Czosnek.docx

CZOSNEK

Czosnek jest najbardziej wszechstronną w działaniu i niedocenianą rośliną. Jest on rośliną z rodziny liliowatych, kuzynem cebuli, pora, szczypiorku i szalotki, nazywany "cuchnącą różą". Uprawia się ponad 300 jego rodzajów. Znany nam wszystkim jest czosnek z białą łuską, ale np. czosnek włoski lub meksykański ma łuskę różową lub purpurową i bardziej łagodny smak. Pochodzi z Azji Środkowej. Jest to bylina o cebuli (główce) złożonej z cebulek (ząbków), łodydze wzniesionej, zakończonej baldachem zawierającym oprócz kwiatów liczne cebulki. Kwiatostan okrywa początkowo łuskowata pochwa. Wiele gatunków czosnku uprawia się jako rośliny ozdobne, np. czosnek Ostrowskiego (Allium ostrowskyanum) z Turkiestanu lub czosnek olbrzymi (Allium giganteum) z Azji Środkowej. Z gatunków dziko rosnących w Polsce wymienić należy czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum), występujący w lasach bukowych w górach i na sąsiadującym niżu, czosnek siatkowaty (Allium victorialis), rosnący przede wszystkim w górach, np. w Bieszczadach, czosnek zielonawy (Allium oleraceum) pojawiający się na niżu w murawach i zaroślach oraz czosnek winnicowy (Allium vineale), częsty chwast polny.

Jest on jednym z najstarszych środków leczniczych znanych człowiekowi i stosowanym we wszystkich kulturach od najdawniejszych czasów. Najstarsze wzmianki o jego walorach zdrowotnych sięgają XVI w p.n.e i zapisane zostały w papirusach Ebersa, w rękopisach babilońskich, perskich, hinduskich. Główki czosnku znaleziono nawet w grobowcu faraona Tutanchamona. Był wówczas w Egipcie tak cenna rośliną, że służył jako środek płatniczy. W starożytnej Grecji jego własności lecznicze i profilaktyczne znali Homer, Arystoteles i Hipokrates. Lekkoatleci zjadali ząbek czosnku tuż przed zawodami. Chińczycy stosowali od wieków herbatę czosnkowa w profilaktyce chorób przewodu pokarmowego, do łagodzenia objawów czerwonki i cholery. Arabowie używali go do leczenia ran i owrzodzeń. Rzymianie poświęcili go bogini płodności Ceres i sporządzali z niego napój miłosny z dodatkiem odrobiny kolendry. W wielu starych książkach zielarskich można wyczytać, że roślina ta pobudza do nierządu. Poza tym leczy impotencję spowodowaną złymi czarami. Podobno spożywanie posiłków z dużą ilością czosnku ma często działanie erotyzujące. W starożytnym Rzymie żołnierzy najpierw było czuć a później widać, gdyż w ochronie skóry przed chorobami nacierali cale ciało zmiażdżonym czosnkiem. W Europie znany jest jako lek od czasu wypraw krzyżowych. W bliższej nam historii Ludwik Pasteur znał jego walory przeciwbakteryjne a Albert Schweitzer w Afryce stosował go jako lek w leczeniu czerwonki. Udokumentowano, że przynosi poprawę w leczeniu astmy oskrzelowej, gruźlicy, zapaleniu oskrzeli, owrzodzeniu żołądka, grzybicy miedzypalcowej sportowców, owrzodzeniach podudzi, anemii, bezsenności, zapaleniu stawów, dolegliwościach skórnych, chorobach układu krążenia, alergiach, poprawia pamięć, stosowany w zatruciach metalami ciężkimi. Wywiera odmładzający wpływ na wszystkie funkcje organizmu. Pobudza system limfatyczny do wydalania materiałów odpadowych. Nazywany jest rosyjską peniciliną. Nie niszczy prawidłowej flory bakteryjnej. Skuteczność jego działania wzmacniają Niezbędne Nienasycone Kwasy Tłuszczowe ( NNKT ), o których działaniu pisałem w innych artykułach.

Korzystne efekty zdrowotne:

1. Działa jako silny przeciwutleniacz chroniąc nasz organizm przed działaniem wolnych rodników.
2. Ma właściwości znacznego pobudzania układu odpornościowego i może być wykorzystywany do zwalczania zakażeń bakteryjnych i wirusowych. Ma działanie naturalnego antybiotyku. Wspomaga usuwanie pasożytów, usuwa z organizmu drożdżaki Candida Albicans powodując u nich utratę błony komórkowej co uniemożliwia im proces oddychania.
3. Obniża ciśnienie krwi u osób z nadciśnieniem. Reguluje stężenie cukru we krwi, działa bardzo korzystnie u osób chorujących na cukrzycę.
4. Zapobiega chorobom serca.
5. Wspomaga metabolizm tłuszczów, obniża poziom cholesterolu.
6. Łagodzi objawy chromania przestankowego (bólu związanego z niedokrwieniem podudzi).
7. Zapobiega rozwojowi nowotworów złośliwych.
8. Wywiera działanie lecznicze na schorzenia zapalne stawów, pęcherza moczowego, stany zapalne uchyłkowatości jelit.
9. Zapobiega nadmiernej fermentacji i gniciu w jelitach.
10. Po spożyciu czosnku, olejek eteryczny wydzielając się przez płuca wywiera działanie odkażające, ściągające przenikając głęboko do pęcherzyków płucnych i oskrzeli. Dlatego powinien być stosowany w przewlekłych nieżytach oskrzeli, astmie oskrzelowej, we wszelkich stanach ropnych tkanki płucnej i jako lek pomocniczy w ropniach płuc.
11. Opóźnia tworzenie się zmian zwyrodnieniowych wieku starczego.
12. W lewatywach z mlekiem pomaga usuwać owsiki i dorosłe postacie glisty ludzkiej.

Działanie

Działanie przeciwutleniające czosnku wynika z obecności w nim substancji uważnych za przeciwutleniacze jak wit. A,C, E, organicznych związków metali - manganu, selenu, germanu, żelazo związków cukrowych, substancji o działaniu hormonalnym, radioaktywnego uranu. Zawiera ponadto 0.2% glikozyd allininy C6H11O3NS, który pod wpływem enzymu allinazy rozpada się do fruktozy i allicyny C6H10OS2 - lotnego związku siarkowego o silnym charakterystycznym zapachu i właściwościach bakteriobójczych. Dalszy jego rozpad prowadzi do otrzymania mieszaniny następujących połączeń siarkowych: dwuwinylosiarczku, dwuallilosiarczku, propyloallilodwusiarczku oraz dwusiarczku allilowego C6H12S2 o ostrym przenikliwym zapachu. W końcu rozkłada się do kwasu pirogronowego i amoniaku.

Czosnek jest ważnym stymulatorem układu odpornościowego a zawartość w nim w/w związków siarki mobilizuje krwinki białe do obrony organizmu przed czynnikami zakaźnymi. Wywiera działanie niszczące komórki nowotworowe dzięki zawartym w nim specyficznym bioflawonoidom (związkom roślinnym ) oraz selenu. Zmniejsza ilość azotanów w pożywieniu, co zapobiega powstawaniu nitrozoamin, które są bardzo silnymi związkami rakotwórczymi. Znane jest również jego bezpośrednie działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze a szczególnie w likwidacji drożdżaków. Jako tzw. chelator usuwa metale ciężkie jak rtęć i ołów.

Uwaga - Tak skutecznie obniża stężenie cukru we krwi, że jego stosowanie może być niebezpieczne dla ludzi ze skłonnością do hipoglikemii.

Znacznie obniża poziom cholesterolu LDL oraz zapobiega jego utlenianiu się pod wpływem działania wolnych rodników do postaci tzw. lipoproteiny A. Zapobiega też odkładaniu się tej uszkodzonej cząsteczki w obrębie wewnętrznej błony naczyń krwionośnych, zapobiegając postępowi nawet zawansowanej miażdżycy. Może również uwolnić zablokowane naczynie krwionośne ze złogów miażdżycowych. Podwyższa proporcje "dobrego" cholesterolu HDL w stosunku do "złego" LDL, obniża poziom trójglicerydów. Ogólnie można powiedzieć, że ochrania tętnice i serce. To podwójne działanie czosnku jest imponujące. Obniża też ciśnienie tętnicze krwi u ludzi chorujących na nadciśnienie tętnicze, hamuje agregację ( zlepianie się) krwinek czerwonych i dzięki temu zapobiega wytworzeniu się zmian zakrzepowych prowadzących do zawałów serca i udarów mózgu. Uważa się, że ma działanie aspirynopodobne. Jest więc bardzo dobrym lekiem profilaktycznym przeciwdziałającym i hamującym rozwój procesu miażdżycy oraz likwidującym jego skutki.
Systematyczne stosowanie czosnku:

- uelastycznia naczynia krwionośne.
- wydłuża proces krzepnięcia, rozpuszcza tworzące się czy wytworzone już skrzepy.
- Ma również wpływ na gospodarkę tłuszczu, hamując jego wytwarzanie, zwiększając jego rozpad i eliminując przez przewód pokarmowy. Uruchamia transport tłuszczu z zapasów do strumienia krwi, co prowadzi w efekcie do jego eliminacji z organizmu.

Przepisy

Nalewka

W 1971 r wyprawa UNESCO znalazła w jednym z tybetańskich klasztorów receptę na eliksir młodości - nalewkę czosnkową, datowaną na IV-V wiek p.n.e. Oczyszcza ona organizm z odkładającego się tłuszczu, wypłukuje nierozpuszczalny wapń połączony z kwaśnymi toksycznymi związkami organicznymi, poprawia przemianę materii, oczyszcza naczynia krwionośne zapobiegając zawałowi serca, udarom mózgu. Ma działanie przeciwnowotworowe, poprawia ostrość wzroku, zapobiega otosklerozie ( kostnieniu starczym kosteczek słuchowych ) oraz likwiduje powstałe już zmiany, odmładza organizm. 35 dkg. świeżego obranego czosnku rozetrzeć i zmieszać z 200 ml czystego spirytusu. Szczelnie zamknąć i pozostawić w ciemnym chłodnym miejscu, ale nie w lodówce, na okres 10 dni. Następnie masę przecedzić, przelać do ciemnego naczynia szklanego i pozostawić w ciemnym miejscu jeszcze na 4 dni. Po tym czasie nalewka jest gotowa do użytku.

Napar

2-4 ząbki czosnku posiekać na drobno, zalać szklanką gorącego mleka. Pić codziennie przed snem przez 3-4 tyg w przewlekłych schorzeniach dróg oddechowych lub stosować jako kurację wzmacniającą.
Miazga

1-3 ząbki świeżego czosnku utrzeć na miazgę, dodać pietruszki lub selera, łyżkę masła i wymieszać. Smarować tą masą chleb.
Miazga do użytku zewnętrznego

10 dkg świeżego czosnku utrzeć. Przykładać na chore miejsca. Stosując czosnek porofilaktycznie należy codziennie spożywać jeden jego duży ząbek przegryzając zieloną natką z pietruszki w celu eliminacji nieprzyjemnego zapachu. O ile ktoś nie lubi gryzącego smaku czosnku to może łykać codziennie 1 kaps. wyciągu olejowego czosnku wieczorem, przed snem. Polecana dawka jednorazowa dla dzieci 350 mg, dla dorosłych 500 mg.
W celach leczniczych proszę u osób dorosłych stosować 1000-5000 mg/dobę.
Żródło internet

Czosnek na jesienne słoty?

Już starożytni Egipcjanie wierzyli w leczniczą moc czosnku, karmiąc nim budowniczych piramid, przeciwko zarazie i trądowi. Od tamtego czasu legenda „aromatycznego” warzywa urosła do rozmiarów panaceum. Czy rzeczywiście należy we wszystko to wierzyć?

Popularnie najczęściej stosujemy czosnek na przeziębienia, wierząc w jego bakteriobójczą moc. O dziwo, większość testów laboratoryjnych prowadzonych przez lata nie zdołała jeszcze udowodnić ponad wszelką wątpliwość tego uzdrawiającego działania. Owszem, czosnek z pewnością zawiera ponad 200 fitochemicznych substancji mających pozytywny wpływ na nasze zdrowie – większość z nich opiera się na związkach siarki, zaś najbardziej znana, allicyna, odpowiada za charakterystyczny zapach. Niestety gotowanie niweczy większość terapeutycznych zalet czosnku, najlepiej więc jeść go na surowo.

Stosunkowo najbardziej entuzjastyczni są badacze względem zdolności czosnku do obniżania poziomu cholesterolu oraz przeciwzakrzepowego działania – stąd też szczególnie poleca się go sercowcom. Są również dowody na to, że legendarny postrach na wampiry jest równie skuteczny w przypadku nadciśnienia; efekty naturalnej terapii są nawet porównywalne do specjalistycznych leków.

Co do przeziębień, podejrzewa się, że allicyna blokuje enzymy pozwalające wirusom na rozmnażanie – to wyjaśniałoby doniesienia wielu regularnych zjadaczy czosnku na temat niższej zachorowalności na typowe sezonowe infekcje. Ostatecznego naukowego potwierdzenia wciąż jednak nie mamy. Oczywiście, nie ma żadnych przeciwwskazań do codziennego raczenia się kanapką z twarogiem i czosnkiem – zaszkodzić nie zaszkodzi, a pomóc może na pewno.

Jedyne zastrzeżenia to kłopoty trawienne oraz inne przyjmowane leki – duże dawki czosnku w połączeniu z aspiryną lub tranem w kapsułkach mogą zwiększyć ryzyko krwawień wewnętrznych, a także wpłynąć na skuteczność lekarstw na cukrzycę, nadciśnienie, raka czy podwyższony poziom cholesterolu. Zwłaszcza przyjmowanie skoncentrowanych preparatów na bazie czosnku należy koniecznie skonsultować z lekarzem prowadzącym. Uwielbiam taki czosnek, który zostaje po ogórkach małosolnych
Nie jest tak bardzo ostry.

Nie mniej zajadam także i surowy.
W tosterze upiekę chlebek tostowy.
Następnie te grzanki pocieram czosnkiem, smaruję lekko masełkiem i na to avocado ......mmmm......pyyyychotka