KOH11.TXT

11,01 Wyrzuc swój chleb na powierzchnie wód - a przeciez po wielu dniach odnalezc go mozesz.
11,02 Rozdaj czesc miedzy siedmiu czy nawet osmiu, bo nie wiesz, co moze sie zlego przydarzyc na ziemi.
11,03 Gdy chmury napelnia sie deszczem, wylewaja go na ziemie. A jesli drzewo upadnie - na poludnie czy tez na pólnoc - na miejscu, gdzie upadnie, tam lezy.
11,04 Kto baczy na wiatr, nie bedzie sial, a kto ma chmury patrzy, nie bedzie zbieral.
11,05 Jak nie wiesz, która droga duch wstepuje w kosci, co sa w lonie brzemiennej, tak tez nie mozesz poznac dzialania Boga, który sprawuje wszystko.
11,06 Rano siej swoje ziarno i do wieczora nie pozwól spoczac swej rece, bo nie wiesz, czy wzejdzie jedno czy drugie, czy tez sa jednakowo dobre.
11,07 Przyjemne jest swiatlo i milo oczom widziec slonce.
11,08 Tak wiec jezeli czlowiek wiele lat zyje, ze wszystkich niech sie cieszy i niech pomni na dni ciemnosci, bo bedzie ich wiele. Wszystko, co ma nastapic, to marnosc.
11,09 Ciesz sie, mlodziencze, w mlodosci swojej, a serce twoje niech sie rozwesela za dni mlodosci twojej. I chodz drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociaga; lecz wiedz, ze z tego wszystkiego bedzie cie sadzil Bóg!
11,10 Wiec usun przygnebienie ze swego serca i oddal ból od twego ciala, bo mlodosc jak zorza poranna szybko przemija.