II PÓŹNA DOROSŁOŚĆ.rtf
(
28 KB
)
Pobierz
PÓŹNA DOROSŁOŚĆ
Wg Eriksona jest to e
tap VIII . Późna dorosłość (pow. 65 r. ż.)
„Zjawisko siwienia społeczeństw
” – efekt
„baby boom”
Nic bardziej nie postarza cz
ł
owieka niż częste myślenie o tym, że się starzeje
Georg Christoph Lichtenberg
GERONTOLOGIA
Nauka o starzeniu się organizmu, zajmuj
ą
ca się badaniem zmian
wstecznych, procesów starz
enia się komórek, tkanek i narzą
dów, zaburzeń korelacji czynnościowej między nimi, jak też ustalaniem sposobów leczenia chorób wieku podesz
ł
ego.
GERIATRIA
Dzia
ł
gerontologii, zajmujący się profilaktyką i leczeniem chorób
występujących u osób w podesz
ł
ym wieku, m.in. miażdżycy tętnic,
raka, cukrzycy, choroby nadciś
nieniowej, rozedmy p
ł
uc itp..
PSYCHOGERIATRIA
n
Dziedzina psychologii, badająca psychiczne i biologiczne procesy towarzyszące starzeniu się.
n
Psychologia starości ma z zadanie rozpoznać obszary potencja
ł
ów
i zagrożeń dla ludzi starszych, szukać możliwości terapeutycznego wp
ł
ywania na proces starzenia, kszta
ł
tować odpowiednie otoczenie przez edukację, profilaktykę , programy spo
ł
eczne.
Gerontolodzy wyróżniają:
n
młodszych starszych
– 60 – 75 lat;
n
starszych starszych
– 75 – 85 lat;
n
najstarszych starszych
– pow. 85 lat.
AGEIZM
n
Negatywne postawy wobec starszych oparte na negatywnych stereotypach starości.
n
Starszym przypisuje się: brzydotę, aseksualność, bezsilność, chorob
y itp.. W efekcie osoby po 30-tc
e traktuje się jako te maj
ą
ce „ z górki”.
n
Starszym nie wypada już wielu rzeczy robić.
STARSI W ROLI AUTORYTETÓW
(
?
)
n
Kultura postfiguratywna-
dziadkowie
to autorytety,
rodzice
podążają za wartościami przekazanymi przez starszych,
dzieci
nie mają g
ł
osu;
n
Kultura kofiguratywna
–
dziadkowie
strzegą tradycji, ale raczej przez wyznaczanie dopuszczalnych granic, schodzą na dalszy plan,
rodzice
zachowują tylko zewnętrzną formę tradycji, wytyczają swoje normy, są dla dzieci autorytetem;
dzieci
wychowywane przed telewizorem, mają niejasność norm i wartości;
n
Kultura prefiguratywna
–
starsi
uczą się od m
ł
odszych, którym najlepiej udaje się przystosować do nowej rzeczywistości, ale którzy gubią się w świecie norm i wartości.
Specyfika starzenia się:
n
Dla różnych kategorii zachowań przebieg rozwoju jest różny
.
n
Bardzo ważna jest rola osobistego wpływu jednostki.
n
Obserwuje się trend sekularny polegający na opóźnieniu procesu starzenia o około 10 lat w XX wieku.
Czasem wyróżnia się w przypadku człowieka starego trzy kategorie wieku:
wiek biologiczny, wiek chronologiczny, wiek psychologiczny.
Teorie starzenia się
n
Naprawa materiału genetycznego
n
Łączenie krzyżowe
n
Wolne rodniki
n
Granice genetyczne
–biolog Leonard Hayflick.
n
Teoria tempa życia
– Raymond Pearl
Układ nerwowy
n
redukcja masy mózgu;
n
utrata istoty szarej;
n
przerzedzenie sieci dendrytów – w środkowej i późnej dorosłości ogromne;
n
spowolnienie przewodzenia synaptycznego.
n
traci się plastyczność procesów nerwowych.
INNE ZMIANY
n
Wzrok
n
Słuch
n
Smak
n
Węch
n
Sen
n
Upośledzenie w zakresie samoobsługi
n
Aktywność seksualna
n
Funkcjonowanie poznawcze
Otępienie starcze
(demencja)
n
Choroba Alzheimera (gen ApoE4);
n
Porażenia (zawały mózgu);
n
Depresja;
n
Zaburzenia metaboliczne;
n
Parkinson;
n
Niedoczynność tarczycy;
n
Wielokrotne urazy głowy;
n
Nowotwory;
n
Niedobory witaminy B12;
n
Anemia;
n
Choroba alkoholowa.
MNOGA PATOLOGIA
n
Po 65 roku życia wzrasta prawdop
o
dobieństwo występowania wielu chorób naraz
Teorie adaptacji do starości.
n
Teoria aktywności
.
n
Teoria wycofania. Styl życia wynikający z tej potrzeby nazwano stylem bujanego fotela (rocking chair style).
n
Teoria stresu starości.
Konieczne jest:
n
optymalizacja funkcji psychicznych
;
n
podejmowanie działań kompensacyjnych;
n
utrzymywanie optymizmu niezależnie od kosztów starzenia się.
EGO
n
Erikson
– integracja ego – rozpacz. Poczucie harmonii i sensu.
n
Robert Butle
r – wspomnienia i bilans życia (przegląd życia).
n
Buhler – dwa etapy:
Pierwszy etap
(od 65 – 80 r. ż.) - samospełnienie,
Drugi etap
- regres i koncentracja na zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych.
Integralność - spójność
n
Integralność to zdolność umysłu do doświadczania ładu, harmonii i sensu otaczającego świata, ludzi i siebie samego.
n
Rozpacz to niemożność pogodzenia się z faktem, że na tym jednym życiu, już przeżytym, kończy się cała egzyst
e
ncja.
Integralność – umi
ł
owanie życia
n
Wyzwolenie od zależności od doraźnych emocji, żądz, ambicji, obsesji. Dzięki temu odkrywa się nowy wymiar życia.
n
Rozpacz to żal za straconymi szansami, lęk, że zostało tak mało czasu, że na wszystko jest za późno.
...
Plik z chomika:
atuza
Inne pliki z tego folderu:
psychologia_rozwoju_egzamin.pdf
(154 KB)
RYSUNEK RODZINY.rtf
(17 KB)
Wczesne dzieciństwo. Niemowlak .rtf
(21 KB)
TERATOGENY.rtf
(29 KB)
ROZWÓJ ZABAWY.rtf
(10 KB)
Inne foldery tego chomika:
Alkoholizm
BMZ
Diagnoza psychologiczna
Dysfunkcje poznawcze
Emocje i motywacje
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin