NCZAS_17_2012.pdf

Cejrowski:

Dostałem

bęcki

Święte krowy

ZUS-u: 280

tys. bogaczy

Premier

szuka pracy

Rok XXIII

Nr 17 (1144)

21 kwietnia 2012

Cena 5 zł

w tym 8% VAT

www.nczas.com

INDEKS 366692 ISSN 0867-0366

NR 17 (1144) I 21 KWIETNIA 2012

LISTY

będzie mataczył, aby prawda nie ujrzała

światła dziennego. Podobnie zachowują

się państwa względem siebie. Przykład:

Zbrodnia Katyńska na polskich ofice-

rach do dnia dzisiejszego nie została w

pełni wyjaśniona. Gołym okiem widać,

że śledztwo w sprawie katastrofy smo-

leńskiej nie przebiega bez zarzutów

– i to właśnie wzbudza wątpliwości. Pan

Adam Wielomski żadnych wątpliwości

nie ma. Odnoszę wrażenie, że dlatego,

iż bardzo nie lubi, a może i nie znosi

PiS-u. A nienawiść zaślepia.

Sylwester Radulski

Liberalizm bez konserwatyzmu

Święta za nami i całe szczęście, bo

czytając mój ulubiony tygodnik, mam

coraz częściej wrażenie, że czytam pi-

smo jakiegoś kościelnego wydawnic-

twa pokroju „Gościa Niedzielnego”.

(…) Życzenia „Chrystusowych świąt”

itp. mogę przeżyć, ale coraz ciężej

przychodzi mi przymykanie oczu na

wałkowanie w każdym numerze tema-

tyki okołoreligijnej i skrajnie konser-

watywnej. (…) Ponieważ nie ma dla

Was alternatywy, i tak będę Was kupo-

wał. Jesteście „monopolistami” w tym

sensie, że ilość wolnościowego świato-

poglądu w „NCz!” i tak jest większa niż

gdziekolwiek indziej (…), a prasy liber-

tariańskiej w Polsce nie uraczysz. Pro-

szę się jednak zastanowić, czy słusznie

jest wałkować tematy religijne, poświę-

cać cenne szpalty autorom bardziej

konserwatywnym niż liberalnym. (…)

Może warto wyciągnąć wnioski z suk-

cesu Ruchu Palikota i po prawej stronie

sceny politycznej zacząć akcentować

najmniejszy wspólny mianownik? Są-

dzę, że zarówno dla konserwatywnych

liberałów, jak i tylko liberałów będzie

nim wolnościowa gospodarka. To ją

powinniśmy nieść na sztandarach.

Przaśny (bo taką ma zwykle otoczkę

w polskich realiach) konserwatyzm zo-

stawmy PiS-owi! (…)

Filip Mrozek

Od Redakcji: Nasz publicysta nie pomniej-

sza rangi tragicznego wydarzenia, które na

naszych łamach nazwał „wprost potwornie

symbolicznym”. Nie przypominamy sobie,

aby w „NCz!” lub na nczas.com delibero-

wał o tym, kto z całą pewnością ponosi (lub

nie) winę za skutki lotu do Smoleńska. Na

scenę polityczną – więc i na PiS – patrzy

oczami zawodowego politologa i dochodzi

do smutnych konstatacji: „Mamy w parla-

mencie wielkie partie systemowe, które są

absolutnie zgodne, że nasz kraj ma mieć

charakter socjaldemokratyczny, etatystycz-

ny i skrajnie centralistyczny. Każda z tych

czterech partii dorabia do tego systemu

inne uzasadnienie”, inną narrację „w ramach

tego samego świata”. Po prostu Wielomski

od prawicy oczekuje czegoś więcej niż tyl-

ko „bicia w rewolucyjny bęben”, nad którym

unosi się smoleńska mgła...

ma Boga, więc wolno wszystko. Wtedy nie

ma mowy o wolnym rynku”. Tych z Państwa,

którzy są ciekawi, czy istnieje sprzeczność

w byciu etycznym liberałem i gospodarczym

libertarianinem, odsyłamy do rzeczonej

rozmowy na nasz portal: http://nczas.

com/?p=10479. Co się tyczy sukcesu

Palikota, to ciekawie spojrzał na to zjawisko

Adam Wielomski. Na nczas.com zauważył, że

„prawicy brak mobilizacji politycznej wtedy,

gdy przeciwnik jest nijaki, liberalny i bezbarw-

ny. Prawica nabiera wigoru, gdy dochodzi do

skrajnej polaryzacji politycznej na prawicę i

lewicę, gdy zanika środek”. W sytuacji gdy

„wielki kryzys ﬁ nansowy socjalistycznych

państw europejskich stuka do drzwi”, a „bar-

barzyńcy w kolorze pomarańczowym stoją u

bram”, nadchodzi koniec dotychczasowego

politycznego centrum...

Od Redakcji: Zgodnie ze sztuką politycz-

nego marketingu może warto szukać wspól-

nego mianownika. Jednak sama gospodarka

to stanowczo zbyt mało, aby skutecznie refor-

mować polską rzeczywistość. Jak zauważył

nasz redaktor naczelny w wywiadzie udzielo-

nym zaprzyjaźnionemu miesięcznikowi, „poli-

tyka jest poruszaniem się w obrębie pewnej

rzeczywistości”, w której „oprócz gospodarki

są inne zagadnienia, są ludzie niebezpieczni i

wariaci”. Dlatego „nie można tylko prowadzić

gospodarki, lecz trzeba również przed tego

typu ludźmi się zabezpieczać”. Używając no-

śnego terminu: „poza gospodarką potrzebny

jest nam antykomunizm”, bo „gdy zbiera się

grupa ludzi, którzy siłą chcą kogoś pozbawić

majątku, to tutaj wolny rynek nie odgrywa

żadnej roli – przychodzą ludzie z siekierami

lub strzelbami i zaczynają strzelać”. W tym

samym wywiadzie, który Państwo znajdzie-

cie na nczas.com, pojawiło się m.in. pytanie

o związek konserwatyzmu z gospodarczym

liberalizmem. Jest bowiem faktem, że na

świecie i w Polsce poglądy libertariańskie

są reprezentowane w znacznej mierze przez

światopoglądowych konserwatystów. Zda-

niem Sommera, „świat niekonserwatyzmu

zmierza do tego, że nie przestrzega się żad-

nych zasad i tych zasad praktycznie w nim

nie ma. Gdy wolny rynek uznamy za uczciwą

grę, to tej zasady musimy się trzymać. Gdy

pojmujemy grę rynkową jako walkę wszelki-

mi dostępnymi środkami, zakładamy, że nie

Zielona lokomotywa

zza Oceanu zwalnia?

Pan Paweł Łepkowski w swej polemi-

ce z p.Jakubem Wozińskim zatytułowa-

nej „Dolar nie jest śmieciem!” („NCz!”

nr 15-16) pisze: „porównajmy dochody

i obroty 10 największych amerykań-

skich firm z resztą świata. Łączny do-

chód 10 amerykańskich korporacji wy-

nosi 2 biliony 241 miliardów dolarów”.

Pan Łepkowski myli niestety pojęcie

dochodu (income) z obrotem (reve-

nue). Kwota wymieniona przez niego

to łączny obrót (albo sprzedaż, jak kto

woli), natomiast dochód (czyli sprze-

daż pomniejszona o koszty) wspomnia-

nych firm amerykańskich w roku 2011

wyniósł około 190 mld dolarów. Nie

wnikając w szczegóły argumentacji na

temat siły amerykańskiej gospodarki i

jej waluty, mam wątpliwości, czy aby

na pewno USA są najpotężniejszą loko-

motywą cywilizacyjną – jak zasugero-

wał w podsumowaniu swego artykułu

autor.

Jerzy Brniak

Wielomski passé?

Czytam „NCz!” od deski do deski, a

więc i teksty pana Wielomskiego. Więk-

szość z nich do mnie trafia. Ale to, co od

początku wypisuje na temat katastrofy

smoleńskiej, wymaga krótkiego odnie-

sienia. Dlaczego pan Wielomski dworu-

je sobie z mgły smoleńskiej, z rzekome-

go zamachu czy z oszalałych pisowców?

Na jakiej podstawie pisze o pijanym ge-

nerale lub że prezydent „zginął w zwy-

kłym wypadku lotniczym”. Skąd pan

Wielomski to wie? Nie odważyłbym się

twierdzić, że był to zwykły wypadek lot-

niczy albo że to był zamach, bo nie mam

niezbitych dowodów. Ale czy to znaczy,

że można nie mieć żadnych wątpliwości

w tej sprawie? Doświadczenie życiowe

uczy, że człowiek niewinny, niesłusznie

postawiony w stan oskarżenia – jeśli jest

przy zdrowym umyśle – nie będzie robił

trudności w prowadzeniu dochodzenia,

tym bardziej jeśli wyniki mogłyby oczy-

ścić go z wszelkich zarzutów. I odwrot-

nie – jeżeli ma coś na sumieniu, to raczej

Od Redakcji: Do dyskusji między naszymi

autorami na temat kondycji i siły Wielkiego

Brata będziemy jeszcze wracać. Na razie do

uprawiania konstruktywnej krytyki zaprasza-

my na nczas.com.

NR 17 (1144) I 21 KWIETNIA 2012

OD REDAKTORA

Polska dojąca i dojona

TOMASZ SOMMER I redaktor naczelny

Sejm odrzucił w miniony piątek projekt zmiany spo-

sobu ﬁ nansowania partii politycznych przedstawiony

przez Ruch Palikota. Za odrzuceniem opowiedziało

się 199 posłów z PiS, SLD, PSL i SP, 49 z RP było

przeciw, a 185 z PO wstrzymało się od głosu.

To wstrzymanie się było de facto głosowaniem

za odrzuceniem projektu. Gdyby bowiem Platforma

zagłosowała za jego przyjęciem, przeszedłby on

do kolejnego etapu postępowania legislacyjnego.

Warto wreszcie zwrócić uwagę, że dosłownie kilkadziesiąt

minut przed tak zgodnym głosowaniem PiS stoczył z PO

homerycki bój o katastrofę smoleńską. Jak się okazało, są

jednak tematy, które łączą, a nie dzielą „dwie Polski”. Takim

tematem jest szmal podatników.

Gdy pisałem ten tekst, na stronie Sejmu nie było jeszcze

imiennego rozpisu głosowania. Gdy się pojawi, opiszemy, w

jaki sposób zachowali się w tej sprawie poszczególni „wolno-

ściowcy” z PiS i PO.

A za tydzień znów numer podwójny, tym razem z okazji

wyjątkowo długiego w tym roku „weekendu majowego”.

Mając przed sobą perspektywę tych dziewięciu wolnych dni

(jeśli się weźmie trzy dni urlopu), warto dostrzec wynik nie-

dawnego referendum w Szwajcarii, której mieszkańcy... nie

zgodzili się na dodatkowe dni wolne od pracy, wprowadze-

nia których domagali się tamtejsi socjaliści i przedstawiciele

związków zawodowych. Może jednak ludzie są bardziej od-

powiedzialni, niż się powszechnie sądzi – zwłaszcza gdy da

się im decydować naprawdę?

P rzypomnijmy, że Ruch Palikota proponował zastąpienie

finansowania partii z budżetu finansowaniem poprzez

wskazanie przez wyborcę odbiorcy 1 proc. podatku PIT

spośród istniejących partii politycznych. Nie był to pomysł

nowy ani oryginalny – kiedyś mówiło o nim środowisko kon-

serwatywno-liberalne, a przed ostatnimi wyborami propono-

wał wprowadzenie tego rozwiązania m.in. Marek Jurek. Taki

sposób finansowania byłby zdecydowanie lepszy i bardziej

demokratyczny od obecnego, choć oczywiście najlepszym i

najuczciwszym rozwiązaniem byłoby całkowite zniesienie

finansowania partii ze środków publicznych.

Posłowie PO, którzy kiedyś głosili potrzebę zniesienia finanso-

wania partii ze środków publicznych, tym razem stanęli ramię

w ramię ze swoimi kolegami z PiS i odrzucili projekt poprzez

wstrzymanie się od głosu. Warto podkreślić hipokryzję tych po-

lityków – w poprzedniej kadencji przekonywali, że nie zniosą

finansowania, bo nie mają większości, gdyż PSL jest przeciw.

Tym razem większość mieli i gdyby tylko chcieli, to zniesienie

finansowania – które byłoby znacznie większą oszczędnością

niż np. zniesienie funduszu kościelnego – mogliby przeprowa-

dzić od ręki. Zapewniam, że bez żadnego oporu społecznego,

a wręcz przeciwnie – przy zbiorowym aplauzie publiczności.

PRAKTYKI OLIGOPOLISTÓW

JANUSZ KORWIN-MIKKE

Kiedy kilka większych i mniejszych

korporacyj, zamiast konkurować

o klientów, prowadzi tajne rozmowy w celu

wspólnego oddziaływania na rynek, nazywa

się to zmową i jest karane przez ustawy

antymonopolistyczne...

...ale gdy przedstawiciele kilku mniejszych

i większych Kościołów, zamiast konkurować

o wiernych, zaczynają tajne rozmowy

w celu wspólnego oddziaływania

opinię publiczną, nazywa się to ładnie

„ekumenizmem”.

PRENUMERATA:

Prenumeratę pocztową prowadzi Redakcja.

Koszt w prenumeracie krajowej wynosi 229 zł.

Zamówienia dokonuje się po prostu poprzez

wpłatę tej sumy na konto 3S Media Sp. z o.o.:

63 1910 1048 2256 0156 5988 0003,

podając jednocześnie dokładny adres, na który

ma być wysyłane pismo. Prenumerata wysyłana

priorytetem (teoretycznie powinna wszędzie

docierać w środę) kosztuje 289 zł.

Reklamacje dotyczące prenumeraty proszę

zgłaszać pod nr: 796 207 936 lub na adres

mailowy: reklamacje@nczas.com.pl

Sprzedaż i kolportaż za granicą wymagają

pisemnej zgody Wydawcy.

INDEKS: 366692,

ISSN: 0867-0366

WYDAWCA: 3S M EDIA S P . Z O . O .

ul. Lisa Kuli 7/1, 01-512 Warszawa

NIP: 113-23-46-954,

REGON: 017490790

KOREKTA I ADIUSTACJA: Maciej Jaworek

SKŁAD, FOTOEDYCJA: Robert Lijka RLMedia

LAYOUT I OKŁADKA: Radosław Watras

DRUK: Drukarnia Bałtycka Sp. z o.o.

ul. Wosia Budzysza 7, 80-612 Gdańsk

ZAŁOŻYCIEL: Janusz Korwin-Mikke

REDAKTOR NACZELNY: Tomasz Sommer

REDAKTOR PROWADZĄCY: Maciej Kajetan Sołdan

REKLAMA I PROMOCJA: tel.: 606 88 88 82

SKLEP INTERNETOWY:

www.nczas.com/sklep

książki można zamawiać także

telefonicznie pod nr tel. 796 207 936

ADRES REDAKCJI:

ul. Lisa Kuli 7/1, 01-512 Warszawa,

Tel/fax. 22 831 62 38

PUBLICYŚCI: Stanisław Michalkiewicz, Marek

Jan Chodakiewicz (Waszyngton), Kataw

Zar (Tel Awiw), Adam Wielomski, Marian

Miszalski, Wojciech Grzelak (Gornoałtajsk),

Krzysztof M. Mazur, Marek Arpad Kowalski,

Rafał Pazio, Tomasz Teluk, Bogdan Dobosz,

Tomasz Mysłek, Marek A. Koprowski, Paweł

Łepkowski, Jakub Wozinski.

STRONA INTERNETOWA:

www.nczas.com

E-PRENUMERATA:

http://ewydanie.nczas.com/

E-MAIL: redakcja@nczas.com.pl

Redakcja zastrzega sobie prawo zmiany tytułów, skracania i redagowania nadesłanych tekstów, nie zwraca materiałów nie zamówionych, nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń. Redakcja zastrzega

sobie prawo do nieopłacania materiałów opublikowanych w internecie za wiedzą ich autorów w przypadku opublikowania ich wcześniej niż dwa tygodnie po momencie wydrukowania ich w tygodniku „NCz!”.

III

NR 17 (1144) I 21 KWIETNIA 2012

WASIUKIEWICZ

Kto czyta, nie błądzi

I ty zostaniesz antysemitą! Warszawska „GW” : „Przecież my

skutki: czujemy te wszystkie wątróbki, gefilte fisz. (...) David

Sosnitzky: – Pójdę mieszkańcom na rękę. Półtora tygodnia

przed świętem Pesach zamówiłem we Włoszech wentylację za

300 tys. zł. Już jedzie. Monika Kwiatkowska, lokatorka z czwar-

tego piętra: – O maszynie z Włoch słyszymy od października”.

Na stronie Wpolityce.pl Michał Karnowski pisze: „Ta infor-

macja mówi tak wiele, że właściwie trudno coś komentować:

Rosjanie chcieli zlustrować, za pomocą pomocy prawnej ze

strony polskiej, trzy pokolenia rodzin pilotów tupolewa, któ-

ry 10 kwietnia 2010 roku uległ katastrofie w Smoleńsku. (...)

Warto zwrócić uwagę – tam, w Rosji, nie ma żadnego bałaga-

nu! Działania są świadome, a na kilka ruchów do przodu prze-

widziane jest wszystko, łącznie z reakcją polskiej opinii pu-

blicznej. Jakże smutny jest fakt, że nasze władze nie są zdolne

do żadnej odpowiedzi, że każą nam na nowo i znowu przeży-

wać i trawić rosyjskie prowokacje. Nakazują milczenie, kiedy

tam niszczą dowody jeden po drugim. Weźmy choćby rosyjską

agenturę wpływu. Oto szef utrzymywanego przez Rosjan pi-

sma branżowego przez miesiące jest stacją nadawczą ich tez.

Realnie wpływa na opinię publiczną, dezinformuje. Ale pań-

stwo polskie milczy. Ba, media publiczne, rządowe, promują

postać na całego. Inny przypadek to facet po 30., od lat bez

solidnej pracy pozwalającej utrzymać się w zawodzie dzienni-

karza, uczący się za to z pasją rosyjskiego w ambasadzie tego

kraju. Cała jego robota to kręcenie się po Sejmie i udawanie

dziennikarza. Po 10 kwietnia dostaje z Rosji materiały i wnio-

ski MAK na pół roku przed ich ogłoszeniem. Rozgłasza to bez-

krytycznie. Mówi jak rzecznik Putina. Staje się gwiazdą, »eks-

pertem« słuchanym z równą pasją, z jaką zwalcza się wszelkie

pytania. Przykład tygodnika, kupionego – o czym huczy całe

miasto – za rosyjskie pieniądze. Tygodnik ten pierwszy wydaje

wyrok na polskich pilotów, woła o ich rzekomej winie – kilka

tygodni po tragedii”.

nie występujemy przeciwko Żydom. Występujemy przeciw-

ko smrodowi. Gdyby tu była polska restauracja, tak samo

byśmy protestowali – mówi Andrzej Sankowski, mieszkaniec

nowego apartamentowca przy Grzybowskiej 4. – Smród sma-

żonych na tłuszczu wątróbki, cebuli, czosnku, które są bardzo

popularne w koszernej kuchni, jest wręcz duszący. Lokatorka

z 17. piętra: – U mnie śmierdzi najbardziej, bo wszystko idzie

rurami do góry. Czuję się tak, jakbym mieszkała na zapleczu

fast foodu. (...) mieszkańcy tego ekskluzywnego apartamen-

towca urządzili protest pod koszerną restauracją Rambam,

która od października działa na parterze ich domu. Przynieśli

plakaty własnej roboty: »Mamy prawo do świeżego powie-

trza«, »Stop! Wygrajmy wojnę ze smrodem«, »Dość smrodu w

naszych mieszkaniach«. Na inspekcję tego dnia zapowiedzieli

się tu pracownicy inspektoratu nadzoru budowlanego. Smrodu

jednak nie było czuć, bo restauracja z okazji żydowskiego świę-

ta Pesach była wczoraj zamknięta. Rambam prowadzi David

Sosnitzky. – To jedyna prawdziwie koszerna kuchnia w Warsza-

wie – podkreśla [koszernie można też zjeść w Marriotcie, ale

potrawy trzeba zamówić 72 godziny wcześniej]. – A chcą nas

wyrzucić. To hańba, by w tak doświadczonym przez nazistów

mieście jak Warszawa nie było żadnej koszernej restauracji.

(...) Uważa, że to nie o restauracyjne wyziewy w całej sprawie

chodzi. – Sąsiadom restauracja zaczęła przeszkadzać dopiero

wtedy, kiedy zaczęli do niej przychodzić Żydzi w kipach. Czu-

ję się zaszczuty i szykanowany. Powiadomię o wszystkim am-

basadę Izraela – ostrzega. Tak się jednak składa, że w grupie

protestujących mieszkańców domu przy Grzybowskiej 4 są

także Żydzi. – Smród to jest smród. Wplątywanie w to antyse-

mityzmu jest oburzające – złości się prawnik Lejb Fogelman.

– Ten lokal nie jest przystosowany do gastronomii. Najemca

chciał zaoszczędzić na porządnej wentylacji. I teraz są tego

NR 17 (1144) I 21 KWIETNIA 2012

CEJROWSKI:

DOSTAŁEM BĘCKI

W NUMERZE

Buddyzm z daleka wygląda jak Dalajlama – milutki, starszy Pan

ubrany na pomarańczowo. Buddyzm z bliska, analizowany punkt

po punkcie, według buddyjskiej doktryny, przestaje być milutki.

Dostałem bęcki za to, że ten prawdziwy buddyzm jest radykalnie

inny od ulukrowanego obrazka Dalajlamy, który nosimy w gło-

wach i który jest powielany przez media.

NR 17 (1144)

21 KWIETNIA 2012

ZDJĘCIE NA OKŁADCE: Radosław Watras, EastNews

ŚWIĘTE KROWY ZUS-u

Czytaj na stronie X

KRAJ

PUBLICYSTYKA

Uprzywilejowana kasta emerytów

liczy sobie ponad 280 tys. osób. Aby

nie denerwować społeczeństwa, ZUS

przytomnie ukrywa statystykę, nie

pokazując, ile osób pobiera emery-

tury sięgające kilkunastu tysięcy zło-

tych miesięcznie. Ostrożne szacunki

pozwalają przyjąć, że roczna wartość

przywilejów dla wybranych grup za-

wodowych to 30-35 mld złotych! Mniej

więcej tyle, ile wynosi deficyt budżeto-

wy państwa.

VII

VIII

Postęp w kraju

Pacy ﬁ styczna agitka

– Janusz Korwin-Mikke

Wielka ucieczka – Jan Piński

Dostałem bęcki – z WOJCIECHEM

CEJROWSKIM rozmawia Rafał Pazio

Emerytury... – może je w ogóle zli-

kwidować? – Janusz Korwin-Mikke

Święte krowy ZUS-u – Jan Piński

Mydlenie oczu

– Leszek Szymowski

Absurd i prawda

– Janusz Korwin-Mikke

Wpisani w schemat

– Krzysztof M. Mazur

Krążenie pomówień – Rafał Pazio

Harce przed frontem

– Marian Miszalski

XXXIII

XXXVI

Postępy postępu

Kreacjonizm w natarciu

– Magdalena Żuraw

Rosyjska kontra

– Leszek Pietrzak

Potrzebujemy czytelników, nie

dotacji – Piotr Trudnowski

Eksterminacja dziewczynek

– Natalia Deuholm

XII

XXXVIII

XIII

XLII

Czytaj na stronie XIII

XIV

XVI

FELIETONY

XVIII

XXXIV Marek Jan Chodakiewicz

XLIV Janusz Korwin-Mikke

XLV Stanisław Michalkiewicz

XLVII Marek Arpad Kowalski

L Adam Wielomski

XIX

ŚWIAT

Postęp w świecie

USA: Emerytura po amerykańsku

– Paweł Łepkowski

Litwa: Próby zaostrzenia

– Marek A. Koprowski

Izrael: Liszaj nie chce Grassa

– Kataw Zar

Niemcy: Wojna o nowy podatek

– Tomasz Mysłek

Francuskie wybory, czyli insz

Allah – Bogdan Dobosz

WIELKA UCIECZKA

XXII

INNE DZIAŁY

Sytuację Donalda Tuska można po-

równać do tej, z którą zmierzył się

kapitan Francesco Schettino, gdy jako

jeden z pierwszych postanowił opuścić

tonący okręt. Polski premier upatruje

szansy na swoją karierę zagraniczną

w zdobyciu przez jego mentora, Jana

Krzysztofa Bieleckiego, stanowiska

w EBOiR. Sprawa rozstrzygnie się już

w maju.

XXV

XLVI Vademecum ojca

XLVII Czarna Księga

XLVIII Największe Głupstwo Tygodnia

XLVIII Szachy

XLIX Brydż

XLIX W pajęczynie

XXVI

XXVIII

XXX

Film

Czytaj na stronie VIII

NR 17 (1144) I 21 KWIETNIA 2012

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: