Życie po samookaleczaniu.pdf

Ulrike Schmidt and Kate Davidson

ŻYCIE PO SAMOOKALECZANIU

PRZEWODNIK NA PRZYSZŁOŚĆ

Tłumaczenie:Cathhhy

katarzyna__t@tlen.pl

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Początek

WPROWADZENIE

Właśnie to zrobiłeś.

Być może pierwszy raz w życiu, być może okaleczałeś się już wcześniej, kiedy nie mogłeś

poradzić sobie z problemami, napięciem psychicznym i sytuacjami kryzysowymi.

Być może chciałeś umrzeć, być może okaleczyłeś się z innego powodu, być może do końca

sam nie jesteś pewien, dlaczego zrobiłeś to, co zrobiłeś.

W tym momencie doświadczasz prawdziwej mieszanki różnych uczuć i myśli. Być może

wciąż czujesz się wstrząśnięty, część Ciebie może odczuwać przyjemność lub ulgę. Być może

jesteś zły, ponieważ ktoś powstrzymał Cię od robienia sobie krzywdy albo zawstydzony tym,

co zrobiłeś. Być może nie chcesz o tym pamiętać, ponieważ problem, który był przyczyną

został już rozwiązany. A może wciąż istnieje i wciąż wydaje się być nierozwiązywalny? Być

może samookaleczanie to jedyny sposób walki z intensywnymi uczuciami i pragnieniami, jaki

znasz i nic innego nie działa równie dobrze…

W każdym z tych przypadków możesz zadawać sobie to samo pytanie – dlaczego

powinienem przeczytać tę książkę? Być może wahasz się lub masz ochotę odłożyć ją, uznając

że jest bezużyteczna. Taki sposób myślenia jest typowy dla osób z tendencjami

samobójczymi. Naszą intencją przy pisaniu tej książki było skłonienie Ciebie do tego, abyś

się zatrzymał i pomyślał. Nie mów „Już próbowałem, już to wszystko wiem”. Naszym celem

jest pomóc Ci w zrozumieniu jak doszło do momentu, w którym zacząłeś się okaleczać i

pokazanie, że są inne sposoby radzenia sobie z problemami. Nie możemy powiedzieć Ci, co

dokładnie masz zrobić, ale powinieneś wiedzieć, że prezentowaliśmy tę książkę wielu

osobom, które zgłosiły się do nas z trudnościami podobnymi do Twoich. Wielu z nich uznało

ją za pomocną. Może więc podaruj sobie trochę wolnego czasu i przeczytaj ją. Jesteś to sobie

winien. Poza tymco masz do stracenia?

NIE JESTEŚ SAM

Jako specjaliści w zakresie zdrowia pracowaliśmy z wieloma osobami, które się okaleczały.

Każda z nich była wyjątkowa, jest jednak coś, co łączy ludzi mających problem z autoagresją

– poczucie samotności, izolacji i to, że czują się niezrozumiani przez innych. Innym

wspólnym problemem są trudności w relacjach z ważnymi osobami. Dzięki tej książce

poznasz historie kilku osób, które się okaleczały. Być może z niektórymi z nich masz coś

wspólnego, z innymi nie. Wszystkie historie są autentyczne, ale imiona bohaterów zostały

zmienione w trosce o ich anonimowość. Mamy nadzieje, że te przykłady uświadomią Ci, że

nie jesteś sam.

NAZYWAJMY RZECZY PO IMIENIU

Być może zastanawiasz się, dlaczego w tej książce czasem mówimy o samookaleczaniu a

czasem o ‘usiłowanym samobójstwie’. Samobójstwo jest najbardziej skrajną formą

autodestrukcji. Samookaleczanie może oznaczać dla Ciebie wiele rzeczy, które jednak nie

mają wiele wspólnego z pragnieniem śmierci. Ponieważ ludzie różnią się pod względem

powodów, dla których się okaleczają i pod względem tego, jak intensywna jest ich chęć

popełnienia samobójstwa, będziemy mówić bardziej ogólnie o autoagresji niż tylko o próbach

samobójczych.

DLACZEGO LUDZIE SIĘ OKALECZAJĄ?

Na to pytanie nie ma jednej, prostej odpowiedzi. Dla niektórych ludzi samookaleczanie jest

jak ‘wciśnięcie hamulca bezpieczeństwa podczas jazdy rozpędzonym pociągiem’. Ludzi ci

czują, że życie wymyka im się spod kontroli a oni nie wiedzą, jak ją odzyskać.

