02,01 Odrzuciwszy wiec wszelkie zlo, wszelki podstep i udawanie, zazdrosc i jakiekolwiek zle mowy, 02,02 jak niedawno narodzone niemowleta pragnijcie duchowego, niesfalszowanego mleka, abyscie dzieki niemu wzrastali ku zbawieniu - 02,03 jezeli tylko zasmakowaliscie, ze slodki jest Pan. 02,04 Zblizajac sie do Tego, ktory jest zywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, 02,05 wy rowniez, niby zywe kamienie, jestescie budowani jako duchowa swiatynia, by stanowic swiete kaplanstwo, dla skladania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa. 02,06 To bowiem zawiera sie w Pismie: Oto klade na Syjonie kamien wegielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony. 02,07 Wam zatem, ktorzy wierzycie, czesc! Dla tych zas, co nie wierza, wlasnie ten kamien, ktory odrzucili budowniczowie, stal sie glowica wegla - 02,08 i kamieniem upadku, i skala zgorszenia. Ci, nieposluszni slowu, upadaja, do czego zreszta sa przeznaczeni. 02,09 Wy zas jestescie wybranym plemieniem, krolewskim kaplanstwem, narodem swietym, ludem [Bogu] na wlasnosc przeznaczonym, abyscie oglaszali dziela potegi Tego, ktory was wezwal z ciemnosci do przedziwnego swojego swiatla, 02,10 wy, ktorzyscie byli nie - ludem, teraz zas jestescie ludem Bozym, ktorzyscie nie dostapili milosierdzia, teraz zas jako ci, ktorzy milosierdzia doznali. 02,11 Umilowani! Prosze, abyscie jak obcy i przybysze powstrzymywali sie od cielesnych pozadan, ktore walcza przeciwko duszy. 02,12 Postepowanie wasze wsrod pogan niech bedzie dobre, aby przygladajac sie dobrym uczynkom wychwalali Boga w dniu nawiedzenia za to, czym oczerniaja was jako zloczyncow. 02,13 Badzcie poddani kazdej ludzkiej zwierzchnosci ze wzgledu na Pana: czy to krolowi jako majacemu wladze, 02,14 czy to namiestnikom jako przez niego poslanym celem karania zloczyncow, udzielania zas pochwaly tym, ktorzy dobrze czynia. 02,15 Taka bowiem jest wola Boza, abyscie przez dobre uczynki zmusili do milczenia niewiedze ludzi glupich. 02,16 Jak ludzie wolni [postepujcie], niech jak ci, dla ktorych wolnosc jest usprawiedliwieniem zla, ale jak niewolnicy Boga. 02,17 Wszystkich szanujcie, braci milujcie, Boga sie bojcie, czcijcie krola! 02,18 Niewolnicy! Z cala bojaznia badzcie poddani panom nie tylko dobrym i lagodnym, ale rowniez surowym. 02,19 To sie bowiem podoba [Bogu], jezeli ktos ze wzgledu na sumienie [ulegle] Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie. 02,20 Co bowiem za chwala, jezeli przetrzymacie chloste jako grzesznicy? - Ale to sie Bogu podoba, jezeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia. 02,21 Do tego bowiem jestescie powolani. Chrystus przeciez rowniez cierpial za was i zostawil wam wzor, abyscie szli za Nim Jego sladami. 02,22 On grzechu nie popelnil, a w Jego ustach nie bylo podstepu. 02,23 On, gdy Mu zlorzeczono, nie zlorzeczyl, gdy cierpial, nie grozil, ale oddawal sie Temu, ktory sadzi sprawiedliwie. 02,24 On sam, w swoim ciele poniosl nasze grzechy na drzewo, abysmy przestali byc uczestnikami grzechow, a zyli dla sprawiedliwosci - Krwia Jego zostaliscie uzdrowieni. 02,25 Bladziliscie bowiem jak owce, ale teraz nawrociliscie sie do Pasterza i Stroza dusz waszych.
malgorzataweronika