ATMOSFERA WYBUCHOWA - MINIMALNE SPEŁNIENIE WYMAGAŃ.pdf

(221 KB) Pobierz
Microsoft Word - Dokument_dla_bezpieczenstwa.doc
www.ppoz.pl
DWUCZĘŚCIOWA , ROZSZERZONA WERSJA ARTYKUŁU
DOKUMENT DLA BEZPIECZEŃSTWA .
PRAKTYCZNE ASPEKTY TWORZENIA DOKUMENTU ZABEZPIECZENIA PRZED WYBUCHEM ,
AUTORSTWA ADAMA RYDZYŃSKIEGO I ROBERTA ŻUCZKA ,
OPUBLIKOWANEGO W NR . 11/2005 PRZEGLĄDU POŻARNICZEGO ( STR . 21–22)
CZĘŚĆ I
kpt. mgr inż. Robert Żuczek
Centralna Szkoła Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie
Ocena minimalnych wymagań, jakie powinny spełniać stanowiska pracy,
na których może wystąpić atmosfera wybuchowa
1. Wstęp
Corocznie w Unii Europejskiej 10 milionów pracowników ulega wypadkom, a 8 tys. traci
życie w związku z wykonywaną działalnością. Od 30 lat w Unii Europejskiej podejmowane
są działania zmierzające do poprawy warunków pracy w miejscach szczególnie
niebezpiecznych (również zagrożonych wybuchem). Unormowania prawne w zakresie
ochrony życia i zdrowia pracowników zatrudnionych w miejscach zagrożonych wybuchem
określa dyrektywa 99/92/EC (dyrektywa Atex 137) z 16 grudnia 1999 roku w sprawie
minimalnych wymagań mających na celu poprawę stanu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
pracowników potencjalnie narażonych na ryzyko spowodowane atmosferami wybuchowymi.
Zgodnie z jej postanowieniami od właściciela zakładu wymaga się, aby:
– zagwarantował bezpieczeństwo podczas normalnej pracy w zakładzie;
– zapobiegał tworzeniu się stężeń wybuchowych w zakładzie;
– zapobiegał powstawaniu efektywnych źródeł zapłonu zdolnych zainicjować wybuch;
– w najgorszym wypadku zredukował szkodliwe efekty wybuchu do poziomu, w którym
gwarantowane jest zachowanie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.
Wdrażanie w Polsce postanowień dyrektywy odbywa się w myśl harmonizacji przepisów
krajów stowarzyszonych w Unii Europejskiej. Na polskim gruncie wymagania dotyczące
stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie reguluje Kodeks pracy. Obarcza on
1
odpowiedzialnością pracodawcę, który powinien chronić zdrowie i życie pracowników przez
zapewnienie bezpieczeństwa i higienicznych warunków pracy. Miejsca, gdzie występują
mieszaniny wybuchowe, są szczególnie groźne z punktu widzenia potencjalnych skutków dla
pracownika. Dlatego rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej
z 29 maja 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny
pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić
atmosfera wybuchowa (Dz. U. nr 107, poz. 1004), jest odpowiedzią na zagrożenia
powodowane przez stężenia wybuchowe i jednocześnie implementacją dyrektywy Atex 137.
Wiele aspektów bezpieczeństwa wybuchowego wymaga spojrzenia z innej perspektywy, niż
miało to miejsce do tej pory. Artykuły mają przybliżyć problematykę stawianych przez
dyrektywę [1] i rozporządzenie [2] wymagań. W opracowaniu podane zostaną pewne aspekty
wynikające z postanowień prawa, niezbędne do:
– identyfikacji i oceny zagrożeń wybuchem stwarzanych przez urządzenia techniczne,
procesy technologiczne, surowce;
– identyfikacji wystąpienia atmosfer wybuchowych;
– prawdopodobieństwa i częstotliwości występowania atmosfer wybuchowych;
– prawdopodobieństwa występowania oraz uaktywniania się efektywnych źródeł zapłonu;
– oceny skali przewidzianych niepożądanych skutków;
– określenia, jakie środki zapobiegawcze należy zastosować, aby zapobiec wystąpieniu
atmosfery wybuchowej lub w przypadku wybuchu zminimalizować skutki.
Informacje te pozwolą na dokonanie oceny ryzyka i stworzenie dokumentu zabezpieczenia
przed wybuchem, wymaganego przez rozporządzenie [2]. Wszystkie działania mają na celu
zarówno zapobieganie tworzeniu się atmosfer wybuchowych, eliminowanie źródeł zapłonu,
jak i zmniejszanie skutków ewentualnego wybuchu.
Artykuł 11 dyrektywy 1999/92/EC wymaga od Komisji Europejskiej określenia
praktycznych metod w postaci przewodnika dobrej praktyki o niewiążącej strukturze.
Opracowany w UE przewodnik kierowany jest do wszystkich zakładów i działań, w których
praca z materiałami łatwo palnymi może spowodować pojawienie się niebezpiecznej
atmosfery wybuchowej i wywołać wybuch. Pełna nazwa przewodnika: „Minimum
requirements for improving the safety and health protection of workers potentially at risk
from explosive atmospheres” przetłumaczona na język polski oznacza „Minimalne
wymagania dla poprawy ochrony bezpieczeństwa, zdrowia pracowników potencjalnie
narażonych na ryzyko ze strony atmosfer wybuchowych”. W Polsce niestety nie
doczekaliśmy się oficjalnego tłumaczenia wytycznych (przewodnika) do wdrożenia
2
dyrektywy 1999/92/EC, co do tej pory skutkuje nieporozumieniami w interpretacji niektórych
jej zapisów.
2. Podstawowe pojęcia [3]
Ryzyko – kombinacja częstości lub prawdopodobieństwa wystąpienia określonego zdarzenia
niebezpiecznego i konsekwencji związanych z tym zdarzeniem.
Analiza ryzyka – systematyczne stosowanie dostępnych informacji do zidentyfikowania
zagrożenia i do oszacowania ryzyka dotyczącego osób, populacji, mienia lub środowiska.
Ocena ryzyka – pełny proces analizowania ryzyka i wyznaczania dopuszczalności ryzyka.
Oszacowanie ryzyka – proces stosowany do stworzenia miary poziomu analizowanego
ryzyka, który składa się z następujących kroków: analizy częstości, analizy konsekwencji
i ich połączenia.
Wyznaczanie ryzyka – proces, w którym na podstawie analizy ryzyka przeprowadza się
oceny dopuszczalności ryzyka i rozpatruje się takie czynniki, jak aspekty socjoekonomiczne
i środowiskowe.
Zarządzanie ryzykiem – systematyczne wprowadzanie polityki zarządzania, procedur,
praktyk do zadań analizowania, wyznaczania i sterowania ryzykiem.
3. Zastosowane rozwiązania
Należy zwrócić uwagę, że dyrektywa narzuca państwom członkowskim minimalne
wymagania w stosunku do stanowisk pracy zagrożonych wybuchem. Jednakże każde
z państw członkowskich ma prawo wprowadzić ostrzejsze regulacje, które powinny
zwiększyć bezpieczeństwo. Problem w tym, że nie zawsze idzie to w parze z minimalizacją
kosztów.
Przeprowadzenie poszczególnych etapów oceny ryzyka wymaga usystematyzowania
procedur postępowania po to, aby wykonujący je specjaliści nie byli rozbieżni w swoich
decyzjach. W większości przypadków można posłużyć się wiedzą ekspercką
z poszczególnych dziedzin (np. analiza ryzyka, charakterystyka występowania atmosfer
wybuchowych). Różnorodność i złożoność problematyki sprawia, że trudno zastosować
jednolite kryteria oceny ryzyka do wszystkich miejsc potencjalnie zagrożonych wybuchem.
Pomimo tego są pewne elementy, które mogą być ujęte uniwersalnymi kryteriami
i prawidłowo scharakteryzowane powinny służyć jako kompendium wiedzy nie tylko dla
osób, które będą kontrolować prawidłowość wykonania dokumentacji, ale przede wszystkim
dla osób, które będą je tworzyć. Wytyczne do dokonania procesu oceny ryzyka dla atmosfer
3
386879782.001.png
wybuchowych podane są w normie PN-EN 1127-1 [4] – na nią powołuje się rozporządzenie
przy klasyfikacji miejsc pracy, na których mogą wystąpić atmosfery wybuchowe.
Zgodnie z postanowieniami tej normy ocena ryzyka powinna zawierać następujące
elementy składowe:
√ identyfikacja zagrożenia,
√ określenie prawdopodobieństwa wystąpienia atmosfery wybuchowej i jej objętości,
√ określenie obecności źródeł zapłonu i prawdopodobieństwa wystąpienia efektywnych
źródeł zapłonu (zdolnych do zapalania mieszaniny wybuchowej),
√ określenie możliwych skutków wybuchu,
√ oszacowanie ryzyka,
√ rozważenie środków minimalizacji ryzyka.
3.1. Identyfikacja zagrożenia
Zagrożenie wybuchem jest związane z możliwością wystąpienia w mieszaninie
z powietrzem palnych par cieczy, gazów, mgieł, pyłów itp. Identyfikacja zagrożenia polega
na określeniu charakterystyki występujących materiałów wybuchowych i źródeł emisji.
Niezbędne w tym przypadku będzie określenie:
1) Własności substancji palnych:
– skłonność do tworzenia atmosfer wybuchowych,
– skłonność do samozapalenia,
– wpływ na siłę wybuchu.
2) Charakterystyki substancji palnych:
– wartość dolnej granicy wybuchowości (gazy, pary, pyły),
– gęstość względem powietrza (gazy, pary),
– temperatura zapłonu (ciecze),
– temperatura wrzenia (ciecze),
– lotność (ciecze),
– rozdrobnienie (pyły),
– temperatura samozapalenia (gazy, pary, pyły),
– minimalna energia zapłonu iskrowego (gazy, pary, pyły),
– rozdrobnienie, czyli dyspersja (pyły),
– zawartości popiołu (pyły),
– zawartości wilgoci (pyły),
– maksymalny przyrost ciśnienia przy wybuchu w mieszaninie z powietrzem (gazy, pary),
4
386879782.002.png
– wartość ciepła spalania (pary, pyły),
– klasa wybuchowości (pyły),
– skłonność do detonacji (aerozole).
3) Klasyfikacji atmosfer wybuchowych
4) Własności toksycznych atmosfer wybuchowych .
Uzyskane w ten sposób informacje należy usystematyzować, umieszczając je w tabelach
zawartych w normie PN-EN 1127-1
3.2. Określenie prawdopodobieństwa wystąpienia atmosfery wybuchowej i jej
objętości
Występowanie niebezpiecznej atmosfery wybuchowej zależy od:
– obecności substancji palnej,
– stopnia rozpraszania substancji palnej,
– stężenia substancji palnej w powietrzu w granicach wybuchowości,
– objętości atmosfery wybuchowej wystarczającej do spowodowania obrażeń lub zniszczeń
w wyniku zapłonu.
Przy ocenie prawdopodobieństwa występowania niebezpiecznej atmosfery wybuchowej
należy odnieść się do definicji stref zagrożenia wybuchem, które podają ogólnie, jak często
i w jakich sytuacjach dana strefa się tworzy [4]:
strefa 0 – obszar, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji
palnych w postaci gazu, pary lub mgły z powietrzem występuje stale w długim czasie lub
często;
strefa 1 – obszar, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji
palnych w postaci gazu, pary lub mgły z powietrzem może czasami wystąpić w trakcie
normalnego działania;
strefa 2 – obszar, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji
palnych w postaci gazu, pary lub mgły z powietrzem nie występuje w trakcie normalnego
działania, a w przypadku wystąpienia trwa tylko przez krótki okres;
strefa 20 – obszar, w którym atmosfera wybuchowa w postaci obłoku palnego pyłu
w powietrzu występuje stale, w długim czasie lub często;
strefa 21 – obszar, w którym atmosfera wybuchowa w postaci obłoku palnego pyłu
w powietrzu może czasami wystąpić w trakcie normalnego działania;
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin