STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE Przedmowa:
Polska swój wyraz organizacyjny znajduje w ubieganiu się o członkostwo w Unii Europejskiej, członkiem NATO stała się w 1999 roku. W 1998 wzrost autorytetu i aktywności Polski poprzez przewodniczenie przez Polskę Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE). Obecnie blisko 200 państw świata, zróżnicowane są ze względu na wielkość, zaludnienie, siłę militarną,: własne interesy, system wartości- istnieje wiele czynników zarówno sprzyjających jak i zakłócających rozwój SM. Np.: Radziecko-amerykańska konfrontacja globalna przez kilka dziesięcioleci XX w. Określała atmosferę międzynarodową. Nasiliły się konflikty etniczne. Wzrost roli ekstremistycznych nurtów religijnych, zwłaszcza fundamentalizmu islamskiego. Destabilizacja życia wielu państw poprzez różne odmiany terroryzmu (zamachy, zabójstwa, szantaże, napady). Wzrasta przestępczość wewnątrz pń. I w skali międzynarodowej (narkotyki, kradzieże, przemyt, pranie „brudnych pieniędzy"). Zaledwie 20% ludzi żyje dostatnio,80% odczuwa niedostatek. Istnieje wiele zjawisk, które nakłaniają wiele rządów do lepszej i ściślejszej współpracy międzynarodowej.
CZĘŚĆ PIERWSZA
ZARYS TEORII STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH
Rozdział I.
GENEZA STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH I ICH TEORIA
1.GENEZA I ROZWÓJ SM.
Słowo MIĘDZYNARODOWY pierwszy raz użyte przez Jeremyego Benthama kon.XVIIIw. Wiek wcześniej łac. INTERGENTES -Richard Zouche. -Obaj definiowali dziedzinę prawa zwaną prawem narodów lub ius gentium(-termin pr. rzymskiego stosowany wobec aliantów Cesarstwa Rzymskiego). XVI w. rozwój koncepcji suwerenności, w XVII koncepcja ta zaczęła określać geogr. wydzielone społeczności zwane narodami. Ius gentium nie wyraża już rozwoju prawa regulującego stosunki miedzy suwerennymi narodami.Zastępuje je słowo międzynarodowy. Powiązania między narodami:?polityczne, handel i finanse rozwój st.ekonomicznych,?migracje, aktywność misyjna, podróże studentów i nauczycieli, rozwój środków przekazu=stosunki kulturalne,?aktywność publicznych i prywatnych organizacji we wszystkich dziedzinach życia= stosunki społeczne Stosunki międzynarodowe rodzą się z tych samych powodów, co każdy system polityczny lub społeczny w celu realizacji swoich politycznych, ekonomicznych i innych interesów.Narodziny nowożytnych SM XV i XVI w.Do 1000r.p.n.e.nie istniały interakcje o charakterze światowym. Zwrot między 500r.p.n.e. a 200r.n.e.=dokonały tego rolnicze imperia powstałe w Chinach, Indiach, na bliskim Wschodzie i w basenie M.Śródziemnego./kontakty międzyregionalne/.Chiny>Azja Centralnaok.100r.p.n.e.droga karawanowa tzw. Jedwabny Szlak>do M.Śródziemnego. Rzymska kontrola nad Egiptem utwaliła szlaki między Wschodem, Indiami, i Chinami. Intensywność interakcji dopiero po otwarciu bezpośredniej drogi morskiej między Europa, Indiami, Chinami,a także odkrycie Ameryki. Następuje dynamika generowania głownie poprzez ekonomiczny i technologiczny postęp+struktura społeczna, geografia, przypadek pozwoliła ludziom zachodniej części euroazjatyckiej masy lądowej zdobyć militarne i handlowe przewodnictwo w SM. Polityczny podział Europy, istnienie wielu ekonomicznych i militarnych centrów siły, uniemożliwiało zdominowanie kontynentu przez jedno państwo."Kolumbowa era", opłynięcie Przylądka Dobrej Nadziei, przez pierwsze portugalskie okręty, rozpoczęły okres niezagrożonej zachodnioeuropejskiej dominacji po1500 r.(kontrola oceanicznych szlaków morskich, korzyści handlowe).Europejska technika, rynkowa ekonomia, pluralizm centrów siły i racjonalizm to podstawowe elementy „europejskiego cudu", który umieścił Europę w centrum świata(P.Kennedy).Obecny sys. międzynarodowy: zawarcie pokoju westfalskiego koniec wojny trzydziestoletniej (1648),rewolucja przemysłowa, rozwój nacjonalizmu w następstwie Rewolucji Francuskiej, i zamorska ekspansja.>pluralistyczna polityczna organizacja państw, system równowagi sił z mechanizmem budowania koalicji oraz globalne wojny=najsilniejsze państwa to przywódcy, ustanawiające reguły globalnego systemu politycznego i Światowej ekonomii (ekonomia międzynarodowa typu rynkowego, działanie sił rynkowych).XVI w. to przejście w przenoszeniu aktywności tradycyjnie związanej z M. Śródziemnym ku nowemu atlantyckiemu i północno-zachodnioeuropejskiemu centrum nowożytnych SM. Korzyści z ekspansji to: handel i kolonialna rywalizacja wpływały na postęp nauki i technologii, ekonomiczna aktywność zdominowana przez doktrynę merkantylizmu. DOKTRYNA MERKANTYLIZMU-wcześni merkantyliści>wzrost bogactwa = podboje, wojny. W XVII w. Europie zdolność do prowadzenia wojen uzależniano od korzyści czerpanych z krajów pozaeuropejskich. Pogląd:Naród może osiągnąć siłę i bogactwo rujnując rywali. Podstawową ideę merkantylizmu wyrażało hasło: handel rodzi bogactwo, bogactwo można przełożyć na armię i floty zwiększające siłę państwa. Po wojnach włoskich (1494-1516) Portugalia podjęła działania doprowadzające do ustanowienia systemu globalnego sankcjonowanego przez traktat z Tordesillas- Port. najbogatsze państwo świata XVI, pierwsze państwo narodowe, a Niderlandy inicjatorem systemu państw narodowych. Inne przeobrażenia a świecie, to: reformacja, walka o panowanie, Hobbes i Spinoza wprowadzają swoje poglądy na prawo natury, wojny religijne zastąpione polityką siły, racji stanu. Upadek Hiszpanii osłabił potrzebę współdziałania i otworzył okres rywalizacji. Postępowała konsolidacja Francji pod panowaniem Ludwika XIV. Rozwój Anglii-Olivier Cromwell. Po trwających ćwierć wieku walkach o przywództwo w latach 1688-1713, zwycięstwo nad Francją przypadło Anglii. Dzięki: panowaniu na morzach, utrzymaniu równowagi sił w Europie, merkantylistycznemu handlowi i polityce kolonialnej. Eksport do St. Zjed. wzrastał, rewolucja przemysłowa. Pozycje utracone w latach 70-tych i 80-tychXVIII w. Wlk. Brytania odzyskała w wyniku Rewolucji Francuskiej i wojen napoleońskich. Londyn stał się finansowym centrum świata. Do lat osiemdziesiątych XIX w.Pax Britannica opierał się bardziej na otwartej i współzależnej ekonomii (zrodzone z liberalizmu przekonanie ,że nie zdobycze terytorialne, ale wolny handel zapewnia bogactwo., niedyskryminacja)a porządek polityczny identyfikowany był z: powstrzymywaniem ambicji terytorialnych Rosji i Francji, rozszerzaniem brytyjskich baz strategicznych, morską supremacją Wlk. Brytanii. Państwa rywalizowały jednak o panowanie nad kluczowymi regionami gwarantującymi kontrolę szlaków komunikacyjnych. Ekspansja ekonomiczna ma tendencje do kierowania się ku regionom gwarantującym maksymalne korzyści, a te zależą od politycznych uwarunkowań bezpieczeństwa i zysku. Ostatnie ćwierćwiecze XIX w.: transfer przemysłowej technologii do Stanów i Niemiec, później Rosji i Japonii, stworzył nowe centra strategicznej i ekonomicznej siły. Powstanie dużych państw o silnej ekonomii zburzyło tradycyjne kalkulacje równowagi sił: np. Niemcy, Stany. Po II wojnie światowej przewaga USA - a te posługiwały się zasadą wzajemności w liberalizacji handlu. Wpływały one na wszystkich swoich aliantów, zmuszając do kompromisu i akceptowania długiej listy wyjątków od zasad wolnego handlu. Bilateralne klauzule najwyższego uprzywilejowania stały się podstawą do liberalizacji handlu światowego. W 1947 roku 23 państwa stworzyły w Genewie GATT (Układ Ogólny o Cłach i Handlu), na który złożyły się 123 bilateralne porozumienia handlowe. W końcu lat 50-tych utworzenie EWG EFTA doprowadziło do zastosowania barier taryfowych i kwotowych przeciwko Stanom Zjednoczonym. Do 1959 r. St. Zj. były zdolne finansować odbudowę ekonomii aliantów i powstrzymać Związek Radziecki, korzystając z nadwyżki handlowej i rezerw złota. Po 59 r. a dokładnie po 20 latach Stany w poważnym stopniu utraciły swoje rezerwy złota i zasoby finansowe nabyte w XX w. Podstawowe czynniki zmiany rozwoju stosunków międzynarodowych, wprowadza się ze sfery technicznej, ekonomicznej, świadomościowej. Zmieniają się aktorzy sceny politycznej, cele polityki zagranicznej, i środki jej osiągania,- malejące znaczenie państwa narodowego, priorytetem społeczeństw nie bezpieczeństwo a dobrobyt. Rewolucja technologiczna doprowadza do narodzin broni masowego zniszczenia, wysoki poziom współzależności ekonomicznej, oraz idea społeczności międzynarodowej wyrażająca się zmianami w ludzkiej świadomości i rozpoznawaniem problemów możliwych do rozwiązania globalnym wysiłkiem.
2. STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE JAKO DYSCYPLINA.
Potrzeby bezpieczeństwa i rozwoju, pokoju i wojny , porządku i sprawiedliwości zawsze stanowiły przedmiot zainteresowania badających stosunki międzynarodowe. W latach 20-tych XX wieku refleksja o SM zdominowana przez liberalny, legalistyczny, moralizujący punkt widzenia. Norman Angell (1872-1967)-głosił idee bezsensowności wojny, możliwości jej uniknięcia, krytykuje postanowienia Traktatu Wersalskiego, stworzenie rządu światowego opartego na organizacjach międzynarodowych, kooperacjach między suwerennymi państwami. Ramslay Muir(1872-1941), Francis Delaisi(1873-1947), Charles E. Merriam(1874-1953), Dawid Mitralny (1888-1977)-wiara w postęp ludzkości w ramach klasycznego liberalizmu(wzrost ekonom., ekspansjonizm, zachodnie wartości, dominuje eurocentryczny i lib.-chrześcijański paradygmat).Krytycy idealizmu to:Edward E.Carra i Hansa J.Morgenthau.Lata 50-te i I poł.60-tych to badania konfliktów i interakcji o charakterze strategicznym.(próby określenia środków zapobiegania i ograniczenia wojen, oraz badania psychosocjologiczne).Np.J.Dollard (teoria: frustracja-agresja), badanie stereotypów narodowych jako przyczyny konfliktów, roli transformacji wartości społecznych, instytucji i socjalizacji, systemów edukacyjnych, środków masowego przekazu a także percepcji i mispercepcji w SM. L. Fastinger badał proces podejmowania decyzji w konfliktach. Badania zapoczątkowane w latach 50-tych, można podzielić na trzy kategorie:1).bad. poświęcone gromadzeniu i opracowywaniu informacji związanych z kluczowymi pojęciami o SM np.wojna, alianse, organizacje międzynarodowe.2).konstruowanie i testowanie hipotez ustalających zależności między zmiennymi i pojęciami(alianse a wojna, konflikty wew. A międzynarodowe, imperializm a rozwój narodowy.)3)budowanie modeli. W 80-tych wzrost znaczenia korporacji narodowych osłabił perspektywę państwowocentryczną w nauce o SM, kierując uwagę badaczy ku stosunkom transnarodowym.Głównie badacze amerykańscy, zainteresowani reżimami międzynarodowymi rolą procesów instytucjonalizacji SM. Lata 80-te i pocz. 90-tych dominujący temat to kategoria „zmiany"(R.Gilpin, G. Modelski, B. Buzan, R.J.Jones, O. R. Holsti, R. M. Silverson, M. Olson, P.Kennedy).Wydarzenia i procesy które dostarczyły bodźców temu zainteresowaniu to;arabskie embargo naftowe z lat 1973-1974 i kryzys energetyczny, procesy detente, rozpad sztywnego dwublokowego sywtemu Wschód-Zachód, zmniejszenie amerykańskiej i upadek radzieckiej dominacji w ich strefach wpływów , żądanie nowego ładu ekonomicznego i powstanie pentagonalnego swiata.-ukształtowany po II wojnie św.relatywnie stabilny system wszedł w okres zmian.- badania statycznych i dynamicznych współzależności między poszczególnymi elementami stosunków międzynarodowych. Kenneth N. Waltz- połowa lat siedemdziesiątych, krytyk, zarzucał popełnianie błędu indukcji, czyli statystyka opisuje rzeczywistość ale jej nie wyjasnia., brak teorii.Testowanie ad hoc tworzonych hipotez nie potwierdza ani nie obala żadnych teorii. Empiryści np. J.D. singel, świadomie zakładał, że najpierw powinno się sformuowac empiryczne generalizacje ,a potem polączyć je w rodzaj dedukcyjnej siatki lub teorii .Koniec lat 70-tych nastąpil powrót do prób konstruowania ogólnych teorii dedukcji.powstało wiele prac badawczych, nie rozwiązały one jednak podstawowych zadan stojących przed dyscypliną.:problem poziomu analizy w SM.,brak spójnego wyjaśnienia zjawisk międzynarodowych. Waltz , na pytanie czy należy badać „jednostkę" czy „cały" system, odpowiada dzieląc teorię SM na dwie grupy: kryterium podziału jest poziom, na którym poszukuje się przyczyn wojny i definiuje się warunki pokoju.Poszukiwania na poziomie jednostkowym lub narodowym określa jako redukcjonistyczne, a poszukujące przyczyn wojny i pokoju na poziomie systemowym. Prowadzi to dokolejnego istotnego wyzwania. Drugim dylematem jest to, jak zbudować prawomocne i poddające się testom teorie wyjaśniające skomplikowaną i zróżnicowaną rzeczywistość, jaka są stosunki.
3.TEORIA STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH.
Kryterium chronologii (jako najprostszy klasyfikator SM). Podejście idealistyczne(okres międzywojenny), teoria realizmu politycznego(po II wojnie światowej), podejście behawioralne (lata 60-te), oraz okres postbehawioralny(koniec lat siedemdziesiątych) w postaci powrotu do konstruowania teorii dedukcyjnych nawiązujących do prób podejmowanych wcześniej. Hedley Bull: podejście klasyczne i naukowe.Klasyczne oparte na filozofii, historii, prawie. Naukowe aspirowało do zbudowania teorii SM opartej na logicznych i matematycznych dowodach lub empirycznych procedurach weryfikacji. Istotne próby, to; teoria systemowa, teoria gier, podejście symulacyjne, konstruowanie modeli SM, teoretyzowanie oparte na danych ilościowych. W latach 80-tych zarysowało się porozumienie dotyczące akceptowanej klasyfikacji teorii SM.Trzy dominujące perspektywy teoretyczne to realizm, pluralizm strukturalizm.
Realizm Pluralizm Strukturalizm
Polityka siły i bezpieczeństwa Polityka współzależności i transnacjonalizmu Polityka dominacji i zależności
Charakterystyka systemu międzynarodowego: Anarchia: model kul bilardowych: państwowocentrycznych Społeczność światowa: model pajęczyny :wielocentryczny Centrum - peryferie: model ośmiornicy: wielocentryczny
Główni aktorzy: Państwa, rządy, organizacje międzyrządowe Rządy: organizacje międzyrządowe:
Międzynarodowe pozarządowe; ruchy społeczne; regiony; jednostki; Klasy społeczne; organizacje; elity ekonomiczne i polityczne; korporacje wielonarodowe;
Główne motywy: Walka o siłę/władzę; interes narodowy; strategia militarna; alianse; Wyzwania globalne; współzależność; interesy ponadnarodowe; Siła ekonomiczna; eksploatacja; interesy klasy; zależność;
Trzy główne obszary różnic między realizmem, pluralizmem i strukturalizmem:
1) w kwestii stosunku między całością a elementami w SM.
a)realizm: stałe napięcia między interesami państw a dynamiką sys.,które tworzy atmosferę braku bezpieczeństwa i możliwość przemocy w SM.
b)pluralizm: świat jako pluralistyczny polityczny system, w którym zachodzą ciągłe procesy wzajemnej i wielostronnej adaptacji.
c) strukturalizm: istniejąca struktura międzynarodowa warunkuje wszystkie działania polityczne: interesy i działania elementów są odbiciem stosunków w interesie jako całości;
2) w uznawaniu możliwości zmiany lub reformy w SM.
a)realizm: makropolityczna zmiana w systemie międzynarodowym jest skutkiem nierównego rozwoju państw lub upadku poszczególnych państw.
b)pluralizm; państwa są zdolne do zmian reform i transformacji: system globalny wymaga efektywnego zarządzania; działania polityczne mogą uczynić istniejący system bardziej efektywnym i zgodnym z potrzebami jego członków.
c)strukturalizm: jedynym mechanizmem fundamentalnej zmiany systemu jest radykalna transformacja
3) w stosunku do wartości i politycznego działania;
a)realizm: racjonalna kalkulacja interesów i możliwości;
b)pluralizm; wartości opierają się na możliwości postępu i rozwoju nowych form i zasad zachowania w SM.
c)strukturalizm: potrzeba radykalnego politycznego działania prowadzącego do przezwyciężania sprzeczności systemu systematycznie uciskającego innych członków.
Rozdział II
CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE STOSONKI MIĘDZYNARODOWE
1.SYSTEMATYKA CZYNNIKÓW.
Przebieg, zakres i i intensywność SM rozpatrywanych jako proces wzajemnych oddziaływań wszystkich jego uczestników, są uwarunkowane różnorodnymi czynnikami.(zależne od podmiotów SM, jak i od ucz. Podmiotowych, trwałe, okresowe, a treść znaczenie i wpływ tych czynników zmienia się wraz z epokami. Szczególnego znaczenia dla potrzeb analizy nabiera ich uporządkowanie i usystematyzowanie.-(czasowe, przestrzenne, strukturalne, dynamiczne, podział ma char. umowny, ma też zalety i wady.)
Podział: WEDŁUG KRYTERIUM CZASOWEGO;to historyczne, aktualne i potencjalne, odzwierciedlają one relacje między teraźniejszością, przyszłością i przeszłością oraz wskazują na sposoby ukierunkowania i wykorzystania tych związków. WG.KRYTERIUM PRZESTRZENNEGO: narodowe (lub państwowe) i międzynarodowe (lub pozanarodowe). Czynniki międzynarodowe można podzielić wg. Ich zasięgu terytorialnego na; lokalne, regionalne, kontynentalne, i globalne. WG. KRYTERIUM STRUKTURALNEGO: czynniki obiektywne ( materialne, rzeczywiste=naturalne, człowiek, obszar, klimat, środowisko, zasoby naturalne i gospodarka, technika, systemy, partie polityczne) i subiektywne (moralne, świadomościowe=idee, poglądy, koncepcje, doktryny, programy polityczne, religie). WG.POLĄCZONEGO KRYTERIUM DYNAMIKI I INTENSYWNOSCI ODDZIALYWAŃ: Do grupy czynników warunkujących procesy oddziaływań międzynarodowych zaliczamy uwarunkowania(mają one wpływ pośredni, tworzą przesłanki i warunkują procesy): geograficzne, demograficzne, narodowe, ideologiczne, religijne.
Do grupy elementów realizujących procesy oddziaływań międzynarodowych zaliczamy czynniki(mają one wpływ bezpośredni bo inicjują, organizują i kontrolują te procesy): ekonomiczno-techniczne, militarne, organizacyjno-społeczne, osobowościowe. Czynniki warunkujące oddziaływają wolniej i słabiej, działanie i dynamika czynników realizujących jest intensywna i zauważalna w krótszym okresie czasu.
2.CZYNNIKI WARUNKUJĄCE.
A)najtrwalszym czynnikiem jest ŚRODOWISKO GEOGRAFICZNE (położenie i ukształtowanie terytorium, linia brzegowa, klimat, rodzaje gleby, surowce).W przeszłości wielkie rzeki i żyzne doliny determinowały narodziny potężnych cywilizacji(np. starożytny Egipt), wyspiarskie położenie Anglii, dobrowolna izolacja wpływała na losy Indii, Chin i do poł. XIX w. Japonii, a przesmykowe położenie na Panamę. Podział na: państwa morskie (wyspiarskie i półwyspy), ograniczone terytorium lądowe, ale chronione przez naturalne przeszkody, realizowały one ekspansję poprzez handel i kolonizację. I na państwa kontynentalne- nieograniczone naturalnymi przeszkodami, dążyły do maksymalnej rozległości swego terytorium ale np.Anglia i Japonia w różnych okresach swej historii realizowały zasadę izolacji i ekspansji. Jak zauważ J. Stefanowicz na morzach dokonała się dwukrotna radykalna zmiana.W XVI w. wielkie odkrycia geograficzne otworzyły nowe możliwości przed państwami położonymi nad Atlantykiem (Portugalia, Hiszpania, Anglia, Francja) osłabiając dobrze prosperujące kupieckie miasta portowe Włoch. Obecnie oceany nie są areną rywalizacji kolonialnej, ale dają dodatkowe możliwością użycia broni nuklearnej państwom dysponującym trudnymi do wykrycia łodziami podwodnymi z bronią jądrową -przewaga supermocarstw. Obecnie tam gdzie państwa dysponują zaawansowana technika wojskową, położenie geograficzne ma mniejsze znaczenie. W XVIII w. poglądy Charlesa L. de Montesouieu „O duchu praw' przeceniały wpływ klimatu na zjawiska polityczne i postawy społeczeństw zorganizowanych. Ludy klimatów gorących były wg jego teorii bardziej tchórzliwe i łatwiej popadały w niewolę niż te w klimatach chłodnych-odważne i wolne. W XIX w. Prof.Frederick Ratzel usiłował dowieść, że klimat rzutuje na temperament, sposób życia ludzi, co wpływa na życie polityczne. Plemiona północne zwykle dokonywały podbojów plemion południa.-próba usprawiedliwienia ekspansji terytorialnej cesarstwa niemieckiego. W 1922 Ellsworth Huntington- klimat wpływa na ludzi pośrednio jak i bezpośrednio poprzez oddziaływanie na produkcję żywności, częstotliwość chorób, dostęp do wody itd. R.W. Wheeler próbował dowieść cykli klimatycznych. Angielska szkołę determinizmu geograficznego reprezentował profesor Oxfordu Halford J. Mackinder.-głosił, że usytuowanie lądów i mórz, ich zasoby komunikacyjne determinują rozwój państw. Za szczególnie korzystne uważał. Kontynentalne położenie państw, centralna pozycja strategiczna umożliwia oddziaływanie we wszystkich kierunkach, co daje państwu większą siłę.np. Rosja położona na pograniczu Europy i Azji-daje jej to pole do podbojów i organizowania „przestrzeni eurazjatyckiej" oraz rozciągania wpływów na Chiny i Indie-Również położenie Niemiec przed I W.Ś. Przeciwstawne poglądy Amerykanin Alfred T. Maran, przypisując decydujące znaczenie potędze morskiej.Narody pozbawione zasobów zewnętrznych chyla się ku upadkowi bez względu na sile i liczebność.Karl Haushofer wzbogacił koncepcje o kategorie „przestrzeni życiowej"niezbędnej państwu , podobnie jak prawo do ujscia rzek przepływających przez jego terytorium.-powolali się naziści, uzasadniając agresywna polityke Niemiec wobec sąsiadów. W pakcie zawartym przez Niemcy, Włochy, Japonię w 1940 r. za warunek trwałego pokoju uznano zapewnienie każdemu narodowi należytej mu przestrzeni. Doświadczenia II W.Ś wyparły teorie determinizmu geograficznego. Znajdowały one swoje uzasadnienie jedynie w XIX w. w związku z intensywna ekspansją gospodarczą i polityczną na lądzie morzu, niejednokrotnie dokonywaną przy użyciu sily zbrojnej.
B.CZYNNIK DEMOGRAFICZNY. W przeszłości liczba ludności pełniła decydującą rolę w określaniu potęgi państwa, a prężność demograficzna (wysoki przyrost naturalny ) służyła uzasadnianiu ekspansji terytorialnej pod pretekstem przeludnienia. Od XIX w.do pocz. XX w. w wysokim przyroście naturalnym widziano jedno ze źródeł militarnej siły państwa, bo wyznaczał on liczbę ludzi, których państwo mogło powołać pod broń. I W.Ś. to szczyt tego zjawiska, technika wojskowa na niskim poziomie, spore zapotrzebowanie na żywa siłę. Dopiero postęp naukowo techniczny wpłynął na spadek znaczenia tego kryterium i konferencja rozbrojeniowa w 1930 r. co znalazło pełny wyraz w II W.Ś. potencjał przemysłowy, a nie liczebność sił zbrojnych. Pojawiła się tendencja do tworzenia armii zawodowych. Jednak kraje zacofane technicznie, a dysponujące dużymi zasobami ludzkimi, utrzymują nadal liczne armie. J. Stefanowicz zauważył, że stosunek między liczbą ludności a siłą militarną zatoczył koło. Od starożytności do XVIII w. przeważały armie zawodowe, nieliczne z powodu braku wystarczających środków w kasach królewskich. W XIX w. wprowadzono niemal w całej Europa powszechny pobór, aż do I W.Ś. Następna wojna sprowokowała rozwój technologii i broni o dużej skuteczności rażenia.-najważniejszy globalny dochód narodowy i poziom rozwoju gospodarczego. Problemem stała się jedynie tzw. Bomba demograficzna w Trzecim Świecie, czyli nadmierny przyrost naturalny, brak źródeł utrzymania.
C. CZYNNIK NARODOWY
Proces formowania narodów nie jest równomierny w skali globu: w Europie zakończył się w okresie rozpadu feudalizmu, a trwa nadal w krajach Trzeciego Świata, głównie w Afryce.W SM rzadkością są państwa jednorodne narodowościowo.Czynniki o char. historycznym jak i gospodarczym sprawiają, że w wielu krajach istnieją mniejszości narodowe. Wielonarodowościowy charakter państwa może być przyczyną problemów wew., często zasilanych z zewnątrz, oraz problemów w związkach z sąsiadami.Gdy mniejszości narodowe skupiają się w sąsiedztwie państw tej sami co oni narodowości mogą wykazywać tendencje irredentystyczne, czyli dążenia do przyłączenia się do sąsiednich państw(np.Kaszmir). Narody dążące do samostanowienia mogą prowadzić do rozpadu zarówno mocarstw(ZSSR), jaki małych federacji(Jugosławia, Czechosłowacja). Najważniejszą współcześnie kwestią narodową wymagającą uregulowania jest problem kurdyjski. Sposoby zapobiegania tym problemom, to:zapewnienie ochrony mniejszością narodowym, pod nadzorem organizacji międzynarodowych. Po I W.Ś. pod auspicjami Ligii Narodów.-słabość obejmował ochronę mniejszości niemieckiej w Polsce, ale nie na odwrót. Przesiedlenia lub wymiana mniejszości narodowych,(dobrowolne bądź przymusowe). Przyznanie danej mniejszości narodowej autonomii przez państwo, na którego terytorium ona zamieszkuje ( np. niemieckojęzyczna Górna Dyga w północnych Włoszech.). Karanie zbrodni przeciwko ludzkości. W 1949 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ uchwaliło Konwencję w Sprawie Zapobiegania i Karania Ludobójstwa. Problematyka narodowa stanowi podstawę doktryn nacjonalistycznych. W XIX w. przypisywano narodom misje historyczne- misje znajdowały wyraz w ekspansji politycznej, gospodarczej, kulturalnej, nierzadko dokonywanej przy użyciu siły dla zdobycia źródeł, surowców, rynków zbytu. Niekiedy doktryny nacjonalistyczne zabarwione były elementami religijnymi(nacjonalizm żydowski), rasowymi(narodowy socjalizm w Niemczech), historycznymi lub ekonomicznymi(nacjonalizm włoski, japoński).
D.CZYNNIKI IDEOLOGICZNE-u podłoża tych czynników tkwią struktury społeczno-ustrojowe państw, ich zróżnicowanie w zależności od systemu ideologicznego oraz przynależność do odmiennych systemów światowych. Rezultatem są różnice w postrzeganiu zjawisk i procesów międzynarodowych, ścieranie się koncepcji i programów działań dotyczących sposobów realizacji nowego międzynarodowego ładu politycznego, ekonomicznego, społecznego, kulturalnego, informacyjnego. Przejawy wpływu uwarunkowań ideologicznych na stosunki międzynarodowe był rozwój światowego procesu rewolucyjnego i zmieniający się w efekcie międzynarodowy układ sił. Znajdował on odbicie w pluralizmie ustrojowym świata. Upadek komunizmu pod koniec lat 80-tych ograniczył rolę ideologii i ich pochodnych- doktryn-w polityce i SM.Francis Fukuyama -ideologiczny „koniec historii", zwycięska okazała się liberalno- demokratyczna ideologia bogatego „Zachodu"(Północy), która jednak jest poważnie kontestowana przez nowe, totalistyczne koncepcje ładu społecznego, zwłaszcza w Azji i na bliskim wschodzie (fundamentalizm islamski).
E.CZYNNIK RELIGIJNY: wpływ tego czynnika na SM zmienia się. Przyczyna naturalnej solidarności (rodzina narodów chrześcijańskich w Europie),jak i konfliktów (święte wojny-między krajami chrześcijańskimi a muzułmańskimi w średniowieczu oraz miedzy europejskimi katolikami a protestantami. Więź religijna jest istotnym czynnikiem w formowaniu się narodów oraz w utrzymywaniu świadomości narodowej przez mniejszości narodowe. Bywa też pożywką kształtowania się ruchów nacjonalistycznych (syjonizm, nacjonalizm islamski). W wielu krajach systemy rządów były ściśle związane z tzw. religią państwową (katolicyzm w monarchii austro- węgierskiej, prawosławie w Rosji carskiej, mahometanizm w krajach muzułmańskich, sintoizm w Japonii). Kościoły oddziałują na opinię publiczną -w sprawach polityki wewnętrznej (partie polityczne o charakterze wyznaniowym, jak i międzynarodowej.-obecnie głownie na politykę państw słabiej rozwiniętych, zwłaszcza islamskich i postkomunistycznych, obecnie zauważalny konflikt miedzy liberalną demokracją a fundamentalizmem islamskim.
3.CZYNNIKI REALIZUJĄCE
A.CZYNNIK EKONOMICZNO-TECHNICZNY (potencjał gospodarczy państwa, postęp w nauce i technice).-Potencjał gospodarczy zawsze warunkował pozycję gospodarcza państwu.W starożytności i średniowieczu-zasoby naturalne
, żywność i wyroby rzemiosła.W epoce wielkich odkryć geograficznych -uzależnienie gospodarek poszczególnych państw od stanu i tendencji gospodarki światowej lub regionalnej.-żelazo, węgiel, stal, metale kolorowe, ropa i uran. Epoka przemysłowa -wzrost znaczenia gospodarczego w ocenie bezpieczeństwa i pozycji państwa na arenie międzynarodowej, pogłębia się zróżnicowanie państw spowodowane nierównością w poziomie i tempie rozwoju ekonomicznego. Współcześnie aktywny udział w handlu i gospodarce światowej daje zarówno możliwość wpływania na inne państwa.i odpierania ich nieprzyjaznych działań, jak i rodzi niebezpieczeństwo nadmiernej zależności np. od obcych źródeł energii (kryzys naftowy i jego konsekwencje dla importerów tego surowca). Życie gospodarcze podlega procesom internacjonalizacji.-wali o źródła surowców, rynki zbytu, miejsca inwestycji kapitałów, transfer technologii, tempo postępu naukowo-technicznego: to dzięki niemu wyłoniły się nowe dziedziny współpracy międzynarodowej, np. w kolejnictwie, transporcie lotniczym, telekomunikacji. Powstały też nowe działy prawa, i organizacje międzynarodowe, które je koordynują. Rozszerzył się zakres SM o Antarktyka, Arktyka, przestrzeń kosmiczna, dna mórz i oceanów).Współpracy międzynarodowej wymagają tez zjawiska niepożądane, jak uprowadzenia samolotów, terroryzm międzynarodowy, handel narkotykami na skalę międzynarodową. Dzięki transportowi szefowie państw i rządów mogą się dowolnie często spotykać na szczycie, a dzięki rozwojowi telekomunikacji dyplomaci mogą otrzymywać instrukcje od swych rządów(np. "gorąca linia" zainstalowana między Moskwą a Waszyngtonem po kryzysie karaibskim). Ale pozyskiwanie energii atomowej może mieć tyleż pozytywne co negatywne konsekwencje w zależności od intencji jej użytkowników. Wpływ postępu naukowo -technicznego na sposoby prowadzenia wojny jest szczególnie widoczny w ostatnim stuleciu - zwłaszcza w zwielokrotnieniu siły rażenia. Wpływ stosunków ekonomicznych na stosunki polityczne może mieć charakter bezpośredni i pośredni. Kraje dysponujące potężnymi środkami materialnymi i wyższością techniczną silnie oddziałują na gospodarki państw słabszych. Stopniowe ograniczanie, całkowity zakaz dopuszczalności użycia siły zbrojnej a w następstwie przymus ekonomiczny jako formy legalnego środka polityki zagranicznej. Może on przybrać formę pomocy ekonomicznej lub sankcji gospodarczych (bezpośrednio lub za pośrednictwem OM.)-sankcje te, to: dyskryminujące taryfy celne, kwoty importowe, embarga na wywóz towarów do niektórych krajów, odmowa kredytów, lub zezwoleń na import, wojny celne).Oddziaływanie na politykę innych państw jest szczególnie skuteczne w stosunku dla państw małych lub mało rozwiniętych. Czynniki gosp.oddziałuja też na SM za pośrednictwem doktryn i instytucji.np. doktryna protekcjonizmu zakłada ograniczenie swobodnej konkurencji międzynarodowej w celu ochrony własnych producentów. Coraz powszechniejsze w stosunkach regionalnych jest znoszenie barier celnych i ograniczeń w przepływie towarów, usług, kapitałów i siły roboczej (strefy wolnego handlu).
B. CZYNNIKI WOJSKOWE.-wpływ siły wojskowej na SM jest niepodważalny. Niegdyś wojna była dopuszczalnym instrumentem rozwiązywania sporów międzynarodowych. Współcześnie ius ad bellum jest całkowicie zakazane przez powszechne prawo międzynarodowe zakaz stosowania siły i groźby jej użycia.Mimo to istnieją państwa, które decyduja się na jej użycie w sytuacji, gdy zastosowanie innych środków nie przyniosło rezultatów- wyścig zbrojeń.=armia, marynarka, lotnictwo, składniki gospodarki decydujące o liczebności wojska, jego zaopatrzeniu, uzbrojeniu, zapasach. Po II W.Ś wprowadzenie kryterium podziału na broń nuklearna i konwencjonalna. Stany zjednoczone dysponowały przez kilka lat monopolem, wpłynął na sformułowanie w tym kraju doktryn polityczno-wojskowych (doktryna zmasowanego odwetu, elastycznego reagowania, ograniczonej wojny jadrowej).Rozbudowa arsenałów jądrowych osłabiła prawdopodobieństwo ich użycia w celach ofensywnych, a zwiększyła w celach defensywnych. Po zakończeniu zimnej wojny spadło ryzyko posłużenia się bronią jądrową przez dotychczasowe mocarstwa, jednak nadal jest wyznacznikiem mocarstwowości.W połączeniu z niestabilnością polityczna większości tych państw rodzi niebezpieczeństwo dostania się broni atomowej w niepowołane ręce lub wybuchu wojny przez przypadek .Klub atomowy się rozrasta-RPA,Izrael, Indie, Pakistan, podejrzewa się o jej posiadanie Iran, Koreę Północną. Większość państw nadal przeznacza ogromne sumy na zbrojenia, co dowodzi jak duże znaczenie przypisuje się ciągle sile wojskowej.
C.CZYNNIKIORGANIZACYJNO-SPOLECZNE. Instytucje państwowe i między.- ich organizacja i współdziałanie wpływają bezpośrednio na SM. Równie istotne są procesy decyzyjne oparte na selekcji informacji, ocenie sytuacji, diagnozowaniu i prognozowaniu.-dlatego szczególnego znaczenia nabiera poziom przygotowania i sprawność kadr służby zagranicznej instytucjach narodowych i międzynarodowych, wspomaga je nowoczesna technika.
D. CZYNNIKI OSOBOWOŚCIOWE.- wybitne jednostki-przywódcy państw, narodów, decydenci polityczni, których działania są usankcjonowane przez systemy wewnątrzpaństwowe. Wymogi sytuacji sprawiają, że zachowania jednostki nie dają się ująć w jednoznaczne schematy. Politycy działają w pewnej przestrzeni społecznej i politycznej, więc nawet genialne zamierzenia jednostek rządzących nie zostaną zrealizowane bez uzyskania poparcia określonych grup społecznych. W warunkach demokratycznych decyzje polityczne rzadko są decyzjami jednostkowymi, raczej są rezultatem działania grup nacisku i organów kolegialnych. Ważny jest również stan zdrowia przywódców.
Rozdział III
CO WPŁYWA NA BEZPIECZEŃSTWO I SUWERENNOŚĆ PAŃSTW
1.Czynnik gospodarczy:
- jest to siła ekonomiczna państwa polegająca na włączaniu się w większe struktury integracyjne
- kontrola nad sytuacją gospodarczą na świecie sprawuje grupa najsilniejszych państw świata tzw. G-7
- rozbudowa zasięgu działania ponadnarodowych struktur gospodarczych (koncerny, holdingi itp.) kontrolują procesy gosp. zachodzące w świecie (przemysł naftowy, stalowy, produkcja kawy, wydobycie i przeróbka miedzi, przemysł kosmiczny, lotniczy itp.)
2.Czynnik finansowy:
- kontrolą nad gospodarką finansową większości państw sprawuje sieć banków w tym takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy.
- metody działań: udzielanie kredytów pomoc finansowa, ustalanie kursów walutowych
- państwo zadłużone pracuje pod dyktando światowych centrów finansowych.
3.Czynnik technologiczny:
- postęp naukowo-techniczny jest głównym czynnikiem ekspansji gospodarczej.
- towary najnowocześniejsze wypierają przestarzałe. Produkcja odbywa się w sposób wysoce zaawansowany sterowany komputerowo eliminuje lub podporządkowuje sobie słabszych. Co oznacza, ze słabsi produkować będą podzespoły o większej pracochłonności.
- postęp techniczny wpływa na zmniejszenie zaopatrzenia w siłę roboczą (wzrost bezrobocia)
4.Czynnik ekologiczny
- są to skutki rozwoju przemysłu negatywnie wpływającego na przyrodę
- zatruwanie środowiska rodzi ujemne skutki dla życia ludzkiego
- postęp może szkodzić gdy nie jest poddany najsilniejszej kontroli człowieka np. elektrownie atomowe ( Czarnobyl )
- zagrożenia płynące dla ludzi z istnienia dziury ozonowej, topnienia lodowców, kurczenia się wielkich przestrzeni leśnych
5.Czynnik informacyjny:
- obejmuje środki techniczne masowej informacji metody ich używania i wpływ na świadomość człowieka.
- główną rolę odgrywa sieć stacji telewizyjnych i radiowych wzmocnionych techniką satelitarną.
- dużą rolę odgrywa szybkość przekazywania informacji i jej treść polityczno-ideologiczna
- istnieje tendencja do koncentracji ośrodków produkcji i rozpowszechniania w ręku gigantów międzynarodowych (korporacje)
- postęp techniczny w dziedzinie środków masowego przekazu jest bardzo szybki, zlekceważenie tego może drogo kosztować przyszłe pokolenia (niedostateczny wpływ na humanizacje społeczeństwa, współżycie narodów, wzajemny szacunek, tolerancje
6.Czynnik militarny
- idziemy ku czasom gdy nie będzie się opłacać podbijanie nowych terytoriów. Skuteczniej i taniej można podporządkować inne kraje za pomocą środków ekonomicznych, finansowych, technologicznych, zarządzania, nowoczesności handlu, panowania nad środkami masowego przekazu
-czynnik militarny powinien być jedynie narzędziem w ręku demokratycznych struktur p politycznych, poddających ich kontroli-NATO
- tworzo...
olaholak