1. Fiszka – wizytówka
Każdą lekturę opisz, tak byś przed samym egzaminem lub przygotowanym konspektem prezentacji mógł szybko powtórzyć najważniejsze dane.
Tytuł: .......................................
Autor: ......................................
Dane bibliograficzne zgodne z zasadami opisu bibliograficznego
Kraj: ........................................
Czas powstania/rok wydania:
.................................................
Epoka: .....................................
Geneza: ...................................
Rodzaje literackie, gatunek:
uwagi (coś, co trzeba pamiętać):
................................................
Tytuł: Dziady część IV
Autor: Adam Mickiewicz
Opis bibliograficzny: Adam Mickiewicz, Dziady I, II.IV, Warszawa, PWW, 1998, ISBN 83-87571-73-3
Kraj: Litwa (Wilno, Kowno) – okres zaborów
Rok napisania: tzw. okres wileńsko-kowieński w życiu poety (napisane w r. 1821, opublikowane w r. 1823)
Epoka: romantyzm
Geneza: Źródłem opisanych zdarzeń są przeżycie poety, w tym nieszczęśliwa miłość do Maryli Wereszczakówny, także polemika klasyków z romantykami.
Rodzaj literacki: dramat, gatunek – dramat romantyczny.
Uwagi: Dziady to najważniejszy polski dramat romantyczny. Część IV nie jest samodzielna, Mickiewicz umieścił ją pomiędzy II a III częścią swojego dzieła. Wszystkie części łączy postać bohatera. Część II – IV nazywa „Dziadami wileńskimi”.
2. Fiszka opisowa: wynotuj treści i wymowę
Wzór:
Temat główny ...........................
Czas i miejsce zdarzeń .............
Najważniejsi bohaterowie
Imię ..........................................
Nazwisko ..................................
Kim jest: ...................................
Z treści zapamiętać
Z problematyki: ........................
Z kompozycji: ..........................
Ocena – wypowiedź autorytetu czy badacza:
..................................................
Przykład:
Dziady cześć IV
Opis bibliograficzny: Adam Mickiewicz, Dziady I, II, IV, Warszawa, PWW, 1998, ISBN 83-87571-73-3
Temat główny: wszechogarniająca, nieszczęśliwa miłość. Cały utwór jest właściwie monologiem mężczyzny zrozpaczonego po utracie ukochanej.
Czas i miejsce: mieszkanie księdza greckokatolickiego, noc Święta Zmarłych.
Najważniejsi bohaterowie:
Pustelnik – Gustaw. Jest tułaczem odwiedza chatę księdza, w trakcie rozwoju akcji okazuje się znanym mu młodzieńcem – Gustawem.
Ksiądz – reprezentant racjonalizmu
Dzieci obecne w domu Księdza
Z problematyki: Część IV to przede wszystkim wielkie studium miłość przedstawionej tu jako uczucie wszechogarniające, kosmiczne i niszczące. Ważne jest też nawiązanie do dyskusji o klasycyzmie i romantyzmie (uczucie kontra rozum), negatywna ocena kobiet i świata, zarysowanie biografii bohatera romantycznego, portret bohatera szalonego.
Z treści: akcja rozgrywa się w ciągu trzech godzin: miłości ,rozpaczy, przestrogi. W końcu Gustaw popełnia samobójstwo, lecz żyje nadal. Chór komentuje zdarzenia kolejnym mottem.
Z kompozycji: W obrębie IV zostaje zachowana zasada trzech jedności. To jak i obecność chóru – to cechy dramatu klasycznego. Chór, który pojawia się w końcu części IV i łączy ją z częścią II – rozgrywającą się w kaplicy (noc dziadów).
3. Fiszka do tematu prezentacji
Mój temat w lekturze realizuje się poprzez:
Akcję (zdarzenia) .......................
Bohaterów ..................................
Wizję narratora ..........................
Ukształtowanie przestrzeni
....................................................
Wypowiedzi autorytetów
...................................................
Opis bibliograficzny: Adam Mickiewicz, Dziady I, II, Iv, Warszawa, PWW, 1998, 83-87571-73-3
Prezentacja: Wielkie sceny nieszczęśliwej miłości w literaturze
Akcję: los Gustawa odrzuconego przez ukochaną (opowiem jego dzieje)
Ekspresję uczucia: jakie reprezentuje Gustaw (szaleństwo bohatera)
Bohater: zacytuję – jak wygląda, co mówi („Trup, trup, upiór ladaco”, „otóż ja także umarły dla świata”)
Wypowiedzi postaci: wypis najważniejszych cytatów
Wypowiedź autorytetu: Maria Piwińska w książce Miłość romantyczna tak definiuje uczucie:
To cud. Człowiek żywcem przenosi się do nieba. Życie staje się nadzwyczajne. Ale zwyczajnego życia nie ma i rozum się od tego mąci.
1
gosicka