13-zabtechnŚwiętokrzyskiego-z-2.pdf

(535 KB) Pobierz
12-zabtechnŚwiętokrzyskiego-d-2
ZABYTKI TECHNIKI WOJEWÓDZTWA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO (2)
Maleniec (pow. konecki)
Zabytkowy zakład hutniczy
375496173.005.png 375496173.006.png 375496173.007.png
● 1784 r. – powstanie zakładu złoŜonego z tartaku, drutarni i fryszerni z jedena-
stoma młotami
● Surówki do zakładu metalurgicznego dostarczał wielki piec w Kawęczynie, a
rudę dowoŜono z trzech pobliskich miejscowości: Machory, Kołoniec i Ruda Ma-
leniecka.
● Produkty tutejszej kuźnicy między innymi: stalowe odkuwki na lufy do słyn-
nych sztucerów produkowanych w królewskich manufakturach w Kozienicach
● 1839 r. - modernizacja zakładu (budowa walcowni, młotowni i toporni)
● Połowa XIX w. - instalacja 15 gwoździarek do produkcji gwoździ ciętych z
blachy (pracowało tu wówczas 80 robotników)
● Druga połowa XIX w. - ponowna modernizacja fabryki i produkcja łopat, szpa-
dli i okuć budowlanych (Do napędzania urządzeń zakładu słuŜyły trzy koła wod-
ne poruszające system pasów transmisyjnych, uruchamiających następnie pra-
sy, gwoździarki, noŜyce, młoty i miechy pieca grzewczego)
● 1939 r. – montaŜ silnika elektrycznego do napędu maszyn (zatrudnienie
wzrosło do 250 osób)
● 1950 r. - zaprzestanie produkcji gwoździ
● 1967 r. – zamknięcie zakładu (produkcję przeniesiono do nowego obiektu)
Sielpia Wielka (pow. konecki)
Muzeum Staropolskiego Okr ę gu Przemysłowego
375496173.008.png
 
● 1821 r. – powstanie walcowni i pudlingarni (zakładu, w którym odbywa się
pudlingowanie, czyli proces oczyszczania surówki z domieszek węgla, krzemu i
manganu przez ogrzewanie jej w piecu pudlarskim) z inicjatywy Stanisława Sta-
szica
● Źródło energii - spiętrzona rzeka Czarna, która za pośrednictwem dwóch
wielkich kół wodnych poruszała wszystkie urządzenia w fabryce
● WyposaŜenie zakładu:
- piece pudlingarskie
375496173.001.png 375496173.002.png
- młot czołowy do przekuwania bochnów
- walcarka wstępna do walcowania kęsisk
- noŜyce do cięcia blach
- pakieciarka
- piece grzewcze
- dwa zespoły walcowni prętowej i tak zwanej małej
- dwa koła
- turbina wodna będąca chlubą dzisiejszego muzeum
● Zakład w Sielpi bazował na surowcach miejscowych
● Rudę wydobywano w okolicach wsi Kawęczyn, na miejscu przetapiano ją w
wielkich piecach, a w walcowni i pudlingarni w Sielpi Wielkiej przerabiano Ŝela-
zo na stal
● Druga połowa XIX w. – zakład podupadł na skutek braku surowca i duŜej
konkurencji zakładów pracujących w oparciu o węgiel kamienny w Zagłębiu Dą-
browskim
● 1921 r. - walcownia zaprzestała produkcji
● 1934 r. - walcownia przekazana na lokalne Muzeum Techniki i Przemysłu
Hutniczego
● Okres II wojny światowej – dewastacja muzeum (okupant wywiózł z niego 72
wagony Ŝelaza, urządzeń i wyposaŜenia fabryki)
● Okres 1956-59 – odremontowanie zakładu → niewielka wystawa
● 1962 r. – ponowna reaktywacja muzeum → Muzeum Zagłębia Staropolskiego
● Jedyny oryginalny, ale okazały eksponat - Ŝelazne koło śródbierne poruszają-
ce koło zamachowe, usytuowane jest ono nad głębokim na 8 m kanałem
● Najcenniejsze eksponaty muzeum:
- dmuchawa parowa z XIX w.
- maszyna parowa z 1858 r. (najstarsza z zachowanych w Polsce)
- tokarka czołowa z XIX w.
Starachowice
Muzeum Przyrody i Techniki
375496173.003.png 375496173.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin