Termoformowanie.doc

1.Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest dobór parametrów formowania cieplnego wyrobu typu pojemnik.

2. Materiał i próbki.

Arkusz tworzywa termoplastycznego o wymiarach 297x210x0.2 mm.

Materiał: PVC-polichlorek winylu.

3.Stanowisko badawcze.

3.1 Stanowisko formujące.

1. Część formująca.

2. Pokrywa z grzałką.

3. Regulator temperatury.

4. Autotransformator.

3.2 Stanowisko przygotowania podciśnienia.

1. Silnik.

2. Pompa.

3. Zbiornik        wyrównawczy.

4. Zawór.

4.Przebieg ćwiczenia oraz parametry.

4.1. Parametry.

4.2 Przebieg ćwiczenia.

1. Oczyszczenie formy.

2. Ułożenie foli na formie.

3. Założenie ramy napinającej na folię.

4. Nałożenie pokrywy z elementem nagrzewającym.

5. Podłączenie do zbiornika próżniowego pompę próżniową.

6. Ustawienie regulatorem odpowiedniej temperatury.

7. Włączenie elementu nagrzewającego do sieci.

8. Ustalenie czasu nagrzewania folii.

9. Włączenie popy próżniowej po nagrzaniu folii.

10. Po uformowaniu zdjęcie pokrywy grzewczej w celu szybszego stygnięcia elementu.

11. Wyłączenie pompy po ostudzeniu wypraski.

12. Odkręcenie i zdjęcie ramy napinającej.

13. Wyjęcie wypraski z formy.

14. Ponowne powtórzenie wszystkich czynności (próba 2).

4.3 Wypraska.

5. Wnioski.

1. Temperatura mięknięcia PVC wynosi ok. 80°C, temperatura degradacji 180°C. Podgrzewając próbkę do 190°C przekroczyliśmy temperaturę degradacji. Potwierdzić może to fakt, że po ponownym podgrzaniu wypraski, nie wróciła ona w pełni do stanu pierwotnego (materiał posiada pamięć kształtu). W niektórych miejscach nastąpił rozpad cząstek polimerów. Czas nagrzewania nie został przekroczony, ponieważ proces degradacji nie nastąpił w znacznym stopniu.

2. Zbyt duże podciśnienie, lub czas jego działania spowodowały odkształcenia materiału w miejscach kanalików podciśnieniowych. Lepsze dobranie tych parametrów mogło by pozytywnie wpłynąć na wielkość tych odkształceń.

3. W celu polepszenia docisku materiału przez ramę dociskającą należało by zastąpić zaciski 4 śrubami o dużym skoku gwintu. Rozwiązanie było by prostsze i wydajniejsze. Dokręcenie 4 śrub zajmie mniej czasu niż zaciskanie 10 zacisków.

4. Metoda termoformowania okazała się względnie prostą. Posiada wiele zalet takich jak: niski koszt form, swoboda surowca do formowania, możliwość wytwarzania wyrobów o bardzo małej grubości ścianek i znacznych gabarytach. Do wad można zaliczyć: nierównomierności w grubości ścianek wyrobu, konieczność wykonania obróbki wykańczającej (obcinanie obrzeży, wiercenie otworów itp.), odpady.