wykład III.doc

(37 KB) Pobierz

Przygotowanie projektów

Wykład III z dnia 22.11.2008r.

 

Budżet unijny to – dochody, zobowiązania i realne wydatki.

 

Budżety w UE są roczne, ale planowanie jest wieloletnie N+2 czyli realny budżet to wydatki realne sprzed 2 lat, z poprzedniego roku i początku roku bieżącego.

2000-2006

Przyjęto rozporządzenie ogólne 1260 dot. wszystkich funduszy, następnie rozporządzenia dot. poszczególnych funduszy

1)     Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (pierwszy strukturalny)

2)     Europejski Fundusz Społeczny

3)     Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnych i Finansowy Instrument Wspierania Rybołówstwa – Sekcja Orientacji część dot. rolnictwa będzie realizowana w ramach polityki spójności: zawiera dwa fundusze FOiGR oraz FIWR

4)     Fundusz Spójności

5)    

ISPA                  –  fundusz, który był przeznaczony dla państw kandydackich

6)     SAPARD                            (fundusze przedakcesyjne)

 

 



(EFRR)                            przedakcesyjne, z tym, że PHARE funkcjonuje

PHARE                            miały przygotować państwa członkowskie do korzystania z funduszy

ISPA (FS)                            każdy z nich ma swoje rozporządzenia

SAPAERD

 

Państwa kandydackie – nie dostają żadnych pieniędzy

Państwa akcesyjne

 

W UE politykę przedakcesyjną prowadzi inny komisarz, a inny po akcesji.

 

Inicjatywy wspólnotowe to działania w ramach tych funduszy, ale inicjowane z poziomu UE.

 

 

 

Co może być finansowane z poszczególnych funduszy?

EFRR- infr. Techn., społeczna i wsparcie inwestycyjne dla przedsiębiorstw małych i średnich, wspieranie innowacyjności, nowoczesnych technologii.

(Społeczeństwo informacyjne, takie które ma dostęp do informacji)

 

EFS – projekty miękkie: szkolenia, przekwalifikowania, kształcenie ustawiczne.

Fundusz Rolny – dot. rozwoju obszarów wiejskich, wspieranie turystyki wiejskiej

EI ds. Rybołówstwa – dot. modernizacji przemysłu związanego z rybołówstwem

 

 

W okresie 2000-2006 są realizowane na poszczególnych obszarach, określa się cele:

Cel 1 – wspieranie rozwoju i dostosowań strukturalnych regionów zacofanych (w których na poziomie NUC z PKB na głowę mieszkańca jest niższa niż 75% średniego unijnego)

Cel 2 – społeczna i ekonomiczna konwersja obszarów dotkniętych trudnościami strukturalnymi – wszystkie obszary, w których PKB jest wyższe niż 75%, ale występują inne trudności.

Cel 3 – wsparcie adaptacji i modernizacji polityki, edukacji, szkoleń, zatrudnienia – na terenie całej UE.

 

Jakie fundusze na terenie jakiego celu mogą być wykorzystane:

EFRR – cel 1 i 2,

EFS – cel 1, 2 i 3

FS – cel 1

Fundusz zw. Z Rolnictwem – cel 1

Fundusz ds. Rybołówstwa – cel 1

 

Dodatkowo wykorzystuje się inicjatywy wspólnotowe INTEREG – ma wymiar przygraniczny, transnarodowy, budowanie sieci współpracy międzynarodowej.

URBAN – inicjatywa wspólnotowa na rzecz funduszy EFRR – na rzecz obszarów miejskich.

LEADER – na obszarach wiejskich.

EQUAL – wyrównanie szans.

 

Z funduszy europejskich Komisja Europejska realizowała inicjatywy wspólnotowe.

 

System programowania:

1)     rama programowania przygotowana przez UE, podstawy wsparcia wspólnoty – na tej podstawie każde państwo mogło przygotować swój plan: albo narodowy i go rozpisać na programy operacyjne albo dla każdego regionu osobny plan.

Polska przygotowała narodowy plan i zaproponowała w nim programy operacyjne. Polska w okresie 2004-2006 tylko programy o charakterze krajowym.

SPO – sektorowy program operacyjny

SPO wzrost konkurencyjności

SPO rozwój zasobów ludzkich

SPO restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego itd.

 

Najważniejsze w funduszach europejskich jest to kto zarządza programem. Pieniądze, które nie są wykorzystane przepadają – wygasają automatycznie na koniec trzeciego roku, kiedy do KE nie będą dostarczone wszystkie faktury.

 

Programy operacyjne – władza zarządzająca programem operacyjnym odpowiada za cały program 2000-2006- to są ministerstwa.

 

Zasada decentralizacji PHARE, ISPA, SAPARO – za niewydajnie pieniędzy odpowiada KE, a odpowiedzialność polityczną politycy w kraju.

 

Cechą systemu 2000-2006 – możliwość łączenia funduszy w programie. KE na podstawie rozporządzeń przygotowuje podstawy wsparcia, w kraju powstają programy krajowe. Każdy rząd wskazuje kto jest płatnikiem – w Polsce MF.

 

W Polsce wszystkie regiony były w celu 1, ale programy realizował rząd.

 

Reasumując:

2000-2006 – przygotowuje się pakiet rozporządzeń, w których wskazuje się jakie mamy fundusze. Wskazuje się cele, każde państwo przygotowuje swój plan, rozpisuje go na programy, wskazuje władzę zarządzającą i płatnika. Koniec roku 2008 – kończy się cały okres 2000-2006 i na początku roku kończy się rozliczenie zaliczki (NUTS 2) wtedy ostatecznie zamkniemy ten okres.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin