145 ROZDZIAŁ 26 - Owszem, bardzo pouczajšce - powiedział Artur, gdy Slartibartfost przedstawił mu najważniejsze punkty tej opowieci. - Ale nie rozumiem, jaki to ma zwišzek z Ziemiš, myszami i całš resztš. - To dopiero połowa tej historii, Ziemianinie odrzekł stary człowiek. - Jeżeli pragnšłby dowiedzieć się, co stało się siedem i pół miliona lat póniej, w wielkim Dniu Odpowiedzi, pozwól, że zaproszę cię do mojej pracowni, gdzie możesz osobicie przeżyć te wydarzenia, zarejestrowane na tamie sens-o-matycznej. To znaczy, jeżeli nie masz ochoty przespacerować się po powierzchni nowej Ziemi. Obawiam się, że nie jest jeszcze wykończona; nie skończylimy nawet grzebania w jej skorupie sztucznych szkieletów dinozaurów, no a potem mamy jeszcze do położenia warstwy trzecio- i czwartorzędu, ery kenozoicznej i... - Nie, dziękuję - przerwał mu Artur. - To nie byłoby to samo. - Nie - zgodził się Slartibartfost. - Z pewnociš nie - i odwrócił swój pojazd z powrotem w kierunku obezwładniajšcej umysł ciany. KONIEC ROZDZIAŁU
aniona