Dziennik Urzędowy Nr 11, poz. 95 z dnia 22 stycznia 1999 r. str. 2
USTAWA
z dnia 22 stycznia 1999 r.
o ochronie informacji niejawnych.
(Dz. U. z dnia 8 lutego 1999 r.)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, niezależnie od formy i sposobu ich wyrażania, także w trakcie ich opracowania, zwanych dalej "informacjami niejawnymi", a w szczególności:
1) organizowania ochrony informacji niejawnych,
2) klasyfikowania informacji niejawnych,
3) udostępniania informacji niejawnych,
4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia, czy osoba nim objęta daje rękojmię zachowania tajemnicy, zwanego dalej "postępowaniem sprawdzającym",
5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych,
6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyskiwanych w związku z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowania tajemnicy, w zakresie określonym w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w ankiecie bezpieczeństwa przemysłowego,
7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych,
8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych,
9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych.
2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do:
1) organów władzy publicznej, w szczególności:
a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej,
b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
c) organów administracji rządowej,
d) organów jednostek samorządu terytorialnego,
e) sądów i trybunałów,
f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa,
2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi",
3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych,
4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1-3 państwowych jednostek organizacyjnych,
5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych, dotyczące realizacji zadań opłacanych w całości lub w części ze środków publicznych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773).
3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej lub innych tajemnic prawnie chronionych.
Art. 2. W rozumieniu ustawy:
1) tajemnicą państwową - jest informacja niejawna określona w wykazie rodzajów informacji niejawnych, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności dla niepodległości lub nienaruszalności terytorium, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, albo narazić te interesy na co najmniej znaczną szkodę,
2) tajemnicą służbową - jest informacja niejawna nie będąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej,
3) służbami ochrony państwa - są: Urząd Ochrony Państwa i Wojskowe Służby Informacyjne,
4) rękojmia zachowania tajemnicy - oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem,
5) dokumentem - jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych,
6) materiałem - jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia,
7) jednostką organizacyjną - jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2,
8) systemem teleinformatycznym - jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, metody postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników, w sposób zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji,
9) siecią teleinformatyczną - jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów teleinformatycznych wraz z łączącymi je urządzeniami i liniami telekomunikacyjnymi.
Art. 3. Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy.
Art. 4. 1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej w postępowaniu przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw.
2. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, służby lub instytucje państwowe albo ich upoważnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swobodnego dostępu do pomieszczeń i materiałów, jeżeli jej zakres dotyczy informacji niejawnych, uprawnienia te są realizowane z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy.
Rozdział 2
Komitet Ochrony Informacji Niejawnych
Art. 5. 1. Przy Radzie Ministrów tworzy się Komitet Ochrony Informacji Niejawnych, zwany dalej "Komitetem", jako organ opiniodawczo-doradczy w zakresie ochrony informacji niejawnych.
2. Do zadań Komitetu należy w szczególności:
1) ustalanie projektów generalnych założeń ochrony informacji niejawnych, w tym organizacyjnych i technicznych wymagań służących ochronie tych informacji w odniesieniu do głównych zagrożeń w tym zakresie,
2) opiniowanie kierunków oraz planów postępowania w sytuacji szczególnego zagrożenia o zasięgu ogólnokrajowym, powstałej wskutek ujawnienia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w której wystarczające jest zastosowanie zwykłych środków konstytucyjnych,
3) analiza i ocena oddziaływania na stan ochrony informacji niejawnych, sytuacji szczególnego zagrożenia lub innych zagrożeń oraz formułowanie opinii w tym zakresie,
4) opracowywanie projektów dokumentów rządowych mających na celu zapewnienie spójności prawa polskiego w zakresie ochrony informacji niejawnych z zobowiązaniami wynikającymi z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych,
5) opiniowanie projektów aktów normatywnych, projektów programów, analiz, sprawozdań i innych dokumentów rządowych dotyczących ochrony informacji niejawnych, a zwłaszcza:
a) systemu ochrony informacji niejawnych oraz podstaw jego funkcjonowania w odniesieniu do: przemysłu zbrojeniowego, obrotu uzbrojeniem i sprzętem specjalnym, badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych prowadzonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, przygotowań mobilizacyjnych w gospodarce narodowej, tworzenia i gospodarowania rezerwami państwowymi oraz utrzymywania zdolności produkcyjnych i remontowych w gospodarce narodowej na potrzeby obronności państwa,
b) wymogów ochrony informacji niejawnych w planowaniu przestrzennym i rozbudowie infrastruktury gospodarczej, w tym łączności,
6) rozpatrywanie innych spraw zlecanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz wnoszonych przez ministrów w dziedzinie realizacji zadań związanych z ochroną informacji niejawnych.
Art. 6. W skład Komitetu wchodzą: Przewodniczący, zastępcy przewodniczącego, członkowie oraz sekretarz.
Art. 7. 1. Przewodniczącym Komitetu jest Prezes Rady Ministrów, który zwołuje posiedzenia i kieruje pracami Komitetu.
2. Zastępcami Przewodniczącego Komitetu są:
1) pierwszym zastępcą - minister właściwy do spraw wewnętrznych,
2) drugim zastępcą - Minister Obrony Narodowej.
Art. 8. Członkami Komitetu są:
1) ministrowie właściwi do spraw: zagranicznych, gospodarki, budżetu, finansów publicznych, sprawiedliwości, administracji publicznej oraz Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
2) Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego - Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego,
3) Szef Urzędu Ochrony Państwa,
4) Szef Wojskowych Służb Informacyjnych,
5) nie więcej niż trzy osoby, powoływane i odwoływane przez Prezesa Rady Ministrów, których doświadczenie lub sprawowane funkcje mogą mieć istotne znaczenie dla realizacji zadań Komitetu.
Art. 9. Sekretarz Komitetu powoływany i odwoływany jest przez Przewodniczącego Komitetu.
Art. 10. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb funkcjonowania Komitetu,
2) zasady udziału w jego posiedzeniach,
3) zakres czynności sekretarza Komitetu.
Art. 11. Udział w posiedzeniach Komitetu, z prawem głosu, mogą brać:
1) delegowany przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
2) Prezes Najwyższej Izby Kontroli,
3) Prezes Narodowego Banku Polskiego,
4) za zgodą Przewodniczącego Komitetu - upoważnieni zastępcy członków Komitetu, o których mowa w art. 8 pkt 1-4,
5) inny niż wymieniony w art. 8 pkt 1 minister - w sprawach należących do zakresu swojego działania, rozpatrywanych przez Komitet.
Art. 12. Obsługę Komitetu zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.
Art. 13. 1. Przewodniczący Komitetu raz w roku przedstawia Radzie Ministrów informację o działalności Komitetu wraz z wnioskami wynikającymi z kontroli stanu przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych, dokonywanej przez służby ochrony państwa.
2. Informację, o której mowa w ust. 1, Przewodniczący Komitetu przekazuje Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewodniczącemu sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
Rozdział 3
Organizacja ochrony informacji niejawnych
Art. 14. 1. Służby ochrony państwa są właściwe do:
1) kontroli ochrony informacji niejawnych oraz kontroli przestrzegania przepisów wydanych w tym zakresie,
2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych,
3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie,
4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi,
5)...
kandr