05.Dzieje.pdf

(791 KB) Pobierz
Microsoft Word - Dz.doc
William Barclay
DZIEJE
APOSTOLSKIE
Pozna 2002
Tłumaczyli:
Ruth Kowalczuk, Witold Zachanowicz,
Aleksander Bła"owski, Aleksander Kircun
Wydanie poprzednie ukazało si$ nakładem
Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1979 r.
Redakcja: Adam Ciorga
WPROWADZENIE
Cenna Ksi ga
Mo"na powiedzie1, "e Dzieje Apostolskie s3 najwa"niejsz3 ksi$g3 w
Nowym Testamencie. Gdyby7my jej nie posiadali, to poza tym, co mo"na
by było odtworzy1 z listów Pawła, nie mieliby7my "adnych informacji o
wczesnym Ko7ciele. Istniej3 dwa sposoby pisania historii. Jednym posłu-
guje si$ kronikarz, który stara si$ przedstawi1 bieg wydarze w porz3dku
chronologicznym, tydzie po tygodniu, dzie po dniu. Drugim posługuje
si$ pisarz, który jak gdyby otwieraj3c szereg okien, daje nam mo"liwo71
spojrzenia na wa"ne momenty i wielkich ludzi danego okresu. Autor
Dziejów Apostolskich posługuje si$ tym drugim sposobem. Pomimo przy-
j$tego powszechnie sformułowania tytułu tej ksi$gi, nie mamy do czynie-
nia z wyczerpuj3cym opisem dziejów apostołów. Oprócz apostoła Pawła
ksi$ga wspomina tylko trzech innych apostołów. W rozdziale dwunastym
(w. 2) w jednym zdaniu znajduje si$ wzmianka, "e Jakub, brat Jana został
7ci$ty przez Heroda. Posta1 Jana pojawia si$ tylko w narracji, nieliczne
odcinki Dziejów Apostolskich mówi3 o Piotrze. Grecki tytuł tej ksi$gi
nale"ałoby raczej przetłumaczy1 jako „Dzieła M$"ów Apostolskich”,
poniewa" przekazuje ona typowe czyny, okoliczno7ci i dzieła wielkich
bohaterów wczesnego ko7cioła.
Autor Ksi gi
Od najwcze7niejszych czasów uwa"a si$, "e autorem Dziejów Apo-
stolskich jest Łukasz, chocia" sama ksi$ga nie wspomina o tym fakcie. O
Łukaszu wiemy mało. W Nowym Testamencie znajdujemy o nim zaled-
wie trzy wzmianki (Kol 4,14; Flm 24; 2 Tm 4,11). Na podstawie tych
trzech wzmianek mo"emy stwierdzi1 na pewno dwie rzeczy, po pierwsze,
"e Łukasz był lekarzem i po drugie, "e był jednym z najbardziej cenionym
przez Pawła pomocników i najwierniejszym z jego przyjaciół oraz, "e
towarzyszył mu w czasie ostatniego uwi$zienia. Jednego szczegółu mo-
"emy si$ tylko domy7la1, mianowicie tego, "e Łukasz pochodził z pogan.
Jedenasty wiersz czwartego rozdziału Listu do Kolosan zamyka list$ po-
3
zdrowie od tych, „którzy s3 z obrzezania”, to jest od Fydów. Wiersz
dwunasty rozpoczyna now3 list$ i mo"na przypuszcza1, "e ta nowa lista
obejmuje osoby pochodz3ce z pogan. Okazuje si$, "e Łukasz jest jedynym
autorem ksi3g Nowego Testamentu pochodz3cym z pogan. U"ywane
przez niego zwroty medyczne sugeruj3, "e był lekarzem. W swojej Ewan-
gelii, pisz3c o człowieku op$tanym przez ducha nieczystego, Łukasz
u"ywa okre7lenia „demon rzucił go na 7rodek”. Było to prawidłowe me-
dyczne okre7lenie konwulsji. Równie" w Ewangelii (9,38) Łukasz opisuje
człowieka, który prosił Jezusa, aby „wejrzał” na jego syna. Przy pomocy
takiego zwrotu zwykle okre7lano wizyt$ lekarza u pacjenta. Najbardziej
interesuj3cym przykładem wskazuj3cym na skłonno71 Łukasza do u"y-
wania zwrotów medycznych jest wypowiedJ o wielbł3dzie i uchu igiel-
nym. Wyst$puje ona u trzech ewangelistów (Mt 19,24; Mk 10,25; Łk
18,25). Marek i Mateusz u"ywaj3 greckiego słowa raphis, które było sło-
wem powszechnie u"ywanym dla okre7lenia igły krawieckiej lub igły
u"ywanej w gospodarstwie domowym. Jedynie Łukasz u"ywa słowa be-
lone, które było fachowym okre7leniem igły chirurgicznej. Dla lekarza
rzecz3 naturaln3 było posługiwanie si$ słownictwem lekarskim.
Odbiorcy Ksi gi
Łukasz zadedykował zarówno swoj3 Ewangeli$ jak i Dzieje Apostol-
skie człowiekowi zwanemu Teofil (Łk 1,3; Dz 1,1). Mo"emy jedynie do-
my7la1 si$, kim był Teofil. W Ewangelii (1,3) imi$ Teofil poprzedzone
jest słowem „ dostojny”. Wyra"enie to dosłownie znaczy „wasza dostoj-
no71”. Teofil musiał by1 osob3 wysoko postawion3 w słu"bie Cesarstwa
Rzymskiego. Istniej3 trzy hipotezy co do tego, kim był Teofil.
1. By1 mo"e imi$ to nie było prawdziwym imieniem człowieka, któ-
remu ksi$ga były zadedykowana. W tamtych czasach przynale"no71 do
chrze7cijan mogła by1 niebezpieczna. Imi$ Teofil albo Teofilus w orygi-
nale pochodzi od dwóch greckich słów: teos, które znaczy Bóg i philein,
które znaczy – miłowa1. By1 mo"e Łukasz napisał swoj3 ksi$g$ dla jakie-
go7 człowieka miłuj3cego Boga, a nie u"ył jego prawdziwego imienia ze
wzgl$du na niebezpieczestwo, jakie taka decyzja mogła spowodowa1.
2. Je"eli Teofil był faktycznie osob3, do której zwracał si$ Łukasz, to,
jak ju" powiedzieli7my, musiał by1 wysokim urz$dnikiem rzymskim. By1
mo"e Łukasz napisał t$ ksi$g$ po to, aby pokaza1 mu, "e chrze7cija stwo
jest pi$kne i godne przyj$cia, a chrze7cijanie s3 dobrymi i szlachetnymi
ludJmi. Mo"liwe, "e Dzieje Apostolskie s3 obron3 chrze7cijastwa, napi-
4
san3 w celu przekonania jakiego7 dostojnika rzymskiego, aby nie prze7la-
dował chrze7cijan.
3. Istnieje jeszcze jedna teoria, bardziej romantyczna od poprzednich.
Łukasz był lekarzem, a w staro"ytno7ci lekarze cz$sto byli niewolnikami.
By1 mo"e, Łukasz był lekarzem Teofila. By1 mo"e, Teofil był 7miertelnie
chory, a umiej$tno7ci i po7wi$cenie Łukasza pomogły mu wróci1 do
zdrowia. By1 mo"e, Teofil z wdzi$czno7ci obdarzył Łukasza wolno7ci3, a
Łukasz chciał potem odwdzi$czy1 si$ za ten dar. Historia o Jezusie była
czym7 najdro"szym, co posiadał. Napisał j3 i posłał Teofilowi.
Cel napisania Dziejów Apostolskich
Spróbujmy zastanowi1 si$, co skłoniło Łukasza do napisania tej ksi$-
1. Jednym z powodów była ch$1 obiektywnego ukazania chrze7cija-
stwa przedstawicielom rz3du rzymskiego. Wiele razy autor odchodzi od
głównego tematu, aby podkre7li1 jak uprzejmi byli rzymscy stró"e po-
rz3dku w stosunku do Pawła. Wspomina, "e Sergiusz Paweł, prokonsul
Cypru, nawraca si$ na chrze7cijastwo (Dz 13,12), w Koryncie, Galion
jest całkowicie bezstronny (Dz 18,12), pretorzy w Filippi odkrywaj3 swo-
j3 pomyłk$ i publicznie przepraszaj3 Pawła (Dz 16,35), przedstawiciele
władzy w Efezie s3 "yczliwi w stosunku do Pawła i dbaj3 o to, "eby nie
stała mu si$ krzywda (Dz 19,31). Łukasz wykazuje, "e w latach poprze-
dzaj3cych napisanie Dziejów Apostolskich, władze rzymskie cz$sto były
bezstronne, sprawiedliwe i pozytywnie ustosunkowane wzgl$dem chrze-
7cijan. Stara si$ te" wykaza1, "e chrze7cijanie byli dobrymi i lojalnymi
obywatelami i za takich byli uwa"ani przez władze. Na przykład Galion
odpowiadaj3c na skarg$ Fydów na Pawła, orzeka, "e nie chodzi tutaj o
"adne bezprawie lub zły czyn (Dz 18,14), pisarz miejski z Efezu wydaje
dobr3 opini$ o chrze7cijanach (Dz 19,37), Klaudiusz Lizjasz specjalnie
podkre7la, "e nie ma nic przeciwko Pawłowi (Dz 23,29), Festus orzeka, "e
Paweł nie uczynił niczego zasługuj3cego na kar$ 7mierci, a wraz z
Agrypp3 zgadzaj3 si$, "e Paweł mógłby by1 zwolniony, gdyby nie odwo-
łał si$ do cesarza. Łukasz pisał Dzieje Apostolskie w czasach, kiedy
chrze7cijanie byli nielubiani i prze7ladowani i pragn3ł wykaza1, "e rzym-
scy urz$dnicy i funkcjonariusze uwa"aj3c chrze7cijan za dobrych ludzi i
lojalnych obywateli, byli obiektywni w swoich s3dach i postawach. Wy-
suni$to nawet kiedy7 interesuj3c3 sugesti$, "e Dzieje Apostolskie s3 li-
5
gi.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin