Ona.pdf

Spis treści

Rozdział 1………………………………………………….3

Rozdział 2………………………………………………….8

Rozdział 3 ……………………………………………….16

Rozdział 4 ……………………………………………… 30

Rozdział 5 ……………………………………………… 41

Rozdział 6 ……………………………………………… 54

Rozdział 7 …………………………………….

2 | S t r o n a

Rozdział 1

Edward

- Jake, nie uwierzysz! – zawołałem wpadając do mieszkania.

- Co tym razem? – spytał odrywając wzrok od komputerowego monitora.

- Poznałem ją wreszcie. Po prostu cuuuuuuuuuudo! – westchnąłem opadając na sofę.

- Kogo? – zdziwił się – I mógłbyś chociaż buciory zdjąć zanim położysz nogi na kanapie.

- Tak, mamo – mruknąłem i zrobiłem unik przed lecącą w moją stronę zwiniętą w kulkę

gazetą. – Ej… chciałem ją przeczytać! – zaprotestowałem.

- Kurwa, Ed, możesz wreszcie powiedzieć kogo poznałeś? Z wiekiem jesteś coraz gorszy.

- Poznałem dziewczynę swoich marzeń – wyznałem i powróciłem pamięcią do wydarzeń

dzisiejszego przedpołudnia.

Wracałem właśnie z uczelni. Ostatni rok, ostatnie zajęcia w tym tygodniu. To trzeba uczcić. To i

fakt iż wkurwiający pan Samuelson dziś się mnie nie czepiał. Przechodziłem obok księgarni, kiedy coś mnie

tchnęło i postanowiłem wejść do środka. Może przywieźli już nowego Prachetta?

- Dzień dobry – powiedziałem wchodząc do sklepu.

- Witam. – odpowiedział mi sprzedawca.

- Chciałem się spytać czy jest może nowy Prachett?

- Tak, dostaliśmy go wczoraj…

Super! Hura! Nareszcie! – ucieszyłem się podchodząc do półki z książki. Ku mojemu zaskoczeniu

zobaczyłem jeden, jedyny egzemplarz tak długo wyczekiwanej przeze mnie lektury. Sięgnąłem po nią ręką,

ale ktoś mnie uprzedził.

- Ej… - zaprotestowałem niczym pięciolatek. – Ja chciałem ją wziąć…

3 | S t r o n a

- Byłam pierwsza. – odpowiedział mi najcudowniejszy głos, jaki kiedykolwiek słyszałem.

Spojrzałem na stojącą obok mnie osóbkę. Była to młoda dziewczyna o długich, brązowych, lekko falujących

włosach i czekoladowych oczach. O matko… zatonąłem w tej płynnej czekoladzie… A ten uśmiech?

Ludzie ratujcie!

- Lubisz Prachetta? – wydukałem.

- Czy lubię? Nie.. ja go kocham! – odparła dziewczyna uśmiechając się. – To co zrobimy? Książka

jest jedna a nas jest dwoje. – zauważyła a jej oczy błyszczały niczym gwiazdy na niebie. Przygryzła lekko

dolną wargę i… O kurwa, zrobiła to tak zajebiście seksownie, że z trudem powstrzymałem się, by jej nie

pocałować. A nawet nie znałem jej imienia!

- No cóż… byłaś pierwsza, więc ja poczekam na nową dostawę. – odparłem.

- Poważnie? Dziękuję. – Wspięła się na palce i przelotnie pocałowała mnie w policzek. – To w

ramach rekompensaty zapraszam cię na lody. Słyszałam, że w sąsiedniej kawiarence dają boskie desery…

- Pewnie. A tak w ogóle to Edward jestem.

- Bella. – odparła dziewczyna słodko rumieniąc się.

- Haaaaaaaaalooooo! Jest tam kto? – Jacob pomachał mi przed oczami.

- Co? – spytałem nieprzytomny.

- Kurwa, Ed, kto ci mózg wyprał, co? Wpadasz do mieszkania jak potłuczony,

bredzisz coś o jakiejś cud dziewczynie, a gdy się pytam co to za jedna to odpływasz myślami

niewiadomo gdzie….

- Po prostu myślałem o niej… - przyznałem.

- To mów co to za jedna.

- Ma na imię Bella. Spotkaliśmy się w księgarni jak zwinęła mi Prachetta….

- Nie kupiłeś? Cholera! A miałem nadzieję, że dziś to zacznę czytać…

- Oj nie smędź… we wtorek przywiozą nową dostawę…

- Musiała być niezła ta panna, skoro pozwoliłeś jej zabrać Prachetta – zaśmiał się

Jacob.

- Niezła? Jake… to był Anioł! Dosłownie!

- Hehe… to co mi o tym aniele jeszcze powiesz?

- Nic. Niewiele wiem więcej. Poszliśmy do Jima na lody… i potem ona zapisała mi na

serwetce swój numer telefonu i…. – urwałem sięgając do kieszeni – CHOLERA JASNA!!!

ZABIJCIE MNIE BŁAAAAAAAGAM!!!! – wrzasnąłem, jakby mnie ktoś w tej chwili

obdzierał ze skóry.

4 | S t r o n a

- Nie, bo odpowiadasz jak za człowieka. Co jest?

- Zgubiłem tą serwetkę! Zgubiłem jej numer! I gdzie ja ją teraz znajdę? Przecież nie

wywieszę wielkiego baneru „Bello od Prachetta zadzwoń!”

- Dodaj jeszcze „ja, idiota z księgarni, zgubiłem twój numer”

- Spierdalaj. Jake. Ja muszę ją znaleźć!

- A niby jak chcesz to zrobić? – spytał

- Nie wiem…. Ale znajdę. Choćby miała to być ostatnia rzecz, jaką w moim

pieprzonym życiu zrobię!

Jacob

Ten mój przyjaciel jest porąbany… no mówię wam. Znam tego wariata od dobrych

dwudziestu lat. Poznaliśmy się w przedszkolu. Pamitamdieo,kiedyciociaEme(taato

taknaprawdniejetmojaciocia,alenaerodinynająijużtakdługo,żedorodiców

Edwardamówiłem„ciociu”i„wujku”)pryprowadiłaEdwardadopredkolaNarobił

wraku na cały budynek Pamitam to dokładnie, bo wtedy pani manda – moja

predkolankapryładomniei poproiłaopomoc

Siedziałem budując kolejną wspaniałą budowlę autorstwa Jacoba Blacka, kiedy podeszła do

mnie nasza przedszkolanka.

- Jake, mam do ciebie prośbę.

- Tak, proszę pani?

- Pewna pani przyprowadziła dziś swojego synka po raz pierwszy. Bardzo trudno mu się rozstać

z mamą. Może pójdziesz ze mną po niego i pokażesz mu, że tu jest całkiem fajnie?

- Dobrze, proszę pani. – odparłem wstając.

Jak tylko znalazłem się na korytarzu usłyszałem płacz i krzyk jakiegoś dziecka. Od razu

domyśliłem się, że to pewnie ten nowy chłopczyk.

- Mamo!!! Ja nie kcę!!!! Weź mnie ze sobą!!! – wołał płacząc.

5 | S t r o n a

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: