Mikrobiologia przem. - lab 4,5 - Sprawozdanie.doc

(3072 KB) Pobierz
Sprawozdanie z ćwiczeń 4 - 5

Sprawozdanie z ćwiczeń 4 - 5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Produkcja kwasu mlekowego przez bakterie fermentacji mlekowej.

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenie 4:

Przygotowanie kultury wyjściowej, charakterystyka bakterii kwasu mlekowego.

 

Ćwiczenie 5:

Pomiar ilości rozłożonej glukozy metodą miareczkowania. Produkcja jogurtu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przygotowali:

 

Agata Chodak

Justyna Cyba

Aleksandra Dawczyńska

Robert Gajowski

 

Grupa: chemia 1

 


1.Wstęp teoretyczny:

 

FERMENTACJA MLEKOWA

HOMOFERMENTACJA

HETEROFERMENTACJA

Bakterie przetwarzają glukozę fruktozobifosforanowym.

Bakterie prowadzą przemiany glukozy w szlaku pentozofosforanowym

Produkują głównie kwas mlekowy (90%) i niewielkie ilości ubocznych metabolitów dwuwęglowych (octan, etanol) i dwutlenku węgla.

W wyniku fermentacji glukozy obok kwasu mlekowego powstaje szereg innych związków, takich jak dwutlenek węgla, kwas octowy, etanol, diacetyl i aldehyd octowy.

C6H1206 à 2 CH3CHOHCOOH

  glukoza                kwas mlekowy

C6H1206 à 2 CH3CHOHCOOH + (C2H5OH lub CH3COOH) + CO2

glukoza à kwas mlekowy + (etanol lub kw. octowy) + dwutlenek węgla

 

Charakterystyka bakterii z rodziny Lactobacteriaceae:

 

Wszystkie bakterie są gramdodatnie, nie wytwarzają endospor i wytwarzają kwas mlekowy. Są tolerancyjnymi beztlenowcami, nie wytwarzają katalazy i w większości pozbawione zdolności do aktywnego ruchu. Do wzrostu wymagają podłoży zawierających obok cukrów również aminokwasy i witaminy. Mają zdolność rozkładania laktozy. Bardzo rzadko występują w glebie lub w wodzie. Ich naturalnym siedliskiem są:

·         mleko oraz miejsce, w których powstają produkty mleczne;

·         zdrowe i gnijące rośliny;

·         układ pokarmowy oraz błony śluzowe ludzi i zwierząt.

 

Bakterie mlekowe mają ogromne znaczenie w przemyśle mlecznym, gdzie wykorzystuje się je ze względu na zdolności zakwaszania i nadawania smaku.

 

 

Szlak metaboliczny rozkładu glikozy na drodze:

 

a)      homofermentacji:



Glukoza







                            2 ADP                 NAD+

 

                                 2 ATP                                                                                     NADH+H+

 



 

                            2 kwas pirogronowy





                                                                                    NADH+H+

 

                                                                                    NAD+

                                                 



                                       2 kwas mlekowy

b)     heterofermentacji:

 

 

2. Wyniki badań:

 

A.            Do 3 probówek z podłożem Ejkmana ( skład: pepton, NaCl, laktoza, woda destylowana, roztwór błękitu bromotymolowego) zaszczepiono:







a) kefir;

b) wodę z ogórków;

c) liofilizowaną kulturę bakterii;

 

 

Po inkubacji stwierdzono zmianę zabarwienia we wszystkich probówkach z zielonego na żółty. Nie stwierdzono obecność pęcherzyka gazu w rurce Durhmana.

 

 

Zmiana zabarwienia wywołana jest zmianą pH na odczyn kwaśny. Bakterie mlekowe jako źródło węgla wykorzystywały laktozę z podłoża Ejkmana, w wyniku czego wydzielił się kwas mlekowy. Brak pęcherzyków w rurce Durhmana świadczy o tym, że zaszła homofermentacja (nie wydzielił się CO2).

 

 

B.                 Wyniki barwienia Grama:



Wykonano preparat z wody z ogórków:

 

W preparacie były widoczne laseczki i ziarniaki.

Bakterie zaliczyliśmy do bakterii gramdodatnich.

 

 

 

C.                 Ocena jakości kiszonki z ogórków na podstawie pomiaru pH :

 

Wartość pH kiszonki zmierzona za pomocą papierka lakmusowego wyniosła: 3

Wg kryterium oceny mikrobiologicznej możemy ocenić kiszonkę jako bardzo dobrą.

 

 

D.                 Pomiar ilości rozłożonej glukozy metodą miareczkowania:

 

Z kultury wyjściowej bakterii z rodziny Lactobacteriaceae dodano 10 ml do butelki zawierającej 50 ml podłoża wzrostowego. Hodowle inkubowano prze tydzień w temperaturze 25°C. Podłoże powzrostowe odwirowano w temperaturze pokojowej w celu uzyskania osadu bakterii. Osad przepłukano wodą destylowaną i powtórnie odwirowano. Przygotowano 18 ml zawiesiny bakteryjnej. Do przygotowanej zawiesiny dodano kilka kropli błękitu bromotymolowego, 6 ml NaOH, aby dokonać zobojętnienia środowiska, następnie 3 ml glukozy i miareczkowano 0,01 M NaOH do momentu, w którym wskaźnik przyjmie barwę zielono-niebieską.

 

Wyniki zapisywano na karcie pomiarowej:

 

PRZEDZIAŁ CZASOWY

ILOŚĆ ZUŻYTEGO NaOH, ml

WPROWADZENIE 3 ml 0,05 M ROZTWORU GLUKOZY

Po 5 min

3 ml

Po 10 min

1 ml

Po 15 min

0.9 ml

Po 20 min

0.9 ml

Po 25 min

0.5 ml

 

Ilość zużytego NaOH= 6,3 ml

 

Obliczamy ilość zużytej glukozy:

 

1 ml 0,01 M NaOH                            -              5μM zużytej glukozy

6,3 ml 0,01 M NaOH                            -              X

 

X=31,5 μM zużytej glukozy

 

 

Współczynnik fermentacji glukozy:

 

μM glukozy x min-1= 31,5 ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin