nawozy mineralne.doc

(56 KB) Pobierz
Magazyny nawozów mineralnych i środków ochrony roślin

Magazyny nawozów mineralnych i środków ochrony roślin

Przeznaczeniem magazynów na nawozy mineralne jest:

-składowanie nawozów jak najbliżej potencjalnych

odbiorców lub miejsc zużycia aby skrócić drogi

transportu i maksymalnie wykorzystać wydajność

maszyn i sprzętu do rozsiewania;

-ochrona nawozów mineralnych przed ujemnymi

wpływami warunków atmosferycznych,

powodującymi ubytki ilościowe oraz obniżenie

właściwości chemicznych i fizycznych (np. zbrylanie

się);

-stworzenie warunków do odpowiedniego za-i

wyładunku nawozów oraz przygotowania ich do

zużycia np. przez rozkruszanie i mieszanie różnych

gatunków nawozów;

-zabezpieczenie środowiska naturalnego przed

zanieczyszczeniem oraz stworzenie pracownikom

magazynu odpowiednich warunków w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy.

 

Najważniejszymi nawozami mineralnymi są:

-azotowe;fosforowe –  potasowe wapniowe magnezowe

Pod względem wrażliwości na działanie warunków atmosferycznych nawozy mineralne można sklasyfikować na:

A. Nawozy, które bez większej szkody dla swojej jakości znoszą działanie opadów atmosferycznych oraz wszelkie zmiany temperatury i wilgotności powietrza. Do tej grupy zalicza się głównie nawozy wapniowe;

B. Nawozy, które tracą na swojej jakości pod wpływem opadów ale są niewrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności. Należą do niej nawozy potasowe;

C. Nawozy wrażliwe zarówno na działanie opadów atmosferycznych oraz nadmierną wilgotność jak również na znaczniejsze wahania temperatury. Do tej grupy należą nawozy azotowe i fosforowe oraz wieloskładnikowe.

 

Odpowiednio do wymienionych warunków składowania nawozów mineralnych rozróżniamy budowle magazynowe:

-otwarte – utwardzone place, zasieki, zbiorniki otwarte;

-półotwarte – zadaszone place;

-zamknięte – budynki magazynowe, bunkry, zbiorniki zamknięte, silosy

 

Środki ochrony roślin dla których przyjęto ogólną nazwę pestycydów i pozostałe środki agrochemiczne stanowią szeroką grupę związków chemicznych pochodzenia naturalnego i syntetycznego stosowanych do niszczenia pasożytów roślin i zwierząt hodowlanych, usuwania chwastów oraz zwalczania chorób roślin i regulacji ich wzrostu.

 

 

Program użytkowy handlowych magazynów środków ochrony roślin i magazynów firm świadczących usługi w zakresie chemizacji rolnictwa zawiera:

-przyjmowanie dostarczonych środków;

-kontrola stanu opakowań i aktywności środków;

-przechowywanie środków we właściwych warunkach;

-przechowywanie środków przeterminowanych lub w uszkodzonych opakowaniach;

-wydawanie środków w opakowaniach handlowych lub w opakowaniach gotowych do użycia;

-przechowywanie zużytych opakowań zwrotnych;

- przyjmowanie i przechowywanie pustych opakowań;

- likwidacja przeterminowanych środków i opakowań bezzwrotnych

 

Rozwiązania funkcjonalne i budowlane magazynów środków ochrony roślin zależą od wielkości obsługiwanego rejonu.

Wielkość magazynu powinna być wypadkową największego zapotrzebowania na pestycydy i inne środki agrochemiczne w danym miesiącu oraz zapotrzebowania rocznego.

 

Chemiczne środki ochrony roślin ze względu na ich właściwości toksyczne muszą być magazynowane w sposób kontrolowany w pomieszczeniach przeznaczonych wyłącznie

do tego celu.

Wyładowywanie preparatów do magazynu w zależności od opakowań, wielkości jednostek transportowych i ich masy powinno odbywać się ręcznie lub przy użyciu stosownych urządzeń mechanicznych.

Opakowania dostosowane do klasy toksyczności to:

-fiolki, buteleczki;

-butelki, słoiki;

-beczki metalowe i z tworzyw sztucznych;

- balony, bańki, kanistry;

- worki, skrzynki, kartony pudełka i inne.

 

Opakowania do pestycydów charakteryzują się różnorodnością materiałów, mają też różne formy konstrukcyjne. Jest to związane z tym iż środki te występują w różnych postaciach:

- pylistej sproszkowanej,

- granulowanej,

- płynnej,

- w postaci past.

Opakowania pestycydów powinny być na tyle szczelne, by w toku normalnej eksploatacji uniemożliwić oddziaływanie czynników zewnętrznych na ich właściwości fizykochemiczne.

Powinny też zabezpieczać zapakowany produkt przed wydostaniem się z nich w sposób nie przewidziany  przez użytkownika. Wymaga się też aby opakowania te uniemożliwiały

otwarcie, wylanie lub odsypanie pewnej ilości danego środka bez widocznych śladów.

 

 

 

Nawozy stałe są najczęściej pakowane w worki i torby wykonane z papieru i/lub tworzyw sztucznych oraz kontenery elastyczne wykonane z tkanin impregnowanych lub tworzyw.

Nawozy stałe z wyjątkiem saletry amonowej oraz innych prostych azotowych (na bazie azotanu amonu), zawierających powyżej 28% azotu całkowitego, mogą być dostarczane również luzem.

Nawozy ciekłe są pakowane w butelki z tworzyw sztucznych, kanistry z tworzyw sztucznych, a większe ilości w bębny i beczki wykonane również z tworzyw sztucznych.

 

Nawozy mineralne dostarczane są  w opakowaniach lub luzem w zamkniętych lub otwartych środkach transportu. Wpływa to na przebieg prac związanych z przeładunkiem i składowaniem nawozów mineralnych w przestrzeni budowli magazynowej. Są to prace uciążliwe i niekiedy trudne do pełnej mechanizacji.

Proces technologiczny magazynowania obejmuje czynności podstawowe i pomocnicze.

W pełnym procesie technologicznym magazynowania można wyróżnić trzy zasadnicze operacje:

-przeładunek ze środków transportu zewnętrznego,

-składowanie w przestrzeni magazynowej,

-przygotowanie nawozów do zużycia i ich ekspedycja

 

Przeładunek

Zastosowanie odpowiedniej linii technologicznej jest uwarunkowane:

-wielkością i typem magazynu;

-lokalizacją względem bocznicy kolejowej lub dróg głównych;

-rodzajem środka transportu zewnętrznego;

-doborem technicznych urządzeń przeładunkowych.

Technologiczna linia przeładunku nawozów w magazynach przy bocznicy kolejowej składa się z:

-urządzeń wyładowczych wagonów zamkniętych np. w formie łopaty mechanicznej;

-ładowaczy chwytakowych samobieżnych do rozładunku wagonów otwartych;

 

- przenośników taśmowych poziomych lub pochyłych oraz kubełkowych do transportu nawozów od wagonu do magazynu

- przenośnika poziomego podwieszonego przy kalenicy i rękawów zsypowych;

- przenośników taśmowych pochyłych przestawnych pracujących wewnątrz magazynu.

 

 

Magazyny handlowe położone z dala od bocznic kolejowych stosują następującą technologię rozładunku:

-nawozy luzem wyładowuje się z wagonów przy użyciu urządzeń rozładowczych lub chwytakowych;

-samochodowe środki transportu załadowywane są najczęściej przy pomocy ładowaczy czołowych lub chwytakowych;

-rozładunek samochodów następuje przy -lub wewnątrz magazynu, na podłogę lub do koszy zasypowych;

-do zasieków nawozy są transportowane środkami mobilnymi (ładowaczami czołowymi) lub środkami stacjonarnymi (ciągi transportowe analogiczne do wcześniejszych linii).

 

Składowanie (przechowywanie)

O warunkach i sposobie przechowywania poszczególnych gatunków nawozów mineralnych decydują głównie ich właściwości fizyczne i chemiczne takie jak:

-higroskopijność i wynikająca stąd skłonność do zbrylania się;

-zdolność do zapalania się (samonagrzewanie) lub podtrzymywania palenia;

-aktywność chemiczna polegająca na reakcjach jakie mogą zachodzić przy zetknięciu się różnych gatunków nawozów ze sobą lub z innymi wyrobami oraz przegrodami;

-rodzaj opakowania fabrycznego.

 

Opakowania w postaci worków polietylenowych w dużym stopniu chronią nawozy przed wilgocią bez względu na stopień higroskopijności. Dlatego wiele rodzajów nawozów, także z grupy wrażliwych, może być przechowywana na składowiskach otwartych lub jedynie zadaszonych.

twardym, równym i statecznym podłożu.

Opakowania szklane (balony) lub z tworzyw sztucznych należy ustawiać w podwójnych rzędach na podłodze. Beczki metalowe można układać w pozycji leżącej na specjalnych ławach uniemożliwiających ich przesuwanie się.

Korytarze i pomieszczenia pomocnicze powinny mieć wentylację naturalną zapewniającą co najmniej krotność wymiany k=1,5 [1/h].

 

 

Magazyn środków ochrony roślin budowany jest najczęściej jako budynek wolno stojący, parterowy z dogodnym dojazdem i wewnętrznymi drogami przeciwpożarowymi.

Rozwiązania konstrukcyjno-budowlane mogą być zróżnicowane w zależności od lokalnych warunków terenowych i wielkości masy preparatów, która ma być składowana. Najlepszymi materiałami konstrukcyjnym są elementy żelbetowe z powiększoną otuliną, drewniane z łącznikami ze stali kwasoodpornej. Materiały budowlane to głównie cegła, klinkier, bloczki betonowe. Ściany pomieszczeń magazynowych powinny być gładkie bez spękań, nienasiąkliwe i łatwo zmywalne. Podłogi gładkie, nienasiąkliwe, nieiskrzące, zabezpieczone izolacją przeciwwilgociową przed podciąganiem wilgoci z gruntu.

 

Program funkcjonalny oprócz wymienionych wyspecjalizowanych pomieszczeń magazynowych przewiduje pomieszczenia pomocnicze w postaci:

- pomieszczenie na opakowania zwrotne;

- pomieszczenie na opakowania bezpośrednie środków ochrony roślin I÷IV klasy (do utylizacji);

- pomieszczenie na opakowania zewnętrzne (do likwidacji);

- pomieszczenie na przeterminowane środki agrochemiczne;

- pomieszczenia lub sektory przyjęcia i wydawania preparatów.

 

Nawozy stałe powinny być składowane w pryzmach lub zasiekach. Zasieki w formie stałej lub rozbieralnej (niepalnych i niewrażliwych na korozję) należy stosować w pomieszczeniach magazynowych przechowujących kilka rodzajów nawozów. Zaleca się pozostawiać wolne miejsca pozwalające na dojazd środka transportu do każdej pryzmy

Nawozy workowane (torby i worki ponad 20 [kg]) należy układać warstwami na krzyż tworząc stosy na materiałach izolujących od podłoża. Pomiędzy stosami worków należy zostawiać wolną przestrzeń na „rozpłaszczenie się” worków.

Stosy nie powinny składać się z więcej niż 12 warstw worków.

Wierzch pryzmy nawozów w workach lub luzem nie może znajdować się  w odległości mniejszej niż:

-1,0 [m] od stropu i konstrukcji dachu;

-0,5 [m] od punktów świetlnych;

-1,0 [m] od wszelkich typów grzejników.

Przy formowaniu stosów z worków bez przegród poszczególne rodzaje musza być oddzielone przejściami o szerokości od 0,8 do 1,2 [m].

Zaleca się pozostawiać wolne przestrzenie pomiędzy stosami umożliwiające swobodny dostęp środków transportu wewnętrznego do każdego stosu.

 

 

Szczególne wymagania musza spełniać pomieszczenia na saletrę amonową., można ją składować wyłącznie w workach i układać w stosach o wielkości ładunku do 30 [Mg]. W jednym pomieszczeniu zabrania się przechowywać łącznie więcej aniżeli 300 [Mg].

 

W przypadku paletyzacji jednostki ładunkowe o wysokości do 0,97 [m] układa się w stosy złożone z czterech (4) warstw, natomiast jednostki ładunkowe od 0,97 [m] do 1,94 [m] w stosy nie przekraczające 4,0 [m].

Kontenery elastyczne (tzw. Big-bagi) z nawozem ustawia się w rzędach. Kontenery zawierające nie więcej niż 500 [kg] nawozu można przechowywać w stosach złożonych z trzech (3) warstw, natomiast kontenery o masie ponad 500 [kg] mogą być układane w stosach złożonych maksymalnie z dwóch (2) warstw.

 

 

Magazyny nawozów w zależności od ich przeznaczenia powinny mieć przynajmniej następujące pomieszczenia lub miejsca:

-oddzielne boksy (zasieki) dla każdego rodzaju nawozów składowanych luzem;

-korytarz transportowy szerokości odpowiedniej dla stosowanego sprzętu;

-pomieszczenie (kantor) dla obsługi.

Jeżeli na terenie zespołu magazynowego nie przewiduje się obiektów pomocniczych, to w magazynie należy zaprojektować następujące pomieszczenia:

-szatnię na odzież czystą i drugą na odzież brudną;

-sanitariaty i natryski;

-pomieszczenia socjalne i obsługi administracyjnej.

 

Budynek magazynowy ma stanowić osłonę nawozów i urządzeń technologicznych przed opadami atmosferycznymi, przenikaniem wilgoci z podłoża, bezpośrednim promieniowa-

niem słońca i napływem wilgotnego powietrza.

Budynki magazynowe powinny mieć zabezpieczone podłogi, ściany i dachy przed przenikaniem wilgoci, spełniać odpowiednie przepisy przeciwpożarowe oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.

Magazyn nawozów powinien być zlokalizowany centralnie w stosunku do obsługiwanego rejonu i mieć korzystne połączenia drogowe. Magazyn o dużej pojemności należy lokalizować w pobliżu bocznicy kolejowej.

Przy lokalizacji należy uwzględniać wymogi ochrony środowiska. Strefa ochrony sanitarnej w stosunku do:

- zabudowy mieszkalnej i inwentarskiej;

- wytwórni pasz i magazynów produktów spożywczych;

- obiektów użyteczności publicznej;

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin