ZAJĘCIA PLASTYCZNE W PRZEDSZKOLU.

Celem wychowania plastycznego w przedszkolu jest zapoczątkowanie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju możliwości twórczych dziecka oraz przygotowanie do twórczego działania.

WYCHOWANIE PLASTYCZNE:

·         pobudza i rozwija umiejętność wypowiadania swojego osobistego stosunku do rzeczywistości za pomocą linii i plamy, barwy i kształtu,

·         kształci aktywność myślową, pobudza wyobraźnię i wyzwala, inicjatywę twórczą,

·         kształtuje osobowość oraz wzbogaca przeżycia, rozszerza horyzonty myślowe i rozbudza potrzebę obcowania z dziełami sztuki,

·         daje zadowolenie i radość płynącą, z wiary we własne siły, możliwości twórcze,

·         uczy współistnienia w zespole ludzkim. 

ZADANIA WYCHOWANIA PLASTYCZNEGO W PRZEDSZKOLU:

1.     Rozwijanie swobody w posługiwaniu się linią i plamą, kształtem i barwą na płaszczyźnie i w przestrzeni w różnych technikach plastycznych.

2.     Uwrażliwienie dziecka na zjawiska otaczającej rzeczywistości, na światło, barwę, bryłę, linię, fakturę, ruch, przestrzeń.

3.     Zapoczątkowanie pierwszych kontaktów z pięknem przyrody i sztuki.

FUNKCJA TERAPEUTYCZNA wychowania plastycznego polega na tym, że poprzez organizowanie różnych form aktywności dziecka, przez rozwijanie i kształtowanie umiejętności, usuwa się u dziecka zahamowania, poczucie niepewności, uczy wiary we własne siły, we własne możliwości twórcze.

TECHNIKI, FORMY I METODY PRACY

TECHNIKI /wg M. Dmochowska "Zanim dziecko zacznie pisać"/

a) przestrzenne ; układanie. zabawy  konstrukcyjne,   wycinanie, lepienie, majsterkowanie

b) płaskie : rysowanie, malowanie, wydzieranie, stemplowanie, wyszywanie.

FORMY  PRACY

·         zajęcia indywidualne

·         zajęcia  zespołowe

·         zajęcia  grupowe

METODY PRACY

PRACA WEDŁUG WZORU

Prace wg wzoru polegają, na odtwarzaniu przez dzieci gotowych wytworów wykonywanych zazwyczaj przez nauczyciela. Metoda te znajduje zastosowanie w zajęciach poświęconych majsterkowaniu z materiałów różnorodnych oraz konstruowaniu z papieru.

Wzór, zasadnicza konstrukcja przedmiotu może być uzupełniony przez dziecko szczegółami drugorzędnymi zależnie od jego własnej pomysłowości i ochoty.

W oparciu o tą metodę dzieci zdobywają umiejętności techniczne w operowaniu różnorodnym materiałem, zapoznają się za sposobem łączenia za pomoce kleju, gliny, patyków, wdrażają się do posługiwania klejem, nożyczkami, ćwiczą sprawność rąk oraz zaznajamiają się z elementami organizacji pracy.

METODA ZADAŃ INSPIRUJĄCYCH

Koncentruje ona ekspresję twórczą dzieci na tematyce proponowanej przez nauczycielkę. W metodzie tej mieszczą się prace wg określonego wzoru. Metoda zadań inspirujących ma na celu poszerzenie repertuaru tematycznego jak i wzbogacenie formy, kolorystyki i kompozycji wytworów dzieci, nasuwając im problemy, które same muszą rozwiązać.

Zajęcia na temat określony kształcą umiejętność obserwacji, rozwijają wyobraźnię dziecka pobudzają do myślenia, do wysiłku i przezwyciężenia trudności w dążeniu do z góry wyznaczonego celu.

METODA SWOBODNEJ EKSPRESJI

Jest to podstawowa metoda pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym połączona z wykonaniem przez dziecko pracy plastycznej na dowolny temat. Stosując tą metodę mamy pewność, że praca dziecka sięga tylko o stopień wyżej ponad zasób doświadczeń, które sobie już przyswoiło. Dziecko wtedy jakby samo, nieświadomie reguluje stopień trudności zadań, które podejmuje.

Dopiero połączenie różnych form, metod i technik pracy oraz przestrzeganie właściwej proporcji zajęć może doprowadzić do właściwej realizacji celów zajęć plastyczno – technicznych w przedszkolu

TEMATYKA PRAC PLASTYCZNYCH W PRZEDSZKOLU.

Kto przeszkadza dziecku mówić tak, jak ono potrafi,

ten podcina mu w ogóle możność wypowiadania się".  /S. Szuman/.

     „Należy pozwalać dzieciom rysować, co chcą i jak chcą,

      byle rysowały chętnie i szczerze". /S. Szuman/.

W pracach plastycznych powinien dominować temat dowolny ze względu na etapy rozwoju działalności plastycznej, na których znajduje się dziecko przedszkolne:

·         stadium bazgroty chaotycznej – brak tematu pracy plastycznej,

·         stadium bazgroty kontrolowanej – powstałe ślady kojarzone są z obrazami rzeczywistości. Najpierw powstaje rysunek, a później jest on nazywany. Dziecko w tym stadium nie jest, więc zdolne do wykonywania prac tematycznych, z góry zaplanowanych i określonych,

·         stadium pierwszych motywów i geometryzacji – dziecko jest zdolne do wykonywania prac plastycznych na temat określony lecz niezbędne dla jego dalszego rozwoju są prace na temat dowolny.

W trakcie działalności plastycznej na temat dowolny rozwija się inwencja twórcza dziecka, jego aktywność i wyobraźnia. /U dzieci aktywnych i pomysłowych zaciera się granica między zajęciami na temat dowolny i określony./

Działalność plastyczna na temat dowolny jest dla dziecka sposobom porozumiewania się ze światem zewnętrznym. Dziecko rysuje to, co akurat zaprząta jego umysł, co dzieje się w jego wnętrzu i ze względu na słaby jeszcze poziom rozwoju mowy nie może być wyrażone za pomocą słów. Dziecko rysuje to, co wie i tak jak przeżywa, a nie odzwierciedla otaczającej go rzeczywistości w sposób fotograficzny, czego często oczekują dorośli uznając za udane te prace, które są zgodne z realiami.

Wg.   „Pedagogiki   przedszkolnej " pod.    red. M. Kwiatowskiej i Z. Topińskiej :

-          dzieci 3 i 4 - letnie tylko od czasu do czasu uczestniczą w zajęciach na temat określony ,

-          w grupie średniej zajęcia te mogą, obejmować mniej więcej 1/3 ogółu zajęć plastyczno—konstrukcyjnych jakie się prowadzi w ciągu roku  ze wszystkimi dziećmi. 

-          w grupie najstarszej liczbę zajęć na temat określony można zwiększyć do połowy ogółu

      zajęć  plastyczno - konstrukcyjnych.

STRUKTURA ZAJĘCIA PLASTYCZNEGO:

1. Wprowadzenie - wywołanie zainteresowania i nastroju emocjonalnego:

- podanie tematu, instrukcji wykonania,

- zwrócenie uwagi na przygotowane narzędzia, materiały,

- zgłaszanie przez dzieci planów, projektów prac.

2. Praca dzieci

- Obserwacja działań dzieci,

- Nawiązywanie kontaktu słownego,

- Pomoc dzieciom słabiej radzącym sobie z tematem.

3. Zakończenie, likwidacja zajęcia

o       Porządkowanie stanowiska pracy,

o       Odkładanie materiałów i narzędzi na wyznaczone miejsce,

o       Mycie rąk,

o       Ocena prac, urządzenie wystawy.

KATEGORIE OCENY RYSUNKÓW DZIECIĘCYCH

OCENIAJĄC RYSUNEK DZIECKA KIERUJEMY SIĘ:

·         tym, co na nim zostało przedstawione / temat/,

·         tym, jak dziecko narysowało poszczególne przedmioty, czyli graficznym ukształtowaniem ich postaci na rysunku,

·         budową danego utworu pod względem rozmieszczenia i powiązania jego elementów w jedną całość - kompozycją.

WYSTWKI, OPISYWANIE I PRZECHOWYWANIE PRAC

Wystawki umożliwiają dzieciom percepcję własnych dzieł oglądanych wspólnie z nauczycielami i rodzicami. Rozwija to ich wyobraźnię plastyczną, daje okazję do swobodnej wymiany wrażeń i rozmów na temat wykonywanych prac. Na wystawkach prace powinny być wyeksponowane w sposób estetyczny, umieszczone w ramkach, odpowiednio rozmieszczone – ilość prac i odstępy między nimi powinny być dostosowana do płaszczyzny, na której są one eksponowane. Prawidłowo opisane na odwrocie pracy: imię i pierwsza litera nazwiska, temat pracy, data, na karteczce umieszczonej pad ramką z pracą dziecka: imię i pierwsza litera nazwiska, temat pracy, wiek dziecka, technika (w przypadku, gdy jej odczytanie może sprawić trudność) Nauczyciel powinien zadbać o to, by na wystawkach dla rodziców umieszczona była każda praca dziecka.

Prace dzieci powinny być przechowywane w ciągu roku szkolnego w podpisanych teczkach.

TECHNIKI PLASTYCZNE W PRZEDSZKOLU

RYSOWANIE.

-          Kredką ołówkową.

-          Kredką świecową, różne ułożenie kredki.

-          Węglem.

-          Kredą.

-          Mazakiem- kartka, płótno.

-          Patykiem, tuszem na brystolu, na mokrej kartce.

-          Patykiem na podkładzie z plasteliny.

-          Patykiem na podkładzie klejówki.

-          Świecą na kartce- niewidzialny rysunek.

-          Rysowanie ołówkiem, gumką.

MALOWANIE.

-          Farbą plakatową na różnych formatach kartki-pędzel, gąbki, waciki.

-          Farbą plakatową na mokrej kartce" mokre w mokre".

-          Farbą na mokrej pogniecionej kartce.

-          Farbą plakatową na gazecie.

-          Malowanie farbą plakatową i nałożenie worka foliowego – barwienie papieru.

-          Malowanie klejówką

• z wykorzystaniem kolorowych obrazków z czasopism,

• z wykorzystaniem kolorowych szmatek,

• z wykorzystaniem bibułki kolorowej oraz kropmy,

• malowanie z dodatkiem trocin,

• odbijanki- malowanie na 1/2 kartki papieru i odbijanie,

• odbijanie kompozycji naklejonej na kartce z kolorowych szmatek,

• malowanie z dodatkiem grysiku, piasku, soli.

-          Malowanie akwarelą z dodatkiem pasty do zębów.

-          Malowanie atramentem.

-          Malowanie bibułką, uzupełnianie rysunkiem wykonanym patykiem i kolorowym tuszem, mazakiem- cienkopisem.

-          Malowanie na podkładzie z grysiku, kaszki, piasku, soli.

-          Malowanie za pomocą dmuchania i rysowanie patykiem i tuszem na powstałej plamie.

STEMPLOWANIE.

• stemple z ziemniaka, uzupełnianie - rysunek patykiem i tuszem„ Moja grupa"

• stemple z ziemniaka - różne kształty, różna tematyka,

• stemple z gąbki,

• stemplowanie wacikiem.

WYDZIERANIE z kolorowych gazet, kolorowego papieru.

WYCINANIE z kolorowego papieru, kolorowych czasopism, szmatek

ĆWICZENIA NA KREATYWNOŚĆ:

• Wykonanie dowolnej pracy z folii aluminiowej.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem muszelki i plasteliny.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem kamieni, plasteliny, farb plakatowych.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem figur geometrycznych.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem plamy.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem kolorowych liści.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem białych pasków papieru.

• Wykonanie dowolnej pracy z wykorzystaniem futerka, szmatki, sznurka, kolorowej

...