Historia Sylvii

42letnia Sylvia ma dwoje dzieci, 14letniego syna i 11letnią córkę. Ich ojciec zostawił

Sylvię, kiedy dzieci były małe i od tamtej pory wychowuje je sama. W ciągu ostatniego roku

miała z nimi wiele problemów. Obydwoje zaczęli wagarować i Sylvia była kilkakrotnie

wzywana do szkoły. Ponadto syn miał problemy z policją po tym, jak zdemolował budkę

telefoniczną. Zdarzyło mu się również nie wrócić na noc do domu, jak również zjawić się w

domu od wpływem alkoholu i być możejak podejrzewała Sylvianarkotyków. Za każdym

razem, kiedy próbowała z nim rozmawiać, stawał się nieprzyjemny. ’Zamartwiałam się z jego

powodu, ale on nie zwracał na to uwagi. Kłóciliśmy się w środku nocy. Krzyczałam na niego,

że skończy w więzieniu, jeśli się nie opamięta, ale on nie słuchał. W tym samym czasie

pogorszyły się relacje Sylvii z jej partnerem, który uważał ją za złą matkę, niepotrafiącą

upilnować własnego syna. W związku z tym wszystkim Sylvia czuła się coraz bardziej

przygnębiona, spięta i spanikowana, zaczęła myśleć o tym, że stanie się coś złego. Nie mogła

spać, więc lekarz rodzinny przepisał jej valium. Stała się też bardziej drażliwa „Byłam gotowa

zaatakować każdego, kto stanął mi na drodze”. Ponadto, Sylvia zaczęła pić i często popijała

valium alkoholem. Przez to coraz częściej kłóciła się z partnerem, który w końcu oznajmił jej,

że odchodzi. „Byłam totalnie wytrącona z równowagi. Przestałam sobie radzić”. Po jednej z

nocnych awantur z chłopakiem Sylvia przedawkowała valium i proszki przeciwbólowe.

„Chciałam po prostu, aby ktoś zwrócił uwagę na to, jak podle się czuję. Chciałam, żeby

wszystkie moje problemy zniknęły”.

Dla niektórych ludzi samookaleczanie się jest jedynym sposobem na to, aby zwrócić uwagę

na swoje problemy i otrzymać opiekę od innych. Nie są oni do końca świadomi, dlaczego to

robią. W dzieciństwie często nie otrzymali odpowiedniej opieki, wsparcia i pozytywnych

uczuć, na które zasługuje każde dziecko, mogli również doświadczyć fizycznego i

psychicznego molestowania ze strony rodziców i innych dorosłych ze swego otoczenia.

Historia Darrena

27letni Darren jest najstarszym z trzech braci. Kilka razy przebywał więzieniu z powodu

kradzieży i napadów. Jego matka była alkoholiczką a rodzice rozwiedli się, kiedy miał 6 lat.

Jego matka miała później wielu różnych partnerów, większość z nich miała problem z

alkoholem. Kiedy Darren miał 9 lat, jeden z nich wykorzystywał go seksualnie i groził, że

zabije go, jeżeli komuś o tym powie. Kolejny z nich bił matkę i „ kiedy któryś z nas próbował

go powstrzymać, wpadał w szał. Kiedyś zaczął walić moją głową w podłogę łazienki i nie

chciał mnie puścić. Byłem przerażony, myślałem, że to już koniec”. Po tym wydarzeniu

Darren trafił do szpitala i ostatecznie bracia znaleźli się w domu dziecka. „Sam już nie

pamiętam, w ilu domach dziecka i domach opieki mieszkałem.” W wieku 13 lat Darren

próbował się powiesić w swoim pokoju w domu dziecka. Znalazł go jeden z kolegów. ”Przez

moment uwaga wszystkich skupiła się na mnie. Wysłali mnie do terapeuty, a jeden z

pracowników spędzał sporo czasu, próbując ze mną rozmawiać. Po raz pierwszy ktoś dorosły

był dla mnie dobry. Ale przestał tam pracować po kilku miesiącach”. Od tamtej pory Darren

okaleczył się ponad 20 razy. Po kłótni z dziewczyną przedawkował proszki. Kiedy stracił

pracę, pociął swoje nadgarstki. „Czasem sam nie wiem, dlaczego robię to, co robię”.

Czasem ludzie, którzy do tej pory całkiem dobrze radzili sobie w życiu, zostają pokonani

przez jedno traumatyczne wydarzenie. Sprawia ono, że zaczynają myśleć o sobie jako o

przegranych i nie potrafią się z nim pogodzić.

Historia Williama

William (lat 45) prowadził całkiem nieźle prosperującą firmę. Niestety, w czasie recesji

stracił ją i wtedy opuściła go żona.”Nie mogła pogodzić się z tym, że musimy zrezygnować z

naszego wygodnego trybu życia. Oskarżała mnie o to, że nie mogę już utrzymywać rodziny.

Nasze nastoletnie dzieci, do tej pory uczące się w szkole prywatnej, nagle musiały przenieść

się do lokalnego liceum, gdzie córka była prześladowana i wyśmiewana z powodu swojego

wytwornego akcentu. Moja żona nawiązała romans z moim dawnym przyjacielem i w końcu

odeszła. Czułem się jak kompletne zero. Jaki był sens w tym trwać? Jak mogłem zmienić

swoją sytuację?”

Coraz częściej William myślał o tym, że nie chce już żyć. Początkowo starał się odsunąć od

siebie te myśli, ale z czasem uznał, ze samobójstwo to jedyne, co mu pozostało. Kupił tabletki

i poczekał na weekend, kiedy córki nie było w domu. Napisał długi list do córki i matki, w

którym przepraszał ze za to, że je opuszcza, a potem połknął wszystkie proszki spodziewając

się, że przez następne kilka dni nikt nie będzie się z nim kontaktował. Stało się jednak inaczej

– jeden z przyjaciół przyszedł w odwiedziny i bardzo się zdziwił, że William nie otwiera

drzwi. Zadzwonił więc po pomoc.

Ludzie często znajdują się w sytuacji, która uważają za beznadziejną i nie widzą z niej

wyjścia. Osoby postronne mogą oceniać ją zupełnie inaczej, ale osoba, której ona dotyczy

może nie być w stanie się z niej uwolnić ze względu na swoje wychowanie, przekonania i

wartości.

Historia Sally

Sally (24 lata) jest najstarszą córką w pochodzącej z Hong Kongu rodzinie. Ma czwórkę

młodszego, przyrodniego rodzeństwa. Dorastała w Wielkiej Brytanii i ma wielu przyjaciół

Anglików. ”Nigdy nie zadowolę mojego ojca. Chce, żebym była grzeczną córeczką, ale ja nią

nie jestem”. Sally jako jedyna z dzieci sprzeciwiała się ojcu. W domu odbywały się regularne

awantury.”Krzyczał na mnie z byle powodu. Nie podobały mu się moje ciuchy, moje włosy,

moi przyjaciele, nic, co mnie dotyczyło. Ciągle udowadniał mi, jaka jestem bezużyteczna i nie

szanuję go. Jedynym sposobem na uciszenie go było dawanie mu pieniędzy na gry

hazardowe, od których jest uzależniony. Sally czuła się samotna, brak jej było wsparcia ze

strony rodziny. Jej matka nie odważyła się zabrać głosu a bracia jawnie wspierali ojca.

Siostry, podobnie jak matka były zbyt przestraszone, by mówić. Kilka miesięcy temu Sally

wyprowadziła się, ale wróciła do domu z powodów finansowych.”Czułam się jak wielka

porażka. Od kiedy wróciłam, było coraz gorzej. Ojciec wiedział, że nie mam siły walczyć.

Zaczął wywierać na mnie presję, abym wzięła tradycyjny ślub”. Sally zaplanowała

odwiedziny u znajomego, który mieszkał poza miastem, ale ojciec zabronił jej jechać.

Oznajmił, ze już zaaranżował jej spotkanie z pewnym młodzieńcem, który mógłby być dla

niej odpowiednim mężem. Sally poczuła się jak w potrzasku. Bała się, że jeśli zaryzykuje

spotkanie z przyjacielem, może zostać wyrzucona z domu. Najbardziej przerażała ją jednak

myśl, że pod jej nieobecność ojciec przeniesie swoją złość na mamę i siostry, co już wcześniej

się zdarzało. Nie widząc wyjścia ze swojej sytuacji, kiedy już wszyscy poszli spać, połknęła

sporą porcję tabletek przeciwbólowych. Na szczęście młodsza siostra, z którą dzieliła pokój

obudziła się i odkryła, co się dzieje.

Czasem chroniczne problemy ze zdrowiem, zwłaszcza długotrwałe i wiążące się z bólem

sprawiają, że ludzie tracą nadzieję i myślą o samobójstwie.

Historia Ellen

Czterdziestoletnia Ellen ma dobra pracę, ładny dom i żadnych kłopotów materialnych. Jej

rodzice zmarli nagle, w niedużym odstępie czasu. „Czułam się, jakbym miała być następna w

kolejce”. Ellen od lat cierpi na artretyzm i jej stan pogorszył się po śmierci rodziców. Stale

odczuwała ból i pomimo ze odwiedzała wielu specjalistów, nic nie było w stanie go

uśmierzyć. Skierowanie do klinki leczenia bólu było ostatecznością i Ellen pokładała w nim

wielkie nadzieje, ale nic z niego nie wyniknęło. Po śmierci rodziców przyjaciele początkowo

starali się zapewnić jej wsparcie, lecz z czasem poczuli się zmęczeni jej drażliwością i

zmiennym nastrojem. Ellen czuła, że nikt jej nie rozumie. Pewnego dnia jej siostrzenica

stwierdziła, że Ellen nadużyła dobrej woli innych i teraz powinna sama wziąć się w

garść.”Bardzo mnie to zraniło, nie mogłam przestać myślec o jej pozbawionym taktu

spostrzeżeniu. Połowa mnie nie chciała już dalej żyć. Czułam, że nikt mnie nie lubi i że

jestem bezużyteczna. Byłam też zła na moją siostrzenicę i chciałam jej to wyraźnie dać do

zrozumienia”. Tej nocy Ellen upiła się i połknęła mnóstwo tabletek. Siostrzenica, która

przyszła w odwiedziny, znalazła ja i wezwała pogotowie.

Okaleczanie się i przypalanie może być forma samoukarania, metodą na uwolnienie napięcia

a nawet sposobem na przywrócenie się do rzeczywistości.

Historia Moniki

Czarnoskóra Monica (20 lat) w dzieciństwie została adoptowana przez białą rodzinę.”We wsi,

w której dorastałam, byłam jedynym czarnym dzieckiem. Miałam z tego powodu wiele

nieprzyjemności i wciąż mnie przezywano. Nauczyciele nie robili prawie nic, żeby mi

pomóc”. Mimo, że przybrani rodzice stanowili „śmietankę towarzyską” wsi, Monica

otrzymywała od nich niewiele miłości i wsparcia.”Wciąż byli zajęci swoimi milionami.

Myślę, że zaadoptowali mnie i mojego brata tylko po to, by dopełnić obrazu idealnej rodziny,

jaki pokazywali światu. Moja przybrana matka wciąż mnie krytykowała. Byłam zbyt głośna,

niewystarczająco ładna i mądra, zbyt niezależna. Od zawsze chciałam dowiedzieć się, jacy

byli moi prawdziwi rodzice. Często marzyłam o tym, że spotykam moją mamę a ona zabiera

mnie od przybranych rodziców.”

W dzieciństwie Monica spędzała wakacje ze swymi przybranymi dziadkami. W tym czasie

dziadek wykorzystywał ją seksualnie.”Kiedy byłam na tyle duża by zrozumieć, że to, co on

robi jest złe, starałam się trzymać od niego z daleka. Powiedziałam rodzicom, że już nie chcę

się z nim spotykać. Matka stwierdziła, że po tym wszystkim, co dla mnie zrobił zachowuje się

niewdzięcznie i powinnam się wstydzić. W końcu powiedziałam jej, co zaszło. Nie uwierzyła

mi. Powiedziała, że jestem kłamczuchą, że powinna była lepiej się zastanowić, zanim mnie

zaadoptowała i że tym, co zrobiłam zrujnowałam jej życie. Wkrótce u Moniki pojawiły się

zaburzenia odżywiania – straciła sporo na wadze, zaczęła się objadać i

wymiotować.”Nienawidziłam siebie i swojego ciała. Byłam pełna obrzydzenia dla samej

siebie”. Pewnego dnia połknęła duża dawkę środków przeczyszczających: „Byłam po nich

bardzo chora, miałam potworne skurcze żołądka i biegunkę. Ale czułam, że zasłużyłam na

ból”. Monica zaczęła się również okaleczać.”Często odczuwałam napięcie i coś jakby

pragnienie. Nie wiedziałam, czego dotyczyło, może jedzenia, może czegoś innego. Cięcie się

pozwalało mi poradzić sobie z tym. Robiłam to żyletką, powoli i dokładnie. W pewien sposób

rozkoszowałam się bólem. Lubiłam patrzeć na płynącą krew, wtedy czułam, że żyję”. Monika

opuściła dom w wieku 18 lat. Zaczęła brać narkotyki i nadużywać alkoholu. Nawiązała wiele

przelotnych romansów. „Często pod wpływem alkoholu lądowałam w czyimś łóżku. Z jednej

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: