19
11.4.5. REALIZACYJNE POMIARY GEODEZYJNE W WYBRANYCH PRACACH BUDOWLANYCH
W geodezyjnych pomiarach realizacyjnych bardzo często zachodzi potrzeba wynoszenia i utrwalania w terenie określonych punktów obiektów inżynierskich. Czynności te nazywa się tyczeniem.
n Tyczenie polega na wyznaczaniu położenia punktu przez odłożenie z punktów osnowy geodezyjnej odpowiednich wie1kości kątowych bądź liniowych. Wielkości te oblicza się na podstawie projektowanych współrzędnych tych punktów. Na przykład potrzebne do tyczenia długości oblicza się z wzorów na różnice odpowiednich współrzędnych punktu końcowego i początkowego. Natomiast w celu obliczenia kąta potrzebnego do tyczenia punktu korzysta się z przyrostów współrzędnych wzdłuż obu ramion kąta [1,2,4,7,8,10].
n Wyznaczone położenie punktu stabilizuje się w zależności od potrzeb odpowiednio trwałymi znakami, mogą to być paliki drewniane, na których główkach zaznacza się położenie punktu.
Niekiedy potrzebne jest szczególnie dokładne wytyczenie określonych punktów . Wówczas w celu wykonania odpowiednio precyzyjnych prac tyczeniowych wprowadza się tzw. poprawki tyczenia lub trasowania do wyznaczonego w sposób przybliżony położenia punktu. Poprawki te (dl), doprowadzają położenie punktu do zgodności z założonym w projekcie. Otrzymuje się je jako różnicę pomiędzy wielkościami projektowanymi (lp) a pomierzonymi (lw) lub też obliczonymi na podstawie wielkości pomierzonych
(11.4-1)
Rys. 11.4-8. Obliczanie poprawek trasowania
Rys. 11.4-9. Algorytm tyczenia wielkości geometrycznych
barasobczynska