liczby.docx

(84 KB) Pobierz

Liczba Archimedesa jest jedną z liczb podobieństwa. Liczba ta charakteryzuje stosunek sił wyporu do sił lepkości. Wykorzystuje się ją głównie w problemach z zakresu opadania cząstek. Liczbę tę definiuje się wzorem:

{\rm Ar} = \frac{g L^3 \rho_l (\rho_s - \rho_l)}{\mu^2}=\frac{gL^3(\rho_s - \rho_l)}{\rho_l\nu^2}

gdzie:

·         g - przyspieszenie ziemskie

·         L - wymiar charakterystyczny

·         ρl - gęstość płynu

·         ρs - gęstość ciała

·         μ - dynamiczna lepkość płynu

·         ν - kinematyczna lepkość płynu

Wartość liczby Archimedesa charakteryzuje rodzaj ruchu opadającej w płynie cząstki:

·         Zakres laminarny (Stokesa) - 1.80 \cdot 10^{-3} <Ar< 7.20

·         Zakres przejściowy (Allena) - 7.20 <Ar< 3.30 \cdot 10^5

·         Zakres burzliwy (Newtona) - 3.30 \cdot 10^5 <Ar< 8.25 \cdot 10^{10}

 

Liczba Fouriera jest to jedna z liczb podobieństwa. Wyraża ją stosunek strumienia ciepła przewodzonego do strumienia ciepła gromadzonego w ciele. Opisuje ją równanie:

\rm{Fo}={a t \over l^2} = {\lambda t \over c_p \rho l^2}

a={\lambda \over c_{p} \rho}

·         a - współczynnik wyrównania (dyfuzji) temperatury,

·         t - czas charakterystyczny

·         ρ - gęstość

·         cp - ciepło właściwe

·         λ - przewodność cieplna

·         l - wymiar charakterystyczny

 

 

Liczba Frouda (właś. liczba Froude'a) – jedna z liczb podobieństwa, opisująca wpływ siły ciężkości na zjawiska przepływu płynów. Jej nazwa pochodzi od Williama Froude'a.

·         Intuicyjnie, liczba Frouda określa stosunek energii kinetycznej cieczy do energii potencjalnej potrzebnej do odchylenia (wymuszenia) przepływu płynów (cieczy lub gazu).

·         F_r={v^2 \over g L}

·         v – prędkość przepływu płynu;

·         g – przyspieszenie ziemskie;

·         L – wymiar liniowy.

Liczba Grashofa - jest to jedna z liczb podobieństwa stosowana w wymianie ciepła i w mechanice płynów, wyrażająca stosunek siły wyporu do sił lepkości danego płynu. Swoją nazwę wzięła od nazwiska niemieckiego inżyniera - Franza Grashofa:

Gr={gl^{3}\beta\Delta T \over \nu^{2}}

gdzie:

·         g - przyspieszenie ziemskie

·         β - objętościowy współczynnik rozszerzalności objętościowej

·         ΔT - różnica temperatur będąca siłą napędową konwekcji naturalnej (np. między gorącą ścianą a otaczającym ją płynem)

·         l - wymiar charakterystyczny

·         ν - kinematyczny współczynnik lepkości

Krytyczna liczba Grashofa określa granicę między przepływem laminarnym a turbulentnym.

 

Liczba EuleraWyraża stosunek sił ciśnienia Δp do sił bezwładności (ρv2 / 2- ciśnienie dynamiczne odpowiadające energii kinetycznej jednostki objętości płynu).Jedna z liczb podobieństwa, dla przepływów o jednakowych liczbach Eulera zachodzi podobieństwo dynamiczne przepływu.

w hydrodynamice wielkość bezwymiarowa określona wzorem:

\mbox{Eu} = {\Delta p\over \rho v^2}

gdzie:

·         Δp - różnica ciśnienia w dwóch charakterystycznych punkatach przepływu

·         ρ - gęstość płynu

·         v - prędkość przepływu

 

 

 

Liczba Knudsena

Charakterystyczna długość L [edytuj]

W większości zjawisk transportu płynu można określić tzw. długość charakterystyczną L określającą (minimalną) skalę długości, na jakiej obserwuje się znaczące różnice w parametrach makroskopowych przepływu. Wielkość ta ma charakter umowny i zależy od konkretnego zjawiska – dla opływu jako L można przyjąć średnicę (lub promień) opływanego obiektu; dla przepływu przez kanał jako L można przyjąć jego średnicę (w największym przewężeniu). Należy podkreślić, że różni autorzy mogą stosować nieco inne definicje L, szczególnie dla przepływów w skomplikowanych geometriach (np. w substancjach porowatych), dlatego wielkość ta nie ma jednoznacznie określonej wartości.

Definicja liczby Knudsena [edytuj]

Po ustaleniu wartości długości charakterystycznej L, liczbę Knudsena (oznaczaną literami Kn) definiuje się jako iloraz

Kn=\frac{\lambda}{L}

gdzie

·         λ = średnia droga swobodna cząsteczek (m)

·         L = długość charakterystyczna (m)

Liczba Knudsena dla gazu idealnego [edytuj]

W przypadku gazu idealnego wzór powyższy prowadzi do

Kn=\frac {k_B T}{\sqrt{2}\pi\sigma^2 P L}

gdzie:

·         kB = stała Boltzmanna (1.38×10-23 J/K)

·         T = temperatura (K)

·         σ = średnica czynna cząsteczek gazu(m)

·         P = ciśnienie (Pa)

Liczba Lewisa - liczba podobieństwa, określa stosunek dyfuzji termicznej do dyfuzji molekularnej:

Le = \frac{D_{th}}{D_{mol}}

Dth - współczynnik dyfuzji termicznej Dmol - współczynnik dyfuzji molekularnej

Liczbę Lewisa można wyrazić poprzez stosunek liczby Schmidta do liczby Prandtla:

\mathit{Le} = \frac{\mathit{Sc}}{\mathit{Pr}}.

Liczba Webera (We) jest jedną z liczb podobieństwa. Wyraża ona stosunek sił inercjalnych do sił napięcia powierzchniowego. Siła inercjalna może być wyrażona jako iloczyn masy i przyspieszenia Liczbę Webera wykorzystuje się przy obliczeniach związanych z przepływami wielofazowymi (co najmniej dwufazowymi, gdy jeden płyn graniczy z innym płynem), szczególnie gdy powierzchnia rozdziału faz jest silnie zakrzywiona (np. kropla płynu, poruszająca się w innym płynie).

 

F_a = ma = \frac{\rho L^4}{t^2}

gdzie

m - masa płynu,

a - jego przyspieszenie,

ρ - gęstość,

L - wymiar charakterystyczny (np. średnica kropli),

t - czas.

Siła napięcia powierzchniowego może być wyrażona jako iloczyn napięcia powierzchniowego i parametru długości

\ {F_S} = {\sigma L}

gdzie

σ - napięcie powierzchniowe.

Stosunek tych dwóch sił wyraża się następująco:

\frac{F_a}{F_S} = \frac{\rho L^3}{\sigma t^2}

Ostateczna postać wzoru na liczbę Webera:

\mathit{We} = \frac{\rho v^2 L}{\sigma}

gdzie

v - prędkość.

 

 

 

Liczba Strouhala – jedna z bezwymiarowych liczb podobieństwa stosowanych w mechanice płynów (hydrodynamice, aerodynamice i reologii). Liczba ta służy do ustalania podobieństwa przepływów niestacjonarnych o charakterze pulsacyjnym: dwa pulsacyjne przepływy niestacjonarne są podobne, jeśli charakteryzują się takimi samymi liczbami Reynoldsa i Strouhala.

Zgodnie ze standardem ISO 31-12:1992 (Quantities and Units: Characteristic Numbers) liczbę Strouhala definiuje się wzorem

\mbox{Sr}  \; = \;  \frac{l f}{u}

gdzie:

·         \, l \,– długość charakterystyczna zagadnienia,

·         \, f \,– częstotliwość charakterystyczna dla danego zagadnienia,

·         \, u \,– prędkość charakterystyczna płynu.

Częstotliwość charakterystyczna f to pewna częstotliwość określająca zmienność ruchu płynu w czasie. Np. dla opływu ciała stałego wykonującego drgania (lub obroty), jako f przyjmuje się częstotliwość tych drgań (obrotów).

Znaczenia prędkości i długości charakterystycznej są takie same, jak dla liczby Reynoldsa.

Do zagadnień, w których wykorzystuje się liczbę Strouhala, należą m.in. opływ drgającej struny, teoria śmigła oraz opis wirów w ruchu turbulentnym (por. ścieżka von Karmana).

Liczba Sherwooda jest jedną z liczb podobieństwa. Wyraża ona stosunek przepływu masy do czystej dyfuzji masy. Definiuje ją równanie:

\mbox{Sh} = \frac{\beta l}{\delta} = \frac{k l}{\rho D}...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin