formalności po urodzeniu.odt

(29 KB) Pobierz

 

(1) Urząd Stanu Cywilnego właściwy ze wzgledu na miejsce urodzenia dziecka (np.w Warszawie dowolny USC, za wyjątkiem ul. Grochowskiej)

Czas na załatwienie sprawy - 14 dni od urodzenia
Kto jest zobowiązany do zgłoszenia urodzenia dziecka, w kolejności:
1. ojciec
2. lekarz lub położna albo inna osoba obecna przy porodzie,
3. matka, jeżeli jej stan zdrowia na to pozwala
Dokument który się dostaje - odpis aktu urodzenia dziecka (3 sztuki, bez opłat, ale płatny jest wniosek o odpis)

Wzór wniosku o odpis aktu urodzenia - http://www.bip.warszawa.p...s_urodzenia.pdf

Dokumenty potrzebne do uzyskania odpisu:
dowody osobiste rodziców
zaświadczenie wystawione przez lekarza o urodzeniu dziecka
odpis skrócony aktu małzeństwa (jeżeli sprawa załatwana jest w innym USC niz ślub).

Jeżeli dziecko nie pochodzi z małżeństwa, może być za zgoda matki uznane przez ojca przed sporządzeniem aktu urodzenia, przy sporządzaniu aktu urodzenia lub po sporządzeniu tego aktu.

Uznanie dziecka może nastąpić przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego albo przed sadem opiekuńczym, a za granica przed polskim konsulem, jeżeli uznanie dotyczy dziecka, którego rodzice są obywatelami polskimi.

Uznanie dziecka nie może nastąpić po jego śmierci.

Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia nie pozwalającego odróżnić płci dziecka.

Rodzice mogą w ciągu 6 miesięcy od daty sporządzenia aktu urodzenia złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne oświadczenie o zmianie imienia (imion) dziecka wpisanego do aktu w chwili jego sporządzenia.

(2) po około 3 miesiącach z Urzędu będacego organem gminy (odpowiednio - Urząd Gminy/Urząd Dzielnicy) własciwego ze względu na miejsce zamieszkania rodziców/dziecka - odbiera się PESEL dziecka, a dziecko jest automatycznie meldowane (adres rodziców lub adres jednego z rodziców - jeżeli mieliby rózne adresy)

(3) Becikowe (na pewno aktualne w 2006 r., a w 2007 r. jeżeli bedzie nadal obowiązywało)
Czas na załatwienie - wniosek o wypłatę składa się w terminie 3 miesięcy od dnia narodzin dziecka. Zgodnie z przepisami, wniosek złożony po terminie właściwy organ pozostawia bez rozpatrzenia.
Miejsce załatwiania sprawy - Ośrodek Pomocy Społecznej ze wzgledu na miejsce zamieszkania rodziców/rodzica
Dokumenty potrzebne:
wniosek
kserokopie dowodu osobistego wnioskodawcy (oryginał do wglądu),
akt urodzenia dziecka (kopia a oryginał do wglądu).
często również PESEL dziecka (zależy od miasta, można podac później).

Wpłata przysługuje ojcu lub matce albo opiekunowi prawnemu niezależnie od dochodów.
Wpłatę można otrzymac przekazem lub na konto bankowe.
W tym celu należy złożyć:
1)pisemną prośbę o przekazanie należnego świadczenia na rachunek bankowy,
2)dokument potwierdzający numer rachunku bankowego (wydruk lub część wyciągu).

Dokładne informacje o becikowym w różnych miastach - http://matir.ovh.org/beci...becikowe=miasta

(4) zakład pracy Matki
Do załatwienia - urlop macierzyński
Dokumenty potrzebne:
wniosek o urlop macierzyński,
akt urodzenia dziecka,
oświadczenie o urodzeniu pierwszego lub kolejnego dziecka,
PESEL dziecka (z reguły mozna podac później).

(5) zakład pracy Ojca - poinformowanie Kadr o urodzeniu dziecka
akt urodzenia dziecka,
PESEL dziecka.

Jedno z rodziców ma obowiązek złożyc oświadczenie woli o zgłoszeniu dziecka jako członka rodziny do ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego, formalności w ZUS dopełnia zakład pracy tego rodzica.

(6) jeżeli rodzina mieszka w mieszkaniu spółdzielczym - zgłoszenie do administracji Spóldzielni faktu urodzenia dziecka - zmiana opłat czynszowych

 

 

 

 

 

 

 

 

irlaaa 

Wysłany: Pon 13 Lis, 2006   Zasiłek macierzyński

 

Zasiłek macierzyński - ZUS

Prawo do zasiłku

Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego lub w okresie urlopu wychowawczego:

* urodziła dziecko,
* przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia,
* przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie w ramach rodziny zastępczej.

Zasiłek macierzyński przysługuje również w razie urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży wskutek ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z naruszeniem przepisów prawa, jeżeli zostało to stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu.
Zasiłek macierzyński przysługuje także pracownicy zatrudnionej na podstawie umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, z którą umowa o pracę została przedłużona do dnia porodu.

Prawo do zasiłku macierzyńskiego przysługuje także ubezpieczonemu, który przyjmuje dziecko na wychowanie. Również w razie śmierci ubezpieczonej lub porzucenia przez nią dziecka zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonemu - ojcu dziecka lub innemu ubezpieczonemu członkowi najbliższej rodziny, jeżeli przerwą zatrudnienie lub inną działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.

Matka dziecka, po wykorzystaniu zasiłku macierzyńskiego za okres co najmniej 14 tygodni po porodzie może zrezygnować z dalszego pobierania zasiłku i wcześniej wrócić do pracy. W takim przypadku pozostałą część okresu pobierania zasiłku macierzyńskiego wykorzystuje ubezpieczony ojciec dziecka.

Zasiłek macierzyński jest wypłacany przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego. Okres ten od 13 stycznia 2002 r. wynosi:

* 16 tygodni - przy pierwszym porodzie,
* 18 tygodni - przy każdym następnym porodzie,
* 26 tygodni - w razie urodzenia więcej niż jednego dziecka,
* 16 tygodni - w razie przyjęcia dziecka na wychowanie, nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 12 m-cy; okres urlopu nie może być krótszy niż 8 tygodni.

W razie urodzenia dziecka w czasie urlopu wychowawczego lub po ustaniu zatrudnienia zasiłek macierzyński przysługuje przez okres skrócony o 2 tygodnie.

W przypadku urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia, ubezpieczona ma prawo do zasiłku macierzyńskiego przez okres 8 tygodni po porodzie, nie krócej niż przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka. W razie śmierci dziecka po upływie 8 tygodni życia, ubezpieczona zachowuje prawo do zasiłku macierzyńskiego przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka.

Zasiłek macierzyński przysługuje objętym ubezpieczeniem chorobowym:

* pracownikom,
* członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,
* osobom wykonującym pracę nakładczą,
* osobom wykonującym pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz osobom z nimi współpracującym,
* osobom prowadzącym pozarolniczą działalność oraz osobom z nimi współpracującym,
* osobom wykonującym odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
* duchownym.

Podstawa wymiaru

Podstawę wymiaru zasiłku dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy.

Do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne. Oprócz składników przysługujących za okresy miesięczne, w podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy dłuższe. W podstawie wymiaru nie uwzględnia się składników, które nie są pomniejszane za okres pobierania zasiłku. Dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy podstawa wymiaru nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% tego wynagrodzenia.

Podstawę wymiaru zasiłku przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stanowi przeciętny miesięczny przychód, od którego opłacana jest składka na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie, z okresu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie prawa do zasiłku.

Wysokość zasiłku

Zasiłek macierzyński wynosi 100% wynagrodzenia lub przychodu stanowiącego podstawę jego wymiaru.

Niezbędne dokumenty

Dokumentem wymaganym do wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest zaświadczenie o przewidywanej dacie porodu - za okres przed porodem albo akt urodzenia dziecka - za okres od dnia porodu oraz oświadczenie o urodzeniu pierwszego lub kolejnego dziecka. Do wypłaty tego zasiłku w przypadku przyjęcia dziecka na wychowanie wymagane jest zaświadczenie o wystąpieniu do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub przyjęcia dziecka na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. Jeżeli zasiłek jest wypłacany przez ZUS, do jego wypłaty niezbędne jest zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3 - w przypadku pracowników, natomiast w przypadku pozostałych ubezpieczonych niezbędne jest zaświadczenie płatnika składek na druku ZUS Z-3a.


Informacje za http://www.zus.pl/swiadcze/zas003.htm

 

 

Zgloszenie do przychodni

Procedura jest rozna, ale najczesciej po powrocie ze szpitala nalezy zglosic ten fakt w wybranej przychodni i zapisac tam dziecko. Wtedy przychodzi polozna srodowiskowa z pierwsza wizyta (czasem sa tez patronazowe wizyty pediatry).

 

Rejestracja noworodka:
1. Odbierz w szpitalu, w którym urodziło się twoje dziecko, zaświadczenie o urodzeniu dziecka. Będzie konieczne przy rejestracji w USC twojej pociechy. Zaświadczenie określa, do którego USC masz się zgłosić.
2. Jeśli w chwili urodzenia dziecka byliście małżeństwem, rejestracji malucha może dokonać sam ojciec dziecka, bez obecności matki. Pamiętaj jednak, aby przedstawić w urzędzie odpis aktu małżeństwa. Może oczywiście to uczynić również matka.
3. Jeżeli w chwili urodzeniu dziecka nie byliście małżeństwem, a ojciec dziecka chce je uznać, musicie oboje udać się do kierownika USC, gdzie mężczyzna złoży odpowiednie oświadczenie o uznaniu dziecka. Do uznania dziecka konieczna jest bowiem zgoda jego matki. W obu przypadkach rejestracji należy pamiętać o posiadaniu ważnych dowodów osobistych.
4. Przed zgłoszeniem się do USC wybierzcie maksymalnie dwa imiona dla dziecka. Większej liczby urzędnik nie zarejestruje. Poza tym pamiętajcie, że niekiedy kierownik USC może odmówić wpisania wybranego przez was imienia.
5. Właściwym do rejestracji dziecka jest USC miejsca jego urodzenia. Jeżeli dziecko urodzi się poza miejscem zamieszkania rodziców,  np. w innej miejscowości, tam trzeba dokonać jego rejestracji.
6. Pamiętaj, że rejestracja urodzenia dziecka kosztuje 5 zł w formie znaczków skarbowych. Jest to opłata za podanie o sporządzenie aktu. Trzy pierwsze odpisy aktu urodzenia wolne są od opłaty skarbowej.


JAK ZAREJESTROWAĆ NARODZONE DZIECKO?

Zgłoszenie faktu urodzenia dziecka wbrew obiegowym opiniom nie polega na przybyciu do urzędu stanu cywilnego i oświadczeniu, że urodziło się dziecko. Ojciec dziecka lub rodzice muszą w takiej sytuacji przedstawić stosowne dokumenty, które będą podstawą do sporządzenia aktu urodzenia, a przede wszystkim odpowiedniego zaświadczenia wydanego przez lekarza, położną lub zakład opieki zdrowotnej. Dokument taki swoją treścią potwierdzenia fakt urodzenia dziecka oraz datę jego urodzenia, a także płeć.

Rejestrację urodzeń oraz nadawanie nowo narodzonym dzieciom imion reguluje obowiązująca ustawa Prawo o aktach stanu cywilnego (tj. Dz. U. z 2004 r. nr 161, poz. 1688 – zwana dalej ustawą). Zgodnie z art. 38 urodzenie dziecka należy zgłosić w ciągu 14 dni licząc od dnia urodzenia. Fakt ten należy zgłosić do odpowiedniego urzędu stanu cywilnego niezależnie od tego, czy dziecko urodziło się żywe czy martwe. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy, zgłoszenie powinno nastąpić w ciągu 3 dni. Wtedy też sporządza się akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe. Nie sporządza się wówczas aktu zgonu.

Kto zgłasza urodzenie dziecka.
    Zgodnie z art. 39 ustawy do zgłoszenia dziecka zobowiązani są:
- ojciec dziecka albo matka, jeżeli jej stan zdrowia na to pozwala, albo inna osoba obecna przy porodzie – przez określenie ojciec należy rozumieć zarówno męża matki, jak i mężczyznę, który uznał dziecko, albo którego ojcostwo ustalił sąd,
- lekarz albo położna,
- zakład opieki zdrowotnej, jeśli urodzenie nastąpiło w takim zakładzie.
    W sytuacji gdy żadna z ww. osób nie może spełnić obowiązku zgłoszenia dziecka do rejestracji, może tego dokonać, w imieniu osoby zobowiązanej pełnomocnik. Pełnomocnictwo może być dokonane na piśmie i wymieniać imię, jakie ma być dziecku nadane. Pełnomocnikiem może być tylko osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnik dokonując zgłoszenia urodzenia powinien mieć ze sobą wszystkie dokumenty wymagane do zgłoszenia, a także dowód osobisty zarówno swój, jak i osoby udzielającej pełnomocnictwa. Nie wolno zapomnieć tutaj o samym pełnomocnictwie, które pozostawia się w aktach urzędu stanu cywilnego.
    W myśl art. 40 ustawy akt urodzenia sporządza się na podstawie pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza, położną lub zakład opieki zdrowotnej. Jest to podstawowy dokument uprawniający kierownika USC do sporządzenia aktu urodzenia. Zgłoszenie urodzenia jest przede wszystkim dowodem nastąpienia zdarzenia, jakim jest urodzenie dziecka, w którym określa się datę i miejsce urodzenia dziecka.

Jakie informacje zawiera akt urodzenia?
    Nie będzie możliwe sporządzenie aktu urodzenia dziecka w zwykłym trybie, jeżeli osoba zgłaszająca urodzenie w USC, np. rodzice dziecka, po upływie znacznego czasu nie może przedstawić pisemnego zgłoszenia urodzenia dziecka wystawionego przez lekarza, położną lub zakład opieki zdrowotnej. W tej sytuacji właściwy do ustalenia treści aktu urodzenia jest sąd w postępowaniu nieprocesowym. Tylko on może przeprowadzić wszechstronne wyjaśnienie sprawy umożliwiające prawidłowe ustalenie treści aktu urodzenia dziecka. Kierownik USC nie posiada bowiem kompetencji do przeprowadzenia takiego postępowania wyjaśniającego.
    W akcie urodzenia dziecka zamieszcza się następujące informacje:
- nazwisko, imię lub imiona i płeć dziecka,
- miejsce i datę urodzenia dziecka,
- nazwiska, nazwiska rodowe rodziców, imię (imiona), miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania każdego z rodziców w chwili urodzenia się dziecka,
- nazwiska, imię i miejsce zamieszkania zgłaszającego,
- dane dotyczące zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli sporządzenie aktu następuje na podstawie zgłoszenia takiego zakładu.
    Po ustaleniu danych podlegających wpisaniu do aktów urodzenia sporządza się akt urodzenia według zasad określonych w przepisach art. 16 – 18 prawa o aktach stanu cywilnego. Oznacza to, że akt urodzenia sporządza się w dniu, w którym dokonano zgłoszenia zdarzenia powodującego sporządzenie aktu urodzenia. Jednakże akt urodzenia można sporządzić w terminie późniejszym, gdy osoba zgłaszająca nie może przedstawić równocześnie ze zgłoszeniem wymaganych prawem dokumentów, bez których nie można sporządzić aktu urodzenia. W takim wypadku sporządza się stosowną notatkę urzędową, a akt urodzenia dopiero po złożeniu brakujących dokumentów.
    Drugą podstawą do sporządzenia aktu urodzenia dziecka, poza omawianym wyżej zaświadczeniem wystawionym przez lekarza lub położną, jest akt małżeństwa rodziców dziecka. Obowiązek ten wynika z art. 41 ustawy. Akt małżeństwa rodziców dziecka określa jego nazwisko oraz ustala dane osobowe rodziców dziecka. W przypadku, gdy rodzice zawarli małżeństwo w tym samym USC, w którym sporządzany jest akt urodzenia, obowiązek ustalenia danych osobowych jego rodziców spoczywa na kierowniku USC.

Uznanie dziecka:
    Uznanie dziecka jest formą ustalenia ojcostwa. Polega ono na tym, że mężczyzna, który nie jest mężem matki, składa dobrowolne oświadczenie, że jest ojcem dziecka. Zgodnie z treścią art. 43 ustawy oraz art. 79 k.r.o. uznanie dziecka może nastąpić przed kierownikiem USC albo przed sądem opiekuńczym, a za granicą przed polskim konsulem lub osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula, jeżeli uznanie dziecka dotyczy dziecka, którego rodzice są obywatelami polskimi.
    Uznać dziecko może mężczyzna, bez względu na swój stan cywilny – kawaler, wdowiec, rozwiedziony, żonaty mający pełną zdolność do czynności prawnych. Można uznać dziecko małoletnie, pełnoletnie, nawet nieurodzone, pod warunkiem, że zostało poczęte. Uznania nie można dokonać po śmierci dziecka, chyba że pozostawiało zstępnych. Oświadczenie o uznaniu dziecka urodzonego składa się najczęściej przed kierownikiem USC miejsca urodzenia dziecka, a dziecka poczętego w USC miejsca zamieszkania matki. Wzór oświadczenia o uznaniu dziecka zawiera załącznik nr 1.

 Kłopot z imieniem dla dziecka:
    Z zarejestrowaniem dziecka łączy się konieczność zgłoszenia imienia naszego syna lub naszej córki. Przeważnie nie ma z tym kłopotów i urzędnicy bez zastrzeżeń wpisują do aktu urodzenia naszej pociechy, to co rodzice wspólnie ustalili. Niekiedy jednak urzędnik w USC ma prawo odmówić przyjęcia oświadczenia o wyborze imienia dla dziecka. Ma to miejsce, na podstawie art. 50 ustawy, gdy rodzice chcą dać dziecku więcej niż dwa imiona, gdy imię jest w ocenie urzędnika ośmieszające, nieprzyzwoite, ma formę zdrobniałą lub też nie pozwala odróżnić płci dziecka. Określenie ,,imię ośmieszające” lub ,,imię nieprzyzwoite” nie jest prawnie zdefiniowane. Kierownik USC, jeśli uzna, że imię jest np. nieprzyzwoite, a tym samym odmówi wpisania imienia do aktu urodzenia powinien uzasadnić swoją decyzję rodzicom. Odmowa wpisania do aktu urodzenia imion wskazanych przez rodziców powinna być dokonana w formie decyzji administracyjnej, od której służy prawo odwołania. Rodzice mogą również w ciągu 6 miesięcy od daty sporządzenia aktu urodzenia złożyć kierownikowi USC pisemne oświadczenia o zmianie imienia lub imion dziecka. Wzór wniosku o zmianę imienia dziecka zawiera załącznik nr 2.



ZAPAMIĘTAJ!

1.  Jeżeli rodzice dziecka pozostają w związku małżeńskim, możliwe jest zgłoszenie urodzenia dziecka tylko przez jednego z rodziców, bez obecności drugiego, np. matki. Może to załatwić, co bardzo często w praktyce ma miejsce, sam ojciec dziecka.
2.  W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu i zdrowiu ojca lub dziecka, uznanie może nastąpić także przed notariuszem.




Z ORZECZNICTWA:

Odmowa wpisania nazwiska dziecka
    Na podstawie art. 40 ust. pkt 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego oraz paragrafu 2 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych w sprawie zasad sporządzania aktów stanu cywilnego kierownik urzędu stanu cywilnego nie może odmówić wpisania do aktu urodzenia dziecka płci żeńskiej nazwiska przymiotnikowego ojca w brzmieniu właściwym dla formy męskiej, jeżeli pisownia nazwiska dziecka jest jednakowa z pisownią nazwiska ojca i oboje rodzice złożą oświadczenie, że takie brzmienie nazwiska dla dziecka wybierają – wyrok NSA z 3 listopada 1997r., sygn. akt II SA/Wr 982/96, opublikowany w OSP 1999/4, poz. 78.

Zmiana imienia dziecka:
    Wniosek o dodanie w akcie urodzenia drugiego imienia do imienia już zapisanego nie jest wnioskiem o zmianę imienia, lecz o uzupełnienie aktu stanu cywilnego – wyrok NSA z 18 marca 1993r., sygn. akt SA/Wr 1859/92, opublikowany w Wokanda 1993/9, str. 23.

Ograniczone uznanie urzędnika :
    Nie znajduje podstaw w prawie pilnowanie przez urzędników stanu cywilnego patriotyzmu i strzeżenie tożsamości narodowej rodziców w przypadku nadawania przez nich imienia nowo narodzonemu dziecku – wyrok NSA z 24 czerwca 1988r., sygn. akt SA/Wr 115/88, opublikowany w OSP 1990/11-12, poz. 399.

Zgoda matki na uznanie dziecka:
    Brak w protokole sądu opiekuńczego wyraźnej wzmianki o wyrażeniu zgody przez matkę na uznanie jej dziecka nie przekreśla skuteczności tej czynności prawnej, jeżeli z okoliczności towarzyszących składaniu oświadczenia woli w sposób nie budzący wątpliwości wynika, iż zgoda została wyrażona – wyrok SN z 10 marca 1978r., sygn. akt II CR 42/76, niepublikowany.

Kiedy treść aktu urodzenia ustala sąd:
    Nie jest dopuszczalne sporządzenie aktu urodzenia dziecka w zwykłym trybie postępowania przewidzianym w przepisach prawa o aktach stanu cywilnego, jeżeli osoba zgłaszająca urodzenie dziecka w urzędzie stanu cywilnego po upływie znacznego okresu nie jest w stanie przedstawić zaświadczenia lekarskiego. W tej sytuacji właściwym do ustalenia treści aktu urodzenia jest sąd w postępowaniu nieprocesowym – postanowienie Kolegium Kompetencyjnego przy Sądzie Najwyższym z 3 września 1997r., sygn. akt III KKO 5/97, opublikowane w OSNAPiUS 1998/14, poz. 441.

Uznanie dziecka za granicą:
Uznanie dziecka za granicą, gdy jego matka i uznający je mężczyzna są obywatelami polskimi, nie musi nastąpić przed polskim konsulem lub osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula. Celem art. 79 par. 1 k.r.o. jest ułatwienie obywatelom polskim uznania dziecka za granicą w porównaniu z możliwościami wynikającymi z ustawy Prawo prywatne międzynarodowe – postanowienie SN z 19 grudnia 2003r. , sygn. akt III CZP 94/2003, opublikowane w OSNC 2005/2  poz. 32.

Nowy akt urodzenia:
Nowy akt urodzenia sporządza się również dla dziecka przysposobionego przez męża matki lub żonę ojca, jeżeli przez przysposobienie powstają skutki określone w art. 121 k.r.o. W takiej sytuacji dotychczasowy akt urodzenia dziecka nie podlega skreśleniu – uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – izba cywilna z 30 listopada 1994r., sygn. akt III CZP 99/94, opublikowany w OSP 1995/6 poz. 129.


 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin