PRAWO_ADMINISTRACYJNE.doc

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl <<<>>> Zacznij zarabiać http://partner.e-sciagi.plPraca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Administracja w znaczeniu przedmiotowym jest funkcją (stanem rzeczy, stanem faktycznym) państwa, które działa poprzez swoje organy oraz za pomocą samorządu terytorialnego (poprzez przekazanie mu pewnych zadań państwa do wykonania).

Państwo to wszystkie organy, które działają i w ten sposób wywołują pewien stan rzeczy (funkcję). Ten stan rzeczy to administracja, która obejmuje pewien stan rzeczy, który jest realizacją określonych wartości.

Administracja w znaczeniu funkcji to realizacja ustawowo określonych wartości (np. bezpieczeństwo publiczne, ochrona środowiska, ład przestrzenny).

PRAWO ADMINISTRACYJNE to uporządkowany zbiór norm prawa, których racją obowiązywania jest administracja – czyli : bezpośrednia realizacja przez podmioty administrujące wartości wyróżnionych ze względu na dobro wspólne.

W prawie administracyjnym wyróżnia się następujące typy norm prawnych :

1.    normy ustrojowe to normy :

-          określające właściwość (umożliwiają przypisanie organowi lub jednostce organizacyjnej bądź osobie fizycznej, określonego uprawnienia lub obowiązku, opierają się na różnych przepisach prawnych określających czas i miejsce działania, rodzaj spraw, status prawny podmiotu, jego strukturę organizacyjną, obsadę personalną itp.),

-          ustanawiające zadania (określają kierunki działania administracji oraz wskazują na wartości, którymi winna się ona kierować),

-          regulujące prawne formy działania (zezwalają podmiotom na zastosowanie określonej w prawie formy lub na podjecie działania w sposób określony prawem i z wynikającymi z prawa konsekwencjami) i wskazujące na kompetencje (umożliwiają realizację norm materialnych, ustrojowych lub proceduralnych),

-          regulujące organizację administracji (mają min. na celu wyznaczenie stosunku zależności – nadrzędności i podporządkowania – między organami, dokonanie podziału czynności miedzy organami i podległymi im jednostkami, określenie przedmiotu i trybu porozumiewania się oraz zasad współdziałania).

Czyli : odnoszą się do podmiotów administrujących oraz ich organów – identyfikują podmiot administrujący.

2.    normy materialnoprawne - opisują funkcję państwa zwaną administracją, określają więc np. warunki zaistnienia skutku, treść skutku, czyli nakazują lub zakazują określonym podmiotom (adresatom normy) zachowywać się w pewnych okolicznościach w określony sposób albo wskazują sposób podjęcia czynności organu nieokreślając ich treści lub też określają następstwa niewykonania innej normy nakazującej określone zachowanie się w danych okolicznościach. Są to więc regulacje dotyczące zachowań bezpośrednio odnoszonych do wartości wyróżnionych ze względu na dobro wspólne. Przykłady : prawo górnicze i geologiczne, prawo budowlane, prawo ochrony środowiska.

3.    normy procesowe (proceduralne) – opisują sposób ujawnienia się skutku działania organu, czyli zachowania ludzi przed zapadnięciem rozstrzygnięcia lub podjęciem pewnej czynności. Przykłady : kpa, ordynacja podatkowa, kodeks celny, prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi.

Wszystkie rodzaje norm występujące w prawie administracyjnym są ze sobą powiązane – tworzą uporządkowany zbiór poprzez :

-          relacje treściowe – zdarza się (dość często), że norma ma taką treść, iż można ją zakwalifikować zarówno jako normę procesową , jak i normę materialnoprawną. Związki (relacje treściowe) powodują ,iż prawo jest jednością,

-          relacje normatywne – normy znajdują się w pewnym systemie norm prawnych, które nie mogą być ze sobą sprzeczne oraz nie mogą być sprzeczne z normami „wyższego stopnia”

-          relacje funkcjonalne – normy opisują pewien stan rzeczy wynikający z działania, czyli poszczególne rodzaje norm spełniają funkcję wynikającą z ich właściwości (specyfiki).

Bezpośrednia realizacja dobra wspólnego to wyłączna cecha administracji (jej właściwość), wynikająca z konstytucyjnego podziału władzy. Pozostałe władze, tj. ustawodawcza i sądownicza także realizują dobro wspólne, ale w inny niebezpośredni sposób : Sejm poprzez stanowienie prawa tworzy ustawowe warunki dla procesów realizacji dobra wspólnego, a sady poprzez sprawowanie wymiaru sprawiedliwości (rozstrzyganie spraw karnych, cywilnych i administracyjnych) kontrolują realizację bądź ochronę dobra wspólnego. Bezpośrednia realizacja oznacza, iż podmioty administrujące poprzez realizację norm prawa osiągają cele określone przez ustawodawcę. Podmioty administrujące są powoływane, aby osiągnąć jakiś cel wynikający z ustawy. Osiągniecie tego celu następuje w sposób bezpośredni poprzez określone działanie.

Podmioty administrujące są to podmioty, które działają czynnie i za te działania odpowiadają prawnie. Są to podmioty prawne, które działają poprzez swoje organy ( w przypadku gminy : poprzez radę gminy i wójta) – w wyjątkowych sytuacjach działania mogą być podjęte bezpośrednio przez podmioty : np. decyzja podjęta w drodze referendum lokalnego.

TYPOWE (SPECYFICZNE) KONSTRUKCJE PRZEPISÓW, Z KTÓRYCH ODCZYTUJEMY NORMY PRAWA ADMINISTRACYJNEGO.

1.    Konstrukcja dotycząca jedynie organów władzy wykonawczej :

-          upoważnienie do działania w imieniu i na odpowiedzialność danego organu przez inny organ np. w ustawie o administracji rządowej w województwie : „ w imieniu Prezesa Rady Ministrów może działać minister właściwy do spraw administracji” upoważnienie to jest jednocześnie ustawowo ograniczone bowiem minister właściwy do spraw administracji nie może : „rozstrzygać sporów o właściwość”  oraz „powoływać i odwoływać wojewodów”

-          upoważnienie do działania w imieniu i na odpowiedzialność danego organu przez pracownika danego organu (np. upoważnienie do wydawania decyzji, postanowień, zaświadczeń na mocy przepisów Ordynacji podatkowej)

2.    Przepisy odsyłające – konstrukcja istniejąca także w innych działach prawa, czyli odsyłanie do innych przepisów opartych o inne wartości (o inny system aksjologiczny)

-          przepisy odsyłające do ustaw szczególnych, przepisów odrębnych lub „innych przepisów” (czyli odesłanie do przepisów w ogólności – bez określenia konkretnej ustawy, do której się odsyła),

-          przepisy odsyłające do konkretnego przepisu w ustawie, w której przepis odsyłający się znajduje lub do konkretnego przepisu innej ustawy,

-          przepisy odsyłające do przepisów wykonawczych.

W przypadku przepisów odsyłających organu musi w wielu przypadkach rozstrzygać, czy przepis, do którego się odsyła stosuje się bezpośrednio, czy też odpowiednio oraz, czy w ogóle przepis ten może być zastosowany.

        3. Pojecie niedookreślone - konstrukcja istniejąca także w innych działach prawa, ale w prawie administracyjnym szczególnie ważna. Pojęcia są celowo niedookreślone, ponieważ racjonalny ustawodawca rozumie, iż nie jest w stanie objąć ścisłą regulacją wszystkich stanów rzeczy – ich wprowadzenie ma na celu uelastycznienie przepisów prawa. Organ stosujący prawo ma w ten sposób realizować dobro wspólne (prawo) , ponieważ każdorazowo bada sprawę z konkretnego punktu widzenia interpretując pojęcie niedookreślone. Przykłady pojęć niedookreślonych z kpa : „interes społeczny”, „rażące naruszenie prawa”.