14
ęłęóJedzie sobie pan, pan na koniku sam, sam a za panem chłop, chłop (dotąd patataj klasyczny) na koniku hop, hop (patataj wysokoskokowy, coby sie cztery litery trochę potłukły) a za chłopem Żyd, Żyd (patataj klasyczny) na koniku hyc, hyc (patatj wyskokowy. Ważne patatje wyskokowe trzeba róznicować, inwencję pozostawiam patatajującemu) a za Żydem Żydóweczki, pogubiły pakuneczki (znów klasyka) aj waj buch, aj waj buch (kiwanie dzieckiem na boki przy aj waj, a na buch przechył delikwentem w tył ęłęó2 lata to świetny wiek, aby rozpocząć zabawę ze sztuką. Warto zacząć od zwykłych wydzieranek – dziecko nakleja na papier kawałki kolorowego papieru. Jeśli maluch ma jeszcze słabe ręce, dla ułatwienia można mu pociąć papier w paski (taki pasek łatwiej rozerwać). Klej powinien być w sztyfcie. Papier może być różnokolorowy, można też zdecydować się na odcienie jednego koloru (np. niebieskiego – „pada deszcz” lub od żółci do brązu „lecą liście”). Niektóre dzieci w tym wieku chętnie malują palcami – można kupić do tego celu specjalne farby lub zrobić je samemu. Jeśli jednak dziecko wzdryga się przed zamoczeniem rąk w kolorowej mazi – nie warto go nawet nakłaniać. Nawet kiedy wykonujemy swoje codzienne obowiązki możemy towarzyszącemu nam maluchowi zaproponować świetną zabawę: zdejmowanie skarpet z suszarki może stać się zabawą w dobieranie do pary, segregowanie, a na koniec rzucanie do celu (to znaczy do szuflady). Segregować można także sztućce (wyjmowane ze zmywarki i umieszczane w odpowiednich przegródkach) czy autka i misie układane na półce. Dzięki takim zabawom dziecko szybko opanuje pojęcia: duży, większy, mały, mniejszy, góra, dół, a także nazwy kolorów. Jeśli dodacie element rywalizacji (kto szybciej, więcej i dalej) to w taki sposób wciągniecie do pomocy także starsze dziecko. Dwulatek chętnie naśladuje, dlatego przypomnij sobie zabawę w „Ojca Wirgiliusza” - to dobra okazja do rozładowania energii w deszczowy dzień. Próbując powtórzyć pokazywane przez ciebie gesty, dziecko uczy się obserwacji i zapamiętywania. Można też bawić się w „logopedyczną” wersję tej zabawy: dziecko powtarza ruchy języka, wymowę głosek itp. - wspomoże to jego wymowę.
Wyspa SkarbówZabawa dla dzieci w wieku 3-8 lat i rodzicówCel: rodzinna gra integracyjnaRekwizyty: zapałki, słodycze, kostka do gry, pionek dla każdego uczestnikaScenariusz: Na stole układamy wspólnie planszę do gry — zamkniętą trasę (pętlę), której każde kolejne pole oznaczone jest zapałką. Następnie niektóre z zapałek wymieniamy na słodycze — skarby. Gracze trafiają teraz na wyspę skarbów i wyruszają z wyznaczonego miejsca, przesuwając się o tyle pól, ile wypadnie na kostce. Każdy, kto trafi na ciastko lub cukierek, może go sobie zabrać. Gra kończy się, kiedy wszystkie skarby na wyspie zostaną zebrane.
Prosto do celu Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie zręczności i umiejętności matematycznychRekwizyty: pudełko, po 5 drobnych przedmiotów (np. guzików) dla każdego uczestnika, kawałek sznurkaScenariusz: Na podłodze stawiamy pudełko. Kilka kroków dalej umieszczamy sznurek, który będzie linią startową. Każdy z zawodników dostaje po 5 guzików. Każdy z uczestników zabawy po kolei staje na linii startowej i stara się trafić jednym ze swoich guzików do celu. Jeżeli mu się uda, od każdego z graczy dostaje po jednym dodatkowym guziku (za każdym razem głośno liczymy: np. Adaś miał 3 guziki, dostał jeden od Kuby i jeden od Kacpra, więc teraz ma 5). Jeżeli nie trafi, zabiera swój guzik z powrotem. Wygrywa ten, komu jako jedynemu zostaną w ręce guziki.
Wełniana opowieść Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie kreatywności i wyobraźniRekwizyty: motek wełnyScenariusz: W zabawie może brać udział 2 lub więcej osób. Pierwsza osoba wymyśla pierwsze zdanie opowieści i rozwijając wełnę „rysuje” na podłodze związaną z nią rzecz lub postać (np. „Dawno, dawno temu w wielkim zamku żyła sobie piękna księżniczka” — układamy z wełny kontury zamku lub postać księżniczki). Motek przekazuje kolejnej osobie, która wymyśla kolejne zdanie itd.
Najdłuższy wąż Zabawa dla dzieci w wieku 4-5 latCel: rozwijanie zdolności manualnychRekwizyty: gazeta lub duża kartka papieru dla każdego uczestnika, nożyczkiScenariusz: Zaczynając od brzegu kartki lub gazety, po spirali, każde dziecko wycina z papieru jak najdłuższego węża. Na koniec porównujemy węże, układając je obok siebie. Twórca najdłuższego dostaje nagrodę.
Mumia faraona Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji ruchówRekwizyty: dwie rolki papieru toaletowego na jedną „mumię”Scenariusz: W „Mumię faraona” może bawić się dwoje lub więcej dzieci albo np. dziecko z rodzicem. Jedna z osób owija drugą papierem toaletowym tak, aby cała postać była zakryta (uwaga: młodsze dzieci mogą się bać, jeżeli nie pozostawimy im otworów na usta i oczy). Jeżeli uczestników jest więcej, możemy zorganizować konkurs, która grupa najszybciej przygotuje mumię.
Bajkowe kalambury Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie inteligencji, wyobraźni i umiejętności kojarzeniaRekwizyty: szary papier pakowy, półpergamin lub tablica oraz flamaster do rysowaniaScenariusz: Zabawa podobna do telewizyjnego programu „Kalambury”. Jedna z osób przygotowuje hasła: tytuły bajek lub imiona występujących w nich postaci. Druga osoba rysuje podane hasła na tablicy lub pergaminie. Pozostali odgadują. Zabawę można też przeprowadzić bez żadnych rekwizytów — wówczas zamiast rysować, zawodnicy odgrywają zadane scenki.
Jednoręki łowca Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie sprawności manualnejRekwizyty: rękawica z jednym palcem (może być kuchenna), pudełko zapałekScenariusz: Zapałki wysypujemy z pudełka. Zadaniem gracza jest w określonym czasie jedną ręką (w rękawicy) zebrać jak najwięcej zapałek i umieścić w pudełku. Przy okazji możemy oczywiście poćwiczyć umiejętność liczenia :-)
Mistrz Kształtów Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwijanie umiejętności logicznego myślenia, kojarzenia i spostrzegawczościRekwizyty: brakScenariusz: Jeden z zawodników — może to być rodzic — wskazuje przedmiot i opisuje, jaki ma kształt (np. długopis - podłużny). Następnie, kolejno, każdy z uczestników zabawy kolejno wymyśla przedmiot o podobnym kształcie (np. ołówek, wałek do ciasta, latarnia uliczna, zapałka, ...). Jeżeli zawodnik ma problemy, oddaje fant. Na końcu wykupujemy fanty śpiewając piosenki, robiąc przysiady itp. Ten, kto stracił ich najmniej, zostaje Mistrzem Kształtów.
Domino Zabawa dla dzieci od 3. roku życiaCel: rozwój umiejętności logicznego myślenia, spostrzegawczości, wyobraźniRekwizyty: różne drobne przedmioty, zabawkiScenariusz: Wszystkie rekwizyty wysypujemy na środku pokoju. Każde z dzieci bierze dla siebie tyle samo przedmiotów, na środku zostaje tylko jeden. Gracze kolejno próbują dołączać po jednym ze „swoich” rekwizytów do leżącego na środku. Mają przy tym uzasadniać swój wybór, wskazując podobieństwa między konkretnymi przedmiotami, np. czerwony klocek – czerwony pluszowy miś (kolor) – kot z drewna (zwierzę) – wykałaczka (materiał) – długopis (kształt) itd.
Wysoka wieża Zabawa dla dzieci od 3. roku życiaCel: rozwój umiejętności manualnych, wyobraźni, orientacji w przestrzeniRekwizyty: szalik, chustka lub szeroka wstążka oraz klockiScenariusz: Zabawa polega na budowaniu z klocków, z zawiązanymi oczami, jak najwyższej wieży. W czasie, kiedy jedno z dzieci buduje, pozostałe liczą głośno z ilu elementów składa się wieża. Wygrywa autor najwyższej budowli.
Złap lisa za ogon Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój sprawności fizycznej i koordynacji ruchowejRekwizyty: skakanka lub sznurScenariusz: „Lis” dostaje skakankę. Jeden z jej końców trzyma w dłoni i ucieka, ciągnąc „ogon” za sobą. Pozostałe dzieci próbują złapać go — ale tylko rękami. Zwycięzca w nagrodę zostaje „lisem”.
Owca i wilki Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój sprawności fizycznej i orientacji w przestrzeniRekwizyty: mały dzwonek lub grzechotka, opaska na oczy dla każdego graczaScenariusz: Jedno z dzieci („owca”) dostaje dzwonek lub grzechotkę. Pozostałe („wilki”) zakładają na oczy opaski. „Owca” pasie się na łące, co chwilę wydając dźwięki dzwonkiem lub grzechotką. Zadaniem „wilków” jest jej odnalezienie i złapanie. Kto dokona tego jako pierwszy, zostaje „owcą”.
Polowanie na świnkę Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój koordynacji ruchowej dziecka oraz umiejętności matematycznychRekwizyty: piłka tenisowa dla każdego uczestnika, miarkaScenariusz: Uproszczona wersja popularnej francuskiej gry w boule. Na ziemi rysujemy kółko. Ustawia się w nim pierwszy z graczy i puszcza po ziemi „świnkę” (kamyk lub piłeczkę w wyróżniającym się kolorze) na odległość kilku metrów. Następnie, kolejno, każde dziecko próbuje stojąc w kółku tak poturlać swoją piłeczkę, żeby znalazła się jak najbliżej „świnki”. Jeżeli różnice są niewielkie, mierzymy odległości miarką, żeby nie było wątpliwości i porównujemy (np. 46 centymetrów to mniej niż 48).
Mały budowniczy Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój sprawności fizycznej, koordynacji ruchów i wyobraźni przestrzennej dzieckaRekwizyty: wiaderko i łopatka dla każdego uczestnikaScenariusz: Zabawa rozgrywana jest w piaskownicy. Dzieci stają obok siebie w rozkroku. Każdy z uczestników ma za plecami, w odległości około pół metra, wiaderko. Na sygnał "start" każdy z uczestników schyla się i próbuje, nabierając piasek łopatką, napełnić stojący za nim pojemnik. Zwycięzcą zostaje ten, kto dokona tego jako pierwszy.
Kto pod kim dołki kopie... Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój umiejętności manualnych dzieckaRekwizyty: mała piłka (np. tenisowa), łyżka lub łopatka do piaskuScenariusz: W piaskownicy lub na innej w miarę równej powierzchni usypujemy kopczyk z piasku. Na szczycie umieszczamy piłeczkę. Dzieci na zmianę wybierają piasek spod piłki w taki sposób, żeby piłka się nie stoczyła. Zaczyna najmłodszy z graczy. Komu przy podbieraniu piasku stoczy się piłka — odpada.
Sprytny tragarz
Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój umiejętności manualnych dzieckaRekwizyty: zapałki i pudełka od zapałekScenariusz: Pudełko stawiamy na stole pionowo, na dłuższym boku. Następnie staramy się umieścić na grzbiecie takiego „osiołka” jak najwięcej „bagaży” (zapałek). W przypadku jednego dziecka zabawę możemy uatrakcyjnić zapisując rekordy: największą liczbę bagaży załadowanych na grzbiet osiołka lub najlepszy czas, w jakim uda się ułożyć np. 10 zapałek. W grupie kilkorga maluchów urządzamy zawody, kto ułoży najwięcej albo będzie najszybszy.
Zamiana ról Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: kształtowanie odpowiedzialności i umiejętności koncentracji uwagiRekwizyty: brakScenariusz: Najlepszym sposobem na poskromienie przestępcy jest czasami mianowanie go... stróżem prawa. Podobnego mechanizmu można użyć w kontaktach z dzieckiem. Jeżeli chcesz zaszczepić maluchowi takie cechy jak odpowiedzialność, rozwaga, samodzielność — zamień się z nim rolami. Pozwól mu samemu ułożyć harmonogram dnia. Poza jego własnymi pomysłami, niech znajdą się w nim również wszystkie niezbędne elementy, takie jak prasowanie, zakupy czy przygotowanie obiadu. Niech dziecko wyznaczy Ci zadania do wykonania. Po zakończeniu zabawy porozmawiajcie o swoich wrażeniach.
Trzymajmy się planu Zabawa dla dzieci od 2. roku życiaCel: rozwój systematyczności i umiejętności koncentracji uwagi, wzmacnianie u dziecka poczucia bezpieczeństwaRekwizyty: brakScenariusz: Nawet rodzic, który sam jest człowiekiem niezorganizowanym, może spróbować nauczyć swoje dziecko systematyczności. Zaczynamy od przygotowania planu na kilka godzin w ciągu dnia. Później wyjaśniamy dziecku po kolei co i dlaczego będziemy robić. Np. "Teraz zjemy śniadanie, żebyśmy mieli dużo siły na cały dzień. Później pójdziemy do kina i obejrzymy bajkę o wesołym smoku. Wracając do domu zrobimy zakupy, bo bez warzyw nie moglibyśmy przygotować obiadu". Jeżeli dziecko ma jakieś uwagi do przedstawionego planu (dotyczy dzieci starszych), dyskutujemy nad nimi, żeby dojść do porozumienia. Później realizujemy to, co wspólnie ustaliliśmy. Taki sposób działania wzmacnia w dziecku poczucie bezpieczeństwa. Pomagają w tym również wszelkie ustalone rodzinne rytuały, np. wspólny niedzielny obiad albo wieczorna kołysanka.
Super mózg Zabawa dla dzieci od 5. roku życiaCel: rozwój pamięci wzrokowej dzieckaRekwizyty: dwie talie kart do gryScenariusz: Na stole stawiamy przegrodę, np. z papierowej teczki. Rodzic układa po swojej stronie 5 kart (im starsze dziecko, tym więcej może ich być). Na chwilę odsłania karty, po czym znów je chowa. Zadaniem dziecka jest wybranie z drugiej talii odpowiednich kart i ułożenie ich w tej samej kolejności.
Stworki-potworki Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój umiejętności manualnych i wyobraźni dzieckaRekwizyty: kredki, papierScenariusz: Do udziału w zabawie wystarczą dwie osoby (dziecko i rodzic), ale uczestników może być też więcej. Każdy dostaje swoją kartkę i rysuje u góry głowę. Później zagina papier tak, żeby nie było widać tego, co jest namalowane i podaje kartkę kolejnemu uczestnikowi zabawy. Ten dorysowuje tułów i ręce, po czym znów zgina kartkę i przekazuje ją dalej. Następna osoba rysuje nogi, a ostatnia — buty. Na końcu rozkładamy kartki i... możemy razem pośmiać się ze stworków-potworków.
Uciekające pchełki Zabawa dla dzieci od 5. roku życiaCel: rozwój inteligencji matematycznej dzieckaRekwizyty: guziki, zapałki lub inne drobne przedmioty („pchełki”)Scenariusz: Rodzic lub dziecko chowają w dłoni od 1 do 5 „pchełek”. Drugi gracz próbuje odgadnąć ile ich jest. Jeżeli trafi — przejmuje „pchełki”, jeżeli nie — oddaje ze swoich tyle, o ile się pomylił (jeżeli np. powiedział „dwie”, a w rzeczywistości w ręce jest pięć, traci trzy „pchełki”, bo 5–2=3). Następnie zamieniamy się rolami. Gra trwa tak długo, dopóki jednemu z uczestników nie uciekną wszystkie „pchełki”.
Kolorowe kredki Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój umiejętności logicznego myślenia oraz spostrzegawczościRekwizyty: kolorowe kredki, pudełko lub koszykScenariusz: Do pudełka lub koszyka wkładamy kredki. Dziecko losuje jedną z zamkniętymi oczami i próbuje znaleźć w mieszkaniu przedmioty, które są takiego koloru jak kredka. Jeżeli znajdzie ich więcej niż pięć — zdobywa nagrodę. Dodatkowo możemy wzbogacić zabawę o wyszukiwanie wspólnych cech poszczególnych przedmiotów, np. stolik jest brązowy tak samo jak szafa, jedno i drugie jest zrobione z drewna.
Tajemnicze grzechotki Zabawa dla dzieci od 4. roku życiaCel: rozwój pamięci oraz wrażliwości słuchowej dzieckaRekwizyty: nieprzezroczyste plastikowe kubki, folia (np. z niepotrzebnej reklamówki), gumki recepturki, groch, kasza, kamyczki, spinacze biurowe lub inne drobne przedmiotyScenariusz: Do każdej pary plastikowych kubków wsypujemy jeden rodzaj materiału i zatykamy je za pomocą kawałków folii przewiązanych gumką (dziecko pomagając w przygotowaniach może rozwijać swoje umiejętności manualne). Zadaniem uczestnika zabawy będzie dobranie kubków w pary na podstawie dźwięków, jakie wydają przy wstrząsaniu. Dodatkowo może rozpoznawać, co znajduje się w poszczególnych kubkach. Możemy też rozwijać inteligencję językową dziecka, prosząc o wymienienie jak największej liczby przymiotników odnoszących się do zawartości danego kubka (np. kamyki - twarde, ostre, kanciaste, zimne, niejadalne itp.).
Drogocenny kamień Zabawa dla dzieci od 5. roku życiaCel: rozwój inteligencji motorycznej i matematycznej dzieckaRekwizyty: kamyczki lub fasolaScenariusz: Kamyczki (fasolę) rozkładamy na stole. Jeden z nich („drogocenny”) kładziemy na zewnętrznej stronie dłoni. Zabawa polega na tym, aby zebrać jak najwięcej kamyczków i wrzucić je do woreczka w taki sposób, aby nie spadł ten leżący na dłoni. Proszę spróbować, to wcale nie takie łatwe, jak się wydaje! W przypadku jednego dziecka zabawę możemy uatrakcyjnić notując rekordy: największą liczbę zebranych kamyków lub najlepszy czas, w jakim uda się zebrać np. 10 sztuk. w grupie kilkorga maluchów urządzamy zawody, kto więcej lub szybciej uzbiera. Starszym dzieciom zabawę można utrudnić, np. wprowadzając zasadę, że zebrane kamyki trzeba ułożyć w konkretny wzór lub kształt litery (w ten sposób rozwijamy również inteligencję wzrokową dziecka).
W co bawić się z chorym dzieckiem? Choroba dziecka to dobry czas na nadrobienie zaległości w czytaniu. Małemu dziecku możesz pokazywać książeczki z obrazkami i wyjaśniać mu, co przedstawiają. Nieco starsze chętnie posłuchają bajek albo zabawnych rymowanek. Czytając dziecku rozwijasz jego wyobraźnię i zasób słów.Zabawy plastyczneRysować można także w łóżku! Jeżeli maluch jeszcze tego nie potrafi, Ty możesz chwycić za kredki i rysować to, o co Cię poprosi. Starsze dziecko możesz nauczyć robienia wycinanek z papieru. Pamiętaj tylko, żeby dać mu bezpieczne nożyczki z zaokrąglonymi końcami i żeby z rozpędu nie pocięło kołdry…Czy wiesz, co jesz?Nie tylko dziecko w czasie choroby traci apetyt. Nie zmuszaj go do jedzenia, ale spróbuj coś przemycić do jego żołądka. Jeżeli przełykanie nie sprawia mu bólu, możesz przygotować małe kawałki tego, co masz w domu do jedzenia, zawiązać mu oczy i sprawdzić, czy potrafi rozpoznawać różne smaki.
ęłęóCO ULEPIĄ MOJE PALUSZKI? Plastelina, modelina,ciastolina, masa solna czy każda inna masa plastyczna jest wspaniałym pomysłem na spędzenie z dzieckiem miłego popołudnia i dobrym sposobem na rozwijanie u niego zamiłowania do zabaw artystycznych. Jakie korzyści płyną z tego dla dziecka? Po pierwsze lepienie z masy plastycznej to dobra zabawa. Po drugie nasza pociecha ćwiczy sprawność małych paluszków. Po trzecie dziecku dowiaduje się, że to co wygląda podobnie nie musi wcale mieć podobnych właściwości i zastosowań - każda masa plastyczna jest inna. Plastelina - zawsze dość miękka i lepka - można z niej nie tylko lepić cudaki ale też np. wyklejać obrazki, poprzez rozmazywanie niewielkich ilości na papierze. Do lepienia plastelinowych figurek można użyć różnokształtnych makaronów, suchych traw czy koralików. Modelina - po zagnieceniu łatwa do modelowania, można utrwalić gotową pracę w piekarniku lub gotując w wodzie. Można z niej wykonać koraliki, wisiorki czy broszki na prezent na dzień matki (modelina dobrze łączy się z metalowymi zapinkami). Ciastolina - bardzo miękka do gniecenia, dlatego dobrze się sprawdza w zabawach z najmniejszymi dziećmi. Nawet jeśli maluch ubrudzi się nią, ciastolina po wyschnięciu daje się łatwo wykruszyć z ubrania czy nawet dywanu. Masa solna - bez trudu zrobisz ją sama. Można ją barwić na różne kolory. Jest łatwa w modelowaniu, nadaje się na ozdobne zawieszki na ścianę czy niesamowite figurki z dodatkiem goździków, suchych patyczków czy kamyków. Po wyschnięciu jednak nie nadaje się do zabawy dla dziecka bo może się połamać. MASA SOLNA Masę solną wykonuje się mieszając mąkę, sól i wodę z klejem do tapet mieszając je w proporcjach: 2 części mąki pszennej, 1 część soli kuchennej drobnoziarnistej, 3/4 części wody o temperaturze pokojowej, Kleju do tapet dodaje się 1 łyżkę na na każde 10 dag mąki. Po wymieszaniu mąkę sól i klej do tapet dodajemy powoli wodę cały czas mieszając tak, by uniknąć powstania grudek. Masę zagniatamy około 15 minut aż nabierze jednolitej i elastycznej konsystencji. Kiedy jest już odpowiednio formujemy z niej kulę i wkładamy do woreczka foliowego, żeby nie wyschła. Następnie umieszczamy na około 2 godziny suchym i chłodnym miejscu (nie w lodówce). Gotową masę solną można przechowywać do 2 tygodni. Żeby masa solna nie przyklejała się w czasie wałkowania i formowania w pożądane kształty, deseczkę na której pracujemy najlepiej wyłożyć folią aluminiową. Chcąc połączyć pojedyncze elementy należy mające stykać się powierzchnię zwilżyć mokrym pędzelkiem, aby się skleiły. Możemy ozdobić nasze figurki odciskając w masie solnej, ręcznie lub przy pomocy wałka, różne przedmioty (materiały z grubym splotem, koronki, liście z mocno zaznaczonymi nerwami, guziki i wszystko inne co tylko przyjdzie nam do głowy). Jako oczek, do naszych figurek, możemy użyć kolorowych koralików albo goździków. Masę solną możemy dowolnie barwić dodając do niej niewielką ilość farb olejnych lub temperowych albo przypraw (np kurkumy). Po wysuszeniu figurki kolor nieco zblaknie, ale można ją jeszcze po wierzchu pomalować farbami wodnymi albo bardzo rozcieńczonymi temperami. Ciekawe efekty daje też brązowienie figurek w piekarniku. Zaczyna się w temperaturze 70-80°C podpiekając je przez godzinę i przez kolejne pół godziny zwiększając temperaturę do 180°C, tak długo aż nabierze złocistej barwy. Figurki należy suszyć w piekarniku w temperaturze 70-80°C około 10-12 godzin, obracając je co godzinę by równomiernie wysychały. Można robić przerwy w czasie suszenia, pilnując jednak by w sumie figurki przebywały w piekarniku tyle, ile powinny. Po wystudzeniu trzeba je jeszcze pomalować lakierem bezbarwnym. Lekka masa do modelowania (Plastic Art light jest niezwykle lekką modeliną, której powierzchnia w ciągu kilku minut staje się dotykowo sucha na powietrzu, utwardza się na powietrzu w temperaturze pokojowej w ciągu 1-2 dni zależnie od grubości warstwy) - łatwa w modelowaniu, bardzo lekka, po wyschnięciu całkiem trwała i odporna na upadki, można ją malować farbami. Pokryta farbą wodoodporną może nawet pływać po wodzie.
ęłęóZabawy 2-4.... Przesypywanie ryżu, przelewanie wody Wiek 2 - 4 Co przygotować Gdy dziecko skończy 18 miesięcy zachęcaj je do przesypywania ryż z jednego małego dzbanka do drugiego, a następnie do przesypywania piasku w ten sam sposób. Gdy dziecko potrafi to zrobić bez rozsypywania ryżu i piasku, pozwól mu przelewać wodę. Jak to pomaga w nauce To ćwiczenie to ważne kroki prowadzące do nauki pisania. Trzymanie uszka dzbanka pozwala rozwinąć umiejętności trzymania ołówka, zaś ...
ziomalosla