BIULETYN_2-2012_maj.pdf

str. 1

„Przyszliście na ziemię by spełnić boską misję. Zrozumcie,

jak to jest przerażająco ważne! Nie pozwólcie by ciasne

„Ja” przeszkadzało wam w zdobyciu nieskończonego celu.”

~ PARAMAHAMSA JOGANANDA

Spis treści:

1. Wstęp – majowe inspiracje…………………………………………………….…….…(str.3)

2. Wychowanie w Wartościach Ludzkich................................................................(str. 4)

3. Wartość Ludzka: Prawda (satja)………………………………………………….…..(str.10)

4. Przekazy telepatyczne na ten czas.

a. „Ewolucyjne Objaśnienia”………………………………………………….....…(str.13)

b. „Wspieranie Wzniesienia przez Naturę” …………………………………….….(str.14)

5. Wydarzenia i zmiany na Ziemi.

a. Ogromne rozpadlisko w Szwecji………………………………………………..…..…(str.15)

b. Nadzwyczajne skupisko wielorybów w okolicy Sri Lanki…….……………….(str.16)

6. Sylwetki Mistrzów: Paramahamsa Jogananda……..……………………..……..(str.17)

7. Mudry – energetyczne gesty dłoni: PRAN MUDRA i VAYU MUDRA…………...(str.21)

8. Propozycja literacka: Paramahamsa Jogananda: „Autobiografia Jogina”..(str.22)

9. Wartości odżywcze warzyw z przepisów biuletynu 1/2012…………………..…(str.22)

10. Przepisy Wegetariańskie.

a. Pasztet ciecierzycowo-ogórkowy……………………..……………….……..(str.24)

b. Kotlety brokułowe…………….…………..………………………………….…..(str.25)

11. Zakończenie………………………………………………………………..……………(str.26)

str. 2

1. Wstęp – majowe inspiracje

Jak to mówią „pierwsze koty

za płoty”. Jesteśmy już po

pierwszym biuletynie i czas na

majowe wydanie. W drugim

numerze magazynu czytelnik

znajdzie wiele ciekawych

tematów. W dziale zmiany na

Ziemi prezentujemy temat

powstających na całym

świecie głębokich dziur -

rozpadlin. Interesujące jest to,

że gigantyczne osunięcia ziemi

mają regularne kształty: koliste,

kwadratowe lub prostokątne.

Świadkowie mówią, że temu

zjawisku towarzyszą tajemnicze dźwięki, o których było napisane w poprzednim

numerze. Innym ciekawym tematem jest gromadzenie się wielkich morskich ssaków –

kaszalotów w pobliżu Sri Lanki w skupisko, które liczy obecnie ponad 100 osobników!

Czyżby to zapowiedź trzęsień ziemi? Tak twierdzą naukowcy, jak będzie naprawdę –

czas pokaże. Polecamy również zapowiedziany w pierwszym biuletynie tekst o

Wartościach Ludzkich: o miłości (prema), pokoju (śanti), prawdzie (satya), właściwym

postępowaniu (dharma) i niekrzywdzeniu (ahimsa). Te wartości są cechą Nowego

Człowieka, Bogo-Człowieka, a artykuł ujmuje je w kontekście między innymi edukacji,

wraz z naukami Sathya Sai Baby na temat tych wartości. Majowy biuletyn poświęcony

został kolejnemu Mistrzowi – Swamiemu Paramahamsie Yoganandzie (Joganandzie). W

periodyku znajdziemy jego życiorys, często wzruszające i ujmujące swą prostotą

wypowiedzi i dodatkowo w dziale literackim książkę Joganandy „Autobiografia

Jogina”. Zostały też dodane linki do dwóch archiwalnych filmów z udziałem

Paramahamsy w Nowym Jorku i w Londynie. Warto zajrzeć do działu z przekazami, a

tam między innymi fragment przekazu od Mistrzów Konstelacji Wodnika spisany przez

Rhamathisa Mam’a z strony wydawnictwa NAMEYA. Jest to bardzo mocny i ważny

przekaz o zmianach na Ziemi, planecie Nibiru i o „końcu świata” w świadomości,

myśleniu i działaniu. To tyle wstępu. Jak zwykle życzymy ciekawej lektury!

Ze Światłem Miłości

~ zespół CzasDucha.PL

str. 3

2. Wychowanie w Wartościach Ludzkich.

(Sathya Sai Baba, w opracowaniu Loraine Burrows, fragmenty

Edukacja powinna służyć nie tylko rozwojowi inteligencji i zdolności, lecz również

poszerzaniu poglądów i uczynieniu człowieka pożytecznym społeczeństwu i

światu. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy równolegle z nauczaniem w zakresie nauki

świeckiej (kult. materialna) krzewi się wartości duchowe. Moralna i oparta o

wartości duchowe nauka wykształci człowieka kierującego się zdyscyplinowanym

życiem.

Wychowanie bez samokontroli w ogóle nie jest wychowaniem. Prawdziwe

wychowanie powinno wydać osobę współczującą i ludzką. Nie powinno czynić jej

samolubną o ciasnej umysłowości. Spontaniczna sympatia i szacunek dla

wszystkich istot powinny płynąć z serca kogoś, kto jest należycie kształcony.

Człowiek taki będzie raczej służył z zapałem społeczeństwu, niż żył pochłonięty

swymi własnymi żądnymi zysku aspiracjami. Taki powinien być rzeczywisty cel

edukacji.

Wychowanie powinno wpoić w ucznia Obawę i Wiarę. Obawa to nie bojaźliwość,

lękliwość. Krzewić trzeba obawę przed grzechem oraz wiarę w Boga. Uczeń

powinien uczyć się unikania nieprawego postępowania, powinien z głębokim

oddaniem uczyć się miłości do matki, ojca i swojego kraju ojczystego. Ofiarowanie

siebie swemu krajowi jest jedną z form oddania się Bogu. Ten, kto nie ma miłości

dla swej matki, swojej ojczyzny, swego ojczystego języka i swojej religii, prowadzi

życie bez sensu.

System edukacyjny zawiódł w rozwijaniu u młodych ludzi takich wartości jak

miłość, cierpliwość i hart ducha. Zamiast tego służy wyzwalaniu natury zwierzęcej

w człowieku. Nie ma w nim miejsca na pielęgnowanie takich Wartości Ludzkich jak

prawda, prawość, sprawiedliwość i doskonałość moralna. Współczesne systemy

wychowawcze nie wpajają poczucia skromności, które jest znamieniem

właściwego wychowania.

Rodzicom zależy na wykształceniu swych dzieci, ale nie troszczą się jakiego rodzaju

edukację dzieci otrzymują. Sama wiedza akademicka czy szkolna nie ma wielkiej

wartości. Może być pomocna w zdobywaniu środków utrzymania, lecz

wykształcenie powinno wykraczać poza przygotowanie do zarabiania na życie.

Powinno przygotować moralnie i duchowo do stawienia czoła wyzwaniom życia. Z

powodu nieobecności Wartości Ludzkich w „wykształconych” osobach, widzimy

ich pogrążonych w niepokoju i zmartwieniach.

Kto jest odpowiedzialny za opłakany stan dzisiejszej edukacji, za brak dyscypliny

wśród uczniów i studentów, nieobecność wartości moralnych wśród

wykształconych osób? Niesłuszne jest oskarżanie studentów. Nauczyciele nie

rozumieją ich potrzeb, a studenci ze swej strony nie mają wielkiego poszanowania

dla nauczycieli. Zarządy instytucji edukacyjnych nie rozumieją problemów

nauczycieli i rzeczywistych potrzeb studentów. Politycy wykorzystują tę sytuację i

ingerują w system edukacyjny. Winę za taką sytuację ponoszą rodzice,

nauczyciele, administracje i rządy państw. Każde z nich jest w jakimś stopniu

odpowiedzialne za chorobę systemu. Wszyscy zainteresowani zawiedli w

rozpoznaniu swych indywidualnych zobowiązań.

Istnieje podstawowa reguła, której powinni przestrzegać studenci i nauczyciele.

Powinni oni całkowicie zrezygnować z polityki. Studenci mogą wziąć udział w życiu

politycznym jeśli zechcą po zakończeniu studiów. Nie występuję tu przeciwko

polityce lub politykom. Polityka jest istotnym elementem w rozwoju kraju. Lecz

usilnie nakłaniam, aby nie ponosić ryzyka angażowania się w nią w stadium

niedojrzałym i młodocianym. Kiedy student oddaje się polityce, nie może być

dobry ani w swych studiach, ani w polityce. Zmarnuje tylko swoje cenne życie. A

dla nauczycieli oddających się polityce nie ma miejsca w ogóle. Ich jedynym

str. 4

obowiązkiem jest opieka nad powierzonymi im uczniami i studentami,

ukształtowanie w nich użyteczności, patriotyzmu i godności obywatelskiej

odzwierciedlających kulturę i tradycje kraju. Nauczyciele którzy oddają się

polityce, czynią to dla swych własnych egoistycznych celów, aby poprawić

swoją pozycję i wpływy. De facto zdradzają zaufanie pokładane w nich jako

nauczycielach.

Cechą charakterystyczną prawdziwej edukacji jest skromność. Skromność

pomaga w zasługiwaniu sobie na szacunek. Zasługiwanie na szacunek prowadzi

do dobrobytu, a dobrobyt winien prowadzić do prawości. Prawość jest środkiem

do wyzwolenia. Obecnie uznajemy za ważną tylko intelektualną zręczność. To

mylne stanowisko. Należy zwrócić uwagę tylko na charakter. „Wykształcenie nie

ma żadnej wartości bez rozwinięcia dobrych cech charakteru”. Jakiż pożytek z

posiadania dziesięciu akrów nieużytków? Mała działka urodzajnej ziemi ma

wartość większą.

Obecnie panujący system oceny akademickich osiągnięć studentów jest

opłakany. Jeśli student dostaje 25% lub 30% najwyższej oceny w jakimś

przedmiocie, to zakłada się, że osiągnął on odpowiedni poziom i promuje się go.

To znaczy, że każdy uzyskuje licencję na popełnianie błędów w granicach 70% do

75%. Jeśli ktoś popełnia błędy w granicach 75% jako student, to o ile więcej

błędów popełni, kiedy zacznie pracować! Może popełnić nawet 100% błędów i

ujść z tym cało. Nie jest to zadawalający stan rzeczy. „Unieś głowę i celuj wysoko”

winno być mottem. Niski cel jest w istocie przestępstwem! Jeśli celem studenta

będzie zdobycie 90%, może uda mu się osiągnąć 60%, ale jeśli wyceluje tylko na

30% to osiągnie może 15%.

Jakie jest położenie dzisiejszego człowieka? Nauka umożliwiła mu osiągnięcie

rozległej kontroli nad światem zewnętrznym. Ale nie ma on kontroli nad samym

sobą. Winston Churchill kiedyś zauważył: „Człowiek zwyciężył wszystko z wyjątkiem

siebie samego”. A oto co Prahlada powiedział swemu ojcu Hiranyakasipu: „O

Ojcze! zwyciężyłeś wszystkie światy, ale nie zwyciężyłeś samego siebie!” Jeżeli

obecny system wychowawczy można naprawić, to jedyną drogą do tego jest

wyeliminowanie samolubstwa i przygotowanie studentów do służby

społeczeństwu. Jak wykształcić ten cel? Tylko poprzez wszczepienie miłości — z

wyłączeniem korzyści osobistych. Miłość jest podwójnego rodzaju — miłość

własna i Boska Miłość. Miłość własna to ta, która oczekuje czegoś w zamian. Boska

Miłość przejawia się w serdecznej służbie bez oczekiwania czegokolwiek w

zamian. Boska Miłość zawsze daje innym, a nic nie odbiera. Miłość własna zawsze

oczekuje czegoś od innych.

Rzeczywista edukacja musi uczyć tej Boskiej Miłości od serca do serca, od umysłu

do umysłu, od Atmy do Atmy (od Jaźni do Jaźni — przyp. tłum.).

Właściwa edukacja powinna wpajać studentom ideały pewne i niezawodne.

Studenci winni uświadomić sobie, że istnieje tylko jedna kasta — kasta ludzkości;

istnieje tylko jedna religia — religia miłości; istnieje tylko jeden język — język serca.

Gdy przestrzega się tych podstawowych ideałów nie starczy już miejsca na

małostkowe różnice i wzajemne obwinianie się.

Studentów można uczyć miłości tylko poprzez Miłość. Dzięki Mojej Miłości, która

jest Moją Naturą, studenci Instytutu Sathya Sai są zdyscyplinowani, mają

zamiłowanie do porządku, a w obrębie uniwersytetu nie ma zamieszek. Nie darzę

złą wolą nikogo. Można spotkać osoby, które krytykują Mnie, a nawet żywią złe

zamiary lub nienawiść w stosunku do Mnie. Ale Ja nie mam nieprzyjaciół. Każdy

jest Mi drogi. Skoro Miłość jest Moją STAŁĄ Wartością, nie mam żadnych trosk —

zawsze Jestem Szczęśliwy i Spokojny. Miłość w mowie jest Prawdą. Miłość w akcji

jest Prawym Postępowaniem. Miłość w myśli jest Pokojem. Miłość w zrozumieniu

wyklucza przemoc. Ta miłość płynie w nas jako niewidzialna rzeka. Tylko przez

rozwijanie Miłości możemy uświęcić system wychowawczy i szkolić studentów w

praktykowaniu Ludzkich Wartości jako istotnego warunku prowadzenia godnego

życia.

str. 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: