NAUKA JAK ZOSTAĆ BOGATYM
Wallace Wattles
Niniejsza książka jest darmowa (wygasły na nią prawa autorskie) i powinna dotrzeć do jak największej ilości osób. Jeśli znasz kogoś, kogo mogłaby zainteresować to prześlij mu ją. Można ją też publikować wszędzie i bez pytania się o zgodę, ale nie wolno dokonywać żadnych zmian czy skrótów w tekście.
Spis Treści
Prawo do bycia bogatym 2
Istnieje Nauka Jak Być Bogatym 3
Czy ktoś ma wyłączny monopol na szansę? 5
Pierwsza zasada w Nauce o Osiąganiu Bogactwa 6
Więcej życia 9
W jaki sposób bogactwo cię odnajdzie 11
Wdzięczność 14
Myślenie w określony sposób 15
Jak używać woli 17
Dalsze zastosowanie woli 19
Działanie w określony sposób 21
Wydajne działanie 24
Przystępowanie do odpowiedniego biznesu 26
Wrażenie rozwoju 28
Rozwój osobowości. 30
Uwagi i końcowe spostrzeżenia 31
STRESZCZENIE NAUKI O BOGACENIU SIĘ 34
PRZEDMOWA
Ta książka jest pragmatyczna, nie filozoficzna – jest podręcznikiem, a nie naukową rozprawą o teoriach. Jest przeznaczona dla mężczyzn i kobiet, których najbardziej palącą potrzebą są pieniądze, którzy najpierw chcą się wzbogacić, dopiero potem filozofować. Jest dla tych, którzy oczekują rezultatów i będą traktować wnioski z badań jako podstawę do działania, bez zagłębiana się w procesy, na podstawie których te wnioski wyciągnięto.
Oczekuję, że czytelnik przyjmie fundamentalne założenia na wiarę, tak jak przyjąłby stwierdzenia dotyczące praw związanych z elektrycznością, gdyby ogłosili je Marconi czy Edison. Przyjmując owe założenia udowodnisz ich prawdziwość poprzez postępowanie zgodnie z nimi. Każdy mężczyzna i kobieta, którzy to zrobią, bez wątpienia staną się bogaci, bo zastosowane tu naukowe założenia są precyzyjne i niepowodzenie nie jest możliwe.
Pisząc tę książkę wszystko podporządkowałem zwykłości o prostocie stylu, tak, by wszyscy mogli ją zrozumieć. Przedstawiony poniżej plan działania oparty został na wnioskach z rozważań filozoficznych. Został dokładnie sprawdzony i jako eksperyment praktyczny przeszedł pomyślnie najważniejszy test: działa!
Wasz W. D. Wattles
Rozdział 1
Cokolwiek chwalebnego by rzec o ubóstwie, pozostaje faktem, że nie da się żyć pełnią życia i odnosić sukcesów, o ile nie jesteś bogaty. Nikt nie jest w stanie rozwinąć w pełni swego talentu czy osiągnąć pełni rozwoju duchowego, o ile nie ma dużej ilości pieniędzy, bowiem, aby kształtować duszę czy rozwijać talent, potrzebujesz mnóstwa rzeczy – a więc także pieniędzy, aby je kupić.
Człowiek rozwija swój umysł, duszę i ciało, czyniąc właściwy użytek z przedmiotów, a społeczeństwo jest tak zorganizowane, że aby stać się posiadaczem tych przedmiotów, musisz mieć pieniądze. A zatem, u podstaw wszelkiego postępu, rozwoju leży nauka bogacenia się.
Celem wszelkich form życia jest rozwój, a wszystko, co żyje, ma prawo do takiego poziomu rozwoju, jaki jest w stanie osiągnąć.
Ludzkie prawo do życia oznacza prawo do wolnego, niczym nie ograniczonego użytkowania wszelkich rzeczy niezbędnych do najpełniejszego umysłowego, duchowego czy fizycznego rozwoju; innymi słowy oznacza prawo do bogacenia się.
W tej książce nie będę mówił o bogactwie w sposób metaforyczny. Być bogatym to nie znaczy zadowalać się niewielką ilością. Nikt nie powinien czuć się usatysfakcjonowany małością, jeśli jest w stanie używać i cieszyć się rzeczami o wiele większymi. Celem natury jest postęp i rozwój życia, a każdy człowiek powinien posiadać wszystko to, co służy sile, elegancji, pięknu i bogactwu życia. Akceptować mniej znaczy grzeszyć.
Człowiek bogaty to ten, który posiada wszystko co niezbędne, a jego życie ograniczone jest wyłącznie pułapem osobistych możliwości. Każdy, kto nie posiada dużej ilości pieniędzy, nie jest w stanie mieć wszystkiego co zapragnie.
Życie osiągnęło znaczący postęp i stało się tak złożone, że nawet najbardziej przeciętni ludzie potrzebują dużego majątku, by żyć w sposób choćby zbliżony do tego, co określamy pełnią życia. Rzeczą naturalną jest, że każdy chciałby osiągnąć maksimum swoich możliwości. Pragnienie wykorzystania własnych możliwości jest nieodłącznym składnikiem ludzkiej natury; nie unikniemy chęci bycia wszystkim tym, czym być możemy. Życiowy sukces to stanie się kimś, kim chcesz być. Stać się tym kimś możesz używając rzeczy, a używać ich w sposób nieograniczony możesz tylko jeśli staniesz się na tyle majętny, by je kupić. Najistotniejszym elementem wiedzy jest więc zrozumienie naukowych podstaw bogacenia się.
Nie ma nic złego w pragnieniu bycia bogatym. Pożądanie bogactwa oznacza tak naprawdę potrzebę bogatszego, pełniejszego i bardziej obfitego życia – a to chwalebne pragnienie. Osoba, która nie pragnie żyć bardziej dostatnio, jest anormalna, a więc również osoba, która nie chce mieć takiej ilości pieniędzy, która pozwoliłaby jej kupić wszystko czego pragnie, jest anormalna. Istnieją trzy bodźce dla których żyjemy: żyjemy dla ciała, dla umysłu i dla duszy. Żaden z nich nie jest lepszy czy bardziej święty od pozostałych. Wszystkie są jednakowo pożądane i celowe, a żaden z nich – ciało, umysł czy dusza – nie żyje w sposób pełny, jeśli którykolwiek z pozostałych pozbawiono pełnego życia i ekspresji. Nie jest właściwym, ani szlachetnym, by żyć tylko dla duszy, wypierając się rozumu czy ciała, tak samo, jak źle jest żyć tylko dla umysłu, zaprzeczając wartości ciała czy duszy.
Wszyscy zdajemy sobie sprawę, jak ohydne są skutki życia dla ciała, gdy człowiek zaniedbuje duszę i umysł. Widzimy więc, że prawdziwe życie oznacza pełne wyrażenie wszystkiego, co człowiek może dać poprzez swe ciało, umysł i duszę. Cokolwiek by mówić, nikt nie może czuć się naprawdę szczęśliwy czy zadowolony, o ile jego ciało, umysł i dusza nie żyją pełnią życia – dotyczy to każdej pełnionej przez nie funkcji. Prawdopodobieństwo, że dana umiejętność nie została wykorzystana, a jakaś funkcja nie został spełniona – oznacza niespełnione pragnienie. Pragnienie bowiem to potencjał szukający ekspresji, albo funkcja szukająca spełnienia.
Ludzkie ciało nie może żyć w sposób pełny bez dobrego jedzenia, wygodnych ubrań, ciepłego schronienia oraz wolności od ciężkiej pracy – odpoczynek i rekreacja też są niezbędne.
Pełni życia umysłowego nie da się osiągnąć bez książek i czasu, by je studiować, bez możliwości podróżowania i prowadzenia obserwacji, czy bez towarzystwa na odpowiednim poziomie intelektualnym. Pełnia życia umysłowego wiąże się również z potrzebą intelektualnej rozrywki, człowiek powinien otoczyć się wszelkimi dziełami sztuki i pięknymi przedmiotami, których jest w stanie używać i które potrafi docenić.
By nasza dusza mogła żyć w sposób pełny, potrzebujemy miłości, a ubóstwo przeszkadza w miłości.
Największą radość człowiek znajduje w obdarowywaniu tych, których kocha; miłość w najbardziej naturalny i spontaniczny sposób wyraża się w dawaniu. Ten, kto nie może dać, nie spełnia się w roli rodzeństwa, rodzica, obywatela, czy wreszcie człowieka. To na używaniu dóbr materialnych zasadza się pełnia życia fizycznego, umysłowego i duchowego. A zatem najważniejsze jest, by każda jednostka osiągnęła bogactwo.
Jest absolutnie właściwe to, że pożądasz dostatku. To nieuniknione, jeśli jesteś normalną kobietą lub mężczyzną. Jak najbardziej właściwym jest również to, byś skupił całą uwagę na naukowych podstawach osiągania bogactwa, bo to najpotrzebniejsze i najbardziej szlachetne ze wszystkich przedmiotów naukowych badań. Jeśli zaniechasz przeczytania tej rozprawy, nie wywiążesz się z obowiązku wobec siebie, Boga i ludzkości, bo większej przysługi nad danie z siebie wszystkiego, ani Bogu, ani ludzkości nie możesz wyświadczyć.
Rozdział 2
Istnieje nauka zajmująca się badaniem procesu bogacenia się i jest to nauka ścisła, jak algebra czy arytmetyka. Istnieją określone prawa rządzące procesem osiągania majętności, a ktokolwiek je pozna i będzie postępował zgodnie z nimi, wzbogaci się z matematyczną pewnością.
Posiadanie pieniędzy i dóbr jest rezultatem robienia czynności w określony sposób, a ci, którzy to robią – celowo lub przez przypadek – bogacą się, podczas gdy ci, którzy nie robią rzeczy w ów określony sposób – bez względu na to jak wiele trudu w to włożą i jakie posiadają umiejętności – pozostaną ubodzy.
To prawo natury, że takie same przyczyny powodują jednakowe skutki, a zatem każdy mężczyzna lub kobieta, którzy nauczą się robić rzeczy we właściwy sposób niezawodnie pomnożą swój majątek. Prawdziwość powyższego stwierdzenia pokazują następujące fakty:
Bogacenie się nie jest kwestią środowiska, bo, gdyby tak było, wszyscy ludzie z określonej okolicy stawaliby się zamożni. Wszyscy mieszkańcy danego miasta byliby bogaci, a wszyscy ludzie zamieszkujący inne miasto żyliby w biedzie. Tak samo mieszkańcy jednego stanu pozostawaliby w dostatku, podczas gdy mieszkańcy sąsiedniego stanu cierpieliby ubóstwo.
Tymczasem wszędzie bogaci i biedni żyją obok siebie, w tym samym środowisku, nierzadko wykonują te same zawody. Kiedy dwóch ludzi mieszka w tej samej okolicy, pracują w jednej branży, a jeden z nich staje się bogaty, gdy drugi pozostaje biedny, to sytuacja ta pokazuje, że możliwość osiągnięcia bogactwa nie zależy w istotnym stopniu od środowiska. Niektóre środowiska są z pewnością bardziej sprzyjające niż inne, ale jeśli zdarza się, że spośród dwóch ludzi działających w tej samej branży i okolicy, jeden zdobywa majątek, a drugi jest biedny, to wniosek jest następujący: osiągnięcie bogactwa jest rezultatem działania w ściśle określony sposób.
Ponadto, umiejętność działania we właściwy sposób nie jest związana wyłącznie z posiadaniem talentu, gdyż wielu bardzo utalentowanych ludzi pozostaje w ubóstwie, a bogacą się ludzie mający talentu o wiele mniej.
Gdy poddamy analizie osoby, które osiągnęły bogactwo, dojdziemy do wniosku, że pod każdym względem są przeciętni, nie mają więcej talentu czy umiejętności od innych ludzi. Z całą pewnością nie wzbogacili się z powodu talentów czy umiejętności, których inni nie posiadają, lecz dlatego, że zdarzyło im się postępować w określony sposób.
Bogacenie się to nie kwestia oszczędzania czy gospodarności. Ludzie skąpi nierzadko są biedni, podczas gdy rozrzutni często się bogacą.
Osiąganie majątku nie ma też związku z robieniem rzeczy, które inni zaniedbują, bo ludzie prowadzący interesy w tej samej branży podejmują niemal identyczne działania, jeden z nich mnoży majątek, gdy drugi jest biedny i bankrutuje.
Na podstawie powyższych przesłanek musimy dojść do wniosku, że bogacenie się jest wynikiem robienia rzeczy w określony sposób.
Jeśli bogacenie się jest wynikiem działania w określony sposób i jeśli te same przyczyny wywołują takie same efekty, to każdy mężczyzna czy kobieta postępujący we właściwy sposób osiągnie bogactwo – a konkluzja ta powstała na podstawie nauki ścisłej.
Pojawia się pytanie, czy ten określony sposób nie jest na tyle trudny, że tylko nieliczni potrafiliby go zastosować. Na podstawie wcześniejszych rozważań możemy stwierdzić, że tak nie jest (gdy weźmiemy pod uwagę wrodzone możliwości). Zarówno ludzie utalentowani jak i beztalencia osiągają bogactwo; ludzie o niezwykłym intelekcie i pospolici durnie się bogacą, ludzie silni pomnażają swój majątek, podobnie jak chorowici i słabi.
Pewien elementarny poziom umiejętności myślenia i rozumienia jest oczywiście niezbędny, jednak każdy kto jest w stanie zrozumieć te słowa, bez wątpienia może się wzbogacić.
Doszliśmy też do wniosku, że nie chodzi o środowisko. Do pewnego stopnia miejsce odgrywa rolę, bo trudno oczekiwać, że sukces przyniesie nam interes prowadzony w sercu Sahary.
Osiąganie bogactwa oznacza konieczność robienia interesów z ludźmi i bycia tam, gdzie są ludzie, z którymi utrzymujemy kontakty handlowe, a jeśli są oni skłonni załatwiać z tobą określone sprawy tak jak ty tego oczekujesz, to oczywiście lepiej dla ciebie.
Ta zasada działa w odniesieniu do całego twojego środowiska. Jeśli ktokolwiek w twoim mieście jest w stanie zdobyć majątek, ty też możesz to zrobić, a jeśli ktokolwiek w twoim stanie potrafi się wzbogacić, przed tobą otwarte są te same możliwości.
I znów, nie chodzi tu o wybór jakiejś konkretnej branży czy zawodu. Ludzie dorabiają się majątku w każdej branży i w każdym zawodzie, podczas gdy inni wykonujący te same profesje sąsiedzi pozostają w ubóstwie.
To prawda, że najlepsze wyniki osiągniesz działając w branży, którą lubisz, która jest dla ciebie stosowna. Jeśli posiadasz jakieś dobrze rozwinięte talenty, bez wątpienia najlepiej sprawdzisz się w biznesie, który ich wymaga. Podobnie najlepsze wyniki osiągniesz w biznesie dobrze dopasowanym do twojej okolicy: budka z lodami lepiej sprawdzi się w ciepłym klimacie, niż na Grenlandii, a połów łososi przyniesie lepsze efekty na północnym zachodzie USA niż na Florydzie, gdzie łososi po prostu nie ma.
Jednak, poza tymi ogólnymi zależnościami, wzbogacenie się nie zależy od tego, w jaki biznes się zaangażujesz, ale od tego czy nauczysz się postępować we właściwy sposób. Jeśli obecnie zajmujesz się biznesem i w twojej okolicy jesteś jedyną osobą w danej branży, której się nie powiodło, to dlatego, że nie postępujesz w odpowiedni sposób, podczas gdy inni – jak najbardziej.
Brak kapitału nie stanowi dla nikogo przeszkody w osiągnięciu bogactwa. To prawda, że posiadanie kapitału pozwala na łatwiejsze i szybsze zyski, ale przecież osoba posiadająca kapitał już przez sam ten fakt jest zamożna – nie do niej więc odnoszą się rozważania, jak stać się bogatym. Bez względu na to jak jesteś biedny, jeśli zaczniesz działać w określony sposób, zaczniesz się bogacić i zaczniesz wchodzić w posiadanie kapitału. Zdobywanie kapitału jest częścią procesu osiągania zamożności – jego posiadanie jest jednym ze skutków postępowania we właściwy sposób.
Możesz być najbiedniejszą osobą na kontynencie, możesz być zadłużony po uszy. Możesz nie mieć przyjaciół, wpływów ani środków, ani jeśli zaczniesz właściwie postępować, bez wątpienia będziesz się bogacił, ponieważ te same przyczyny muszą wywołać te same skutki. Jeśli nie masz kapitału, możesz go zdobyć. Jeśli zajmujesz się niewłaściwym biznesem, możesz zaangażować się w ten odpowiedni dla ciebie. Jeśli okolica jest niesprzyjająca, możesz ją zmienić.
Możesz tego dokonać, gdy w obecnej firmie i w obecnym miejscu zamieszkania, zaczniesz postępować w sposób gwarantujący sukces. Musisz zacząć żyć w zgodzie z prawami rządzącymi wszechświatem.
Rozdział 3
NIKT NIE JEST BIEDNY DLATEGO, ŻE INNI ZMONOPOLIZOWALI STAN zamożności i ogrodzili murem. Niektóre rodzaje biznesu mogą być dla ciebie niedostępne, ale jest wiele innych, które możesz wykorzystać.
W różnych okresach fala sukcesu i możliwości płynie w różnych kierunkach, w zależności od potrzeb ogółu i osiągniętego przezeń stopnia społecznego rozwoju. Istnieje mnóstwo okazji dla osób płynących z prądem. Na przykład robotnicy, jako poszczególne osoby i jako klasa społeczna nie są pozbawieni możliwości. Nie jest tak, iż kapitaliści tłumią ich równość, że są uciskani i gnębieni przez korporacje i wielki biznes. Jako grupa społeczna robotnicy sami określili swoje miejsce nie postępując w odpowiedni sposób.
Klasa pracująca może stać się klasą panującą, o ile tylko zacznie robić rzeczy we właściwy sposób. Prawo rządzące bogactwem jest bowiem takie same dla wszystkich. Robotnicy muszą się tego nauczyć, bo jeśli nie zmienią sposobu postępowania, pozostaną tam gdzie są. Warto pamiętać, że poszczególnych pracowników nie powinna ograniczać nieznajomość tych praw przez ogół klasy robotniczej – każdy z nich może samodzielnie popłynąć z prądem sposobności do osiągnięcia bogactwa, a ta książka powie mu jak to zrobić.
Nikt nie cierpi ubóstwa z powodu niedoboru bogactw - istnieje ich dużo więcej niż potrzeba, by skorzystali zeń wszyscy. Z materiałów budowlanych dostępnych w USA można by dla każdej amerykańskiej rodziny zbudować Pałac wielki niczym waszyngtoński Capitol. Dzięki intensywnemu rolnictwu byłoby dość wełny, bawełny, lnu, jedwabiu, by każdy mógł się wystroić niczym Salomon w czasach największej świetności, a jedzenia wystarczyłoby, aby każdy najadł się do syta.
Widoczne zasoby są praktycznie niewyczerpalne, zaś zasoby niewidoczne są rzeczywiście niewyczerpalne.
Wszystko na ziemi jest wykonane z pierwotnej substancji, która daje początek wszystkiemu. Powstają coraz to nowe formy, te starsze zanikają, lecz wszystkie są ukształtowane przez jedną rzecz.
Zasób owego bezkształtnego surowca, czy też substancji pierwotnej jest nieograniczony. Powstał z niej świat, ale nie została ona wykorzystana w całości. Wolne przestrzenie pomiędzy różnymi formami świata widzialnego przenika i wypełnia substancja pierwotna, bezkształtny surowiec. Można zrobić jeszcze dziesięć tysięcy razy więcej niż już zrobiono, a nawet wówczas istniejący we wszechświecie zapas surowców nie zostałby wyczerpany.
Nikt zatem, nie jest biedny z powodu ubóstwa natury.
Natura to niewyczerpalny zapas bogactw – nigdy ich nie zabraknie. Substancja pierwotna żyje dzięki twórczej energii i nieustannie wytwarza nowe formy. Gdy zasób materiałów niezbędnych w budownictwie zostanie wyczerpany, powstaną nowe. Gdy ziemia stanie się jałowa, tak że żywność i rośliny włókienne nie będą już na niej rosły, zostanie ona odnowiona albo powstanie więcej ziemi. Kiedy wyczerpią się zasoby złota i srebra, a ludzkość wciąż będzie na etapie społecznego rozwoju, który wymaga tych surowców – z bezkształtnej pierwotnej substancji powstanie więcej złota i srebra. Ów pierwotny surowiec odpowiada na potrzeby rodzaju ludzkiego; nie pozwoli by światu brakowało czegokolwiek.
Odnosi się to do wszystkich ludzi. Ludzka rasa jako całość jest zawsze wystarczająca bogata, a jeśli jednostki cierpią niedostatek, to dlatego, że nie idą drogą, która innych zaprowadziła do bogactwa.
Bezkształtna, pierwotna substancja jest inteligentna. To substancja, która myśli. Jest żywa i zawsze dąży do pełni życia.
Naturalnym i wrodzonym instynktem jest chęć, by przeżyć więcej. W naturze inteligencji jest by się rozwijać, świadomość próbuje przekroczyć granice i znajdować coraz pełniejszy wyraz. Świat form został stworzony przez bezkształtną żywą substancję, która przybiera formę, by wyrazić się w sposób bardziej pełny.
Świat jest wspaniałą ostoją życia i zawsze zmierza tam, gdzie życia jest więcej i gdzie funkcjonuje ono w sposób bardziej pełny.
Natura została ukształtowana tak, by sprzyjać rozwojowi życia – jest on dla niej najważniejszym elementem pobudzającym. W związku z tym natura szczodrze dostarcza wszystkiego, co przyczynia się do powstania i rozwoju życia. Nie może niczego zabraknąć, chyba, że Bóg chciałby zaprzeczyć samemu sobie i zniweczyć swe własne dzieła.
Nie jesteś biedny dlatego, że zasoby bogactw są niewystarczające. Jest faktem, który przeanalizuję nieco dalej, że osoba postępująca i myśląca w odpowiedni sposób jest w stanie mieć kontrolę nawet nad ową bezkształtną substancją pierwotną.
Rozdział 4
Myśl to jedyna siła zdolna wyprodukować rzeczywiste bogactwa z bezkształtnej substancji pierwotnej. Materiał, z którego wszystko jest zrobione to substancja myśląca, a dominująca w owej substancji myśl o formie – tę formę stwarza.
Substancja pierwotna porusza się zgodnie ze swymi myślami. Wszystko ...
The9