetek maksymalnych,
d) stopy wskazanej w umowie, nawet, jeżeli w stosunkach profesjonalnych przekracza ona wysokość
stopy odsetek maksymalnych.
12. Jeżeli strony zawarły umowę o świadczenie przez osobę trzecią, to osoba trzecia:
a) jest zobowiązana do spełnienia świadczenia określonego w umowie i wierzycielowi przysługuje
w stosunku do niej roszczenie o wykonanie zobowiązania,
b) ponosi względem wierzyciela odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązania, chyba, że działała
nieumyślnie,
c) nie jest zobowiązana względem wierzyciela do spełnienia świadczenia i nie ponosi względem niego
odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania,
d) może żądać zwolnienia jej ze zobowiązania przez sąd.
13. Niebezpieczeństwo przypadkowej utraty rzeczy przechodzi na kupującego:
a) zawsze z chwilą zawarcia umowy sprzedaży, niezależnie od chwili wydania rzeczy,
b) z chwilą wydania rzeczy, chyba, że strony w umowie określiły inną chwilę przejścia korzyści
i ciężarów,
c) z chwilą zawarcia umowy, jeżeli jej przedmiotem jest rzecz oznaczona co do tożsamości ,
a z chwilą wydania rzeczy, jeżeli przedmiotem umowy jest rzecz oznaczona co do gatunku,
d) zawsze z chwilą przejścia własności, niezależnie od tego, kiedy nastąpiło przeniesienie posiadania.
3
14. Które zdanie jest prawdziwe ?
a) Ten, kto naprawił szkodę, za którą jest odpowiedzialny mimo braku winy, nie ma zwrotnego
roszczenia do sprawcy. Ich odpowiedzialność nie jest solidarna.
b) Ten, kto naprawił szkodę, za którą jest odpowiedzialny mimo braku winy, ma zwrotne roszczenie
do sprawcy, jeżeli szkoda powstała z winy sprawcy. Ich odpowiedzialność jest solidarna.
c) Ten, kto naprawił szkodę, za którą jest odpowiedzialny mimo braku winy, ma zwrotne roszczenie
do sprawcy, niezależnie od podstawy jego odpowiedzialności. Ich odpowiedzialność jest solidarna.
d) Ten, kto naprawił szkodę, za którą jest odpowiedzialny mimo braku winy, ma zwrotne roszczenie
do sprawcy, niezależenie od podstawy jego odpowiedzialności. Ich odpowiedzialność nie jest
solidarna.
15. W razie spełnienia świadczenia przez dłużnika, zastaw na wierzytelności:
a) wygasa,
b) przechodzi na przedmiot świadczenia,
c) wygasa, jeżeli wierzytelność stała się wymagalna przed spełnieniem świadczenia,
d) przechodzi na przedmiot świadczenia tylko wtedy, gdy wierzytelność stała się wymagalna po
spełnieniu świadczenia.
16. Zastrzeżenie, na podstawie którego zastawca zobowiązuje się względem zastawnika, że nie dokona
rozporządzenia przedmiotem zastawu:
a) jest zawsze nieważne,
b) jest nieważne, jeżeli przedmiotem zastawu jest rzecz, ale skuteczne, jeżeli zastaw został
ustanowiony na prawach.
c) jest zawsze ważne i powoduje, że umowa zawarta wbrew zastrzeżeniu jest nieważna,
d) jest ważne, ale bezskuteczne w stosunku do osoby, która o nim nie wiedziała i nie mogła wiedzieć
nawet przy dołożeniu należytej staranności.
17. Które zdanie jest prawdziwe ?
a) Przeniesienie posiadania nieruchomości może nastąpić przez zawarcie umowy między zbywcą
i nabywcą oraz zawiadomienie osoby, która jest posiadaczem zależnym lub dzierżycielem tej
nieruchomości,
b) Przeniesienie posiadania nieruchomości nie może nastąpić w ten sposób, że dotychczasowy
posiadacz zatrzyma nieruchomość w posiadaniu zależnym na podstawie umowy,
c) Przeniesienie posiadania rzeczy ruchomej oznaczonej co do gatunku może nastąpić na podstawie
samego porozumienia zbywcy z nabywcą,
d) Do skutecznego przeniesienia posiadania rzeczy przyszłej nie jest wymagane wydanie rzeczy.
18. W razie podziału:
a) nieruchomości władnącej – służebność utrzymuje się w mocy na rzecz każdej z części utworzonych
przez podział, chyba że służebność zwiększa użyteczność tylko jednej lub kilku z nich,
4
b) nieruchomości władnącej – służebność utrzymuje się w mocy na rzecz każdej z części utworzonych
przez podział, nawet jeżeli służebność zwiększa użyteczności tylko jednej lub kilku z nich,
c) nieruchomości obciążonej – służebność utrzymuje się w mocy na częściach utworzonych przez
podział, o ile wykonywanie służebności nie ogranicza się do jednej lub kilku z nich,
d) nieruchomości obciążonej – służebność utrzymuje się w mocy na częściach utworzonych przez
podział, o ile wykonywanie służebności nie ogranicza się do jednej lub kilku z nich, a podział nie
wyłącza możliwości do korzystania nieruchomości.
19. Samoistny posiadacz w dobrej wierze:
a) nie jest obowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy, ale jest odpowiedzialny za jej
zużycie,
b) zachowuje pobrane w czasie jego posiadania pożytki cywilne, jeżeli stały się w tym czasie
wymagalne,
c) od chwili, w której dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, nie
jest już uprawniony do korzystania z rzeczy,
d) od chwili, w której dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy,
jest obowiązany do złożenia rzeczy do depozytu sądowego.
20. Które zdanie jest prawdziwe ?
a) Ten, kto wytworzył nową rzecz ruchomą z cudzych materiałów, staje się co do zasady jej
współwłaścicielem, razem z właścicielem materiałów,
b) Jeżeli rzeczy ruchome zostały połączone lub pomieszane w taki sposób, że przywrócenie stanu
poprzedniego byłoby związane z nadmiernymi trudnościami lub kosztami, dotychczasowi właściciele
stają się współwłaścicielami całości,
c) Jeżeli rzeczy ruchome zostały połączone lub pomieszane w taki sposób, że przywrócenie stanu
poprzedniego byłoby związane z nadmiernymi trudnościami lub kosztami, wtedy co do zasady ich
własność przysługuje właścicielowi tej rzecz połączonej, która miała większą wartość,
d) Jeżeli przetworzenie rzeczy było dokonane w złej wierze albo jeżeli wartość materiałów jest
większa od wartości nakładu pracy, właściciel materiałów może się domagać rozbioru rzeczy i zwrotu
tych materiałów.
23. Jeżeli rzecz jest przedmiotem współwłasności:
a) współwłaściciel nie może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli,
b) współwłaściciel nie może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli,
chyba, że uzyskał na to zgodę sądu,
c) do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego
zarządu, nie jest co do zasady potrzebna zgoda wszystkich współwłaścicieli,
d) do dokonania czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest co do zasady zgoda
większości współwłaścicieli.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin