Obowiązki dziecka względem rodziców.doc

Obowiązki dziecka względem rodziców

To, że rodzice mają szereg obowiązków względem małoletniego dziecka każdy wie. Nie każdy jednak wie, że małoletnie dziecko również ma pewne obowiązki względem swoich rodziców – i to nie tylko obowiązek posłuszeństwa.
Jakie są obowiązki dzieci wobec rodziców?

Dzieci są zobowiązane wobec rodziców do szacunku (mi­łości synowskiej), wdzięczności, uległości i posłuszeństwa, przy­czyniając się w ten sposób, przez dobre relacje między braćmi i siostrami, do wzrostu harmonii i świętości całego życia rodzinnego. Dzieci dorosłe powinny okazywać rodzicom pomoc moralną i materialną w starości, w chorobie, samotności lub potrzebie.

Podstawowym obowiązkiem każdego dziecka jest pomoc we wspólnym gospodarstwie. Pojęcie to jest szersze niż gospodarstwo domowe i może obejmować również obowiązek pomocy w gospodarstwie produkcyjnym rodziców. Powszechnie przyjmuje się, że obejmuje ono również pomoc w prowadzonej przez rodziców lub rodzica działalności gospodarczej.

Pomocy ze strony dziecka musi odpowiadać fizycznym i duchowym siłom dziecka – a przy tym jest możliwa tylko wtedy, gdy nie ucierpi na tym jego wychowanie i zdobycie wykształcenia (uchwała SN z dnia 28 czerwca 1989 r., III CZP 65/89,). Przez analogię obowiązek takiej pomocy dotyczy również dziecka w sytuacji gdy zamieszkuje ono u dziadków czy starszego rodzeństwa.

Szczególny obowiązek spoczywa na małoletnim dziecku, które uzyskuje dochód z własnej pracy. Zgodnie z art. 91 § 1 krio jest ono zobowiązane do współfinansowania kosztów utrzymania rodziny. Konieczną przesłanką warunkującą zastosowanie wspomnianego artykułu jest zamieszkiwanie dziecka u rodziców, przez co należy rozumieć także mieszkanie u jednego z nich, z tym zastrzeżeniem, że wówczas obowiązki określone w art. 91 ograniczają się do tego jednego z rodziców.

Dochód z własnej pracy dotyczyć może małoletniego, który ukończył 16-rok życia i podjął zatrudnienie jako pracownik młodociany. Obowiązek dziecka przyczyniania się do utrzymania rodziny, według przeważającego w doktrynie stanowiska, nie ma charakteru alimentacyjnego. Dziecko jest zobowiązane do uczestniczenia we współfinansowaniu kosztu utrzymania rodziny tylko wtedy, gdy osiąga realny dochód z pracy. Nie ma więc w tym przypadku zastosowania pojęcie „możliwości zarobkowych”, które jest podstawową przesłanką ustalania obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka.

Przez koszty utrzymania rodziny, o których mowa w art. 91 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, należy rozumieć koszty związane z zaspokojeniem jej bieżących potrzeb, zarówno zbiorowych, jak i indywidualnych poszczególnych członków rodziny, z uwzględnieniem szczególnych okoliczności, np. choroby jednego z członków rodziny.

Art. 91 nie przewiduje żadnej sankcji za niewykonywanie przez dziecko określonych w tym przepisie obowiązków. Nie oznacza to jednak, by wyłączona była w takiej sytuacji ingerencja sądu opiekuńczego. Sąd może bowiem pozbawić dziecko uprawnienia do rozporządzania swoim zarobkiem, jeżeli nie wykonuje ono obowiązku wynikającego z art. 91 § 1, bądź wydać stosowne zarządzenia w trybie art. 100 krio.