IGNACY KRASICKI - Satyry - ANALIZA (Do Króla, Świat Zepsuty, Pijaństwo, Żona Modna).docx

IGNACY KRASICKI – SATYRY

IGNACY KRASICKI – DO KRÓLA                                                                                                                                                         W tym utworze Krasicki piętnuje  wady króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, u którego był nadwornym poetą. 1. Twierdzi, że król nie powinien zasiąść na tronie polskim, gdyż nie wywodził się z rodu królewskiego i braku polskiego pochodzenia. 2. Szlachta zazdrości mu tytułów „najjaśniejszy Panie” i tak rozległej, bardzo wpływowej władzy. 3.Uważa, iż jest on za młody i niedoświadczony do rządzenia krajem. Podkreśla iż człowiek wraz z wiekiem zdobywa swoją mądrość a on miał zaledwie trzydzieści lat gdy wstępował na tron. 4. Nie może znieść autorytetu jakim się cieszy. Nienawidzi sposobu w jaki traktuje swoim poddanych, zyskując ich poparcie - przeprowadzając istotne reformy. Mimo, iż satyra ma ośmieszać i kpić z króla, tak naprawdę wychwala jego zalety i opisuje te pozytywne cechy władcy kraju znajdującego się pod zaborami.

IGNACY KRASICKI – ŚWIAT ZEPSUTY

Tytuł satyry ma metaforyczny charakter i oddaje stan, w jakim znalazła się ówczesna,

XVIII-wieczna Rzeczpospolita. Cechował ją: upadek obyczajów, brak uczciwości, pracowitości, moralnych standardów, co w efekcie doprowadziło Polskę do zguby. Krasicki stawia diagnozę takiej sytuacji – wskazuje na przyczyny takiego zaniedbania, wymieniając wśród nich m.in. prywatę, egoizm, rozrzutność polskiej szlachty.                                                                            

W tej satyrze autor w sposób kontrastowy zestawił stare i nowe czasy – stare ukazane są jako wzór prawości, poczciwości oraz cnot społecznych. Ich przeciwieństwem stają się czasy nowe – rozpustne, egoistyczne. Autor stara się także prorokować, iż może to doprowadzić do upadku kraju. Jedyną nadzieją może być tylko rewolucyjna odnowa obyczajów i odrodzenie moralności. 

Krasicki oskarża Polaków o upadek Rzeczpospolitej. Satyra zawiera w zakończeniu, alegoryczny obraz Polski jako tonącego okrętu.. Krasicki wyraził tu nadzieję, iż w momencie ostatecznego zagrożenia, w momencie „tonięcia Polski”, wszyscy zmobilizują się, by kraj uratować. Ojczyzna bowiem i jej dobro winna być dla każdego wartością nadrzędną.
 

IGNACY KRASICKI -  PIJAŃSTWO                                                                                                                                         W satyrze "Pijaństwo" Ignacy Krasicki charakteryzuje i krytykuje tytułową potężną wadę Polaków będącą nią po dziś dzień. Krasicki w satyrze prezentuje nam dwóch bohaterów – niewyuczalnego „pijanicę” oraz rozsądnego moralizatora, można przypuszczać, że ten drugi wyraża rzeczywiste poglądy Krasickiego na kwestię pijaństwa. Poeta w tym dowcipnym utworze mówi o sprawie niezwykle poważnej – o chorobie która trawi polskie społeczeństwo. Puenta ukazuje nie tylko całkowite zniewolenie „pijanicy”, ale również bezradność moralizatora. Podmiot wyraża w ten sposób zwątpienie w ludzki rozsądek

IGNACY KRASICKI – ŻONA MODNA                                                                                                                                Żona modna to dialog pomiędzy młodym żonkosiem i kompanem. Poeta nagle wprowadza nas w dialog już rozpoczęty , z którego dowiadujemy się, że młody małżonek trafił na żonę z miasta, modną pełną wdzięków. On nie umie odnależc się w tym całkiem innym świecie, między światami małżonków istnieje bowiem ogromna przepaśc. Nie rozumie potrzeby naśladownictwa kultury francuskiej, odrzucania wszystkiego co polskie.
Krasicki W "Żonie modnej "krytykuje bezkrytyczne przyjmowanie przez szlachtę i naśladowanie francuskiej kultury , odrzucanie i krytykę kultury i tradycji polskiej.